ਰਿਸ਼ਤਿਆਂ ਦੀ ਤਲਾਸ਼-ਜਸਵਿੰਦਰ ਪੰਜਾਬੀ
ਬਚਪਨ ਵਿੱਚ ਬੀਬੀ ਦਸਦੀ ਹੁੰਦੀ ਸੀ। ਜਿਹੜਾ ਕਿੰਨਰ ਮੇਰੀ ਵਧਾਈ ਲੈਣ ਆਇਆ ਸੀ,ਓਹਦਾ ਮੇਰੇ ਨਾਲ਼ ਇੱਕ ਅਨੋਖਾ ਮੋਹ ਪੈ ਗਿਆ। ਉਂਝ ਥੋੜ੍ਹਾ-ਥੋੜ੍ਹਾ ਓਹਦਾ ਧੁੰਦਲਾ ਚਿਹਰਾ ਮੇਰੇ ਚੇਤਿਆਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਕਿਧਰੇ ਵਸਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਉਦੋਂ ਜਨਮ ਤੋਂ ਸਵਾ ਮਹੀਨੇ ਬਾਅਦ ਵਧਾਈ ਲੈਣ ਆਉਂਦੇ ਸਨ,ਇਹ ਤੀਸਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਮਨੁੱਖ।
ਵਧਾਈ ਲੈਣ ਵੇਲ਼ੇ, ਲੋਰੀਆਂ ਜਿਹੀਆਂ ਦਿੰਦਿਆਂ, ਜਦੋਂ ਓਹਨੇ ਬੀਬੀ ਨੂੰ ਪੁੱਛਿਆ,”ਇਹਦਾ ਨਾਂ ਕੀ ਰੱਖਿਆ,ਗੋਲੂ਼ ਜਿਹੇ ਦਾ?”
“ਜਸਵਿੰਦਰ।” ਬੀਬੀ ਦੇ ਏਨਾ ਆਖਣ ਦੀ ਦੇਰ ਸੀ ਕੀ ਓਹਦੇ ਕਦਮ ਥਾਂਏਂ ਰੁਕ ਗਏ। ਓਹ ਮੈਨੂੰ ਗੋਦੀ ਚੁੱਕੀਂ,ਦੂਸਰੇ ਹੱਥ ਨਾਲ਼ ਬੀਬੀ ਦਾ ਮੋਢਾ ਫੜ ਅੰਦਰ ਲੈ ਗਈ। ਮੰਜੇ ਉੱਤੇ ਲਿਟਾ ਓਹਨੇ ਮੈਨੂੰ ਬੇਤਹਾਸ਼ਾ ਚੁੰਮਦਿਆਂ, ਰੋ-ਰੋ ਆਪਣਾ ਗੁਬਾਰ ਕੱਢ ਲਿਆ। ਬੀਬੀ ਹੈਰਾਨੀ ਨਾਲ਼ ਵੇਖਦੀ ਰਹੀ।
“ਭੈਣੇ ਮਾਫ਼ ਕਰੀਂ। ਖੁਸ਼ੀ ਦੇ ਮੌਕੇ ਇਹ ਸੋ਼ਭਦਾ ਤਾਂ ਨਹੀਂ,ਪਰ ਕੀ ਕਰਾਂ।”
“ਕੋਈ ਨਾ। ਦੱਸ ਕੀ ਹੋ ਗਿਆ?”...

...

ਹੋਰ ਕਹਾਣੀਆਂ ਪੜ੍ਹਨ ਲਈ ਜਰੂਰ ਇੰਸਟਾਲ ਕਰੋ ਸਾਡੀ ਪੰਜਾਬੀ ਕਹਾਣੀਆਂ ਐਪ