ਅੱਖੀਂ ਵੇਖੀ ਗੱਲ ਏ..
ਇੱਕ ਸੀਰੀਂ ਜਦੋਂ ਸ਼ਹਿਰੋਂ ਵਿਆਹ ਵੇਖ ਕੇ ਮੁੜਦਾ ਤਾਂ ਕਿੰਨੇ-ਕਿੰਨੇ ਦਿਨ ਕੰਮ ਤੇ ਹੀ ਨਾ ਆਇਆ ਕਰਦਾ..
ਧੱਕੇ ਨਾਲ ਲਿਆਉਂਦੇ ਤਾਂ ਆਖਦਾ..”ਵੱਡੇ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਵਿਆਹ..ਅੱਗੇ ਪਿੱਛੇ ਫਿਰਦੇ ਕਿੰਨੇ ਸਾਰੇ ਬਹਿਰੇ..ਤਰਾਂ ਤਰਾਂ ਦੀਆਂ ਵੰਨਗੀਆਂ..ਕਿੰਨੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਕਾਰਾਂ ਬੱਸਾਂ..ਏਨਾ ਕੁਝ ਵੇਖ ਹੁਣ ਗੋਹੇ ਅਤੇ ਪੱਠਿਆਂ ਵਾਲੀ ਦਾਤਰੀ ਵੱਲ ਵੇਖਣ ਨੂੰ ਜੀ ਜਿਹਾ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ..”
ਫੇਰ ਜਦੋਂ ਬੱਧਾ-ਰੁੱਧਾ ਕੰਮ ਤੇ ਲੱਗ ਜਾਇਆ ਕਰਦਾ ਤਾਂ ਬਹਾਨੇ ਬਹਾਨੇ ਨਾਲ ਡੰਗਰਾਂ ਨੂੰ ਹੀ ਕੁੱਟੀ ਜਾਂਦਾ!
ਕਹਾਵਤ ਏ ਕੇ ਖੋਤੀ ਥਾਣਿਓਂ ਹੋ ਆਵੇ ਤਾਂ ਕੁਝ ਚਿਰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਥਾਣੇਦਾਰ ਸਮਝਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ ਏ..
ਆਮ ਦਰਮਿਆਨੇ ਘਰ ਦੇ ਹਮਾਤੜ ਨੂੰ ਜਦੋਂ ਕੋਈ ਬਹੁਤ ਵੱਡਾ ਅਹੁਦਾ ਮਿਲ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਫੇਰ ਸੱਤਾ ਦੇ ਗਲਿਆਰਿਆਂ ਦੀ ਚਮਕ ਦਮਕ,ਬੱਤੀ ਵਾਲੀਆਂ ਕਾਰਾਂ ਅਤੇ ਆਸ ਪਾਸ ਵਰਦੀ ਵਾਲੇ ਵੇਖ ਜਿਥੋਂ ਉੱਠ ਕੇ ਗਿਆ ਹੁੰਦਾ ਓਹੀ ਲੋਕ ਬੁਰੇ ਲੱਗਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦੇ..
ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਓਦੋਂ ਜਦੋਂ ਰਾਸ਼ਟਰੀਅਤਾ ਦਾ ਕੀੜਾ ਤਾਜਾ ਤਾਜਾ ਲੜਿਆ ਹੋਵੇ..ਤਾਂ ਪਰਿਵਾਰ ਦੇ ਖੂਨ ਦੇ ਰਿਸ਼ਤੇ ਵੀ ਰਾਸ਼੍ਟ੍ਰਵਿਰੋਧੀ ਲੱਗਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦੇ ਨੇ..!
ਦਿੱਲੀ ਦਾ ਤੇ ਸ਼ੁਰੂ ਤੋਂ ਹੀ ਇਹ ਅਸੂਲ ਰਿਹਾ..
ਇਹ ਹਮੇਸ਼ਾ ਜੁੱਤੀ ਦੀ ਨੋਕ ਤੇ ਰੱਖਦੀ ਆਈ ਏ..
ਕਹਿੰਦੇ ਕਹਾਉਂਦੇ ਨੂੰ ਪਹਿਲੋਂ ਆਪਣੇ ਲੱਤ ਹੇਠੋਂ ਲੰਘਾਉਂਦੀ ਏ..ਫੇਰ ਰਾਸ਼ਟਰਵਾਦ ਵਾਲੇ ਟੀਕੇ ਦੀ ਸੂਈ ਗਰਮ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਏ..ਜਿਹੜਾ ਥੋੜੀ ਬਹੁਤ ਚੂੰ-ਚਾਂ ਕਰੇ ਉਸਨੂੰ ਬੰਦਾ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਫੇਰ ਸਾਰੇ ਇੱਕਠੇ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਨੇ..ਫੇਰ ਮਾਰਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਉਸਨੂੰ ਚੰਗੀ ਤਰਾਂ ਭੰਡਿਆ ਜਾਂਦਾ ਏ..!
ਅਜੇ ਵੀ ਯਾਦ ਏ ਕਿਆਸੀ ਬਿਆਸੀ ਵਿਚ ਦੇਸ਼ ਦਾ ਦਸਤਾਰਧਾਰੀ ਗ੍ਰਹਿ ਮੰਤਰੀ ਮੰਤਰੀ ਗਿਆਨੀ ਜੈਲ ਸਿੰਘ ਅਕਸਰ ਆਖਿਆ ਕਰਦਾ ਸੀ ਕੇ “ਜੇ ਬੀਬੀ ਇੰਦਰਾ ਮੈਨੂੰ ਇਹ ਆਖੇ ਕੇ ਸਾਰਾ ਦਿਨ ਪਾਰਲੀਮੈਂਟ ਹਾਊਸ ਦੇ ਬਾਹਰ ਬੈਠਾ ਜੋੜੇ ਝਾੜਦਾ ਰਹਿ ਤਾਂ ਇਹ ਮੇਰੇ ਧੰਨ ਭਾਗ ਹੋਣਗੇ..”
ਫੇਰ ਅਗਲਾ ਜੋੜੇ ਝਾੜਦਾ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਬਣ ਗਿਆ
ਇੱਕ ਰਾਜਨੀਤੀ ਦਾ ਜਾਣਕਾਰ ਦੱਸਿਆ ਕਰਦਾ ਸੀ ਕੇ ਜੂਨ ਚੁਰਾਸੀ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਜਦੋਂ ਅਕਾਲੀ ਲੀਡਰਸ਼ਿਪ ਭੇਜੇ ਹੋਏ ਖਾਸ ਹਵਾਈ ਜਹਾਜ ਤੇ ਚੜ...
...
ਹੋਰ ਕਹਾਣੀਆਂ ਪੜ੍ਹਨ ਲਈ ਜਰੂਰ ਇੰਸਟਾਲ ਕਰੋ ਸਾਡੀ ਪੰਜਾਬੀ ਕਹਾਣੀਆਂ ਐਪ
