ਸਮੋਸਾ…..!!
ਗੱਲ ਵਾਹਵਾ ਪੁਰਾਣੀ ਐ…ਗੂੜ ਗਰਮੀਆਂ ਦਾ ਮੌਸਮ ਸੀ..ਹੁਣ ਵਾਂਗੂੰ ਉਦੋਂ ਘਰ-ਘਰ ਕੂਲਰ ਜਾਂ ਏ.ਸੀ. ਨਹੀਂ ਸੀ ਹੰਦੇ… ਬਲਕਿ ਪੱਖੇ ਵੀ ਟਾਵੇਂ-ਟਾਵੇਂ ਘਰ ਹੁੰਦੇ ਸੀ। ਉਦੋਂ ਬਿਜਲੀ ਵੀ ਲੰਙੇ ਡੰਗ ਆਉਂਦੀ ਹੁੰਦੀ ਸੀ। ਇੱਕ ਇਹੋ ਜੀ ਸ਼ਾਮ ਦੀ ਗੱਲ ਐ….ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਤੇ ਮੇਰੇ ਭਾਪਾ ਜੀ …ਕੋਠੇ ਉਪਰ ਡਾਹੇ ਮੰਜਿਆਂ ਤੇ ਪਏ ਸੀ…।
ਗਰਮੀ ਤੋਂ ਬਚਣ ਲਈ ਅਸੀਂ ਅਕਸਰ ਹੀ ਗਰਮੀਆਂ ਵਿੱਚ ਕੋਠੇ ਤੇ ਮੰਜੇ ਡਾਹ ਲੈਂਦੇ… ਜਿਸ ਨਾਲ ਜੇਕਰ ਬਿਜਲੀ ਰਾਤ ਨੂੰ ਨਾ ਵੀ ਆਉਂਦੀ ਤਾਂ ਕੁਦਰਤੀ ਹਵਾ ਚ ਬੰਦੇ ਦੀ ਰਾਤ ਸੌਖੀ ਗੁਜਰ ਜਾਂਦੀ ਸੀ।
ਸਮਾਂ ਹੋਣਾਂ ਕੋਈ ਅੱਠ ਕੁ ਵਜੇ ਦਾ ਜਦੋਂ ਗੁਰੂ ਘਰ ਦੇ ਲਾਊਡ ਸਪੀਕਰ ਚੋਂ ਗਿਆਨੀ ਅਮਰ ਸਿੰਘ ਜੀ ਅਚਾਨਕ ਬੋਲੇ…”ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਜੀ ਕਾ ਖਾਲਸਾ, ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਜੀ ਕੀ ਫਤਿਹ… ਸਮੂਹ ਨਗਰ ਨਿਵਾਸੀਆਂ ਨੂੰ ਬੇਨਤੀ ਹੈ ਕਿ ਭਾਈ ..ਨੰਬਰਦਾਰ ਅਰਜੁਨ ਸਿੰਘ ਦਾ ਸ਼ੇਰਪੁਰ ਤੋਂ ਆਉਂਦਿਆਂ ਰਸਤੇ ਵਿੱਚ ਕਿਤੇ ਸਮੋਸਾ ਡਿੱਗ ਪਿਆ ਹੈ, ਜੇਕਰ ਕਿਸੇ ਵੀਰ ਭਾਈ ਨੂੰ ਮਿਲੇ ਤਾਂ ਉਹ ਨੰਬਰਦਾਰ ਸਾਹਿਬ ਦੇ ਘਰ ਪਹੁੰਚਦਾ ਕਰ ਦੇਵੇ” ਗਿਆਨੀ ਜੀ ਨੇ ਇਹ ਬੇਨਤੀ ਦੋ ਵਾਰ ਦੁਹਰਾਈ… ਤੇ ਅਖੀਰ ਵਿੱਚ ਫੇਰ …”ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਜੀ ਕਾ ਖਾਲਸਾ, ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਜੀ ਕੀ ਫਤਿਹ” ਬੋਲ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਸਮਾਪਤੀ ਕੀਤੀ।
ਚਾਰੇ ਪਾਸੇ ਫੈਲੀ ਸਾਂਤੀ ਵਿੱਚ ਇਕਦਮ ਹੋਈ ਇਸ ਲੌਸਮੈਂਟ( ਅਨਾਉਸਮੈਂਟ) ਨੇ ਹੜਬੜਾਹਠ ਜੀ ਪੈਦਾ...

...

ਹੋਰ ਕਹਾਣੀਆਂ ਪੜ੍ਹਨ ਲਈ ਜਰੂਰ ਇੰਸਟਾਲ ਕਰੋ ਸਾਡੀ ਪੰਜਾਬੀ ਕਹਾਣੀਆਂ ਐਪ