ਕੋਈ ਖ਼ਾਸ ਨਹੀਂ ਸੀ ਮੇਰੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ , ਬਸ ਜਿਦਾਂ ਹਵਾ ਵਿੱਚ ਰੁੱਖਾਂ ਦੇ ਪੱਤੇ ਝੂਲਦੇ ਨੇ , ਮੈਂ ਵੀ ਬਿਪਤਾ, ਦੁੱਖਾਂ, ਮੁਸ਼ਕਿਲਾਂ ਵਿੱਚ ਉਦਾ ਹੀ ਝੂਲ ਰਿਹਾ ਸੀ । ਦਿਨ ਚੜ੍ਹਨ ਦੇ ਵਾਵਜੂਦ ਵੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੀਆਂ ਚਾਰੇ ਦਿਸ਼ਾਵਾਂ ਚ ‘ ਹਨੇਰ ਹੀ ਹਨੇਰ ਦਿਸਦਾ ਸੀ । ਕਰਨਾ ਤਾਂ ਕੁਜ ਹੈਨੀ ਸੀ ਮੈਂ , ਬਸ ਸੋਚਾਂ ਚ ‘ ਹੀ ਪਾ ਕੇ ਸਭ ਗਵਾਅ ਲੈਂਦਾ ਸੀ। ਇਦਾ ਹੀ ਕਾਫ਼ੀ ਸਮਾਂ ਵੇਹਲੇ ਪਣ ਦੀਆਂ ਪੀਘਾਂ ਝੂਟਦਾ ਰਿਹਾ।

ਸਭ ਛੱਡ ਗਏ ਸਾਥ ਮੇਰਾ,
ਵੇਖ ਬੁਰਾ ਹਲਾਤ ਮੇਰਾ।

ਫਿਰ ਮੈਂ ਇੱਕ ਦਿਨ ਦੋ ਪਲ਼ ਲਈ ਖੁਸ਼ੀ (ਸੁੱਖ) ਨੂੰ ਮਿਲਿਆ, ਮੈਂ ਉਸ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਕਿ ਯਰ ਤੂੰ ਕਿੰਨੀ ਖੁਸ਼ਨਸੀਬ ਐ ‘ ਕਿਸਮਤਾਂ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਹੀ ਮਿਲਦੀ ਆ। ਬਹੁਤ ਹੀ ਖ਼ੂਬਸੂਰਤ ਜਵਾਬ ਸੀ ਉਸਦਾ। ਕਹਿੰਦੀ ਇਦਾ ਦੀ ਕੋਈ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਜਨਾਬ। ਮੈਂ ਤਾਂ ਉਸ ਦੀ ਦੀਵਾਨੀ ਆ, ਜੋ ਮਿਹਨਤਾਂ ਦੇ ਪੁਜਾਰੀ ਨੇ। ਮੇਰੇ ਪੈਰਾਂ ਥੱਲਿਉਂ ਜਮੀਨ ਖਿਸਕੀ , ਸਾਰੇ ਸਰੀਰ ਅੰਦਰ ਭੂਚਾਲ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਝਟਕਾ ਵੱਜਿਆ ਵੀ “ਦੁੱਖ-ਸੁੱਖ, ਖੁਸ਼ੀ-ਗ਼ਮੀ” ਮਿਹਨਤਾਂ ਨਾਲ ਕੀ ਸਬੰਧ। ਫਿਰ ਖੁਸ਼ੀ ਬੋਲੀ ਐਵੇਂ ਸੋਚ ਸੋਚ ਪਾਗ਼ਲ ਨਾ ਹੋਜੀ, ਜ਼ਰਾ ਸੁਣ ਪੇਟ ਦੀ ਭੁੱਖ ਲਈ ਤੂੰ ਰੋਜ਼ ਰੋਟੀ ਖਾਨਾ ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਦਸ ਉਹ ਰੋਟੀ ਸਿੱਧੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਬਣਕੇ ਕਦੇ ਪੇਟ ਚ ਪਈ ਆ । ਉਸ ਰੋਟੀ ਨੂੰ ਤਿਆਰ ਕਰਨ ਤੇ ਕਿੰਨੀ ਮਿਹਨਤ , ਖੇਚਲਾ ਹੋਈ ਕੀ ਕੁਜ ਇਕੱਠਾ ਕਰਨਾ ਪਿਆ , ਸੜਨਾ ਪਿਆ ਫਿਰ ਤੂੰ ਉਸ ਨੂੰ ਚੁੱਕ ਕੇ, ਸਲਾਦ ਨਾਲ਼ ਖਾਂਧੀ ਫਿਰ ਪੇਟ ਭਰ ਹੋਇਆ। ਹੁਣ ਸੋਚ ਤੂੰ ਪਾਗਲਾਂ ਕਿੰਨੀ ਮੇਹਨਤ ਕਰਨ ਤੇ ਪੇਟ ਭਰ ਹੋਇਆ ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਪਾਉਣ ਲਈ ਤੂੰ ਕੀਤਾ ਵੀ ਕੀਆ ਜੋ ਤੇਰੇ ਕੋਲ਼ ਆਵਾਂ, ਤੇਰੇ ਸੰਘ ਰਹਾ।
ਕਦੇ ਮੈਨੂੰ ਤੂੰ ਰੱਬ ਤੋਂ ਮੰਗਦਾ, ਕਦੇ ਹੋਰ ਗੁਰੂ ਆ ਪੀਰਾਂ ਤੋਂ ਮੰਗਦਾ । ਯਰ ਤੂੰ ਕੀ ਕੀ ਨੀ ਕਰਦਾ ਜਾਕੇ ਧਾਰਮਿਕ ਸਥਾਨਾਂ ਤੇ , ਫਿਰ ਵੀ ਨੀ ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਨਸੀਬ ਹੁੰਦੀ। ਮੈਂ ਮੰਗਿਆ ਨਹੀਂ ਮਿਲਣੀ , ਪਾਇਆ ਮਿਲਣੀ ਆ ਪਾਉਣਾ ਪਉ ਮੈਨੂੰ । ਮੰਗਤਾ ਨਾ ਬਣ , ਚਾਹਵਾਨ ਬਣ।
“ਜਿੰਦਾ ਇਸ਼ਕ ਲਈ ਆਸ਼ਕ ਬਣਨਾ ਪੈਦਾ”।
ਇੱਕ ਗੱਲ ਯਾਦ ਰੱਖੀਂ ਦੋ ਭੈਣਾਂ ਤੇ ਦੋ ਭਰਾ ਆ ਅਸੀਂ। ਇੱਕ ਮੈਂ ਖੁਸ਼ੀ ਤੇ ਦੂਜੀ ਗ਼ਮੀ। ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸੁੱਖ, ਦੁੱਖ ਦੋ ਭਰਾ ਨੇ। ਖੁਸ਼ੀ ਤੇ ਸੁੱਖ ਦੀ ਆਪਸੀ ਵਧੀਆ ਬਣਦੀ ਆ , ਓਦਾਂ ਹੀ ਗ਼ਮੀ ਤੇ ਦੁੱਖ ਦੀ। ਅਸੀਂ ਦੋਵੇਂ ਧਿਰ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਦੇ ਵੈਰੀ ਆ ।
ਚੇਤੇ ਕਰ ਦੋਸਤ ਤੇ ਆਪਣੇ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਇੱਕ ਅੱਖ ਦੀ ਪਲਕ ਦੇ ਫੜਕਣ ਜਿੰਨੀ ਝਾਤੀ ਮਾਰ ਕੇ ਵੇਖ ਹਰ ਕਿਸੇ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿੱਚ ਅਸੀਂ ਚਾਰਾਂ ਨੇ ਆਉਣਾ ਹੀ ਆਉਣਾ । ਬਸ ਫ਼ਰਕ ਇਨ੍ਹਾਂ ਕੁ...

...

ਹੋਰ ਕਹਾਣੀਆਂ ਪੜ੍ਹਨ ਲਈ ਜਰੂਰ ਇੰਸਟਾਲ ਕਰੋ ਸਾਡੀ ਪੰਜਾਬੀ ਕਹਾਣੀਆਂ ਐਪ