ਲਾਹੌਰੋਂ ਤੁਰੀ ਸਵਾਰੀ ਗੱਡੀ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਨਾਰੋਵਾਲ ਵੱਲ ਵਧਣ ਲੱਗੀ..ਪਰ ਕਿਸੇ ਵੇਲੇ ਮਹਾਰਾਜੇ ਰਣਜੀਤ ਸਿੰਘ,ਨਲੂਏ ਅਤੇ ਅਟਾਰੀ ਵਾਲੇ ਸਰਦਾਰਾਂ ਦੀ ਚੜਤ ਵਾਲਾ ਰਿਹਾ ਲਾਹੌਰ ਸ਼ਹਿਰ ਮੁੱਕਣ ਵਿਚ ਹੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਆ ਰਿਹਾ!
ਰੇਲ ਪਟੜੀ ਦੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਚੱਲਦੀ ਸੜਕ..ਬਿਲਕੁਲ ਅਮ੍ਰਿਤਸਰ ਸ਼ਹਿਰ ਵਰਗੀ ਭੀੜ..ਗੱਡੀਆਂ ਮੋਟਰਾਂ ਟਾਂਗਿਆਂ ਦਾ ਹੁਜੂਮ..ਜਿਹੜਾ ਵੀ ਕੋਲੋਂ ਲੰਘਦਾ ਸਲਾਮ ਕਰ ਕੇ ਲੰਘਦਾ!
ਸ਼ਾਹਦਰਾ ਬਾਗ ਟੇਸ਼ਨ ਤੋਂ ਇੱਕ ਬਾਬਾ ਜੀ ਆਣ ਚੜਿਆ..ਮੈਨੂੰ ਵੇਖ ਹੱਥ ਵਿਚ ਫੜਿਆ ਹੁੱਕਾ ਦੂਰ ਰੱਖ ਮੋਢੇ ਟੰਗੇ ਪਰਨੇ ਨਾਲ ਚੰਗੀ ਤਰਾਂ ਢੱਕ ਅਦਬ ਨਾਲ ਸੱਤ ਸ੍ਰੀ ਅਕਾਲ ਬੁਲਾ ਕੋਲ ਆਣ ਬੈਠਾ..!
ਆਖਣ ਲੱਗਾ ਬੜੇ ਅਰਸੇ ਬਾਅਦ ਕਿਸੇ ਪੱਗ ਵਾਲੇ ਦੇ ਦੀਦਾਰ ਹੋਏ ਨੇ..ਕਿਥੋਂ ਆਇਆ ਤੇ ਕਿਥੇ ਜਾਣਾ ਈ ਸਰਦਾਰਾ?
ਆਖਿਆ ਨਾਰੋਵਾਲ ਤੋਂ ਅਗਲਾ ਟੇਸ਼ਨ ਏ “ਦੋਮਾਲਾ”..ਬੱਸ ਪੁਰਖਿਆਂ ਦੀ ਮਿੱਟੀ ਦੀ ਛੋਹ ਵਾਲਾ ਉਹ ਪਿੰਡ ਵੇਖਣ ਜਾਣਾ..ਪਿਤਾ ਜੀ ਜਾਣ ਲੱਗਾ ਆਖ ਗਿਆ ਸੀ ਕੇ ਓਥੋਂ ਜਰੂਰ ਹੋ ਕੇ ਆਵੀਂ..ਅੱਗੋਂ ਮਾਸ਼ਾ-ਅੱਲਾ ਆਖ ਹੁੰਗਾਰਾ ਭਰੀ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ..!
ਕੋਟ ਮੂਲ ਚੰਦ ਟੇਸ਼ਨ ਤੋਂ ਥੋੜੀ ਦੂਰ ਚੜ੍ਹਦੇ ਪਾਸੇ ਦੂਰ ਇੱਕ ਉੱਚੀ ਬੁਰਜੀ ਵੱਲ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕਰਦਾ ਆਖਣ ਲੱਗਾ ਇਥੋਂ ਬਾਡਰ ਸਿਰਫ ਦੋ ਕੂ ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਏ..!
ਇਸੇ ਪਿੰਡੋਂ ਬਾਹਰਵਰ ਪਟੜੀ ਦੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਖੁੱਲੀ ਥਾਂ ਤੇ ਡੰਗਰਾਂ ਦਾ ਝੁੰਡ ਅਤੇ ਖੇਡਦੇ ਹੋਏ ਬੱਚਿਆਂ ਵੱਲ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕਰਦਾ ਦੱਸਣ ਲੱਗਾ ਸਰਦਾਰਾ ਇਹ ਲੋਕ ਟੱਪਰਵਾਸੀ ਹੁੰਦੇ ਨੇ..ਇਹਨਾਂ ਦਾ ਆਪਣਾ ਕੋਈ ਘਰ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ..ਕੁਝ ਦਿਨ ਇੱਕ ਥਾ ਰਹਿ ਕੇ ਠਿਕਾਣਾ ਬਦਲ ਲੈਂਦੇ ਨੇ..ਪਰ ਜਿਥੇ ਵੀ ਠਿਕਾਣਾ ਕਰਦੇ ਓਥੇ ਮਾਲਕਾਂ ਦੀਆਂ ਸ਼ਰਤਾਂ ਤੇ ਜਿੰਦਗੀ ਬਸਰ ਕਰਨੀ ਪੈਂਦੀ ਏ..!
ਬਾਬੇ ਦੀ ਏਨੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਮੈਂ ਅਤੀਤ ਵਿਚ ਚਲਾ ਗਿਆ..ਪਹਿਲੀ ਸੰਸਾਰ ਜੰਗ..ਅੰਗਰੇਜਾਂ ਵੱਲੋਂ ਲੜਦਾ ਹੋਇਆ ਮੇਰਾ ਪੜਦਾਦਾ ਜੀ..ਫੇਰ ਦੂਜੀ ਸੰਸਾਰ ਜੰਗ ਵੇਲੇ ਕਿੰਨੇ ਵਰੇ ਜਾਪਾਨੀਆਂ ਦੀ ਕੈਦ ਵਿਚ ਰਿਹਾ ਮੇਰਾ ਦਾਦਾ ਜੀ..!
ਸੰਤਾਲੀ ਦੀ ਵੰਡ ਵੇਲੇ ਸਭ ਕੁਝ ਛੱਡ-ਛਡਾ ਏਧਰ ਆਉਣਾ ਪਿਆ..ਇਥੋਂ ਵਾਲੇ ਆਪਣਿਆਂ ਵੱਲੋਂ ਹੀ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ...
...
ਹੋਰ ਕਹਾਣੀਆਂ ਪੜ੍ਹਨ ਲਈ ਜਰੂਰ ਇੰਸਟਾਲ ਕਰੋ ਸਾਡੀ ਪੰਜਾਬੀ ਕਹਾਣੀਆਂ ਐਪ
