ਨਾਨਕ ਸਿੰਘ ਨਾਵਲਿਸਟ..ਅਠਾਰਾਂ ਸੌ ਸਤਨਵੇਂ ਵਿਚ ਲਹਿੰਦੇ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਪਿੰਡ ਚੱਕ ਹਮੀਦ ਜਿਲਾ ਜੇਹਲਮ ਵਿਚ ਜਨਮਿਆਂ..ਉਮਰ ਬਾਈ ਸਾਲ ਹੋਈ..ਜੱਲਿਆਂ ਵਾਲੇ ਬਾਗ..ਚਾਰਾ ਪਾਸਾ ਖੂਨੋਂ ਖੂਨ..ਫੇਰ ਖੂਨੀ ਵੈਸਾਖੀ ਨਾਮ ਦਾ ਨਾਵਲ ਲਿਖ ਮਾਰਿਆ..ਹੁਕੂਮਤ ਨੇ ਪਾਬੰਦੀ ਲਾ ਦਿੱਤੀ..ਕੋਈ ਨਾਨਕ ਕਾਬਜ ਵਿਚਾਰਧਾਰਾ ਨੂੰ ਚੁਣੌਤੀ ਦੇਵੇ,ਇਹ ਕਿੱਦਾਂ ਹੋ ਸਕਦਾ..!
ਸਰ ਦਾ ਖਿਤਾਬ ਮਿਲ ਸਕਦਾ ਸੀ ਜੇ ਵੇਲੇ ਦੀ ਹੁਕੂਮਤ ਦੇ ਸੋਹਿਲੇ ਗਾਏ ਹੁੰਦੇ..ਪਰ ਅਗਲਾ ਅਕਾਲੀ ਮੋਰਚੇ..ਗੁਰੂ ਕੇ ਬਾਗ ਤੱਕ ਜਾ ਅੱਪੜਿਆ..ਸਰਕਾਰ ਦੀ ਨਜਰ ਚੜ ਗਿਆ..ਫੇਰ ਜੇਲ ਵਿਚੋਂ ਹੀ ਕਿੰਨਾ ਕੁਝ ਲਿਖਿਆ..ਪਵਿੱਤਰ ਪਾਪੀ..ਚਿੱਟਾ ਲਹੂ..ਦੱਸਦੇ ਚਿੱਟੇ ਲਹੂ ਦਾ ਤਰਜਮਾ ਪੜ ਕੇ ਲੀਓ-ਤੋਲਸਟੋਏ ਦੀ ਪੋਤੀ ਉਚੇਚੀ ਅੰਮ੍ਰਤਿਸਰ ਮਿਲਣ ਆਈ..!
ਦਲੇਰ ਲੇਖਕ ਉਹ ਜਿਹੜਾ ਸੱਚ ਲਿਖਦਾ ਰਹੇ..ਵਗਦੇ ਪਾਣੀਆਂ ਦੇ ਉਲਟ..ਅਸਲੀਅਤ..ਹਕੀਕਤ..ਵਾਸਤਵਿਕਤਾ..ਫਾਂਸੀ ਦੀ ਪ੍ਰਵਾਹ ਕੀਤੇ ਬਗੈਰ..ਫੇਰ ਸੰਨ ਇੱਕਤਰ ਵਿਚ ਅੱਖੀਆਂ ਮੀਟ ਗਿਆ..ਠੀਕ ਓਸੇ ਸਾਲ ਜਦੋਂ ਜਰਨਲ ਸੁਬੇਗ ਸਿੰਘ ਦੀ ਮੁਕਤੀ ਵਾਹੀਨੀ ਨੇ ਪੂਰਬੀ ਬੰਗਾਲ ਵਿੱਚ ਨੱਬੇ ਹਜਾਰ ਤੋਂ ਵੱਧ ਆਤਮ ਸਮਰਪਣ ਕਰਵਾਏ..!
ਨਾਨਕ ਸਿੰਘ..ਖੰਜਰ ਵਾਂਙ ਚੁੱਬਦਾ ਇੱਕ ਨਾਮ..ਬਾਗੀ ਸੋਚ ਦਾ ਧਾਰਨੀ..ਪਾਖੰਡ ਬਿਪਰਵਾਦ ਅਤੇ ਊਚ ਨੀਚ ਨੂੰ ਲਲਕਾਰਦਾ..ਬਾਬਰ ਨੂੰ ਮੂੰਹ ਤੇ ਜਾਬਰ ਆਖਣ ਦੀ ਦਲੇਰੀ ਰੱਖਦਾ ਹੋਇਆ..ਮੌਕੇ ਦੇ ਹਾਕਮਾਂ ਨੂੰ ਸੁੱਝ ਗਈ ਸੀ ਕੇ ਹੁਣ ਇੱਕ ਐਸੀ ਸੋਚ ਜਨਮ ਲਵੇਗੀ ਜਿਹੜੀ ਚਿਰਾਂ ਤੋਂ ਤੁਰੀ ਆਉਂਦੀ ਵਿਚਾਰਧਾਰਾ ਖਿਲਾਫ ਉੱਠ ਖਲੋਵੇਗੀ..!
ਕਿੰਨੇ ਨਾਨਕ ਅੱਜ ਵੀ ਹੈਨ..ਜੰਮਣ ਵਾਲੇ ਜਦੋਂ “ਨਾਨਕ” ਨਾਮ ਰੱਖਦੇ ਤਾਂ ਵੱਡੀ ਜੁੰਮੇਵਾਰੀ ਵੀ ਪਾ ਦਿੰਦੇ..ਪੁੱਤਰ ਡਰਨਾ ਨਹੀਂ..ਮਜਲੂਮ ਨਾਲ ਧੱਕਾ ਨਹੀਂ ਹੋਣ ਦੇਣਾ..ਸੱਚ ਤੇ ਹੱਕ...
...
ਹੋਰ ਕਹਾਣੀਆਂ ਪੜ੍ਹਨ ਲਈ ਜਰੂਰ ਇੰਸਟਾਲ ਕਰੋ ਸਾਡੀ ਪੰਜਾਬੀ ਕਹਾਣੀਆਂ ਐਪ
