ਮਿੰਨੀ ਕਹਾਣੀ
“ਜਨਮ-ਘੁੱਟੀ”
ਅਨੀਤਾ ਨੇ ਅਜੇ ਘਰ ਦੇ ਅੰਦਰ ਪੈਰ ਹੀ ਧਰਿਆ ਸੀ ਕਿ” ਕਰ ਆਈ ਅਵਾਰਾਗਰਦੀ,ਰੋਟੀ ਤੇਰੇ ਪਿਓ ਨੇ ਪਕਾ ਕੇ ਦੇਣੀ ਸੀ।”ਅਨੀਤਾ ਦੇ ਨਸ਼ੇੜੀ ਪਤੀ ਦੇ ਅੱਗ ਵਰਾਉਂਦੇ ਸ਼ਬਦ ਅਨੀਤਾ ਦੇ ਕੰਨਾਂ ਵਿੱਚ ਹਥੌੜਾ ਵਾਂਗ ਵੱਜੇ।ਅਨੀਤਾ ਪਰਸ ਬੈੱਡ ਤੇ ਸੁੱਟਦੀ ਨਿਮਰਤਾ ਨਾਲ ਬੋਲੀ” ਮੈਂ ਤਾਂ ਜੀ ਰੋਟੀ ਦੇ ਟਾਈਮ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਘਰ ਪਹੁੰਚ ਗਈ ਹਾਂ।ਹੁਣੇ ਹੀ ਰੋਟੀ ਤਿਆਰ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਏ।”ਇਹ ਸੁਣਦਿਆਂ ਹੀ ਪਤੀ ਦਾ ਪਾਰਾ ਸੱਤਵੇਂ ਅਸਮਾਨ ਤੇ ਚੜ੍ਹ ਗਿਆ। “ਬਹਿਸ ਕਰਦੀ ਏਂ—-ਇੱਕ ਘਰ ਨ੍ਹੀ ਟਿਕਣਾ—-ਤੇ ਦੂਜਾ ਬਹਿਸ ਕਰਦੀ ਏ—ਕੁੱਤੀ—-ਸਾ—।
ਪਤੀ ਦੀ ਮੂੰਹੋਂ ਗਾਲ੍ਹਾਂ ਸੁਣ ਕੇ ਅਨੀਤਾ ਧੁਰ ਅੰਦਰ ਤੱਕ ਕੰਬ ਗਈ ਮਾਨੋਂ ਉਸ ਤੇ ਘੜੇ ਮੂੰਹੀਂ ਪਾਣੀ ਪੈ ਗਿਆ ਹੋਵੇ।ਸੋਚਣ ਲੱਗੀ–ਕੀ ਮੈਂ ਉਹੀ ਅਨੀਤਾ ਹਾਂ ਜੋ “ਮਹਿਲਾ ਜਾਗ੍ਰਤੀ ਕਲੱਬ “ਦੀ ਪ੍ਰਧਾਨ ਹੈ।ਅੱਧਾ ਘੰਟਾ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਮੈਂ ਸੈਮੀਨਾਰ ਵਿੱਚ ਔਰਤਾਂ ਦੇ “ਹੱਕ ਅਤੇ ਸਵੈਮਾਣ “ਉੱਤੇ ਜਾਗਰੂਕਤਾ ਭਰਪੂਰ ਭਾਸ਼ਣ ਦੇ ਕੇ ਆਈ ਹਾਂ।ਕਿਵੇਂ ਮੇਰੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਨੇ ਔਰਤਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕੀਤਾ ਸੀ ਤੇ ਤਾੜੀਆਂ ਨਾਲ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਮੇਰੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਨਾਲ ਸਹਿਮਤੀ ਜਤਾਈ ਸੀ।ਪਰ ਹੁਣ, ਮੈਂ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ਬੋਲ ਰਹੀ? —ਫਿਰ ਆਪੇ ਹੀ ਸੋਚਣ ਲੱਗੀ ਕਿ ਜੇ ਬੋਲਾਂਗੀ ਤਾਂ ਪਤੀ ਰਹਿੰਦੀ ਖੂੰਹਦੀ ਕਸਰ ਵੀ ਪੂਰੀ ਕਰ ਦੇਵੇਗਾ ਤੇ ਆਂਢ ਗੁਆਂਢ ਵਿੱਚ ਜੋ ਤਮਾਸ਼ਾ ਬਣੇਗਾ,ਉਹ ਵੱਖਰਾ ।
ਚੁੱਪ ਰਹਿਣ ਵਿੱਚ ਹੀ ਮੇਰੀ...
...
ਹੋਰ ਕਹਾਣੀਆਂ ਪੜ੍ਹਨ ਲਈ ਜਰੂਰ ਇੰਸਟਾਲ ਕਰੋ ਸਾਡੀ ਪੰਜਾਬੀ ਕਹਾਣੀਆਂ ਐਪ
