ਮਾਂ ਸ਼ੀਤਲ ਕੌਰ ਤੇ ਬਾਪ ਨਿਰਮਲ ਸਿੰਘ..
ਪਰ ਜਦੋ ਲੜ ਪੈਂਦੇ ਤਾਂ ਨਾਵਾਂ ਵਿਚਲੀ ਸ਼ੀਤਲਤਾ ਅਤੇ ਨਿਰਾਲਾ ਪਣ ਕਿਧਰੇ ਖੰਬ ਲਾ ਕੇ ਉੱਡ ਜਾਇਆ ਕਰਦਾ!
ਨਿੱਕੀ ਗੱਲ ਤੋਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੁੰਦੀ ਫੇਰ ਕਿੰਨੀ ਦੂਰ ਤੱਕ ਅੱਪੜ ਜਾਇਆ ਕਰਦੀ..
ਕਲੇਸ਼ ਦੀ ਵਜਾ ਕਦੇ ਖਰਚਾ ਬਣਦਾ..ਕਦੀ ਕਿਸੇ ਵੱਲੋਂ ਆਖੀ ਗੱਲ..ਤੇ ਕਦੀ ਚਾਚਿਆਂ ਤਾਇਆਂ ਵੱਲੋਂ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਕੋਈ ਧੋਖਾ..!
ਕਦੀ ਕਦੀ ਡੈਡੀ ਸ਼ਰਾਬ ਪੀ ਕੇ ਆਣ ਵੜਦਾ ਤਾਂ ਮਿਲੇ ਘੱਟ ਦਾਜ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਮੇਰੇ ਨਾਨਕਿਆਂ ਨੂੰ ਬੁਰਾ ਭਲਾ ਆਖਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੰਦਾ..!
ਮਾਂ ਖਿਝਦੀ..ਪ੍ਰਤੀਕਰਮ ਵੱਜੋਂ ਫੇਰ ਉਸਦਾ ਗੁੱਸਾ ਆਪਣੇ ਸਹੁਰਿਆਂ ਤੇ ਨਿੱਕਲਦਾ..
ਕੁਝ ਐਸੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਵੀ ਹੁੰਦੀਆਂ ਜਿਹਨਾਂ ਦਾ ਸਬੰਧ ਸਾਡੇ ਜਨਮ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਵਾਲੇ ਟਾਈਮ ਨਾਲ ਵੀ ਹੁੰਦਾ..!
ਮਾਂ ਵਿਚ ਹੀਣੰ ਭਾਵਨਾ ਵੀ ਬਹੁਤ ਜਿਆਦਾ ਸੀ..
ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਰੱਬ ਨੂੰ ਉਲਾਹਮੇਂ..ਗਿਲੇ ਸ਼ਿਕਵੇ..ਆਹ ਨੀ ਮਿਲਿਆ..ਅਹੁ ਨੀ ਦਿੱਤਾ..ਏਦਾਂ ਨੀ ਹੋਇਆ..ਓਦਾਂ ਨਹੀਂ ਵਾਪਰਿਆ..ਫਲਾਣਾ ਸਾਥੋਂ ਅੱਗੇ ਲੰਘ ਗਿਆ..!
ਕਈ ਵਾਰ ਉਸਦੀ ਆਖੀ ਕਿਸੇ ਗੱਲ ਤੋਂ ਤੈਸ਼ ਵਿਚ ਆ ਕੇ ਡੈਡੀ ਆਪਣੇ ਭਰਾਵਾਂ ਨਾਲ ਜਾ ਲੜਦਾ..ਇੰਝ ਸਾਡੇ ਘਰ ਵਿਚ ਹਮੇਸ਼ਾ ਹੀ ਕੁਝ ਨਾ ਕੁਝ ਅਣਸੁਖਾਵਾਂ ਵਾਪਰਦਾ ਹੀ ਰਹਿੰਦਾ!
ਫੇਰ ਮੈਂ ਪੰਦਰਾਂ ਕੂ ਸਾਲ ਦੀ ਹੋਈ..
ਸਰੀਰਕ ਅਤੇ ਮਾਨਸਿਕ ਪੱਧਰ ਤੇ ਕਿੰਨੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਤਬਦੀਲੀਆਂ ਵੀ ਆਈਆਂ..
ਆਲੇ ਦਵਾਲੇ ਦੀ ਥੋੜੀ ਬਹੁਤ ਸਮਝ ਆਉਣੀ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਈ..
ਕੁਝ ਲੋਕ ਜੋ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਸਾਡੇ ਘਰ ਵਿਚ ਲੜਾਈ-ਝਗੜੇ ਦੀ ਵਜਾ ਬਣਿਆ ਕਰਦੇ..ਮੈਨੂੰ ਬਿਲਕੁਲ ਵੀ ਚੰਗੇ ਨਾ ਲੱਗਦੇ..!
ਕੁਝ ਸੁਲਹ ਕਰਾਉਣ ਆਇਆਂ ਦਾ ਧਿਆਨ ਕਲੇਸ਼ ਵੱਲ ਘੱਟ ਤੇ ਮੇਰੇ ਵਜੂਦ ਵੱਲ ਜਿਆਦਾ ਹੁੰਦਾ..
ਅਜੀਬ ਤਰਾਂ ਦੀ ਇਹ ਕੈਫ਼ੀਅਤ,ਮਾਨਸਿਕਤਾ ਅਤੇ ਹਾਸਾ..
ਮੈਨੂੰ ਹਰੇਕ ਨਾਲ ਨਫਰਤ ਜਿਹੀ ਹੋ ਗਈ..ਦੁਨੀਆ ਦਾ ਹਰ ਬੰਦਾਂ ਫਰੇਬੀ ਤੇ ਧੋਖੇਬਾਜ ਲੱਗਦਾ!
ਮੈਂ ਦਿਲ ਦੀ ਗੱਲ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਨੂੰ...
...
ਹੋਰ ਕਹਾਣੀਆਂ ਪੜ੍ਹਨ ਲਈ ਜਰੂਰ ਇੰਸਟਾਲ ਕਰੋ ਸਾਡੀ ਪੰਜਾਬੀ ਕਹਾਣੀਆਂ ਐਪ
