ਸਤਵੰਤ ਕੋਰ ਇੱਕ ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ ਅਧਿਆਪਕ ਸੀ,,ਉਸ ਦਾ ਕੰਮ ਸੀ ਛੋਟੇ ਜਵਾਕਾ ਨੂੰ ਕਿਤਾਬਾ ਪੜਨੀਆ ਸਿਖਾਉਣਾ….ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ ਉਸਦਾ ਪਹਿਲਾ ਦਿਨ ਸੀ ,ਜਿਸ ਦਿਨ ਉਸ ਦੀ ਮੁਲਾਕਾਤ ਜੀਤ ਨਾਲ ਹੋਈ..ਜੀਤ ਪਹਿਲੀ ਜਮਾਤ ਦਾ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਸੀ,,ਜੀਤ ਦੇ ਕੱਪੜੇ ਮੈਲੈ ਕੁਚੇਲੇ ਸੀ,,ਉਸ ਦੇ ਹੱਥਾ ,ਬਾਹਾ ,ਮੂੰਹ ਤੇ ਮਿੱਟੀ ਦੀ ਇੱਕ ਪਰਤ ਚੜੀ ਪਈ ਸੀ..ਉਸ ਦੇ ਨੋਹਾ ਵਿੱਚ ਵੀ ਮੇਲ ਭਰੀ ਹੋਈ ਸੀ…ਸਤਵੰਤ ਨੂੰ ਪਤਾ ਨਹੀ ਸੀ ਲੱਗ ਰਿਹਾ ਕਿ ਸੀ ਉਹ ਕੀ ਚੀਜ ਹੈ ਜੋ ਉਸ ਨੂੰ ਜੀਤ ਵੱਲ ਖਿੱਚ ਰਹੀ ਸੀ…ਸਤਵੰਤ ਤੁਰਦੀ ਤੁਰਦੀ ਜੀਤ ਕੋਲ ਜਾ ਖੜੀ ਹੋਈ ਤਾਂ ਜੀਤ ਰਿਆੜ ਪੈ ਗਿਆ ਤੇ ਬੋਲਣ ਲੱਗਾ ,”ਮੈਨੂੰ ਗੋਦੀ ਚੁੱਕ ..ਗੋਦੀ ਚੁੱਕ..”
ਸਤਵੰਤ ਨੇ ਜਿਵੇ ਕਿਵੇ ਕਰਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਚੁੱਪ ਕਰਵਾਇਆ ਤੇ ਉਸ ਦੀ ਕਿਤਾਬ ਖੋਲ ਕਿ ਦਿੱਤੀ,ਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਕਿਤਾਬ ਵਿੱਚ ਲਿਖਿਆ ਪੜਾਉਣ ਲੱਗੀ..
ਚਲੋ ਬੇਟਾ ਬੋਲੋ , “ਜਾਲ”..
ਜੀਤ ਨੇ ਪੂਰਾ ਜੋਰ ਲਾ ਕਿ ਬੋਲਿਆ ,, “ਜਾਹ-ਲਾਹ”
ਸਤਵੰਤ ਚੁੱਪ ਕਰੀ ਜੀਤ ਵੱਲ ਦੇਖੀ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ ਤੇ ਹੁਣ ਉਸ ਨੂੰ ਇਹ ਵੀ ਪਤਾ ਲੱਗ ਗਿਆ ਸੀ ਕਿ ਜੀਤ ਦੂਜੇ ਬੱਚਿਆ ਵਾਂਗ ਆਮ ਨਹੀ ਹੈ…ਇਸ ਨੂੰ ਕੋਈ ਸਮਝਣ ਤੇ ਬੋਲਣ ਦੀ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਹੈ,ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਇਹ ਆਮ ਬੱਚਿਆ ਵਾਂਗ ਵਿਹਾਰ ਨਹੀ ਕਰ ਪਾ ਰਿਹਾ…ਇਸੇ ਕਰਕੇ ਸ਼ਾਇਦ ਉਹ ਅੱਠ ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਵੀ ਪਹਿਲੀ ਜਮਾਤ ਵਿੱਚ ਹੀ ਸੀ …ਸਤਵੰਤ ਦਾ ਮਨ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਜੀਤ ਨੂੰ ਘੁੱਟ ਕੇ ਗਲੇ ਲਾ ਲਵੇ ਤੇ ਉਸ ਦੀ ਗੋਦੀ ਵਾਲੀ ਜਿੱਦ ਵੀ ਪੂਰੀ ਕਰ ਦੇਵੇ ਪਰ ਉਹ ਮਜਬੂਰ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਉਸ ਤੇ ਬਾਕੀ ਬੱਚਿਆ ਦੀ ਵੀ ਜਿੰਮੇਵਾਰੀ ਸੀ…
ਸਤਵੰਤ ਹਰ ਰੋਜ ਘਰੋ ਜੋ ਰੋਟੀ ਖੁਦ ਲਈ ਲੈ ਕੇ ਜਾਂਦੀ ਸੀ ,ਉਸ ਵਿੱਚ ਹੀ ਹੁਣ ਜੀਤ ਲਈ ਵੀ ਰੋਟੀ ਲਿਜਾਣ ਲੱਗ ਗਈ…ਜੀਤ ਨੂੰ ਵੀ ਜਿਵੇ ਕੋਈ ਸਮਝ ਰਿਹਾ ਸੀ ਹੁਣ..ਜੀਤ ਦੇ ਉਦਾਸ ਚੇਹਰੇ ਤੇ ਵੀ ਹੁਣ ਇੱਕ ਚਮਕ ਰਹਿਣ ਲੱਗ ਗਈ… ਸਤਵੰਤ ਜਦ ਵਹਿਲੀ ਹੁੰਦੀ ਤਾਂ ਉਹ ਜੀਤ ਨੂੰ ਪੜਣਾ ਸਿਖਾਉਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ ,,ਇੰਝ ਹੀ ਕਰਦੇ ਕਰਦੇ ਪੂਰਾ ਸਾਲ ਲੰਗ ਗਿਆ…
ਹੁਣ ਸਾਲ ਦੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਹੋਣਹਾਰ ਜਵਾਕਾ ਨੂੰ ਇਨਾਮ ਦਿੱਤੇ ਜਾਣੇ ਸੀ,,ਸਤਵੰਤ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ ਕਿ ਇੱਕ ਇਨਾਮ ਜੀਤ ਨੂੰ ਵੀ ਮਿਲੇ ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਸਦੀ ਵੀ ਹੋਂਸਲਾ ਅਫਜਾਈ ਹੋਵੇ,ਇਹ ਇਨਾਮ ਉਹ ਕਿਸੇ ਤਰਸ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਨਾਲ ਨਹੀ ਸੀ ਦੇਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ,ਬਲਕਿ ਉਹ ਜੀਤ ਨੂੰ ਸੱਚ ਵਿੱਚ ਉਸ ਦੇ ਪੜਨ ਵਿੱਚ ਲਿਆਂਦੇ ਸੁਧਾਰ ਲਈ ਦੇਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ ,,ਸਤਵੰਤ ਦੇ ਕਹਿਣ ਤੇ ਇਸ ਵਾਰ ਸਕੂਲ ਵਾਲਿਆ ਨੇ ਇੱਕ ਨਵਾ ਇਨਾਮ ਵੀ ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ , “ਪੜਨ ਵਿੱਚ ਸਬ ਤੋਂ ਵੱਧ ਸੁਧਾਰ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਬੱਚੇ ਦਾ ਇਨਾਮ”..
ਅੱਜ ਇਨਾਮ ਵੰਡ ਸਮਾਰੋਹ ਦਾ ਦਿਨ ਸੀ ,ਇੱਕ ਇੱਕ ਕਰਕੇ ਹੋਣਹਾਰ ਜਵਾਕਾ ਨੂੰ ਇਨਾਮ ਦਿੱਤੇ ਜਾ ਰਹੇ ਸੀ,,ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਚਲਦੇ ਤੋਂ ਸਤਵੰਤ ਦੀ ਨਜਰ ਜੀਤ ਤੇ ਹੀ ਸੀ ,ਉਹ ਨੀਵੀ ਪਾਈ ਉਦਾਸ ਜਿਹਾ ਬੈਠਾ ਸੀ ਤੇ ਫਿਰ ਜਦੋ ਜੀਤ ਦਾ ਨਾਮ...
...
ਹੋਰ ਕਹਾਣੀਆਂ ਪੜ੍ਹਨ ਲਈ ਜਰੂਰ ਇੰਸਟਾਲ ਕਰੋ ਸਾਡੀ ਪੰਜਾਬੀ ਕਹਾਣੀਆਂ ਐਪ
jamna
very nice story ji
jass
ਬਹੁਤ ਪਿਆਰੀ ਕਹਾਣੀ 💛💚
Rekha Rani
bahut vadia story hai g all the best👍
Amritpal singh
ਬਹੁਤ ਸੋਹਣੀ ਕਹਾਣੀ ਹੈ , ਜੀ।
ਸੋਹਣਾ ਲਿਖਿਆ ਜੀ ,,