ਕੀ ਡਾਕ ਹੈ । ਖੋਲੋ ਇਸੇ ” ਫੌਜੀ ਨੂੰ ਕੁਝ ਸ਼ੱਕੀ ਲਗਿਆ।
ਬੋਰੀ ਵਿਚੋੰ ਬਾਲਣ ਵੇਖ ਫੋਜੀ ਦਾ ਪਾਰਾ ਚੜ ਗਿਆ। ਵੇਖਦਿਆਂ ਵੇਖਦਿਆਂ ਤਿੰਨ ਚਾਰ ਬੈਂਤ ਸੰਤੋਖੇ ਮਿਸਤਰੀ ਦੀਆਂ ਲੱਤਾ ਤੇ ਜੜ ਦਿੱਤੇ । ਸੰਤੋਖੇ ਦੀ ਹੁਣ ਤੱਕ ਮੁਫਤ ਦੀ ਪੀਤੀ ਦਾਰੂ ਵੀ ਹਵਾ ਹੋ ਗਈ ਸੀ । ਰੋਮਾਟਿਂਕ ਮੂਡ ਵੀ ਫੁਰਰ ਹੋ ਗਿਆ । ਮੇਰੇ ਸਪਨੋ ਕੀ ਰਾਨੀ ਵਾਲਾ ਰਾਜੇਸ਼ ਖੰਨਾ ਵੀ ਕਿਧਰ ਤਿਤਰ ਹੋ ਗਿਆ। ਹਕੀਕਤ ਅੱਖਾਂ ਸਾਹਮਣੇ ਸੀ ।
” ਯੇਹ ਨੀਚੇ ਵਾਲੀ ਬੋਰੀ ਮੇ ਕਿਆ ਹੈ ” ਫੌਜੀ ਨੇ ਫੇਰ ਪੁਛਿਆ।
ਮਾੜੀ ਕਿਸਮਤ ਨੁੂੰ ਸੰਤੋਖੇ ਦੀ ਹਿੰਦੀ ਫੇਰ ਧੋਖਾ ਦੇ ਗਈ
” ਇਸਮੇ ਹਥਿਆਰ ਆ ਸਾਹਬ ਜੀ ” ਸੰਤੋਖਾ ਡਰ ਕੇ ਬੋਲਿਆ
ਹਥਿਆਰ ਸੁਣਕੇ ਸਾਰੀ ਨਾਕਾ ਪਾਰਟੀ ਹਰਕਤ ਚ ਆ ਗਈ ।
” ਹਾਥ ਖੜੇ ਕਰਕੇ ਜਮੀਨ ਪੇ ਘੁਟਨੋ ਕੇ ਬਲ ਬੈਠ ਜਾਓ । ਹਥਿਆਰੋਂ ਕੀ ਬੋਰੀ ਕਹਾਂ ਲੇ ਕੇ ਜਾ ਰਹੇ ਥੇ । ਸਾਰੀਆਂ ਸੰਗੀਨਾਂ ਦੇ ਮੂੰਹ ਸੰਤੋਖੇ ਵਲ ਨੂੰ ਹੋ ਗਏ।
ਸਾਰੇ ਫੌਜੀ ਸਾਵਧਾਨੀ ਨਾਲ ਸਾਇਕਲ ਵਲ ਵੱਧਣ ਲਗੇ । ਬੋਰੀ ਖੋਲਣ ਤੇ ਕੰਮ ਵਾਲੇ ਅੌਜਾਰ ਨਿਕਲੇ । ਸੰਤੋਖੇ ਦੇ ਫੇਰ ਪੰਜ ਸੱਤ ਡਾਂਗਾ ਪੈ ਗਈਆਂ ।
” ਸਾਲੇ ਹਮੇੰ ਮਜਾਕ ਕਰਤੇ ਹੋ । ਅੌਜਾਰੋੰ ਕੋ ਹਥਿਆਰ ਬੋਲਤੇ ਹੋ । ਦੱਸ ਦਿਨ ਅੰਦਰ ਰਹੋਗੇ ਫਿਰ ਸਾਰਾ ਮਜਾਕ ਬਾਹਰ ਆ ਜਾਏਗਾ । ਉਠਾਓ ਇਸੇ ਅੌਰ ਡਾਲੋ ਜਿਪਸੀ ਮੇੰ ।
ਸੰਤੋਖੇ ਦੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਕੰਬਣ ਲੱਗ ਪਈਆਂ । ਸੋਚਣ ਲੱਗਾ ਹੁਣ ਨੀ ਜਿਉਦਾਂ ਬਾਹਰ ਆਓਦਾਂ । ਅੈਵੇੰ ਲਾਲਚ ਕਰ ਲਿਆ । ਟਾਇਮ ਨਾਲ ਆ ਜਾਦਾਂ ਤਾਂ ਆਹ ਮੁਸੀਬਤ ਨਾਂ ਗੱਲ ਪੈਦੀੰ । ਦਾਰੂ ਦਾ ਲਾਲਚ ਕਰ ਲਿਆ। ਅੱਜ ਨਹੀ ਬੱਚਦੇ । ਇਹ ਹੁਣ ਪੁਲਿਸ ਮੁਕਾਬਲਾ ਬਣਾਉਣਗੇ ਮੇਰਾ ।
ਸਬੱਬ ਨਾਲ ਹੋਮ ਗਾਰਡ ਚ ਇੱਕ ਸਰਦਾਰ ਮੁੰਡਾ ਸੀ । ਉਹ CRPF ਦੇ ਇੰਸਪੈਕਟਰ ਕੋਲ ਗਿਆ ਤੇ ਕਹਿਣ ਲੱਗਾ ” ਸਾਹਬ ਜੀ ਗਰੀਬ ਦਿਹਾੜੀਦਾਰ ਆਦਮੀ ਹੈ । ਦਾਰੂ ਪੀ ਹੂਈ ਹੈ । ਅੈਸੇ ਹੀ ਉਲਟੀ ਸੀਧੀ ਮਾਰ ਰਹਾ ਹੈ । ਜਾਨੇ ਦੋ ।
ਸਾਹਬ ਨੂੰ ਤਰਸ ਆ ਗਿਆ । 50 ਊਠਕ ਬੈਠਕਾਂ ਕਢਾਓਣ ਤੋੋੰ ਬਾਅਦ ਸੰਤੋਖੇ ਨੂੰ ਸਮੇ ਸਿਰ ਆਓਣ ਦੀ ਚਿਤਾਵਨੀ ਦੇ ਕੇ ਛੱਡ ਦਿਤਾ ।
ਅੱਜ ਦੇਰ ਨਾਲ ਘਰ ਆਓਣ ਤੇ ਓਹਦੇ ਪਿਉ ਨੇ ਕਾਰਨ ਪੁੱਛਿਆ
” ਓਹ ਸੰਤੋਖ ਅੱਜ ਪੁੱਤ ਲੇਟ ਕਿਵੇਂ ਹੋ ਗਿਅਾ ਨਾਲੇ ਲੰਗਾ ਕੇ ਕਿਉੰ ਤੁਰਦਾ ਏੰ ”
” ਕੁਝ ਨਾ ਪੁਛ ਬਾਪੂ । ਮਾਸਟਰ ਪ੍ਰਭਦਿਆਲ ਸ਼ਰਮਾ ਕਹਿੰਦਾ ਹੁੰਦਾ ਦੀ ਆਹ ਤੇਰੀ ਟੁਟੀ ਜੇਹੀ ਹਿੰਦੀ ਮਰਵਾਊ ਕਿਸੇ ਦਿਨ ਤੈਨੂੰ । ਬਾਪੂ ਮਾਸਟਰ ਦੀ ਗੱਲ ਸੱਚ ਹੋ ਗਈ। ਦੁਬਾਰੇ ਜਨਮ ਹੋਇਆ ਤੇਰੇ ਸੰਤੋਖੇ ਦਾ ”
ਗਰਮ ਪਾਣੀ ਵਾਲੀ ਬਾਲਟੀ ਤੇ ਸਰੋਂ ਦਾ ਤੇਲ ਚੱਕ ਸੰਤੋਖਾ ਗੁਸਲਖਾਨੇ ਨੂੰ ਹੋ ਤੁਰਿਆ
ਅਮਨਦੀਪ ਸਿੰਘ
੨੭ ਜੂਨ ੨੦੨੧