ਉਹ ਸਕੂਲ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਹੀ ਦਿਨ ਆਪਣੀ 5ਵੀਂ ਜਮਾਤ ਦੀ ਕਲਾਸ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਖੜ੍ਹੀ ਸੀ, ਉਸਨੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਝੂਠ ਦੱਸਿਆ, ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਦੂਜੇ ਅਧਿਆਪਕਾਂ ਵਾਂਗ, ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਵੱਲ ਦੇਖਿਆ ਅਤੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਸਾਰਿਆਂ ਨੂੰ ਇੱਕੋ ਜਿਹਾ ਪਿਆਰ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਇਹ ਅਸੰਭਵ ਸੀ, ਕਿਉਂਕਿ ਉੱਥੇ ਮੂਹਰਲੀ ਕਤਾਰ ਵਿੱਚ, ਉਸਦੀ ਸੀਟ ‘ਤੇ ਝੁਕਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਟੈਡੀ ਸਟੌਡਾਰਡ ਨਾਮ ਦਾ ਇੱਕ ਛੋਟਾ ਜਿਹਾ ਮੁੰਡਾ
ਥਾਮਸਨ ਨੇ ਇੱਕ ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ ਟੈਡੀ ਨੂੰ ਦੇਖਿਆ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਦੂਜੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨਾਲ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਹੀਂ ਖੇਡਦਾ ਸੀ, ਉਸਦੇ ਕੱਪੜੇ ਖਰਾਬ ਸਨ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਲਗਾਤਾਰ ਨਹਾਉਣ ਦੀ ਲੋੜ ਸੀ ਤੇ ਟੈਡੀ ਹਮੇਸ਼ਾ ਹੀ ਕੋਝਾ ਲੱਗਦਾ ਸੀ
ਉਹ ਹੁਣ ਉਸ ਹਾਲਤ ਤੇ ਪਹੁੰਚ ਗਿਆ ,ਜਿੱਥੇ ਸ਼੍ਰੀਮਤੀ ਥੌਮਸਨ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਕਾਗਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਚੌੜੇ ਲਾਲ ਪੈੱਨ ਨਾਲ ਚਿੰਨ੍ਹਿਤ ਕਰਨ, ਬੋਲਡ ਬਣਾਉਣ ਅਤੇ ਫਿਰ ਆਪਣੇ ਕਾਗਜ਼ਾਂ ਦੇ ਸਿਖਰ ‘ਤੇ ਇੱਕ ਵੱਡਾ “F” ਲਗਾਉਣ ਵਿੱਚ ਖੁਸ਼ੀ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨ ਲੱਗੀ ਕਿ ਉਹ ਫੇਲ ਹੈ ।
ਜਿਸ ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ ਸ਼੍ਰੀਮਤੀ ਥੌਮਸਨ ਪੜ੍ਹਾਉਂਦੀ ਸੀ ਉਸ ਨੂੰ ਹਰੇਕ ਬੱਚੇ ਦੇ ਪਿਛਲੇ ਰਿਕਾਰਡਾਂ ਦੀ ਸਮੀਖਿਆ ਕਰਨ ਦੀ ਤਗੀਦ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਆਖਰੀ ਸਮੇਂ ਤੱਕ ਟੈਡੀ ਦੀ ਫ਼ਾਈਲ ਨ ਦੇਖੀ ਪਰ ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਉਸਦੀ ਫਾਈਲ ਦੀ ਸਮੀਖਿਆ ਕੀਤੀ, ਤਾਂ ਉਹ ਹੈਰਾਨ ਰਹਿ ਗਈ।
ਟੈਡੀ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਜਮਾਤ ਦੇ ਅਧਿਆਪਕ ਨੇ ਲਿਖਿਆ ਸੀ , “ਟੈਡੀ ਹਮੇਸ਼ਾ ਹੱਸਣ ਵਾਲਾ ਇੱਕ ਚਮਕਦਾਰ ਬੱਚਾ ਹੈ। ਉਹ ਆਪਣਾ ਕੰਮ ਸਾਫ਼-ਸਫ਼ਾਈ ਨਾਲ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸ ਦਾ ਸੁਭਾਅ ਵਧੀਆ ਹੈ… ਉਸ ਦੇ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਹੋਣਾ ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ੀ ਹੈ…”
ਉਸਦੇ ਦੂਜੀ ਕਲਾਸ ਦੇ ਅਧਿਆਪਕ ਨੇ ਲਿਖਿਆ, “ਟੈਡੀ ਇੱਕ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਹੈ, ਜਿਸਨੂੰ ਉਸਦੇ ਸਹਿਪਾਠੀਆਂ ਦੁਆਰਾ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪਸੰਦ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਉਹ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਉਸਦੀ ਮਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਭਿਆਨਕ ਬਿਮਾਰੀ ਹੈ ਅਤੇ ਘਰ ਵਿੱਚ ਉਹਨੂੰ ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ ਸੰਘਰਸ਼ ਕਰਨਾ ਪੈ ਰਿਹਾ ।
ਉਸ ਦੇ ਤੀਜੀ ਕਲਾਸ ਦੇ ਅਧਿਆਪਕ ਨੇ ਲਿਖਿਆ, “ਉਸ ਦੀ ਮਾਂ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋਣ ਤੇ ਉਹ ਬਹੁਤ ਦੁਖੀ ਹੈ। ਉਹ ਆਪਣਾ ਕੰਮ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਉਸ ਦੇ ਪਿਤਾ ਜ਼ਿਆਦਾ ਦਿਲਚਸਪੀ ਨਹੀਂ ਦਿਖਾਉਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਜੇਕਰ ਕੁਝ ਕਦਮ ਨਾ ਚੁੱਕੇ ਗਏ ਤਾਂ ਉਸ ਦੀ ਘਰੇਲੂ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਜਲਦੀ ਹੀ ਉਸ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰੇਗੀ।”
ਟੈਡੀ ਦੇ ਚੌਥੇ ਗ੍ਰੇਡ ਦੇ ਅਧਿਆਪਕ ਨੇ ਲਿਖਿਆ, “ਟੈਡੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਪਿੱਛੇ ਨੂੰ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ ਅਤੇ ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ ਜ਼ਿਆਦਾ ਦਿਲਚਸਪੀ ਨਹੀਂ ਦਿਖਾ ਰਿਹਾ। ਉਸਦੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਦੋਸਤ ਨਹੀਂ ਹਨ ਅਤੇ ਉਹ ਕਈ ਵਾਰ ਕਲਾਸ ਵਿੱਚ ਸੌਂ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ।
ਹੁਣ ਤੱਕ, ਸ਼੍ਰੀਮਤੀ ਥਾਮਸਨ ਨੂੰ ਸਮੱਸਿਆ ਦਾ ਅਹਿਸਾਸ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਤੋਂ ਸ਼ਰਮਿੰਦਾ ਸੀ।
ਉਸ ਨੂੰ ਉਸ ਦਿਨ ਹੋਰ ਵੀ ਬੁਰਾ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋਇਆ ਜਦੋਂ ਉਸ ਦੇ ਸਾਰੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਟੇਡੀਜ਼ ਨੂੰ ਛੱਡ ਕੇ ਸੁੰਦਰ ਰਿਬਨ ਅਤੇ ਚਮਕਦਾਰ ਕਾਗਜ਼ ਵਿੱਚ ਲਪੇਟ ਕੇ ਕ੍ਰਿਸਮਸ ਦੇ ਤੋਹਫ਼ੇ ਲੈ ਕੇ ਆਏ। ਟੈਡੀ ਦਾ ਤੋਹਫ਼ਾ ਭਾਰੀ, ਭੂਰੇ ਰੰਗ ਦੇ ਕਾਗਜ਼ ਵਿੱਚ ਲਪੇਟਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਜੋ ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਕਰਿਆਨੇ ਦੇ ਬੈਗ ਵਿੱਚੋਂ ਮਿਲਿਆ ਸੀ, ਸ਼੍ਰੀਮਤੀ ਥੌਮਸਨ ਨੇ ਇਸਨੂੰ ਦੂਜੇ ਤੋਹਫ਼ਿਆਂ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਖੋਲ੍ਹਣ ਲਈ ਬਹੁਤ ਸ਼ਰਮ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤੀ ਤੇ ਕੁਝ ਬੱਚੇ ਹੱਸਣ ਵੀ ਲੱਗ ਪਏ ਜਦੋਂ ਉਸ ਨੂੰ ਇੱਕ ਗਫਲੀ ਦਾ ਵੰਗਣਾ ਮਿਲਿਆ ਜਿਸ ਵਿੱਚੋਂ ਕੁਝ ਪੱਥਰ ਗਾਇਬ ਸਨ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਨਿੱਕੀ ਜਹੀ ਬੋਤਲ ਜੋ ਇੱਕ ਚੌਥਾਈ ਅਤਰ ਨਾਲ ਭਰੀ ਹੋਈ ਸੀ.. ਪਰ ਉਸਨੇ ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਹਾਸੇ ਨੂੰ ਰੋਕ ਦਿੱਤਾ ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਇਹ ਵੰਗਣਾ ਕਿੰਨਾ ਸੁੰਦਰ ਹੈ,
ਵੰਗਣੇ ਨੂੰ ਗੁੱਟ ਤੇ ਸਜ਼ਾ ਕੇ ਤੇ ਅਤਰ ਦੇ ਕੁਝ ਤਿਪਕੇ ਆਪ ਦੀ ਬਾਂਹ ਤੇ ਲਾਏ , ਟੈਡੀ ਸਟੌਡਾਰਡ ਉਸ ਦਿਨ ਸਕੂਲ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਕੁਝ ਕਹਿਣ ਲਈ ਕਾਫ਼ੀ ਦੇਰ ਰੁਕਿਆ ਰਿਹਾ । ਅਖੀਰ ਬੋਲਿਆ “ਸ਼੍ਰੀਮਤੀ ਥੌਮਸਨ, ਅੱਜ ਤੁਹਾਡੇ ਤੋਂ ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਵਾਂਗ ਮਹਿਕ ਆ ਰਹੀ ਹੈ।” ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਜਾਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਹ ਘੱਟੋ-ਘੱਟ ਇੱਕ ਘੰਟੇ ਤੱਕ ਰੋਂਦੀ ਰਹੀ।
ਉਸੇ ਦਿਨ, ਉਸਨੇ ਪੜ੍ਹਨਾ, ਲਿਖਣਾ ਅਤੇ ਗਣਿਤ ਪੜ੍ਹਾਉਣਾ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ। ਇਸ ਦੀ ਬਜਾਏ ਸਗੋਂ ਉਸਨੇ ਸਹੀ ਮਾਅਨਿਆਂ ਚ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਪੜ੍ਹਾਉਣਾ...

...

ਹੋਰ ਕਹਾਣੀਆਂ ਪੜ੍ਹਨ ਲਈ ਜਰੂਰ ਇੰਸਟਾਲ ਕਰੋ ਸਾਡੀ ਪੰਜਾਬੀ ਕਹਾਣੀਆਂ ਐਪ