ਜੈਲਾ ਮੰਜੇ ਤੇ ਪਿਆ ਡੂੰਘੀ ਚਿੰਤਾ ਵਿੱਚ ਸੀ। ਪਹਿਲਾਂ ਭਲਾਂ ਉਸਨੇ ਕਦੇ ਪੈਗ ਨਹੀਂ ਲਾਇਆ ਸੀ ਪਰ ਪਿਛਲੇ ਦਸਾਂ ਦਿਨਾਂ ਤੋਂ ਉਹ ਲਗਾਤਾਰ ਦੋ-ਤਿੰਨ ਪੈਗ ਲਾ ਲੈਂਦਾ ਸੀ। ਉਸਦੇ ਇਸ ਵਿਵਹਾਰ ਤੋਂ ਆਂਢ-ਗੁਆਂਢ ਭਲੀ-ਭਾਤੀਂ ਜਾਣੂ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਉਸਦਾ ਪੁੱਤਰ ਮਿੰਦਾ ਨਸ਼ੇ ਵਾਲੀ ਮੰਡੀਰ ਨਾਲ ਰਲ ਕੇ ਚਿੱਟਾ ਲਾਉਣ ਲੱਗ ਪਿਆ ਸੀ। ਹਰ ਵਕਤ ਉਹ ਨਸ਼ੇ ਵਿੱਚ ਟੁੱਲ ਤੇ ਕਿਤੇ ਨਸ਼ੇ ਦੀ ਤੋਟ ਕਾਰਨ ਤੜਫੜਾਉਂਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ। ਇਹੀ ਗੱਲ ਜੈਲੇ ਵਰਗੇ ਸਿਰੜੀ ਬੰਦੇ ਨੂੰ ਅੰਦਰੋਂ-ਅੰਦਰੀਂ ਖਾਈ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ ਕਿ ਮੈਂ ਮਹਿਜ ਤਿੰਨ ਕਿੱਲਿਆਂ ਦੀ ਖੇਤੀ ਤੇ ਮਿਹਨਤ ਕਰਕੇ ਪਰਿਵਾਰ ਨੂੰ ਪਾਲਿਆ ਸੀ। ਮੇਰੇ ਵਿੱਚ ਕਿਹੜੀ ਊਣਤਾਈ ਰਹਿ ਗਈ ਕਿ ਰੱਬ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਇਹ ਸਜਾ ਦਿੱਤੀ। ਭਾਵੇਂ ਕਿ ਜੈਲੇ ਨੇ ਆਪਣੀ ਧੀ ਕੰਮੋ ਨੂੰ ਸਰਕਾਰੀ ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ ਪੜਨੇ ਪਾਇਆ ਸੀ ਪਰ ਮਿੰਦੇ ਨੂੰ ਗੁਆਂਢੀ ਪਿੰਡ ਦੇ ਕਿਸੇ ਪ੍ਰਾਈਵੇਟ ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲਾ ਦਵਾਇਆ ਸੀ।ਜੈਲੇ ਦਾ ਖਿਆਲ ਸੀ ਕਿ ਆਪ ਤਾਂ ਸਾਰੀ ਉਮਰ ਉਹ ਮਿੱਟੀ ਨਾਲ ਮਿੱਟੀ ਹੁੰਦਾ ਰਿਹਾ ਪਰ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤਰ ਨੂੰ ਪੜਾ ਕੇ ਕਿਸੇ ਰੁਜਗਾਰ ਜੋਗਾ ਕਰ ਦੇਵੇ। ਮਿੰਦੇ ਦੀ ਪੜਾਈ ਵਾਲਾ ਕੰਮ ਭਾਵੇਂ ਉਸਤੋਂ ਵਿਤੇ ਬਾਹਰਾ ਸੀ ਪਰ ਉਸਨੇ ਔਖਾ ਹੋ ਕੇ ਆਪਣੇ ਬੱਚੇ ਦੇ ਭਵਿੱਖ ਲਈ ਕੁਝ ਕਰਜਾ ਹੋਰ ਚੁੱਕ ਲਿਆ ਸੀ। ਉਸਦੀ ਧੀ ਕੰਮੋ ਪੜਾਈ ਵਿੱਚ ਹੁਸ਼ਿਆਰ ਸੀ ਤੇ ਹੁਣ ਉਹ ਗਿਆਰਵੀਂ ਜਮਾਤ ਵਿੱਚ ਹੋ ਗਈ ਸੀ। ਅਤਿ ਦਰਜੇ ਦੀ ਉਹ ਸਿਆਣੀ ਸੀ ਤੇ ਮਿਹਨਤੀ ਸੀ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਵਾਂਗ। ਜੈਲੇ ਦੀ ਪਤਨੀ ਪਰਿਵਾਰ ਦੇ ਗੁਜਾਰੇ ਲਈ ਸਿਲਾਈ ਕਢਾਈ ਦਾ ਕੰਮ ਕਰ ਲੈਂਦੀ ਸੀ ਤੇ ਨਾਲ ਹੀ ਕੰਮੋ ਨੂੰ ਵੀ ਲਾ ਛੱਢਦੀ। ਜੈਲੇ ਦੀ ਪਤਨੀ ਭਾਵੇਂ ਉਸਨੂੰ ਬਥੇਰੇ ਦਿਲਾਸੇ ਦਿੰਦੀ ਪਰ ਹੁਣ ਉਹ ਦਿਲ ਢਾਅ ਚੁੱਕਿਆ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਮਿੰਦੇ ਦੀ ਇਸ ਹਰਕਤ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਅਸਲੋਂ ਹਾਉਲਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਕਦੇ ਸਮਾਂ ਸੀ ਜਦੋਂ ਉਹ ਮਿੰਦੇ ਨੂੰ ਛੋਟੇ ਹੁੰਦੇ ਨੂੰ...

...

ਹੋਰ ਕਹਾਣੀਆਂ ਪੜ੍ਹਨ ਲਈ ਜਰੂਰ ਇੰਸਟਾਲ ਕਰੋ ਸਾਡੀ ਪੰਜਾਬੀ ਕਹਾਣੀਆਂ ਐਪ