ਅਰਦਾਸ ਦੀ ਤਾਕਤ
ਮੈ ਜਨਵਰੀ 2022 ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਦੇਸ਼ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਹੀ ਸੀ , ਮੇਰੀਆ ਖਾਸ ਸਹੇਲੀਆਂ ਉਹੀ ਪੁਰਾਣੀਆਂ ਅਧਿਆਪਕ ਹੀ ਹਨ ਤੇ ਤਕਰੀਬਨ 1978 ਤੋਂ , ਖੁੱਲ ਕੇ ਗੱਲਾਂ ਅੱਜ ਵੀ ਉਹਨਾ ਨਾਲ ਹੀ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ । ਮੈ ਨਵਾਂ ਸ਼ਹਿਰ ਆਪਣੀ ਸਹੇਲੀ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਜਾਣਾ ਸੀ ਮੇਰੇ ਤੋਂ 10 ਕੁ ਸਾਲ ਵੱਡੇ ਪਰ ਮੇਰੇ ਬਹੁਤ ਪਿਆਰੇ ਤੇ ਸਤਿਕਾਰਿਤ ਹਨ । ਮੇਰੇ ਤਿੰਨ ਚਾਰ ਵਾਰ ਫੋਨ ਕਰਨ ਤੇ ਉਹਨਾ ਦੀ ਪੋਤੀ ਨੇ ਫੋਨ ਚੁੱਕਿਆ । ਉਸਨੇ ਤੁਸੀਂ ਕੌਣ ਪੁੱਛਿਆ ਤਾ ਮੈਂ ਦੱਸਿਆ ਕੇ ਦਾਦੀ ਮਾਂ ਸੁਰਿੰਦਰ ਅਮਰੀਕਾ ਵਾਲੀ । ਮੈ ਕਿਹਾ ਕੇ ਤੇਰੀ ਦਾਦੀ ਮਾਂ ਕਿੱਥੇ , ਫੋਨ ਨਹੀਂ ਚੁੱਕਦੇ । ਉਸਨੇ ਦੱਸਿਆ ਕੇ ਉਹ ਠੀਕ ਨਹੀ ਤੁਸੀ ਮੰਮੀ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰੋ । ਨੂੰਹ ਰਾਣੀ ਤੋਂ ਪਤਾ ਲੱਗਾ ਕੇ ਉਹ ਜਿਆਦਾ ਬੀਮਾਰ ਹਨ ਤੇ ਹੋਪ ਹਸਪਤਾਲ ਦਾਖਲ ਹਨ , ਗੱਲ ਨਹੀ ਕਰਦੇ । ਸੁਣਦਿਆਂ ਮੇਰੀ ਜਾਨ ਹੀ ਨਿੱਕਲ ਗਈ । ਮੈ 5 ਮਿੰਟ ਵਿੱਚ ਨਹਾ ਕੇ ਕੱਪੜੇ ਪਾਏ ਤੇ ਘਰਵਾਲੇ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਗਈ , ਕਹਿੰਦੇ ਕਿੱਥੇ ਜਾ ਰਹੀ ਬਾਜਾ਼ਰ? ਮੈ ਕਿਹਾ ਨਹੀ ਮੋਹਣੀ ਭੈਣ ਜੀ ਠੀਕ ਨਹੀਂ ਨਵਾਸ਼ਹਿਰ ਚੱਲੀ। ਕਹਿੰਦੇ ਗੱਡੀ ਨੂੰ ਕਾਲ ਕਰਾ ? ਮੈਂ ਕਿਹਾ ਨਹੀ ਜਿੰਨੀ ਦੇਰ ਨੂੰ ਗੱਡੀ ਆਉਣੀ ਮੈ ਨਵਾਂ ਸ਼ਹਿਰ ਪਹੁੰਚ ਜਾਣਾ । ਮੈਂ ਇਕੱਲੀ ਬੱਸ ਅੱਡੇ ਪਹੁੰਚ ਗਈ ਤੇ ਤਕਰੀਬਨ 32 ਸਾਲ ਬਾਦ ਬੱਸ ਤੇ ਚੜ੍ਹੀ ਸਾਰੇ ਰਸਤੇ ਇਹੀ ਅਰਦਾਸ ਕਰਦੀ ਗਈ ਕੇ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਮੈਂ ਭੈਣ...

...

ਹੋਰ ਕਹਾਣੀਆਂ ਪੜ੍ਹਨ ਲਈ ਜਰੂਰ ਇੰਸਟਾਲ ਕਰੋ ਸਾਡੀ ਪੰਜਾਬੀ ਕਹਾਣੀਆਂ ਐਪ