ਭੈਣ ਜਦੋਂ ਵੀ ਮੁਲਾਕਾਤ ਤੇ ਆਉਂਦੀ ਤਾਂ ਉਸਦੀਆਂ ਅੱਖੀਆਂ ਸੁੱਜੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ..
ਇੰਝ ਲੱਗਦਾ ਜਿੱਦਾਂ ਹੁਣੇ ਹੁਣੇ ਹੀ ਰੋ ਕੇ ਆਈ ਹੋਵੇ..ਝੂਠਾ ਹਾਸਾ ਹੱਸਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੀ ਪਰ ਗੱਲ ਨਾ ਬਣਦੀ..
ਦੂਰ ਪਰਾਂ ਹਟਵਾਂ ਖਲੋ ਕਿਸੇ ਨਾਲ ਫੋਨ ਤੇ ਗੱਲ ਕਰ ਰਿਹਾ ਭਾਜੀ..ਮੈਨੂੰ ਸਾਰੀ ਕਹਾਣੀ ਸਮਝ ਪੈ ਜਾਂਦੀ!
ਇੱਕ ਵਾਰ ਉਸਦੇ ਮੂਹੋਂ ਨਿੱਕਲਿਆਂ ਵੀ ਸੀ ਕੇ ਉਹ ਹੁਣ ਓਸੇ ਪਾਰਟੀ ਦਾ ਅਹੁਦੇਦਾਰ ਏ ਜਿਸ ਨੇ ਕਦੀ ਦਰਬਾਰ ਸਾਬ ਤੇ ਫੌਜਾਂ ਚਾਹੜ੍ਹੀਆਂ ਸਨ!
ਮੈਨੂੰ ਜੇਲ ਵਿਚ ਕਈ ਵਾਰ ਰਾਤੀ ਸੁੱਤਿਆਂ ਪਿਆ ਮੰਜੀ ਸਾਬ ਭਾਸ਼ਣ ਦਿੰਦਾ ਹੋਇਆ ਸੰਤ ਦਿਸ ਪੈਂਦਾ..!
ਫੇਰ ਕਿੰਨੇ ਦਿਨ ਕੰਨਾਂ ਵਿਚ ਬੋਲ ਗੂੰਝਦੇ ਰਹਿੰਦੇ..
“ਸਿੰਘੋ ਜੇ ਇਸ ਰਾਹ ਤੇ ਤੁਰਨਾ ਏ ਤਾਂ ਘਰ ਬਾਰ ਦਾ ਮੋਹ ਤਿਆਗ ਕੇ ਮਲੰਗ ਹੋਣਾ ਪੈਣਾ..ਇਥੇ ਤਸ਼ੱਦਤ ਏ ਜੇਲਾਂ ਨੇ ਅਖੀਰ ਫਾਂਸੀ ਤੇ ਜਾ ਫੇਰ ਸ਼ਹੀਦੀ..ਜੇ ਮਨ ਨਹੀਂ ਮੰਨਦਾ ਤੇ ਅਜੇ ਵੀ ਪਿਛਾਂਹ ਪਰਤ ਜਾਵੋ..ਮੁੜ ਨਾ ਆਖਿਓਂ..ਸਾਧ ਨੇ ਮਰਵਾ ਦਿੱਤਾ”
ਫੇਰ ਇੱਕ ਦਿਨ ਸੰਤਰੀ ਭੱਜਾ ਭੱਜਾ ਆਇਆ..
ਆਖਣ ਲੱਗਾ ਭਾਊ ਮੂੰਹ ਮਿੱਠਾ ਕਰਵਾ..ਤੇਰੀ ਪੱਕੀ ਰਿਹਾਈ ਦੇ ਕਾਗਤ ਆ ਗਏ ਨੇ..!
ਮੈਨੂੰ ਉਲਟਾ ਫਿਕਰ ਪੈ ਗਿਆ..ਹੁਣ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲ ਜਾਣਾ ਕਿਥੇ ਏ?
ਸੰਤਰੀ ਮੇਰਾ ਯਾਰ ਸੀ..ਪਰਚੀ ਤੇ ਨਾਮ ਲਿਖ ਦਿੱਤਾ..ਆਖਿਆ ਇਸ ਬੰਦੇ ਦਾ ਪਤਾ ਕਰਵਾ ਦੇ..ਕਿਸੇ ਵੇਲੇ ਇੱਕਠਿਆਂ ਜਿਉਣ ਮਰਨ ਦੀਆਂ ਸਹੁੰਆਂ ਖਾਦੀਆਂ ਸਨ..ਕਿੰਨੀਆਂ ਰਾਤਾਂ ਇੱਕਠਿਆਂ ਕਮਾਦਾਂ ਵਿਚ ਵੀ ਲੰਘੀਆਂ..ਉਸ ਦਿਨ ਵੀ ਮੈਂ ਆਪ ਮੋਰਚਾ ਸੰਭਾਲੀ ਰਖਿਆ..ਇਸਨੂੰ ਭਜਾ ਦਿੱਤਾ..ਅਖ਼ੇ ਮੈਂ ਤੇ ਕੱਲਾ ਕਾਰਾ ਹਾਂ ਤੇ ਤੂੰ ਪਰਿਵਾਰ ਵਾਲਾ!

ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਸੰਤਰੀ ਵਾਪਸ ਪਰਤ ਆਇਆ..
ਆਖਣ ਲੱਗਾ ਭਾਊ ਉਹ ਤੇ ਬੜੀ ਵੱਡੀ ਚੀਜ ਬਣ ਗਿਆ ਹੁਣ..
ਪੈਟਰੋਲ ਪੰਪ,ਏਜੰਸੀਆਂ ਭੱਠੇ ਤੇ ਹੋਰ ਵੀ ਕਿੰਨਾ ਕੁਝ..ਤੇਰੇ ਪਿੰਡ ਵਾਲੇ ਰੂਟ ਤੇ ਚੱਲਦੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਬੱਸਾਂ ਵੀ ਉਸਦੀਆਂ ਹੀ ਨੇ..
ਪਰ ਤੇਰੇ ਵਲੋਂ ਤੇ ਅਗਲੇ ਨੇ ਸਾਫ ਸਾਫ ਆਖ ਦਿੱਤਾ..ਹੁਣ ਹਾਲਾਤ ਉਹ ਨਹੀਂ ਰਹੇ..ਮੈਨੂੰ ਨਾ ਮਿਲੇ ਤੇ ਨਾ ਹੀ ਫੋਨ ਕਰੇ..ਏਜੰਸੀਆਂ ਬੜਾ ਤੰਗ ਕਰਦੀਆਂ!

ਫੇਰ ਜਿਸ ਦਿਨ ਰਿਹਾਈ ਹੋਈ..ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਵੀ...

...

ਹੋਰ ਕਹਾਣੀਆਂ ਪੜ੍ਹਨ ਲਈ ਜਰੂਰ ਇੰਸਟਾਲ ਕਰੋ ਸਾਡੀ ਪੰਜਾਬੀ ਕਹਾਣੀਆਂ ਐਪ