ਅਖੌਤੀ ਮਾਲਕਣ !!❣❣
ਬੇਬੇ ਕੋਈ ਨਵਾਂ ਭਾਂਡਾ ਖ੍ਰੀਦਦੀ ਤਾਂ ਹੱਟੀ ਵਾਲੇ ਭਾਈ ਕੋਲੋਂ ਭਾਂਡੇ ਉੱਤੇ ਬਾਪੂ ਦਾ ਨਾਂ ਲਿਖਾਉਣਾ ਨਾ ਭੁੱਲਦੀ। ਉਹ ਬੜੇ ਅਦਬ ਨਾਲ ਹੱਟੀ ਵਾਲੇ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦੀ , ” ਭਾਈ !! ਸ੍ਰ: ਕਰਮ ਸਿੰਘ, ਸੋਹਣਾ ਜੇਹਾ ਕਰਕੇ ਲਿਖੀਂ, ਜੋ ਸਾਫ-ਸਾਫ ਪੜ੍ਹਿਆ ਜਾਵੇ।”
ਦਰੀਆਂ ,ਚਾਦਰਾਂ ਅਤੇ ਸਰਾਣਿਆਂ ਦੀਆਂ ਨੁੱਕਰਾਂ ਉਪਰ ਬੇਬੇ ਬਾਪੂ ਦਾ ਨਾਂ ਲਿਖਕੇ ਜਦੋਂ ਨਿਹਾਰਦੀ ਤਾਂ ਬੜਾ ਮਾਣ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੀ।
ਕੱਚੇ ਕੋਠੇ ਢਾਹਕੇ ਜਦੋਂ ਪੱਕਿਆਂ ਦਾ ਮੂੰਹ – ਮੱਥਾ ਪਲਸਤੱਰ ਹੋਣ ਲਗਾ ਤਾਂ ਰਾਜ ਮਿਸਤਰੀ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦੀ , “ਭਾਅ !! ਘਰਦੇ ਮਾਲਕ ਦਾ ਨਾਂ (ਸ੍ਰ.ਕਰਮ ਸਿੰਘ ਤੇ ਸੰਨ 1965) ਮੋਟਾ ਮੋਟਾ ਕਰਕੇ ਲਿਖ ਦੇਵੀਂ…ਤਾਂ ਕਿ ਮੇਰੇ ਸਰਦਾਰ ਦਾ.ਘਰ ਲੱਭਣ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਦਿੱਕਤ ਨਾ ਹੋਵੇ
ਹਾੜੀ ਇਸ ਵਾਰ ਚੰਗੀ ਹੋਈ ਤਾਂ ਬਾਬੇ ਨਾਨਕ ਦੇ ਸ਼ਕਰਾਨੇ ਕਰਦਿਆਂ ਘਰ ‘ਚ’ ਅਖੰਡ ਪਾਠ ਰੱਖਵਾ ਦਿੱਤਾ। ਅਰਦਾਸ ਕਰਨ ਸਮੇ ਬੇਬੇ ਹੱਥ ਜੋੜ ਅਰਦਾਸੀਏ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਅਰਜੋਈ ਕਰਦੀ , ” ਬਾਬਾ ਜੀ ਸ੍ਰ .ਕਰਮ ਸਿੰਘ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਪ੍ਰੀਵਾਰ ਉੱਤੇ ਸਦਾ ਰਹਿਮਤਾਂ ਬਣੀਆਂ ਰਹਿਣ ਅਤੇ ਹਮੇਸ਼ਾ ਚੜ੍ਹਦੀ ਕਲਾ ਰਹੇ ਦੀ ਅਰਦਾਸ ਕਰਿਆ ਜੇ।”
ਮੈਨੂੰ ਯਾਦ ਹੈ ਜਦੋਂ ਬਾਪੂ ਲਾਖਾ ਬਲਦ ਖ੍ਰੀਦਿਆ ਤਾਂ ਰਸੀਦ ਉਸ ਆਪਣੇ ਨਾਂ ਦੀ ਬਣਵਾਈ ਸੀ….ਘਰ ਵਿੱਚ ਬਿਜਲੀ ਦਾ ਮੀਟਰ ਵੀ ਉਸਦੇ ਨਾਂ ਦਾ ਹੀ ਲਗਿਆ….ਬਾਪੂ ਨੇ ਨਵਾਂ ਸਾਈਕਲ ਲਿਆ ਤਾਂ ਬਿੱਲ ਸ੍ਰ.ਕਰਮ ਸਿੰਘ ਦੇ ਨਾਮ ਦਾ ਕਟਿਆ ਗਿਆ… .ਦੋ ਖੇਤ ਮੁੱਲ ਲਏ ਰਜਿਸਟਰੀ ਬਾਪੂ ਦੇ ਨਾਮ ਦੀ ਹੋਈ…..ਜਦੋਂ ਵੱਡੇ ਵੀਰ ਦਾ ਵਿਆਹ ਸੀ ਤਾਂ ਬਾਪੂ ਧੀਰੇ ਲਾਗੀ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦਾ ਸੁਣਿਆ , “ਸਾਰੇ ਸ਼ਰੀਕੇ -ਭਾਈਚਾਰੇ ਵਿੱਚ ਸੁਨੇਹਾ ਦੇ ਦੇਵੀਂ ਕਿ ਕਰਮ...
...
ਹੋਰ ਕਹਾਣੀਆਂ ਪੜ੍ਹਨ ਲਈ ਜਰੂਰ ਇੰਸਟਾਲ ਕਰੋ ਸਾਡੀ ਪੰਜਾਬੀ ਕਹਾਣੀਆਂ ਐਪ
