“ਯਾਰ ਪਵਨ, ਚੱਲ ਸੈਰ ਕਰਨ ਚਲਦੇ ਹਾਂ। ਮੌਸਮ ਬਹੁਤ ਸੁਹਾਵਣਾ ਹੈ।” ਕਾਲੀਆ ਘਟਾਵਾਂ ਨੂੰ ਚੜ੍ਹਦੇ ਦੇਖ ਨਮਨ ਨੇ ਕਿਹਾ। ਉਹ ਮੇਨ ਪਾਰਕ ਵਿੱਚ ਘੁੰਮਣ ਲੱਗੇ। ਨਮਨ ਰੁੱਕ ਗਿਆ, ਇਕ ਰੁੰਖ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਕੁੜੀ ਤੇ ਮੁੰਡੇ ਨੂੰ ਬੈਠੇ ਦੇਖਿਆ। ਪਵਨ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਇਸਦੇ ਦੋ-ਚਾਰ ਚਪੇੜਾਂ ਮਾਰ ਅਕਲ ਆ ਜਾਵੇਗੀ।
ਪਰ ਨਮਨ ਐਵੇ ਖੜ੍ਹਾ ਹੋ ਗਿਆ ਜਿਥੋ ਰੁੱਖ ਥੱਲੇ ਬੈਠਿਆਂ ਨੂੰ ਦੇਖ ਸਕੇ। ਪਰ ਉਹ ਨਾ ਦੇਖ ਸਕਣ।
ਕੁਝ ਸਮੇਂ ਬਾਦ ਮੁੰਡਾ ਪਾਰਕ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਜਾਣ ਲੱਗਾ ਨਮਨ ਨੇ ਪਵਨ ਦੇ ਕੰਨ ਵਿੱਚ ਕੁਛ ਕਿਹਾ ਤੇ ਪਵਨ ਉਸ ਮੁੰਡੇ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਚਲਾ ਗਿਆ।
ਨਮਨ ਕੁੜੀ ਦੇ ਪਿੱਛੇ-ਪਿੱਛੇ ਘਰ ਆ ਗਿਆ।
“ਤੂੰ ਅੱਜ ਕਿਸਨੂੰ ਮਿਲਣ ਗਈ ਸੀ। ਤੂੰ ਆਪਣੇ ਵੱਡੇ ਵੀਰੇ ਨੂੰ ਝੂਠ ਬੋਲ ਰਹੀ ਹੈ। ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਉਸ ਲੜਕੇ ਨਾਲ ਬੈਠੇ ਦੇਖ ਲਿਆ ਸੀ। ”
ਨਮਨ ਦੀ ਭੈਣ ਮੰਜੂ ਥੋੜੀ ਜਿਹੀ ਘਬਰਾ ਗਈ।
ਤੂੰ ਤਾਂ ਸਹੇਲੀ ਤੋ ਕਾਪੀ ਲੈਣ ਗਈ ਸੀ ਫੇਰ ਉਥੇ ਕਿਵੇ ਪਹੁੰਚ ਗਈ। ਮੈਂ ਸਹੇਲੀ ਘਰ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ ਮੈਨੂੰ ਇਕ ਗੱਲ ਕਰਨ ਲਈ ਉਹ ਪਾਰਕ ਲੈਂ ਕੇ ਗਿਆ ਸੀ।
ਅੈਸੀ ਕਿਹੜੀ ਗੱਲ ਹੈ। ਤੂੰ ਉਸ ਬਾਰੇ ਕੀ ਜਾਣਦੀ ਹੈ? ਵੀਰੇ ਉਹ ਡਾਕਟਰ ਦਾ ਬੇਟਾ ਹੈ ਉਕ ਵੀ ਡਾਕਟਰੀ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਪਰ ਉਸਨੂੰ ਸਾਦੇ ਰਹਿਣਾ ਚੰਗਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ।
ਮੈਨੂੰ...

...

ਹੋਰ ਕਹਾਣੀਆਂ ਪੜ੍ਹਨ ਲਈ ਜਰੂਰ ਇੰਸਟਾਲ ਕਰੋ ਸਾਡੀ ਪੰਜਾਬੀ ਕਹਾਣੀਆਂ ਐਪ