ਮੈਨੂੰ ਬਚਪਨ ਤੋਂ ਹੀ ਚਿੱਟੇ ਰੰਗ ਨਾਲ ਬਹੁਤ ਪਿਆਰ ਸੀ।ਮੈਨੂੰ ਜਦੋਂ ਵੀ ਘਰਦਿਆਂ ਨੇ ਕਪੜੇ ਲੇ ਕੇ ਦੇਣੇ ਹੁੰਦੇ ਮੇਰੀ ਜ਼ਿੱਦ ਹੁੰਦੀ ਕੇ ਚਿੱਟੇ ਰੰਗ ਦਾ ਹੀ ਲੈਣਾ।ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ ਵੀ ਅਸੀ ਹਰ ਸ਼ਨੀਵਾਰ ਚਿੱਟੀ ਵਰਦੀ ਪਾਉਣੀ ਹੁੰਦੀ ਸੀ।ਮੈਨੂੰ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ ਸ਼ਨੀਵਾਰ ਦਾ। ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਸਮਾਂ ਬਦਲਦਾ ਗਿਆ ,ਸਕੂਲ ਤੋਂ ਕਾਲਜ ਜਾਣ ਲੱਗੇ।ਉਥੇ ਦੂਜੀਆਂ ਕੁੜੀਆ ਵਲ ਦੇਖ ਕੇ ਰੰਗ ਬਰੰਗੇ ਸੂਟ ਪਾਉਣੇ ਸੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੇ। ਪਰ ਜਿਸ ਦਿਨ ਮੈਂ ਚਿੱਟਾ ਸੂਟ ਪਾਉਂਦੀ ਮੈਨੂੰ ਸਕੂਲ ਵਾਲੇ ਸ਼ਨੀਵਾਰ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਚਾਅ ਹੀ ਹੁੰਦਾ ਸੀ।ਮੈਨੂੰ ਸੁਰੂ ਤੋ ਹੀ ਇਹ ਸੀ ਕੇ ਪਰੀਆ ਹਮੇਸ਼ਾ ਚਿੱਟੇ ਕਪੜੇ ਪਾਉਂਦਿਆ ਨੇ ਤੇ ਚਿੱਟੇ ਸੂਟ ਵਿਚ ਮੈਂ ਵੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਪਰੀ ਨਾਲੋ ਘੱਟ ਨਾ ਸਮਝਦੀ।ਮੈਨੂੰ ਯਾਦ ਹੈ ਕਿ ਮੇਰੇ ਮਾਮੇ ਦੀ ਕੁੜੀ ਦਾ ਵਿਆਹ ਸੀ ,ਮੈਂ ਉਸ ਸਮੇਂ ਪੰਦਰਵੀਂ ਕਲਾਸ ਚ ਪੜਦੀ ਸੀ।ਮੈਂ ਮਾਮੇ ਦੀ ਕੁੜੀ ਦੇ ਵਿਆਹ ਤੇ ਪਾਉਣ ਲਈ ਚਿੱਟੇ ਰੰਗ ਦਾ ਕਢਾਈ ਵਾਲਾ ਸੂਟ ਲਿਆ।ਉਸ ਨਾਲ ਮਿਲਦੀ ਜੁੱਤੀ ,ਗਹਿਣੇ ਲਏ।ਵਿਆਹ ਵਾਲੇ ਦਿਨ ਬੜੇ ਚਾਅ ਨਾਲ ਸੂਟ ਪਾਂ ਕੇ ਤਿਆਰ ਹੋ ਗਈ।ਮੇਰੀ ਮਾਸੀ ਦੀ ਕੁੜੀ ਤੇ ਹੋਰ ਕੁੜੀਆ ਅਸੀ ਰਿਬਨ ਕਟਾਉਣ ਲਈ ਖੜੀਆ ਸੀ।ਅਚਾਨਕ ਮੇਰੀ ਮਾਮੀ ਦੀ ਭੈਣ ਬੋਲੀ ਜੋ ਮੇਰੇ ਪਿਛਲੇ ਪਾਸੇ ਖੜੀ ਸੀ ਕਹਿਣ ਲੱਗੀ ਕਿ ਰੰਗ ਦੇਖ ਕੇ ਕੱਪੜਾ ਪਾਉਣਾ ਚਾਹੀਦਾ।ਰੰਗ ਤਾਂ ਤੇਰਾ ਸਾਵਲਾ ਤੇ ਸੂਟ ਤੂੰ ਚਿੱਟੇ ਰੰਗ ਦਾ ਪਾਇਆ ।ਦੂਰੋ ਹੀ ਚਮਕਾ ਮਾਰਦਾ।ਇਹ ਕਹਿ ਕੇ ਓਹ ਉੱਚੀ ਦੇਣੇ ਹੱਸ ਪਈ। ਪਰ ਇਸ ਸਭ ਨਾਲ ਮੇਰੇ ਦਿਲ ਤੇ ਬਹੁਤ ਅਸਰ ਹੋਇਆ।ਮੈਨੂੰ ਸਾਰੇ ਵਿਆਹ ਚ...
...
ਹੋਰ ਕਹਾਣੀਆਂ ਪੜ੍ਹਨ ਲਈ ਜਰੂਰ ਇੰਸਟਾਲ ਕਰੋ ਸਾਡੀ ਪੰਜਾਬੀ ਕਹਾਣੀਆਂ ਐਪ
Rekha Rani
ਬਹੁਤ ਹੀ ਵਧੀਆ ਲਿਖਿਆ📝
Sandhu
Very nice 👌👌👌👌👌👌
malkeet
murakh ne oh log jo seerta nu chad k surata nu vekhdy ny,
lovely kang
NYC story ji
Raman dhillon
ਧੰਨਵਾਦ ਜੀ
sidhu
👌👌
SUKH SINGH MATT
sohna likheya ji