ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਇਹ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਓਦੋਂ ਹੋਇਆ ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਕੋਈ ਗਿਆਰਾਂ ਕੂ ਵਰ੍ਹਿਆਂ ਦੀ ਹੋਵਾਂਗੀ…
ਪੰਜਵੀਂ ਦੇ ਪੇਪਰ ਦੇ ਕੇ ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਅਜੇ ਰਿਕਸ਼ੇ ਵਿਚੋਂ ਉੱਤਰੀ ਹੀ ਸਾਂ ਕੇ ਵੇਖਿਆ ਮੇਰੀ ਸੀਟ ਖੂਨ ਨਾਲ ਲਥਪਥ ਹੋ ਗਈ ਸੀ….
ਨਾਲਦੇ ਇਹ ਦੇਖ ਹੱਕੇ ਬੱਕੇ ਰਹਿ ਗਏ..ਇੱਕ ਤਾਂ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਿਓਂ ਹੱਸੀ ਹੀ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ..ਸ਼ਾਇਦ ਉਹ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕੇ ਇਹ ਸਾਰਾ ਕੁਝ ਕੀ ਹੋਇਆ ਏ!
ਰਿਕਸ਼ੇ ਵਾਲਾ ਅੰਦਰ ਜਾ ਕੇ ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਨੂੰ ਸੱਦ ਲਿਆਇਆ..ਉਹ ਮੈਨੂੰ ਅੰਦਰ ਇੰਝ ਲੁਕਾ ਕੇ ਲੈ ਗਈ ਜਿਦਾਂ ਮੈਥੋਂ ਕੋਈ ਬਹੁਤ ਵੱਡਾ ਗੁਨਾਹ ਹੋ ਗਿਆ ਹੋਵੇ!
ਉਸਨੇ ਇਸ ਗੱਲ ਦਾ ਮੇਰੇ ਬਾਪ ਅਤੇ ਵੱਡੇ ਭਰਾਵਾਂ ਤੋਂ ਓਹਲਾ ਰੱਖਿਆ..
ਧਾਰਮਿਕ ਪਰਿਵਾਰ ਨਾਲ ਸਬੰਧਿਤ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਮੇਰੇ ਤੇ ਪੂਰੇ ਸੱਤ ਦਿਨ ਚੁੱਲ੍ਹੇ ਚੋਂਕੇ ਅਤੇ ਪੂਜਾ-ਪਾਠ ਵਾਲੇ ਕਮਰੇ ਵਿਚ ਵੜਨ ਤੇ ਪਬੰਦੀ ਸੀ..
ਫਿਜੀਓਲੋਜੀ ਅਤੇ ਸਰੀਰਕ ਵਿਗਿਆਨ ਵਾਲਾ ਅਧਿਆਪਕ ਵੀ ਅਕਸਰ ਹੀ ਇਹ ਚੀਜ ਕਲਾਸ ਸਾਹਵੇਂ ਪੜਾਉਣ ਤੋਂ ਕੰਨੀ ਕਤਰਾਉਂਦਾ ਤੇ ਅਕਸਰ ਆਖਿਆ ਕਰਦਾ ਕੇ ਇਹ ਸਭ ਕੁਝ ਤੁਸੀਂ ਘਰੇ ਆਪੇ ਪੜ ਲਿਓ..
ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਇੱਕੋ-ਇੱਕ ਕਪੜਾ ਹੋਇਆ ਕਰਦਾ ਜਿਸਨੂੰ ਮੈਂ ਘਰ ਦੀ ਕਿਸੇ ਭੀੜੀ ਜਿਹੀ ਨੁੱਕਰ ਵਿਚ ਲੂਕਾ ਕੇ ਰੱਖਦੀ..
ਫੇਰ ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਇਸ ਕਿਰਿਆ ਵਿਚੋਂ ਗੁਜਰ ਰਹੀ ਹੁੰਦੀ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਓਸੇ ਕੱਪੜੇ ਨੂੰ ਹੀ ਵਾਰ-ਵਾਰ ਧੋ ਕੇ ਵਰਤਣਾ ਪਿਆ ਕਰਦਾ ਕਿਓੰਕੇ ਨਿੱਕੇ ਜਿਹੇ ਕਸਬੇ ਵਿਚ ਕਿਸੇ ਕੈਮਿਸਟ ਕੋਲ ਜਾ ਕੇ ਸੈਨੇਟਰੀ ਪੈਡ ਮੰਗਣੇ ਹਿਮਾਲਿਆ ਪਰਬਤ ਚੜਨ ਤੋਂ ਵੀ ਔਖਾ ਲੱਗਦਾ ਹੁੰਦਾ!
ਇਸ ਤਰਾਂ ਦੀਆਂ ਜਿਆਦਤਰ ਪਾਬੰਦੀਆਂ ਅਤੇ ਬੰਦਿਸ਼ਾਂ ਘਰ ਦੀਆਂ ਵੱਡੀ ਉਮਰ ਦੀਆਂ ਔਰਤਾਂ ਵੱਲੋਂ ਹੀ ਠੋਸੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਸਨ!
ਮੈਂ ਇਸ ਕੁਦਰਤੀ ਹੀ ਹੁੰਦੇ ਵਰਤਾਰੇ ਬਾਰੇ ਸ਼ਰਮਿੰਦਗੀ ਵਾਲੀ ਪੰਡ ਸਿਰ ਤੇ ਚੁੱਕਦੀ...
...
ਹੋਰ ਕਹਾਣੀਆਂ ਪੜ੍ਹਨ ਲਈ ਜਰੂਰ ਇੰਸਟਾਲ ਕਰੋ ਸਾਡੀ ਪੰਜਾਬੀ ਕਹਾਣੀਆਂ ਐਪ
Rekha Rani
ਹਾ ਇਹ ਸਭ ਕੁਦਰਤੀ ਤੌਰ ਤੇ ਲੜਕੀਆਂ ਨੂੰ ਸਹਿਣਾ ਪੈਦਾ ਹੈ ਛੇਤੀ ਹੀ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਬਚਪਨ ਖੋ ਲਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਉਸਨੂੰ ਵੱਡੀ ਹੋਣ ਦਾ ਅਹਿਸਾਸ ਕਰਵਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਪਰ ਕਿਉ
Anureet Kaur
ਬਹੁਤ ਸਹੀ ਲਿਖਿਆ ਭਾਜੀ, ਬਦਲਦੇ ਵਕਤ ਨਾਲ ਸਕੂਲੀ ਸਿਲੇਬਸ ਤੇ ਕਰੀਕੁਲਮ ਵਿੱਚ ਤਬਦੀਲੀ ਬਹੁਤ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ ਤਾਂ ਕਿ ਸਮਾਜ ਦੀ ਸੌੜੀ ਸੋਚ ਅੰਦਰ ਸੱਚਾਈ ਦਾ ਚਾਨਣ ਹੋਵੇ………