ਲਿਖਤ -ਰੁਪਿੰਦਰ
ਕਹਾਣੀ -ਅੱਲੜ ਉਮਰੇ ਫੁੱਲ ਗੁਲਾਬ ਦੇ
ਭਾਗ -3
ਕਈ ਦਿਨਾ ਦੀਆ ਛੁੱਟੀਆ ਪਿੱਛੋ ਅੱਜ ਸਕੂਲ ਲੱਗਿਆ ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ ਪਹਿਲਾ ਜਿੰਨੇ ਮੁੰਡੇ ਕੁੜੀਆ ਹਾਜਰ ਨਹੀ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਖੇਤਾ ਵਿਚ ਕੰਮ ਦਾ ਜੋਰ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ ਨਰਮੇ ਦੀ ਚੁਗਾਈ ਜੋਰਾ ਤੇ ਸੀ ਤੇ ਝੋਨੇ ਦੀ ਕਟਾਈ ਦਾ ਕੰਮ ਵੀ ਚਲ ਪਿਆ ਸੀ ਕੀਰਤ ਨੇ ਛੁੱਟੀਆ ਮਸਾ ਕੱਡੀਆ ਅੱਜ ਉਹ ਬੜੀ ਤਾਘ ਨਾਲ ਸਕੂਲ ਗਿਆ ਉਨੇ ਲਛਮਣ ਦੀ ਉਡੀਕ ਵੀ ਨਹੀ ਕੀਤੀ ਨਰਮਾ ਚੁੱਗਣ ਆਉਦੀਆ ਕੁੜੀਆ ਨੂੰ ਦੇਖ ਦੇਖ ਕੀਰਤ ਦੇ ਮਨ ਚ ਕਈ ਖਿਆਲ ਆਉਦੇ ਕੁੜੀਆ ਕੀਰਤ ਨਾਲ ਨਰਮਾ ਤੁਲਾਈ ਵੇਲੇ ਅੱਖ ਮਟੱਕਾ ਵੀ ਕਰ ਲੈਦੀਆ ਇਕ ਕੁੜੀ ਉਹਨੂੰ ਬਹੁਤ ਜਚਦੀ ਉਹਦਾ ਨਰਮਾ ਜਾਣ ਬੁੱਝ ਕੇ ਵੱਧ ਲਿਖ ਦਿੰਦਾ ਉਹ ਵੀ ਕੀਰਤ ਦਾ ਜੀਅ ਲਵਾਈ ਰੱਖਦੀ ਜੇ ਮੌਕਾ ਮਿਲਦਾ ਤਾ ਕੀਰਤ ਕੋਲ ਆ ਜਾਦੀ kiss ਤੋ ਅੱਗੇ ਗੱਲ ਨਾ ਵੱਧਦੀ ਉਹ ਤ੍ਬਕ ਜਾਦੀ ਜਦੋ ਕੀਰਤ ਉਹਦੀਆ ਛਾਤੀਆ ਨੂੰ ਹੱਥ ਲਾਉਦਾ ।ਕੀਰਤ ਦੇ ਪੁੱਛਣ ਤੇ ਉਹ ਦੱਸਦੀ ਸੀ ਉਹ ਕੰਨਿਆ ਸਕੂਲ ਚ ਦਸਵੀ ਕਲਾਸ ਵਿਚ ਪੜ੍ਹਦੀ ਹੈ ਕੀਰਤ ਨੇ ਉਹਨੂੰ ਮਨਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰੀ ਪਰ ਉਹ ਬਦਨਾਮੀ ਦੇ ਡਰੋ ਕੋਈ ਰਾਹ ਨਾ ਦਿੰਦੀ ਕੀਰਤ ਭਾਵੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਘਾਟਾ ਪਵਾ ਰਿਹਾ ਨਰਮਾ ਵੱਧ ਤੋਲਕੇ ਪਰ ਇਸ਼ਕ ਅੱਗੇ ਕਿਹਦਾ ਜੋਰ ਕੀਰਤ ਆਪਣੀ ਕਲਾਸ ਵੱਲ ਜਾਦਾ ਹੋਇਆ ਗਿਆਰਵੀ ਵਾਲੀਆ ਕੁੜੀਆ ਤੇ ਨਜਰ ਘੁਮਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਉਹਨਾ ਚ priya ਉਹਨੂੰ ਨਜਰ ਨਹੀ ਸੀ ਆ ਰਹੀ ਉਹ ਸੋਚਦਾ ਸ਼ਾਇਦ ਆਈ ਨੀ ਹੋਣੀ ਫਿਰ ਉਹ ਕੈਮਿਸਟਰੀ ਲੈਬ ਚ ਚਲਾ ਗਿਆ ਸਾਮਹਣੇ ਮਨਿੰਦਰ ਕਿਤਾਬ ਚ ਖੁੱਭਿਆ ਬੈਠਾ ਸੀ ਕੀਰਤ ਨੇ ਮੈਡਮ ਨੂੰ ਸਤਿ ਸ੍ਰੀ ਅਕਾਲ ਬੁਲਾਈ ਤੇ ਜਾ ਕੇ ਮਨਿੰਦਰ ਨਾਲ ਬੈਠ ਗਿਆ ਉਏ ਹੁਣ ਤਾ ਪੇਪਰ ਵੀ ਹੋ ਗਏ ਇਹਨਾ ਮੱਥਾ ਕਾਹਤੋ ਮਾਰਦਾ ਇਹਨਾ ਨਾਲ ਉਏ ਅਮਨ ਆਈ ਆ ਮੈਨੂੰ ਕੀ ਪਤਾ ਸਹੇਲੀ ਤੇਰੀ ਆ ਤੈਨੂੰ ਪਤਾ ਹੋਣਾ ਉਹ ਕੀਰਤ ਦੇ ਮੂੰਹ ਵੱਲ ਦੇਖ ਰਿਹਾ ਸੀ ਨਾ ਐਵੇ ਝਾਕਦਾ ਕੀਰਤ ਬੋਲਿਆ ਸਾਲਿਆ ਤੂੰ ਜਿਹੋ ਜਿਹਾ ਏਸ ਸਕੂਲ ਚ ਆਇਆ ਸੀ ਉਹੋ ਜਿਹਾ ਨੀ ਰਿਹਾ ਕਿਉ ਹੋਰ ਆਖਰੀ ਪੇਪਰ ਵਾਲੇ ਦਿਨ ਸਾਲਿਆ ਅਮਨ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਕਿਧਰ ਗਿਆ ਸੀ ਸਾਲਿਆ ਦੱਸਿਆ ਤੱਕ ਵੀ ਨੀ ਆਹੋ ਯਾਰ ਮਿਲਣ ਗਿਆ ਸੀ ਹੋਰ ਪੰਗਾ ਖੜਾ ਹੋ ਗਿਆ ਉਹਨੇ ਸਾਰੀ ਗੱਲ ਮਨਿੰਦਰ ਨੂੰ ਦੱਸੀ ਯਾਰ ਤੂੰ ਐਨੀ ਕਾਹਲ ਕਿਉ ਕੀਤੀ ਬਸ ਅਣਜਾਣੇ ਚ ਬਹੁਤ ਧੱਕਾ ਹੋ ਗਿਆ ਐਨੇ ਮੈਡਮ ਨੇ ਦੋਨਾ ਦਾ ਧਿਆਨ ਆਪਣੇ ਵੱਲ ਖਿੱਚਦੇ ਹੋਏ ਬੋਲੀ ਗੱਲਾ ਬਾਅਦ ਚ ਕਰਲਿਉ ਪਹਿਲਾ ਪੇਪਰਾ ਦਾ ਰਿਜਲਟ ਸੁਣ ਲੳ ਦੋਨਾ ਮੈਡਮਾ ਨੇ ਫਿਜ਼ਿਕਸ ਤੇ ਕੈਮਿਸਟਰੀ ਦਾ ਪੇਪਰ ਮਨਿੰਦਰ ਹੋਰਿਆ ਵੱਲ ਵਧਾਉਦੇ ਪੁੱਛਿਆ ਦੂਜੇ ਸਟੂਡੈਂਟ ਨੀ ਆਏ ਮਨਿੰਦਰ ਬੋਲਿਆ ਜੀ ਅਸੀ ਦੋਨੇ ਆਏ ਹਾ ਲਛਮਣ ਸ਼ਾਇਦ ਆਉਦਾ ਹੋਣਾ ਬਾਕੀਆ ਤਾ ਤੁਹਾਨੂੰ ਪਤਾ ਹੀ ਆ ਕੋਈ ਨਾ ਲਛਮਣ ਨੂੰ ਬਾਅਦ ਚ ਪੇਪਰ ਦਿਖਾ ਦੇਵਾਂਗੀ ਉਹਦਾ ਹਾਲ ਕੋਈ ਬਹੁਤਾ ਚੰਗਾ ਨੀ ਬੋਰਡ ਦੀ ਕਲਾਸ ਆ ਜੋਰ ਲਾਉਣਾ ਪੳ ਜੇ ਪਾਸ ਹੋਣਾ ਅਸੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਪੜਾਉਣ ਚ ਕੋਈ ਕਸਰ ਬਾਕੀ ਨਹੀ ਛੱਡੀ ਕੀਰਤ ਬੋਲਿਆ ਹਾ ਜੀ ਇਹ ਤਾ ਸੱਚ ਆ ਜਿੰਨੀ ਮਿਹਨਤ ਤੁਸੀ ਸਾਡੇ ਤੇ ਕਰਦੇ ਹੋ ਸਾਰੇ ਟੀਚਰ ਕਰਨ ਫਿਰ ਸ਼ਾਇਦ ਟਿਊਸ਼ਨ ਰੱਖਣ ਦੀ ਲੋੜ ਹੀ ਨਾ ਪਵੇ ਅਜੇ ਕੀਰਤ ਬੋਲ ਹੀ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤਾ ਫਿਜ਼ਿਕਸ ਵਾਲੀ ਮੈਡਮ ਬੋਲੀ ਕੀਰਤ ਐਤਕੀ ਤੂੰ ਉਨੇ ਵਧਿਆ ਨੰਬਰ ਨਹੀ ਲੈ ਸਕਿਆ ਜਿੰਨੇ ਦੀ ਮੈਨੂੰ ਉਮੀਦ ਸੀ ਤੂੰ ਉਸ ਦਿਨ ਪੇਪਰ ਚੋ ਵੀ ਛੇਤੀ ਉਠ ਖੜਿਆ ਸੀ ਤੇਰਾ ਮਜਾਜ ਕੁਝ ਬਦਲਿਆ ਲਗਦਾ ਕੀਰਤ ਬੋਲਿਆ ਤਾ ਨਾ ਪਰ ਮਨ ਚ ਸੋਚਣ ਲੱਗਿਆ ਜੇ ਬੰਦਾ ਜਿਆਦਾ ਹੀ ਉਮੀਦਾ ਤੇ ਖਰਾ ਉਤਰਨ ਲੱਗ ਜਾਵੇ ਤਾ ਲੋਕ ਉਸ ਤੋ ਹੋਰ ਉਮੀਦਾ ਰੱਖਣ ਲੱਗ ਪੈਦੇ ਆ ਟੀਚਰ ਤੇ ਘਰਦੇ ਦੋਨੇ ਇਹੀ ਸੋਚਦੇ ਆ ਸਾਡੀਆ ਉਮੀਦਾ ਤੋ ਇਲਾਵਾ ਇਹਨਾ ਦੀ ਕੋਈ ਚਾਹਤ ਨਹੀ ਮੈਡਮ ਜੀ ਏਦਾ ਦੀ ਗੱਲ ਨਹੀ ।ਮਨਿੰਦਰ ਮਨ ਚ ਕਹਿ ਰਿਹਾ ਸੀ ਇਹ ਤਾ ਅਮਨ ਦੀਆ ਉਮੀਦਾ ਤੇ ਖਰਾ ਉਤਰਿਆ ਤੁਹਾਡੀਆ ਤੇ ਕਿੱਥੋ ਉਤਰਨਾ ਇਨੇ ।ਕੀਰਤ ਦੇ ਕੈਮਿਸਟਰੀ ਚੋ 70 ਵਿੱਚੋ 55 ਤੇ ਫਿਜ਼ਿਕਸ ਚੋ 45 ਨੰਬਰ ਆਏ ਸੀ ਉਮੀਦ ਤੋ ਜਰੂਰ ਘੱਟ ਸੀ ਮਨਿੰਦਰ ਤੇ ਕੀਰਤ ਅਜੇ ਪੇਪਰ ਦੀ ਪੜਤਾਲ ਹੀ ਕਰ ਰਹੇ ਸੀ ਉਧਰੋ ਅਮਨ ਆਪਣੇ ਦਾਦੇ ਸਮੇਤ ਲੈਬ ਦੇ ਅੰਦਰ ਆ ਵੜੀ ਉਹਦਾ ਮੂੰਹ ਉਤਰਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਕੀਰਤ ਅਮਨ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਹੈਰਾਨ ਜਿਹਾ ਹੋ ਗਿਆ ਅਮਨ ਲੈਬ ਦੇ ਅੰਦਰ ਦਾਖਲ ਹੋਈ ਮੈਡਮ ਵੀ ਉਹਦੇ ਵੱਲ ਹੈਰਾਨੀ ਨਾਲ ਦੇਖ ਰਹੇ ਸੀ ਹਾ ਅਮਨ ਠੀਕ ਤਾ ਹੈ ਸਭ ਕੁਝ ਕੈਮਿਸਟਰੀ ਵਾਲੀ ਮੈਡਮ ਨੇ ਸਰਸਰੀ ਜੀ ਪੁੱਛਿਆ ਅਮਨ ਦਾ ਦਾਦਾ ਬੋਲਿਆ ਠੀਕ ਕਿਵੇ ਹੋ ਸਕਦਾ ਜਦੋ ਕੁੜੀਆ ਨੂੰ ਤੰਗ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਮੁਸਟੰਡੇ ਟਿਕਣ ਦੇਣਗੇ ਬਾਬਾ ਜੀ ਪੂਰੀ ਗੱਲ ਦੱਸੋ ਫਿਜ਼ਿਕਸ ਵਾਲੀ ਮੈਡਮ ਹਲੀਮੀ ਜਹੀ ਨਾਲ ਬੋਲੀ ਬਸ ਜੀ ਅਮਨ ਨੂੰ ਉਹਦੀ ਕਲਾਸ ਦਾ ਹੀ ਕੋਈ ਕੀਰਤ ਨਾ ਮੁੰਡਾ ਰੋਜ ਤੰਗ ਪ੍ਰੇਸ਼ਾਨ ਕਰਦਾ ਆਉਦੀ ਜਾਦੀ ਨੂੰ ਆ ਕਈ ਦਿਨ ਹੋ ਗਏ ਬਾਹ ਫੜ ਲਈ ਅਮਨ ਦੀ ਉਹਨੇ ਇਥੇ ਪੜਨ ਆਉਦੇ ਹੋ ਕੇ ਆਹ ਖੇਹ ਖਾਣ ਆਉਦੇ ਹੋ ਕੀਰਤ ਹੈਰਾਨੀ ਨਾਲ ਡੌਰ ਭੌਰ ਝਾਕ ਰਿਹਾ ਸੀ ਉਹਨੂੰ ਕੁਝ ਨੀ ਸੁਜਦਾ ਕੀ ਉਹ ਕਿ ਆਖੇ ਆਪਣੇ ਬਚਾਅ ਚ ਅਮਨ ਨੇ ਉਹਨੂੰ ਗਹਿਰੀ ਖਾਈ ਚ ਸੁੱਟ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ਕੈਮਿਸਟਰੀ ਵਾਲੀ ਕੀਰਤ ਵੱਲ ਦੇਖਦੀ ਬੋਲੀ ਕਿਉ ਕੀਰਤ ਮੈ ਤੁਹਾਨੂੰ ਰੋਕਿਆ ਸੀ ਉਸ ਦਿਨ ਜਦੋ ਤੁਸੀ ਇੱਕਠੇ ਬੈਠੇ ਗੱਲਾ ਕਰਦੇ ਖਿੜ ਖਿੜ ਕਰਕੇ ਹੱਸਦੇ ਸੀ ਕਿਉ ਉਹੀ ਹੋਇਆ ਜੋ ਮੈ ਕਹਿੰਦੀ ਸੀ ਨਤੀਜਾ ਭੁਗਤਣ ਲਈ ਤਿਆਰ ਹੋ ਜਾ ਏਨੇ ਅਮਨ ਦਾ ਦਾਦਾ ਕੀਰਤ ਨੂੰ ਗਾਲ ਕੱਡ ਬੋਲਿਆ ਸਾਲਿਆ ਤੂੰ ਆ ਵੱਡਾ ਆਸਕ ਤੇਰੀ ਮੈ ਭੈਣ ਨੂੰ ਜੇ ਮਨਿੰਦਰ ਮੁਹਰੇ ਨਾ ਹੁੰਦਾ ਤਾ ਸ਼ਾਇਦ ਉਹਨੇ ਕੀਰਤ ਦੇ ਧਰ ਦੇਣੀਆ ਸੀ ਦੇਖੋ ਬਾਬਾ ਜੀ ਇਹ ਸਕੂਲ ਆ ਥੋਡੇ ਪਿੰਡ ਦੀ ਧਰਮਸ਼ਾਲਾ ਨਹੀ ਜਿਵੇ ਮਰਜੀ ਬੋਲੀ ਜਾਵੋ ਏਸ ਮੁੰਡੇ ਨੂੰ ਤਾ ਤੁਸੀ ਗਾਲਾ ਦਿੰਦੇ ਹੋ ਘੱਟੋ ਘੱਟ ਸਾਡੀ ਤਾ ਸਰਮ ਮੰਨ ਲੈਦੇ ਇਹਨਾ ਸੁਣ ਉਹ ਢਹਿਲਾ ਜਿਹਾ ਹੋ ਗਿਆ ਦੇਖੋ ਇਹ ਉਮਰ ਇਹੋ ਹੁੰਦੀ ਆ ਕਿਸੇ ਤੋ ਵੀ ਗਲਤੀ ਹੋ ਸਕਦੀ ਆ ਅਮਨ ਤੇ ਕੀਰਤ ਇਕ ਚੰਗੇ ਕਲਾਸ ਮੇਟ ਆ ਕਿਉ ਅਮਨ ਮੈ ਸੱਚ ਕਹਿੰਦੀ ਹਾ ਅਮਨ ਚੁੱਪ ਸੀ ਕੀਰਤ ਸੋਚ ਰਿਹਾ ਸੀ ਇਹ ਸਾਲੀ ਮੈਨੂੰ ਮਰਵਾਉਣ ਲਈ ਧਾਰ ਕੇ ਆਈ ਆ ਨਾ ਇਹੋ ਜਿਹੀ ਉਮਰ ਚ ਅਸੀ ਇਹਨਾ ਲਫੰਗਿਆ ਤੋ ਧੀਆ ਭੈਣਾ ਛੇੜਵਾਈਏ ਮੈ ਜਾਦਾ ਪਿਰਸ਼ੀਪਲ ਕੋਲ ਇਹਨੂੰ ਸਕੂਲ ਚੋ ਕਡਵਾ ਕੇ ਛੱਡੂ ।
ਕੀਰਤ ਮਨ ਚ ਸੋਚ ਰਿਹਾ ਸੀ ਸਾਲਿਆ ਕੱਢਵਾ ਲਈ ਜਿਹੜਾ ਕਰਵਾਉਣਾ ਮੇਰਾ ਮੈਡਮਾ ਤੇ ਸਕੂਲ ਸਾਮਹਣੇ ਜਲੂਸ ਤਾ ਨਾ ਕੱਡ ਉਝ ਸਾਲਿਆ ਬਾਹਰ ਚਾਰ ਛਿੱਤਰ ਮਾਰ ਲੈਦਾ ਪਰ ਕੀਰਤ ਦਾ ਪੂਰਾ ਜਲੂਸ ਨਿਕਲ ਚੁੱਕਿਆ ਸੀ ਗਲ ਪਿਰਸ਼ੀਪਾਲ ਕੋਲ ਪਹੁੰਚ ਗਈ ਕੀਰਤ ਨੇ ਆਪਣੀ ਸਫਾਈ ਵਿਚ ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਆਖਿਆ ਪਰ ਪਿਰਸ਼ੀਪਾਲ ਸਾਲਾ ਪੂਰਾ ਭੈਣ ਚੋਦ ਸੀ ਨਾ ਤੂੰ ਏਸੇ ਕੰਮ ਨੂੰ ਦਸ ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਦੂਰ ਪੜਣ ਲਈ ਆਉਦਾ ਤਾਹੀ ਪਿੰਡ ਤੈਨੂੰ ਸਕੂਲ ਚ ਰੱਖਿਆ ਨੀ ਸਰ ਤੁਹਾਨੂੰ ਵੀ ਪਤਾ ਸਾਡੇ ਪਿੰਡ ਦੇ ਸਕੂਲ ਚ ਸਾਇੰਸ ਸਬਜੈਕਟ ਨਹੀ ਸਾਲਿਆ ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਤੁਸੀ ਸਾਇੰਸ ਸਬਜੈਕਟ ਬਸ ਏਸੇ ਕੰਮ ਦੇ ਮਾਰੇ ਰੱਖਦੇ ਹੋ ਚੰਗੀ ਆਸਕੀ ਕਰਨ ਨੂੰ ਮਿਲ ਜਾਦੀ ਆ ਪਿਰਸ਼ੀਪਾਲ ਨੇ ਨਾਨ ਮੈਡੀਕਲ ਦੀ ਦਿਸ਼ਾ ਵਿਗਾੜ ਦਿੱਤੀ ਸੀ ਫਿਜ਼ਿਕਸ ਵਾਲੀ ਮੈਡਮ ਵੀ ਪਿਰਸ਼ੀਪਾਲ ਦੇ ਰਵੱਈਏ ਤੋ ਹੈਰਾਨ ਸੀ ਨਹੀ ਜੀ ਕੀਰਤ ਇਕ ਹੁਸ਼ਿਆਰ ਮੁੰਡਾ ਸਾਰੀ ਕਲਾਸ ਚੋ ਚੰਗੇ ਨੰਬਰ ਆਉਦੇ ਆ ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਜਿਹੜੇ ਇਹ ਨੰਬਰ ਲੈਦਾ ਸਾਲਾ ਨਕਲ ਮਾਰਦਾ ਹੋਣਾ ਅੱਖੀ ਘੱਟਾ ਪਾਉਦਾ ਥੋਡੇ ਮੈ ਜਾਣਦਾ ਇਹੋ ਜਿਹੇ ਮੁਸਟੰਡਿਆ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕਾਕੇ ਉਝ ਤਾ ਮੈ ਤੈਨੂੰ ਸਕੂਲ ਚ ਕੱਡ ਦਿੱਤਾ ਚੰਗਾ ਹੋਵੇ ਜੇ ਤੂੰ ਆਪ ਹੀ ਨਾ ਆਵੇ ਜੇ ਫੇਰ ਵੀ ਤੇਰਾ ਕੋਈ ਇਰਾਦਾ ਸਾਲ ਬਚ ਜਾਵੇ ਫਿਰ ਪੰਦਰਾ ਦਿਨਾ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਬਾਪੂ ਨੂੰ ਲੈ ਆਵੀ ਫਿਰ ਉਹਦੇ ਸਾਮਹਣੇ ਤੇਰੀ ਆਸਕੀ ਦਾ ਚਿੱਠਾ ਖੋਲਾਗੇ ਉਹਨੂੰ ਵੀ ਪਤਾ ਲੱਗੇ ਕਿ ਕਰਦੇ ਹੋ ਉਹਨਾ ਦੀ ਪਿੱਠ ਪਿੱਛੇ ਚਲ ਹੁਣ ਜਾ ਤੇ ਫੈਸਲਾ ਕਰਕੇ ਹੀ ਆਵੀ ਸਕੂਲ ਚ ਕੀਰਤ ਮਨ ਚ ਗਾਲਾ ਕੱਡ ਰਿਹਾ ਸੀ ਸਾਲਿਆ ਸਕੂਲ ਤੇਰੇ ਪਿਉ ਦਾ ਜਿਹੜਾ ਐਨੀ ਆਕੜ ਦਿਖਾਉਦਾ ਉਹ ਬਸ ਚੁੱਪ ਕਰ ਗਿਆ ਤੇ ਬਾਹਰ ਆ ਗਿਆ ਨਾਲ ਹੀ ਮੈਡਮ ਮੁੜ ਪਈ ਤੇ ਕੀਰਤ ਦੀ ਬਾਂਹ ਫੜ ਕਹਿੰਦੀ ਕੀਰਤ ਤੂੰ ਸਰ ਅੱਗੇ ਮੁਆਫੀ ਮੰਗ ਲੈ ਤੇਰਾ ਸਾਲ ਬਚ ਜਾਉ ਨਹੀ ਲੰਘਿਆ ਸਮਾ ਕਿਸੇ ਦੇ ਹੱਥ ਨਹੀ ਆਉਦਾ ਮੈਡਮ ਨੂੰ ਵੀ ਚੰਗਾ ਸਟੂਡੈਂਟ ਹੱਥ ਚੋ ਖਿਸਕਦਾ ਨਜਰ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕੋਈ ਟੀਚਰ ਵੀ ਆਪਣਾ ਰਿਜਲਟ ਖਰਾਬ ਨਹੀ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਮੈਡਮ ਜੀ ਮੇਰਾ ਅਕਸ ਤੁਹਾਡੇ ਸਾਹਮਣੇ ਆ ਅਜੇ ਵੀ ਤੁਸੀ ਮੇਰੀ ਸਿਫਤ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ ਦੇਖ ਕੀਰਤ ਕਿਸੇ ਦੇ ਕਹਿਣ ਨਾਲ ਕੋਈ ਗਲਤ ਨੀ ਹੋ ਜਾਦਾ ਤੇਰੇ ਤੇ ਅਮਨ ਚ ਜੋ ਕੁਝ ਹੋਇਆ ਉਹਦਾ ਤਾ ਨੀ ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਮੈ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕਦੇ ਨੀ ਰੋਕਿਆ ਪਰ ਜੋ ਤੇਰੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਦਾ ਸਵਾਲ ਆ ਮੇਰੇ ਤੋ ਚੰਗੀ ਤਰਾ ਕੌਣ ਜਾਣ ਸਕਦਾ ਇੰਨਾ ਕਹਿ ਮੈਡਮ ਲੈਬ ਵੱਲ ਮੁੜ ਗਈ ਕੀਰਤ ਕੁਝ ਚਿਰ ਉਥੇ ਖੜਣ ਪਿੱਛੋ ਕਮਰਿਆ ਦੇ ਪਿਛਲੇ ਪਾਸੇ ਵੱਡੇ ਹੋਏ ਦਰੱਖਤਾ ਤੇ ਬੈਠ ਗਿਆ ਉਹ ਸੋਚ ਰਿਹਾ ਸੀ ਜਦੋ ਉਹ ਏਸ ਸਕੂਲ ਚ ਆਇਆ ਸੀ ਇਥੇ ਬੋਟੈਨੀਕਲ ਗਾਰਡਨ ਹੁੰਦਾ ਸੀ ਜੋ ਬਾਇਓਲੋਜੀ ਵਾਲਿਆ ਲਈ ਫੁੱਲ ਤੇ ਦਰੱਖਤ ਲਾ ਕੇ ਬਣਾਇਆ ਸੀ ਪਰ ਅੱਜ ਖਾਲੀ ਮੈਦਾਨ ਬਣ ਕੇ ਰਹਿ ਗਿਆ ਸੀ ਉਧਰ ਮਨਿੰਦਰ ਵੀ ਪੇਪਰ ਮੈਡਮਾ ਨੂੰ ਫੜਾ ਲੈਬ ਚੋ ਬਾਹਰ ਆ ਗਿਆ ਤੇ ਕੀਰਤ ਨੂੰ ਲੱਭਣ ਲੱਗ ਪਿਆ ਪਰ ਕੀਰਤ ਕੀਤੇ ਨਹੀ ਦਿਖਾਈ ਦੇ ਰਿਹਾ ਸੀ ਪਹਿਲਾ ਉਹਨੂੰ ਲੱਗਿਆ ਸ਼ਾਇਦ ਚਲਾ ਗਿਆ ਹੋਣਾ ਪਰ ਕਿਤਾਬਾ ਤਾ ਅਜੇ ਲੈਬ ਚ ਪਈਆ ਸੀ ਚੱਲ ਇਕ ਵਾਰ ਗਾਰਡਨ ਵੱਲ ਦੇਖ ਆਉਦਾ ਉਹ ਗਿਆਰਵੀ ਚ ਮੈਡਮਾ ਕੋਲੋ ਗਾਲਾ ਖਾਣ ਤੋ ਬਾਅਦ ਏਸੇ botanical ਗਾਰਡਨ ਚ ਬੈਠ ਕੇ ਗੱਪ ਮਾਰਦੇ ਸੀ ਮਨਿੰਦਰ ਜਦੋ ਗਾਰਡਨ ਚ ਪਹੁੰਚਿਆ ਕੀਰਤ ਦਰੱਖਤ ਤੇ ਬੈਠਾ ਆਸਮਾਨ ਵੱਲ ਦੇਖ ਰਿਹਾ ਸੀ ਮੱਠੀ ਜਿਹੀ ਧੁੱਪ ਸੀ ਸਤੰਬਰ ਦਾ ਅਖੀਰ ਸੀ ਉਏ ਕੀਰਤ ਤੂੰ ਏਥੇ ਬੈਠਾ ਯਾਰ ਬਸ ਅੱਜ ਦਾ ਦਿਨ ਆ ਏਸ ਤੋ ਬਾਅਦ ਤਾ ਸ਼ਾਇਦ ਏਥੇ ਕਤੇ ਆ ਵੀ ਨਾ ਸਕਾ ਕਿਉ ਕਿ ਹੋਇਆ ਤੈਨੂੰ ਪਤਾ ਨੀ ਕੀਰਤ ਬੋਲਿਆ ਆਹੋ ਯਾਰ ਫਿਜ਼ਿਕਸ ਵਾਲੀ ਮੈਡਮ ਦੱਸਦੀ ਸੀ ਉਹ ਵੀ ਉਦਾਸ ਜੀ ਹੋਈ ਬੈਠੀ ਆ ਯਾਰ ਮਨਿੰਦਰ ਮੈਡਮ ਕਹਿੰਦੀ ਪਿਰਸ਼ੀਪਾਲ ਤੋ ਮੁਆਫੀ ਮੰਗ ਲੈ ਉਹ ਕਿਹੜਾ ਭਲਾ ਮਾਨਸ ਆ ਨਾਲੇ ਇਹ ਤਾ ਬਗਾਨੇ ਪਿੰਡ ਦੇ ਸਟੂਡੈਂਟ ਤੇ ਉਈ ਲਗਦੇ ਹੁੰਦੇ ਆ ਫਿਰ ਤੂੰ ਕੀ ਸੋਚਿਆ ਯਾਰ ਬਾਪੂ ਨੂੰ ਬਲਾਉਣ ਲਈ ਕਹਿੰਦਾ ਏਨੇ ਸਾਲੇ ਪ੍ਰਿਸੀਪਲ ਨੇ ਪਤਾ ਨੀ ਕੀ ਕੀ ਕਹਿਣਾ ਉਹ ਮੈਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਕਿੱਥੇ ਲਗਣ ਦੇਵੇਗਾ ਸਕੂਲ ਚ ਉਹ ਅੱਧਾ ਘੰਟਾ ਬੈਠੇ ਰਹੇ ਤੇ ਉਠ ਕੇ ਤੁਰ ਪਏ ਯਾਰ ਮਨਿੰਦਰ ਤੂੰ ਮੇਰੀਆ ਕਿਤਾਬਾ ਚੱਕ ਲਿਆ ਇਕ ਵਾਲੀ ਬੱਸ ਚੜ੍ਹ ਕੇ ਘਰੇ ਦੋ ਵਾਲੀ ਚਾਹ ਨੂੰ ਉਪੜਦੇ ਹੋਈਏ ਤੇ ਕੀਰਤ ਹੱਸ ਪਿਆ ਤੇਰਾ ਹਾਸਾ ਨਿਕਲਦਾ ਹੋਰ ਕੀ ਕਰੀਏ ਇਹ ਤਾ ਹੋਣਾ ਹੀ ਸੀ ਸਾਲੀ ਹਰਪ੍ਰੀਤ ਨੇ ਮਰਵਾਇਆ ਹੋਣਾ ਤੈਨੂੰ ਭਰਾਵਾ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਕੀ ਦੋਸ਼ ਦੇਈਏ ਜਦੋ ਆਪਣੇ ਹੀ ਮਾੜੇ ਹੋਣ ਉਹਦਾ ਅਮਨ ਤੇ ਗਿਲਾ ਸੀ ਸਾਲੀ ਅਰਾਮ ਨਾਲ ਕਲਾਸ ਚ ਬੈਠੀ ਆ ਤੈਨੂੰ ਕਡਵਾ ਕੇ ਚੱਲ ਕੋਈ ਨਾ ਜੇ ਰੱਬ ਨੇ ਚਾਹਿਆ ਤਾ ਜਰੂਰ ਵਾਪਸ ਆਵਾਗੇ ਨਹੀ ਤਾ ਰੱਬ ਰਾਖਾ ਕੀਰਤ ਨੂੰ ਵਾਪਸੀ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਲਗਦੀ ਸੀ ਮਨਿੰਦਰ ਲੈਬ ਚੋ ਕਿਤਾਬਾ ਚੱਕ ਮੁੜਨ ਲੱਗਿਆ ਤਾ ਮੈਡਮ ਉਹਨੂੰ ਕੁਝ ਪੁੱਛਦੀ ਚੁੱਪ ਕਰ ਗਈ ਕੀਰਤ ਦਾ ਭਵਿੱਖ ਉਹਨੂੰ ਦਿਖ ਚੁੱਕਿਆ ਸੀ ਮਨਿੰਦਰ ਕੀਰਤ ਕੋਲ ਮਸਾ ਪਹੁੰਚਿਆ ਉਹ ਕੀਰਤ ਦੇ ਵਿਛੋੜੇ ਦੀ ਘੜੀ ਨੂੰ ਵਧਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਭਾਵੇ ਕੀਰਤ ਥੋੜੀ ਦੂਰ ਖੜਾ ਸੀ ਉਧਰੋ priya ਆਪਣੀ ਕਲਾਸ ਲਗਾ ਕੇ ਲੈਬ ਚ ਵੜਦੀ ਇਕ ਝਾਤੀ ਕੀਰਤ ਤੇ ਮਾਰ ਗਈ ਕੀਰਤ ਨੇ priya ਨੂੰ ਅੱਖ ਮਾਰੀ ਤੇ ਉਹ ਹੱਸ ਕੇ ਨੀਵੀ ਪਾ ਗਈ ਜੇ ਕਤੇ...
...
ਹੋਰ ਕਹਾਣੀਆਂ ਪੜ੍ਹਨ ਲਈ ਜਰੂਰ ਇੰਸਟਾਲ ਕਰੋ ਸਾਡੀ ਪੰਜਾਬੀ ਕਹਾਣੀਆਂ ਐਪ
