ਮੇ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲ ਰੋਡ ਕਿਨਾਰੇ ਇੱਕ ਗੰਨੇ ਦੀ ਰੋਹ ਦੀ ਰੇਹੜੀ ਕੋਲ ਰੋਹ ਪੀਣ ਲਈ ਰੁਕੀਆਂ, ਠੀਕ ਮੇਰੇ ਪਿੱਛੇ ਇੱਕ ਐਕਟਿਵਾ ਵੀ ਆਣ ਰੁਕੀ, ਜਿਵੇ ਹੀ ਮੇ ਪਿੱਛੇ ਨੂੰ ਧਿਆਨ ਮਾਰਿਆ ਤਾ ਮੇਰੀ ਨਜ਼ਰਾ ਜੌਂ ਦੀ ਤਿਉ ਹੀ ਦੇਖਦੀਆ ਰਹਿ ਗਈਆ,
ਕਾਲੇਆ ਲੰਬਿਆਂ ਸੌਣ ਦੀਆ ਘਟਾਵਾਂ ਵਰਗੀਆਂ ਜ਼ੁਲਫ਼ਾਂ,
ਮੁਸਕਰਾਉਂਦਾ ਹੋਇਆ ਚੰਨ ਦੇ ਨੂਰ ਵਰਗਾ ਚਹਿਰਾ ਤੇ ਜਗ-ਮਗ ਕਰਦੇ ਤਾਰਿਆਂ ਵਰਗੀਆਂ ਦੋ ਅੱਖਾਂ ਤੇ ਹਲਕੇ ਗੁਲਾਬੀ ਸੂਟ ਦੇ ਵਿੱਚ ਗੁਲਾਬ ਵਰਗੀ ਕੁੜੀ, ਮੇ ਤਾ ਬਸ ਦੇਖਦਾ ਹੀ ਰਹਿ ਗਿਆ,
ਏਨੇ ਨੂੰ ਰੇਹੜੀ ਵਾਲੇ ਨੇ ਰੋਹ ਦਾ ਗਿਲਾਸ ਫੜ ਹੱਥ ਅੱਗੇ ਨੂੰ ਵਧਾਇਆ ਤੇ ਕਹਾ “ਲੋ ਸਰ ਤੁਹਾਡੀ ਰੋਹ” ਤਾਂ ਮੇਰਾ ਇੱਕ ਦਮ ਉਸ ਕੁੜੀ ਤੋ ਧਿਆਨ ਹਟ ਰੇਹੜੀ ਵਾਲੇ ਵੱਲ ਚਲਾ ਗਿਆ, ਮੇ ਰੋਹ ਪਿਕੇ ਅਤੇ ਪੈਸੇ ਦੇਕੇ ਮੋਟਰ ਸਾਇਕਲ ਨੂੰ ਕਿਕ ਮਾਰ ਉਥੋਂ ਚਲ ਪਿਆ,
ਅੱਗੇ ਜਾਕੇ ਮੇ ਆਪਣੇ ਮਾਮੇ ਦੇ ਪਿੰਡ ਨੂੰ ਜਾਣ ਲਈ ਨਹਿਰ ਵਾਲੇ ਰਸਤੇ ਵੱਲ ਮੋਟਰ ਸਾਇਕਲ ਮੋੜ ਲਿਆ, ਇਹ ਰਸਤਾ ਮਾਮੇ ਦੇ ਪਿੰਡ ਨੂੰ ਸ਼ੋਰਟ ਕਟ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਸੀ ਰਸਤਾ ਕੱਚਾ ਸੀ ਅਤੇ ਦੋਨੋ ਪਾਸਿਆਂ ਤੋਂ ਦਰੱਖਤਾਂ ਤੇ ਝਾੜੀਆਂ ਨਾਲ ਘਿਰਿਆਂ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਇਸ ਲਈ ਇਸ ਰਸਤੇ ਤੋ ਲੋਕ ਆਉਣਾ-ਜਾਣਾ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਕਰਦੇ ਸਨ ਜਿਆਦਾ ਤਰ ਇਹ ਰਸਤਾ ਸੁਨਸਾਨ ਹੀ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ.
ਮੇ ਮੇਨ ਰੋਡ ਤੋ ਅਜੇ ਕਰੀਬ ਦੋ ਕੁ ਸੋ ਮੀਟਰ ਅੱਗੇ ਗਿਆ ਸੀ ਕਿ ਮੇਰੇ ਫੋਨ ਦੀ ਰਿੰਗ ਵੱਜੀ ਮੇ ਫੋਨ ਸੁਣਨ ਲਈ ਮੋਟਰ ਸਾਇਕਲ ਰੋਕ ਲਿਆ, ਫੋਨ ਮੇਰੇ ਦੋਸਤ ਦਾ ਸੀ, ਮੇ ਗੱਲ ਕਰਕੇ ਜਿਵੇ ਹੀ ਮੋਬਾਇਲ ਆਪਣੀ ਜੇਬ ਵਿੱਚ ਪਾਉਣ ਲੱਗਾ ਤਾਂ ਮੇਰੇ ਬਰਾਬਰ ਆਕੇ ਇੱਕ ਇਕਟਿਵਾ ਰੁਕੀ ਅਤੇ ਕੁੱਝ ਬੋਲ ਮੇਰੇ ਕੰਨਾਂ ਵਿੱਚ ਗੂੰਜੇ
ਮੇਰਾ ਦਿਲ ਧਕ-ਧਕ ਕਰਨ ਲੱਗ ਪਿਆ ਮੈਂ ਹੱਕਾ ਬੱਕਾ ਹੈਰਾਨ ਖੜ੍ਹ ਦਾ ਖੜ੍ਹਾ ਕਿ ਦੇਖ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਇਹ ਉਹੀ ਕੁੜੀ ਸੀ ਜੋ ਪਿੱਛੇ ਗੰਨੇ ਦੇ ਜੂਸ ਵਾਲੀ ਰੇਹੜੀ ਕੋਲ ਮੇਰਾ ਪਿੱਛੇ ਰੁਕੀ ਸੀ, ਉਹ ਮੈਨੂੰ ਕੁੱਝ ਕਹਿ ਰਹਿ ਸੀ ਅਤੇ ਮੈਨੂੰ ਉਸਦੀ ਇਹ ਗੱਲ ਬਿਲਕੁੱਲ ਪੱਲੇ ਨਹੀਂ ਪਈ ਰਹੀ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਕਿ ਕਹਿ ਰਹੀ ਹੈ.
ਉਸਨੇ ਫਿਰ ਆਪਣੀ ਗੱਲ ਦੁਹਰਾਉਂਦੇ ਹੋਇਆ ਬੋਲਿਆ, “ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਇੱਕ ਦਿਨ ਲਈ ਮੇਰੇ ਬੋਏ ਫਰੈਂਡ ਬਣੋਗੇ” ਮੇ ਹੈਰਾਨ ਸੀ ਇੱਕ ਅਜਨਬੀ ਕੁੜੀ ਦੇ ਮੂੰਹੋਂ ਇਹ ਸਭ ਸੁਣਕੇ,
ਕੋਈ ਅੰਦਾਜਾ ਵੀ ਨਹੀਂ ਲੱਗਾ ਸਕਦਾ ਕਿ ਇਹ ਬੋਲ ਸੁਨਕੇ ਮੇਰੀ ਸਤਿਥੀ ਉਸ ਵੇਲੇ ਕਿ ਸੀ ਤੇ ਮੇਰੇ ਉਪਰ ਕਿ ਬੀਤ ਰਹੀ ਸੀ.
“ਮੇ ਚੰਗੇ ਸੰਸਕਾਰ ਅਤੇ ਇਕ ਚੰਗੇ ਖਾਨਦਾਨ ਦਾ ਮੁੰਡਾ ਹਾਂ, ਪਿਆਰ ਤੇ ਵਿਆਹ ਨੂੰ ਲੈਕੇ ਮੇਰਾ ਅਜੇ ਕੋਈ ਵਿਚਾਰ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਮੇ ਪਹਿਲਾਂ ਇੱਕ ਵਾਰ ਪਿਆਰ ਦੇ ਚੱਕਰ ਵਿੱਚ ਫਸ ਚੁੱਕਾ ਹਾਂ ਸਾਡੀ ਪਿਆਰ ਕਹਾਣੀ ਕੋਈ ਬਾਹਲੀ ਦੇਰ ਤੱਕ ਨਹੀਂ ਚੱਲੀ, ਉਹ ਕੁੜੀ ਬੇਵਫਾ ਨਿਕਲੀ, ਉਹ ਸਿਰਫ ਮੇਨੂ ਹੀ ਨਹੀਂ ਇਸ ਦੁਨੀਆਂ ਨੂੰ ਹੀ ਛੱਡਕੇ ਚਲੀ ਗਈ ਅਤੇ ਮੇਨੂ ਇਸ ਦੁਨੀਆਂ ਤੇ ਕੱਲਿਆ ਛੱਡ ਗਈ, ਮੇ ਚਾਹਕੇ ਵੀ ਓਸਨੂੰ ਅਜੇ ਤੱਕ ਨਹੀਂ ਭੁਲਾ ਸਕਿਆ, ਹੁਣ ਮੈਂ ਪਿਆਰ ਵਿਆਰ ਵਾਲੇ ਇਸ ਝਮੇਲੇ ਤੋ ਕੋਹਾ ਦੂਰ ਹੀ ਰਹਿੰਦਾ ਹਾਂ, ਹੁਣ ਮੇਰੇ ਘਰ ਵਾਲੇ ਜਿੱਥੇ ਮੇਰੇ ਵਿਆਹ ਕਰਨ ਗੇ, ਮੇ ਉੱਥੇ ਹੀ ਕਰਾਵਾਂ ਗਾ, ਮੇਰੇ ਘਰ ਵਾਲਿਆਂ ਨੇ ਮੇਰੇ ਲਈ ਕੁੜੀ ਵੇਖ ਰੱਖੀ ਹੈ ਅਤੇ ਅਗਲੇ ਮਹੀਨੇ ਮੇਰਾ ਮੰਗਣਾ ਹੈ, ਮੈਂ ਕੁੱਝ ਦਿਨਾਂ ਲਈ ਇਥੇ ਆਪਣੇ ਮਾਮੇ ਕੋਲ ਆਇਆ ਹੋਇਆ ਹਾਂ ਅਤੇ ਮੇਰਾ ਰਿਸ਼ਤਾ ਵੀ ਮੇਰੀ ਮਾਮੀ ਹੀ ਕਰਵਾ ਰਹੀ ਹੈ,” ਏਨੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਮੇ ਇੱਕੇ ਸਾਹੇ ਹੀ ਆਪਣੇ ਮੂਹੋਂ ਬੋਲ ਗਿਆ.
ਇਹ ਸਭ ਸੁਣਕੇ ਉਹ ਹੱਸਣ ਲੱਗ ਪਇ ਅਤੇ ਬੋਲ਼ੀ “ਮੈਂ ਤੁਹਨੂੰ ਇੱਕ ਦਿਨ ਲਈ ਬੋਏ ਫਰੈਂਡ ਬਣਨ ਲਈ ਕਿਹਾ ਸਾਰੀ ਉਮਰ ਲਈ ਨਹੀਂ”
“ਮੇ ਤੁਹਾਂਨੂੰ ਜਾਣਦਾ ਨਹੀ ਤੁਸੀ ਕੌਣ ਹੋ ਕੌਣ ਨਹੀਂ ਫਿਰ ਇਹ ਸਭ ਕਿਵੇ ਹੋ ਸਕਦਾ……ਮੇ ਇੱਕ ਅਜੀਬ ਜੇਹਿ ਕਸ਼ੁਮਕਸ ਦੇ ਵਿੱਚ ਸੀ.
“ਜਾਣਦੇ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਹੀ ਤਾ ਇੱਕ ਦਿਨ ਲਈ ਬੋਲਿਆ ਹੇਮਸ਼ਾ ਲਈ ਨਹੀਂ, ਦਰਾਸਲ ਗੱਲ ਇਸ ਤਰਾਂ ਹੈ ਕਿ ਮੇਰੇ ਘਰ ਵਾਲੇ ਮੇਰੀ ਆਰੇਜ...
...
ਹੋਰ ਕਹਾਣੀਆਂ ਪੜ੍ਹਨ ਲਈ ਜਰੂਰ ਇੰਸਟਾਲ ਕਰੋ ਸਾਡੀ ਪੰਜਾਬੀ ਕਹਾਣੀਆਂ ਐਪ
Sandeep Singh
ਬਹੁਤ ਸੋਹਣੀ ਕਹਾਣੀ ਹੈ-ਬਾਈ ਜੀ ਇਸ ਕਹਾਣੀ ਦਾ ਦੁੱਜਾ ਭਾਗ ਕੀ ਹੈ9877844357