ਐਤਵਾਰ ਦੀ ਛੁੱਟੀ..
ਨਾਸ਼ਤੇ ਮਗਰੋਂ ਚਾਹ ਦਾ ਕੱਪ ਪੀਂਦਿਆਂ ਹੀ ਨਿੱਘੀ ਧੁੱਪ ਵਿਚ ਸੋਫੇ ਤੇ ਪਏ ਨੂੰ ਨੀਂਦ ਆ ਗਈ..
ਅਚਾਨਕ ਬਾਹਰ ਗੇਟ ਤੇ ਘੰਟੀ ਵੱਜੀ..
ਵੇਖਿਆ ਕੰਮ ਵਾਲੀ ਸੀ..ਨਾਲ ਨਿੱਕਾ ਜਿਹਾ ਜਵਾਕ ਵੀ..ਬੜਾ ਗੁੱਸਾ ਚੜਿਆ ਅੱਜ ਏਡੀ ਛੇਤੀ ਕਿਓਂ ਆ ਗਈ..?
ਫੇਰ ਜਾਗੋ-ਮੀਟੀ ਵਿਚ ਹੀ ਕਿੰਨੇ ਸਾਰੇ ਸੁਨੇਹੇ ਦੇ ਦਿੱਤੇ..
ਬੀਬੀ ਜੀ ਪ੍ਰਭਾਤ ਫੇਰੀ ਤੇ ਗਈ ਏ..ਭਾਂਡਿਆਂ ਮਗਰੋਂ ਕੱਪੜੇ ਧੋਣ ਵਾਲੀ ਮਸ਼ੀਨ ਚਲਾ ਦੇਣੀ..ਦੁਪਹਿਰ ਜੋਗੀ ਦਾਲ ਚੁਗ ਦੇਣੀ..
ਸਭ ਤੋਂ ਜਰੂਰੀ..ਪੋਣੇ ਹੇਠ ਰੱਖੀ ਰੋਟੀ ਅਤੇ ਸਬਜੀ ਗੇਟ ਤੇ ਮੰਗਣ ਆਉਂਦੇ ਫਕੀਰ ਦੇ ਕਾਲੇ ਕੁੱਤੇ ਨੂੰ ਜਰੂਰ ਪਾ ਦੇਣੀ..ਚੇਤੇ ਨਾਲ!
ਆਪ ਮੁੜ ਸੋਫੇ ਤੇ ਇਕੱਠਾ ਜਿਹਾ ਹੋ ਗਿਆ..
ਅਜੇ ਮੁੜ ਨੀਂਦਰ ਪਈ ਹੀ ਸੀ ਕੱਪ ਟੁੱਟਣ ਦੀ ਅਵਾਜ ਆਈ..
ਫੇਰ ਗੁੱਸਾ ਚੜ ਗਿਆ..ਭਾਂਡੇ ਧੋਣੇ ਵੀ ਨੀ ਆਉਂਦੇ ਕੁਚੱਜੀ ਨੂੰ..ਏਨੀ ਅਵਾਜ ਕਰਦੀ ਏ!
ਗਵਾਚ ਗਈ ਨੀਂਦਰ ਨਾਲ ਲੁਕਣਮੀਚੀ ਅਜੇ ਇੱਕ ਵੇਰ ਫੇਰ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਈ ਹੀ ਸੀ ਕੇ ਨਿੱਕੇ ਜਵਾਕ ਦੀ ਤਿੱਖੀ ਚੀਕ ਦਿਮਾਗ ਨੂੰ ਚੀਰਦੀ ਹੋਈ ਸਿੱਧੀ ਵਜੂਦ ਅੰਦਰ ਆ ਵੜੀ!
ਇਸ ਵੇਰ ਫੈਸਲਾ ਕਰ ਹੀ ਲਿਆ ਕੇ...
...
ਹੋਰ ਕਹਾਣੀਆਂ ਪੜ੍ਹਨ ਲਈ ਜਰੂਰ ਇੰਸਟਾਲ ਕਰੋ ਸਾਡੀ ਪੰਜਾਬੀ ਕਹਾਣੀਆਂ ਐਪ