ਬੇਟੀ ਜੋ ਪੱਥਰ ਬਣ ਗਈ…….!
ਮੋਹਨ ਸਿੰਘ ਆਪਣੀ ਪਤਨੀ ਤੇ ਦੋ ਬੱਚਿਆਂ ਨਾਲ ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ ਸੀ। ਸਾਰੇ ਹੀ ਪਰਿਵਾਰ ਦੀ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਵਿੱਚ ਜਾਨ ਵੱਸਦੀ ਸੀ। ਉਹ ਇੱਕ ਪਾ੍ਈਵੇਟ ਦਫ਼ਤਰ ਵਿੱਚ ਕਲਰਕ ਦੀ ਸੀ। ਕਮਾਈ ਭਾਵੇਂ ਠੀਕ- ਠਾਕ ਹੀ ਸੀ ਪਰ ਸਾਰੇ ਦਿਨ ਵਿਆਹ ਵਾਂਗ ਹੀ ਬੀਤਦੇ ਸਨ। ਬੱਚੇ ਜਵਾਨ ਹੋ ਰਹੇ ਸੀ। ਇੱਕ ਦਿਨ ਸਤਵੰਤ ਕੌਰ ਨੇ ਮੋਹਨ ਨੂੰ ਕਿਹਾ।
” ਮੈਂ ਕਿਹਾ ਜੀ ਸੁਣਦੇ ਹੋ। ”
“ਬਿਲਕੁਲ ਸੁਣਦਾ ਹਾਂ, ਭਾਗਵਾਨੇ ਅਜੇ ਕੰਨ ਪੂਰੇ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹਨ। ”
“ਤੁਸੀਂ ਕਦੇ ਤਾਂ ਮਜ਼ਾਕ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਕੋਈ ਗੱਲ ਕਰ ਲਿਆ ਕਰੋ।”
“ਹਾਂ ਜੀ ਹਾਂ ਜੀ ਬੋਲੋਂ। ”
“ਮੈਂ ਕਹਿੰਦੀ ਸੀ ਕਿ ਰੂਬੀ ਜਵਾਨ ਹੋ ਰਹੀ ਹੈ । ਉਸਦਾ ਵਿਆਹ ਵੀ ਕਰਨਾ ਹੈ। ”
“ਬਿਲਕੁਲ ਕਰਨਾ ਹੈ ਜੀ। ”
“ਇਸ ਵਾਰ ਜਿਹੜੇ ਐਫ਼. ਡੀ. ਦੇ ਪੂਰੇ ਹੋਣ ਉੱਤੇ ਪੈਸੇ ਆਉਣਗੇ ਕਿਉਂ ਨਾ ਬਾਹਰੋ ਬਾਹਰ ਰੂਬੀ ਲਈ ਇੱਕ ਸੈੱਟ ਲੈ ਲਈਏ।”
“ਜਿਵੇਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਠੀਕ ਲੱਗੇ ਉਵੇਂ ਹੀ ਕਰ ਲੈਣਾ। ਨਾਲੇ ਆਪਾਂ ਐਫ਼. ਡੀ. ਗੁਰਦੇਵ ਦੇ ਦਾਖਲੇ ਲਈ ਕਰਵਾਈ ਸੀ ਪਰ ਉਹ ਤਾਂ ਮੁਫ਼ਤ ਹੀ ਹੋ ਗਈ। ਤੁਸੀਂ ਰੂਬੀ ਦੇ ਵਿਆਹ ਲਈ ਸੈੱਟ ਖਰੀਦ ਹੀ ਲਵੋਂ। ”
ਐਫ਼. ਡੀ. ਪੂਰੀ ਹੋਣ ਤੇ ਸਤਵੰਤ ਰੂਬੀ ਦੇ ਵਿਆਹ ਲਈ ਇੱਕ ਸੈੱਟ ਖਰੀਦ ਕੇ ਲੈ ਆਈ। ਪਰ ਰੱਬ ਨੂੰ ਤਾਂ ਕੁਝ ਹੋਰ ਹੀ ਮੰਨਜ਼ੂਰ ਸੀ। ਉਹ ਰੂਬੀ ਲਈ ਚੰਗਾ ਘਰ ਲੱਭ ਹੀ ਰਹੇ ਸਨ ਕਿ ਕਰੋਨਾ ਨਾਮੀ ਨਾਮੁਰਾਦ ਬਿਮਾਰੀ ਆ ਗਈ। ਇੱਕ ਦਿਨ ਮੋਹਨ ਦਫ਼ਤਰ ਵਿੱਚੋਂ ਹੀ ਇਸਦੀ ਗਰਿਫ਼ਤ ਵਿੱਚ ਆ ਗਿਆ। ਪਹਿਲਾਂ ਤਾਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਪਤਾ ਹੀ ਨਹੀਂ ਲੱਗਿਆਂ ਪਰ ਜਦੋ ਤੱਕ ਪਤਾ ਲੱਗਾ ਸਤਵੰਤ ਨੂੰ ਵੀ ਕਰੋਨਾ ਹੋ ਚੁੱਕਾ ਸੀ। ਦੋਵਾਂ ਨੂੰ ਹਸਪਤਾਲ ਵਿੱਚ ਭਰਤੀ ਕਰਵਾ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ। ਦੋਵੇਂ ਪਤੀ-ਪਤਨੀ ਦਾ ਬੈੱਡ ਨਾਲ -ਨਾਲ ਹੀ ਸੀ। ਤਿੰਨ ਦਿਨਾਂ ਬਾਅਦ ਮੋਹਨ ਦੀ ਤਬੀਅਤ ਜਿਆਦਾ ਖਰਾਬ ਹੋ ਗਈ।
ਡਾਕਟਰ ਨੇ ਆਕਸੀਜਨ ਦੇ ਸਿਲੰਡਰ ਦਾ ਪ੍ਬੰਧ ਕਰਨ ਲਈ ਕਿਹਾ। ਆਕਸੀਜਨ ਦਾ ਸਿਲੰਡਰ ਐਨਾ ਜਿਆਦਾ ਮਹਿੰਗਾ ਮਿਲ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਰੂਬੀ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਸੈੱਟ ਵਿੱਚੋਂ ਹਾਰ ਵੇਚਣਾ ਪਿਆ। ਮੋਹਨ ਨੂੰ ਆਕਸੀਜਨ ਲਗਾਏ ਅਜੇ ਦੋ ਘੰਟੇ ਹੀ ਹੋਏ ਸਨ ਕਿ ਸਤਵੰਤ ਦਾ ਵੀ ਆਕਸੀਜਨ ਲੈਵਲ ਡਿੱਗਣ ਲੱਗ ਗਿਆ। ਡਾਕਟਰ ਨੇ ਆ ਕੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਹੋਰ ਸਿਲੰਡਰ ਦਾ ਇੰਤਜਾਮ ਕਰਨ ਲਈ ਕਿਹਾ।
“ਦੇਖੋ ਜੀ ਤੁਹਾਡੀ ਮੰਮੀ ਦਾ ਆਕਸੀਜਨ ਲੈਵਲ ਵੀ ਡਿੱਗ ਰਿਹਾ ਹੈ ਜੇਕਰ ਇਹਨਾਂ ਨੂੰ ਬਚਾਉਣਾ ਹੈ ਤਾਂ ਇੱਕ ਹੋਰ ਆਕਸੀਜਨ ਦੇ ਸਿਲੰਡਰ ਦਾ ਇੰਤਜ਼ਾਮ ਜਿੰਨੀ ਜਲਦੀ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਰੋ।”
ਦੋਵੇਂ ਭੈਣ ਭਰਾ ਅਜੇ ਸੋਚ ਹੀ ਰਹੇ ਸਨ ਕਿ ਮੋਹਨ ਨੇ ਸਤਵੰਤ ਕੌਰ ਲਈ ਸਿਲੰਡਰ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਡਾਕਟਰ ਨੇ ਆ ਕਿ ਕਿਹਾ ।
“ਤੁਹਾਡੀ ਖੁਸ਼ ਕਿਸਮਤੀ ਹੈ ਕਿ ਤੁਹਾਨੂੰ ਹੋਰ ਆਕਸੀਜਨ ਦੇ ਸਿਲੰਡਰ ਦੀ ਅਜੇ ਇੰਤਜ਼ਾਮ ਕਰਨ ਦੀ ਲੋੜ ਨਹੀਂ। ”
ਉਹ ਦੋਵੇਂ ਖੁਸ਼ੀ ਵਿੱਚ ਡਾਕਟਰ ਨੂੰ ਪੁੱਛਦੇ ਹਨ।
“ਡਾਕਟਰ ਸਾਹਿਬ ਕਿਵੇਂ ਮੰਮੀ ਠੀਕ ਹੋ ਰਹੇ ਹਨ? ”
“ਨਹੀਂ ਤੁਹਾਡੇ ਪਿਤਾ ਵਾਲਾ ਸਿਲੰਡਰ ਹੀ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਕੰਮ ਆ ਜਾਵੇਗਾ। ”
” ਤੁਹਾਡਾ ਮਤਲਬ ਸਾਡੇ ਪਾਪਾ ਠੀਕ ਹੋ ਗਏ ਹਨ। ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਆਕਸੀਜਨ ਸਿਲੰਡਰ ਦੀ ਲੋੜ ਨਹੀਂ ਹੈ। ”
“ਠੀਕ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਹੋਏ ਪਰ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਹੁਣ ਆਕਸੀਜਨ ਦੀ ਲੋੜ ਨਹੀਂ ਹੈ। ”
...
...
ਹੋਰ ਕਹਾਣੀਆਂ ਪੜ੍ਹਨ ਲਈ ਜਰੂਰ ਇੰਸਟਾਲ ਕਰੋ ਸਾਡੀ ਪੰਜਾਬੀ ਕਹਾਣੀਆਂ ਐਪ
