ਦੱਸਦੇ ਇੱਕ ਵਾਰ ਇੱਕ ਅਰਬਪਤੀ ਬੇਸ਼ੁਮਾਰ ਦੌਲਤ ਛੱਡ ਕੇ ਮਰ ਗਿਆ।
ਮਗਰੋਂ ਜੁਆਨ ਪਤਨੀ ਨੇ ਇੱਕ ਨੌਕਰ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕਰਵਾ ਲਿਆ..ਘੋੜਿਆਂ ਦੀਆਂ ਲਿੱਦਾਂ ਸਾਫ ਕਰਦਾ ਉਹ ਰਾਤੋ ਰਾਤ ਸਾਰੀ ਦੌਲਤ ਦਾ ਮਲਿਕ ਬਣ ਗਿਆ।

ਇੱਕ ਦਿਨ ਆਖਣ ਲੱਗਾ ਕੇ ਤੇਰੇ ਘਰ ਵਾਲੇ ਕੋਲੋਂ ਝਿੜਕਾਂ ਖਾਂਦਾ ਹੋਇਆ ਅਕਸਰ ਹੀ ਸੋਚਦਾ ਹੁੰਦਾ ਸਾਂ ਕੇ ਸ਼ਾਇਦ ਸਾਰੀ ਉਮਰ ਉਸ ਵਾਸਤੇ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਕਰਦਾ ਹੀ ਮਰ ਜਾਵਾਂਗਾ।
ਪਰ ਹੁਣ ਪਤਾ ਲੱਗਾ ਕੇ ਮੈਂ ਉਸਦੇ ਲਈ ਨਹੀਂ ਸਗੋਂ ਓਹ ਮੇਰੇ ਲਈ ਦੌਲਤ ਕੱਠੀ ਕਰਦਾ ਕਰਦਾ ਮਰ ਗਿਆ।

ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰੀ ਵਿਚ ਸਰਦੇ ਪੁੱਜਦੇ ਘਰੋਂ ਔਰਤ..ਦੁੱਧ ਰਿੜਕ ਕੇ ਬਾਕੀ ਬਚੀ ਲੱਸੀ ਤੱਕ ਵੀ ਵੇਚ ਲਿਆ ਕਰਦੀ ਸੀ।
ਇੱਕ ਵਾਰ ਸੌਣ ਭਾਦਰੋਂ ਦੇ ਚੋਮਾਸੇ ਵਿਚ ਟਾਂਗੇ ਦਾ ਕਿਰਾਇਆ ਬਚਾਉਣ ਖਾਤਿਰ ਪੈਦਲ ਤੁਰਨ ਵਾਲਾ ਪੰਗਾ ਲੈ ਲਿਆ ਤੇ ਮੁੜਕੇ ਚੜੇ ਬੁਖਾਰ ਨਾਲ ਦਿਨਾਂ ਵਿਚ ਹੀ ਮੁੱਕ ਗਈ।
ਘਰਵਾਲੇ ਨੇ ਦੂਜਾ ਵਿਆਹ ਕਰਵਾ ਲਿਆ ਤੇ ਨਿਆਣਿਆਂ ਨੇ ਸਰਫ਼ੇ ਕਰ ਕਰ ਕੱਠੀ ਕੀਤੀ ਹੋਈ ਦੇ ਦਿੰਨਾਂ ਵਿਚ ਹੀ ਬਖੀਏ ਉਧੇੜ ਸੁੱਟੇ..!

ਪੰਜਾਹ ਕੂ ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ “ਆਨੰਦ”ਨਾਮ ਦੀ ਹਿੰਦੀ ਫਿਲਮ ਆਈ ਸੀ।
ਡਾਕਟਰਾਂ ਹੀਰੋ ਨੂੰ ਆਖ ਦਿੱਤਾ ਹੁੰਦਾ ਕੇ ਸਿਰਫ ਛੇ ਮਹੀਨੇ ਬਾਕੀ ਬਚੇ ਨੇ ਤੇਰੀ ਜਿੰਦਗੀ ਦੇ।
ਏਨੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਫੇਰ ਬਾਕੀ ਰਹਿੰਦੇ ਛੇ ਮਹੀਨੇ ਜਿੱਦਾਂ ਲੰਗਾਉਂਦਾ ਏ..ਹੰਜੂ ਆ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ਦੇਖ ਕੇ..ਜੇ ਮੌਕਾ ਲੱਗੇ ਤਾਂ ਜਰੂਰ ਦੇਖਿਓ।
ਫਿਲਮ ਦਾ ਇੱਕ ਡਾਇਲਾਗ ਸੀ ਕੇ “ਜਿੰਦਗੀ ਲੰਮੀਂ ਨਹੀਂ ਵੱਡੀ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀ”..ਮਤਲਬ ਕੰਜੂਸੀਆਂ ਕਰ ਕਰ ਲੰਘਾਏ ਸੋਂ ਵਰ੍ਹਿਆਂ ਨਾਲੋਂ ਖੁੱਲ ਕੇ ਮਾਣੇ ਹੋਏ ਪੰਜਾਹ ਸਾਲ ਕਈ ਗੁਣਾ ਜਿਆਦਾ ਬੇਹਤਰ ਹੁੰਦੇ ਨੇ।

ਜਿੰਦਗੀ ਇੱਕ ਸੰਖੇਪ ਜਿਹੀ ਯਾਤਰਾ ਹੈ।
ਜਵਾਨੀ ਦਾ ਨਸ਼ਾ ਅਜੇ ਪੂਰੀ ਚੜਿਆਂ ਵੀ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ ਕੇ ਬਾਹਰ ਗਲੀ ਵਿਚ ਬੁਢੇਪਾ ਗੇੜੇ ਮਾਰਨ ਲੱਗ ਪੈਂਦਾ ਏ..ਲੰਮੇ ਚੌੜੇ ਹਿਸਾਬ ਕਿਤਾਬਾਂ ਵਿਚ ਪਏ ਨੂੰ ਹੋਸ਼ ਹੀ ਨਹੀਂ ਰਹਿੰਦੀ ਕੇ ਕਿੰਨੇ ਕੀਮਤੀ ਪਲ ਅਜਾਈਂ ਗਵਾ ਦਿੱਤੇ ਨੇ।

ਇੱਕ ਇੱਕ ਮਿੰਟ ਨੂੰ ਮਾਣਨਾ ਹੀ ਜਿੰਦਗੀ ਏ..ਜੇ ਕਦੀ ਬੰਦ ਕਮਰੇ ਵਿਚ ਬੈਠਿਆਂ ਸਾਹ ਘੁਟਦਾ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਖੁੱਲੇ ਆਸਮਾਨ ਹੇਠ ਬਾਹਰ ਨਿੱਕਲ ਕੁਦਰਤ ਦ੍ਵਾਰਾ ਸਿਰਜ ਹੋਈਆਂ ਅਨੇਕਾਂ ਨੇਮਤਾਂ ਦੇ ਦਰਸ਼ਨ ਮੇਲੇ ਕਰ ਲੈਣੇ ਹੀ ਸਿਆਣਪ ਏ।

ਮਨੁੱਖ ਅਜੇ ਉਹ ਸਿਸਟਮ ਇਜਾਦ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਿਆ ਕੇ ਕੁਝ ਕਰੋੜ ਰੁਪਈਏ ਖਰਚ ਕੇ ਉੱਪਰ ਬੈਠੇ ਕੋਲੋਂ ਜਿੰਦਗੀ ਦੇ ਕੁਝ ਹੋਰ ਸਾਲ ਮੁੱਲ ਲੈ ਸਕਦਾ ਹੋਵੇ..!

ਦਿਨ...

...

ਹੋਰ ਕਹਾਣੀਆਂ ਪੜ੍ਹਨ ਲਈ ਜਰੂਰ ਇੰਸਟਾਲ ਕਰੋ ਸਾਡੀ ਪੰਜਾਬੀ ਕਹਾਣੀਆਂ ਐਪ