ਸਰਦੀ ਦਾ ਮੌਸਮ ਸ਼ੁਰੂ ਹੁੰਦੇ ਹੀ ਰਾਮ ਨੇ ਸੋਚਿਆ ਕਿਉਂ ਨ ਮੈਂ ਮਾਤਾ – ਪਿਤਾ ਨੂੰ ਦੱਸ ਕੇ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਵੱਲ ਕੰਮ ਲਈ ਨੂੰ ਨਿਕਲ ਪਵਾਂ, ਮਹਿੰਗਾਈ ਦੇ ਕਾਰਨ ਤਾਂ ਘਰ ਦਾ ਖਰਚ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਨਹੀਂ ਚੱਲ ਰਿਹਾ । ਪਿਤਾ ਜੀ ਵੀ ਬਜ਼ੁਰਗ ਹੋ ਚੁੱਕੇ ਹਨ , ਮੋਚੀ ਦੇ ਕੰਮ ਨਾਲ ਤਾਂ ਘਰ ਦਾ ਰਾਸ਼ਨ ਵੱਡੀ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਨਾਲ ਚਲਦਾ ਹੈ ।
ਰਾਮ ਇਹ ਸੋਚ ਹੀ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਉਦੋਂ ਅਚਾਨਕ ਉਸਦੇ ਦੋਸਤ ਬਲੀ ਦਾ ਫੋਨ ਆਉਂਦਾ ਹੈ…
ਬਲੀ ਫ਼ੋਨ ਉੱਤੇ –
“ਰਾਮ ਤੂੰ ਤਿਆਰ ਹੈ , ਮੈਂ ਤਿਆਰ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹਾਂ ! ! ਬਸ ਪੰਜ ਦਸ ਮਿੰਟ ਲੱਗਣਗੇ ਮੈਨੂੰ ਤਿਆਰ ਹੋਣ ਵਿੱਚ , ਇਨ੍ਹੇ ਵਿੱਚ ਬਾਹਰ ਕੁੱਝ ਟਕਰਾਉਣ ਦੀ ਜ਼ੋਰ ਦੀ ਆਵਾਜ ਆਉਂਦੀ ਹੈ ।
ਰਾਮ ਫ਼ੋਨ ਉੱਤੇ ਬਲਵੰਤ ਨੂੰ ਟੋਕਦੇ ਹੋਏ –
ਬਲੀ…ਬਲੀ…ਸੜਕ ਉੱਤੇ ਘਰ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਐਕਸੀਡੈਂਨਟ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ ! ! ਪਾਣੀ ਲੈ ਕੇ ਜਲਦੀ ਪਹੁੰਚ ਜਾ…ਸ਼ਾਇਦ ਕਿਸੇ ਦੀ ਜਾਨ ਬੱਚ ਜਾਓ… !
ਬਲੀ – ਮਾਂ ਤੁਸੀਂ ਪਾਣੀ ਮੈਨੂੰ ਫੜਾ, ਮੈਂ ਵੇਖਦਾ ਹਾਂ…
ਪਾਣੀ ਹੇਠਾਂ ਰੱਖ ਕੇ ਜਾ ਕੇ ਕਾਰ ਦੇ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਤੋਡ਼ਨ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਦੋ ਆਦਮੀ ਬੁਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਫਸੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ । ਡਰਾਇਵਰ ਦੀ ਤਾਂ ਗਰਦਨ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਨਾਲ ਕਟ ਕੇ ਵੱਖ ਹੀ ਹੋ ਗਈ। ਇਨ੍ਹੇ ਵਿੱਚ ‘ਰਾਮ’ ਵੀ ਉੱਥੇ ਪਹੁੰਚ ਜਾਂਦਾ ਹੈ…ਬਲੀ ਅਤੇ ਰਾਮ ਦੋਨਾਂ ਮਿਲਕੇ ਕਿਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਵੱਡੀ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਨਾਲ ਕਾਰ ਨੂੰ ਤੋੜ ਕੇ ਤੜਫਦੇ ਹੋਏ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਕੱਢਣੇ ਵਿੱਚ ਸਫ਼ਲ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ।
ਉਧਰੋਂ ਸ਼ਹਿਰ ਦਾ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਡਾਕਟਰ ਮੋਟਰਸਾਈਕਲ ਰੋਕਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਤੜਪਦੇ ਹੋਏ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਵੇਖ ਕੇ ਚਲਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ….
ਰਾਮ ਅਤੇ ਬਲੀ ਹੈਰਾਨ ਹੋ ਕੇ ਡਾਕਟਰ ਦਾ ਇਹ ਵਿਵਹਾਰ ਵੇਖਦੇ ਰਹਿ ਜਾਂਦੇ ਹਨ…
ਬਲੀ ਫ਼ੋਨ ਉੱਤੇ –
” ਹੈਲੋਂ , ਐਬੁਲੈਂਸ ਭੇਜ ਦਿਉ…. ਇੱਥੇ ਸੜਕ ਉੱਤੇ ਫਲਾਈਓਵਰ 32 ਦੀ ਥੋੜ੍ਹੀ ਦੂਰੀ ਉੱਤੇ ਦੁਰਘਟਨਾ ਹੋ ਗਈ ਹੈ…ਤੁਸੀ ਗੱਡੀ ਜਲਦੀ ਭੇਜ ਦਿਓ।
ਇਨ੍ਹੇ ਵਿੱਚ ਪੁਲਿਸ ਉੱਥੇ ਪਹੁੰਚਾਦੀ ਹੈ , ਭੀੜ ਦੂਰ ਖੜੀ ਵੇਖ ਰਹੀ ਹੈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਨਜਦੀਕ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਜਾਂਦਾ….
ਤੀਸਰੇ ਦਿਨ ਦੇ ਬਾਅਦ…
ਦਰਵਾਜਾ ਖਟਕਦਾ ਹੈ , ਇੱਕ ਕੋਟ ਪੈਂਟ ਪਹਿਨੇ ਹੋਈ ਅਧਿਕਾਰੀ ਉਸਦੇ ਪਿੱਛੇ ਤਿੰਨ ਅੰਗਰਖਸ਼ਕ ਬੜੇ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਬਲੀ ਦੇ ਘਰ ਵਿੱਚ ਅੰਦਰ ਆਉਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਖੜੇ – ਖੜੇ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ – “ਮੇਰੇ ਭਰਾ ਦੀ ਗੱਡੀ ਸੀ ਜਿਸਦਾ ਐਕਸੀਡੈਂਨਟ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ , ਮੇਰਾ ਭਰਾ ਤਾਂ ਹੁਣ ਇਸ ਦੁਨੀਆ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਰਿਹਾ ਪਰ ਉਹ ਪਿੱਛੇ ਕੁੱਝ ਯਾਦਾਂ ਛੱਡ ਗਿਆ ਹੈ । ਸਾਡਾ ਡਰਾਇਵਰ ਵੀ ਬਹੂਤ ਚੰਗਾ ਸੀ…ਉਹ ਵੀ ਨਹੀਂ ਰਿਹਾ ।
ਉਹ ਤੁਹਾਡਾ ਪੁੱਤਰ ਹੈ…ਜਿਨ੍ਹੇ ਸਾਡੇ ਭਰਾ ਨੂੰ ਕਾਰ ਤੋੜਕੇ ਬਾਹਰ ਕੱਢਿਆ ?
ਇਹ ਸਵਾਲ ਬਲੀ ਦੀ ਮਾਂ ਨੂੰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ –
ਮਾਂ ਨੇ ਕਿਹਾ – ਜੀ ਹਾਂ , ਉਹ ਮੇਰਾ ਪੁੱਤਰ ਹੈ ਜੋ ਹਜਾਰਾਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਹੈ । ਇਸਦਾ ਬਾਪ ਦੇਸ਼ ਨੂੰ ਸ਼ਹਾਦਤ ਦੇ ਗਿਆ...
...
ਹੋਰ ਕਹਾਣੀਆਂ ਪੜ੍ਹਨ ਲਈ ਜਰੂਰ ਇੰਸਟਾਲ ਕਰੋ ਸਾਡੀ ਪੰਜਾਬੀ ਕਹਾਣੀਆਂ ਐਪ
