ਬਾਪੂ ਬੋਹੜ….
ਗੱਲ ਸੰਨ੍ਹ 2008-09 ਦੀ ਆ…. ਅੱਸੀ ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਤੋਂ ਕੈਨੇਡਾ ਰਹਿੰਦੇ… ਫੁੱਫੜ ਜੀ ਹੋਰਾਂ ਦੇ ਵੱਡੇ ਭਰਾ ਦੀ ਜ਼ੁਬਾਨ ਨੂੰ ਇੱਕ ਰਾਤ ਸੁੱਤੇ ਪਏ ਹੀ ਅਧਰੰਗ ਹੋ ਗਿਆ… 88-89 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਦਾ ਬਜ਼ੁਰਗ ਸਵੇਰ ਹੋਣ ਸਾਰ ਉੱਠਿਆ ਤਾਂ ਨਾ ਮੂੰਹ ਚੋਂ ਅਵਾਜ਼ ਨਿਕਲੇ ਤੇ ਨਾਂਹੀ ਪਾਣੀ ਦਾ ਤੁਪਕਾ ਗਲੇ ਤੋਂ ਹੇਠਾਂ ਜਾਵੇ, ਜੀਭ ਹਿੱਲਣੋ ਹੀ ਰਹਿ ਗਈ… ਬਜ਼ੁਰਗ ਜੋੜਾ ਜਦੋਂ ਦਾ ਕੈਨੇਡਾ ਆਇਆ… ਆਪਣੀ ਵਿਚਕਾਰਲੀ ਧੀ ਕੋਲ ਹੀ ਰਹਿੰਦਾ … ਤਿੰਨ ਧੀਆਂ ਤੇ ਇੱਕ ਪੁੱਤ ਦੇ ਮਾਪੇ …ਪੁੱਤ ਤਕਰੀਬਨ ਪਿਛਲੇ 50 ਸਾਲ ਤੋਂ ਇੰਗਲੈਂਡ ਤੇ ਤਿੰਨੇ ਧੀਆਂ ਕੈਨੇਡਾ ਨੇ ।
ਜਦੋਂ ਬਜ਼ੁਰਗ ਦੀ ਜ਼ੁਬਾਨ ਨੂੰ ਅਧਰੰਗ ਹੋਇਆ ਤਾਂ ਜਿਸ ਧੀ ਕੋਲ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ… ਧੀ ਉਸਨੂੰ ਚੁੱਕ ਹਸਪਤਾਲ ਲੈ ਗਈ… ਹਸਪਤਾਲ ਚ ਡਾਕਟਰਾਂ ਨੇ ਚੈੱਕਅਪ ਕਰ ਨਾਂਹ ਨੁੱਕਰ ਜੇਹੀ ਚ ਸਿਰ ਫੇਰ ਪੀਣ ਵਾਲੀ ਕੋਈ ਦਵਾਈ ਲਿਖ ਬਜ਼ੁਰਗ ਨੂੰ ਘਰ ਭੇਜ ਦਿੱਤਾ… । ਮੇਰੇ ਘਰ ਕੋਲ ਹੀ ਰਹਿੰਦੇ ਬਜ਼ੁਰਗ ਦੀ ਵੱਡੀ ਧੀ ਤੋਂ ਦੋਹਤੇ ਨੇ ਜਦੋਂ ਫੋਨ ਕਰ ਮੈਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਬਾਪੂ ਨਾਲ ਆਹ ਭਾਣਾ ਵਾਪਰ ਗਿਆ… ਘਰ ਪ੍ਰੀਵਾਰ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰ ਸਭ ਬਜ਼ੁਰਗ ਨੂੰ ਬਾਪੂ ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ… ਸੁਣ ਮੇਰੇ ਮਨ ਨੂੰ ਵੀ ਧੱਕਾ ਜੇਹਾ ਵੱਜਿਆ… ਸਾਰੀ ਵਿਥਿਆ ਘਰਵਾਲੀ ਨੂੰ ਸੁਣਾਈ ਤਾਂ ਪੰਜ ਸੱਤ ਕੁ ਮਿੰਟ ਦੀ ਦੂਰੀ ਤੇ ਰਹਿੰਦੇ ਬਾਪੂ ਦਾ ਪਤਾ ਲੈਣ ਲਈ ਅਸੀਂ ਦੋਨੋਂ ਜੀਅ ਓਹਨੀਂ ਪੈਰੀਂ ਦੌੜ ਗਏ… ਅੱਗੇ ਜਾ ਬਾਪੂ ਦਾ ਹਾਲ ਵੇਖਿਆ ਤਾਂ ਲਿਵਿੰਗ ਰੂਮ ਚ ਫਰਸ਼ ਤੇ ਵਿਛਾਏ ਗੱਦੇ ਤੇ ਬੈਠਾ ਬਾਪੂ ਊਂਅਅ ਆਂਆਂ ਤੋਂ ਵੱਧ ਕੁੱਝ ਬੋਲ ਹੀ ਨਹੀਂ ਪਾ ਰਿਹਾ ਸੀ… ਮੂੰਹ ਚ ਜੋ ਵੀ ਪਾਇਆ ਗਿਆ… ਦਾੜੀ ਤੇ ਲਿੱਬੜੇ ਕੱਪੜਿਆ ਰਾਹੀਂ ਮੂੰਹੋਂ ਬੋਲ ਦੱਸ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਬਾਪ ਦੇ ਹਾਲਤ ਕਾਫੀ ਮੰਦੀ ਆ…।
ਮੁੜ ਘਰ ਆ ਇੰਡੀਆ ਰਹਿੰਦੇ ਹੋਮਿਓਪੈਥੀ ਦੇ…. ਆਪਣੇ ਫੈਮਿਲੀ ਡਾਕਟਰ ਨਾਲ ਫੋਨ ਤੇ ਸਭ ਕਹਾਣੀ ਸਾਂਝੀ ਕੀਤੀ ਤਾਂ ਡਾਕਟਰ ਕਹਿੰਦਾ… ਕੋਈ ਗੱਲ ਨਹੀਂ, ਜਲਦ ਤੋਂ ਜਲਦ ਇਹਨਾਂ ਨੂੰ ਇੰਡੀਆ ਭੇਜ ਦਿਓ… ਇਲਾਜ ਹੋ ਜਾਊ । ਮੈਂਖਿਆ ਡਾਕਟਰ ਸਾਹਿਬ ਟਿਕਟ ਤਾਂ ਦੋਨਾਂ ਜੀਆਂ ਦੀ ਦੋ ਹਫਤੇ ਬਾਅਦ ਦੀ ਇੰਡੀਆ ਆਉਣ ਦੀ ਲਈ ਹੋਈ ਆ… । ਡਾਕਟਰ ਨੇ ਠੀਕ ਆ ਕਹਿ ਫੋਨ ਰੱਖਿਆ ਤੇ ਪੰਜ ਕੁ ਮਿੰਟ ਬਾਅਦ ਹੀ ਡਾਕਟਰ ਨੇ ਖੁਦ ਵਾਪਿਸ ਮੈਨੂੰ ਫੋਨ ਕਰ ਲਿਆ… ਡਾਕਟਰ ਕਹਿੰਦਾ, ਦੋ ਹਫਤੇ ਤਾਂ ਬਜ਼ੁਰਗ ਨੇ ਕਟਵਾਉਣੇ ਨੀ … ਬਲਗਮ ਐਨੀ ਕੁ ਵਧ ਜਾਣੀ ਆ ਕਿ ਸਾਹ ਬੰਦ ਹੋਣ ਨਾਲ ਮੌਤ ਹੋਣ ਦਾ ਖਤਰਾ ਪੱਕਾ… ਤੁਸੀ ਏਦਾਂ ਕਰੋ, ਮੈਂ ਇੱਕ ਦਵਾਈ ਲਿਖਵਾਉਂਦਾ ਹਾਂ… ਉਸਦੇ ਪੰਜ ਕੁ ਤੁਪਕੇ ਜਲਦ ਤੋਂ ਜਲਦ ਲਿਆ ਘੁੱਟ ਕੁ ਪਾਣੀ ਚ ਰਲਾ ਬਜ਼ੁਰਗ ਦੇ ਮੂੰਹ ਚ ਪਾ ਦਿਓ… ਇਹ ਦਵਾਈ ਪੰਜ ਦਿਨ ਦੇ ਵਕਫੇ ਬਾਅਦ ਦੁਆਰਾ ਦੇਣੀ ਆ…ਤੇ ਡਾਕਟਰ ਕੈਨੇਡਾ ਆਕੇ ਗਿਆ ਹੋਣ ਕਾਰਨ… ਡਾਕਟਰ ਨੇ ਇਹ ਵੀ ਦੱਸ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਇਹ ਦਵਾਈ… ਜੇ ਮਿਲੀ ਤਾਂ ਸਰੀ ਸ਼ਹਿਰ ਚੋਂ ਹੇਮਕੁੰਟ ਹੋਮਿਓਪੈਥਿਕ ਫਾਰਮੇਸੀ ਤੋਂ ਹੀ ਮਿਲਣੀ ਆ … ਸੁਣ ਮੈਂ ਸੋਚੀਂ ਪੈ ਗਿਆ ਕਿ ਓਦਾਂ ਭਾਵੇਂ ਜੋ ਮਰਜ਼ੀ ਹੋ ਜਾਵੇ, ਪਰ ਜੇ ਮੇਰੀ ਲਿਆਕੇ ਦਿੱਤੀ ਦਵਾਈ ਬਾਅਦ ਬਾਪੂ ਨੂੰ ਕੁਛ ਹੋ ਗਿਆ ਤਾਂ ਅਗਲਿਆ ਨੇ ਤਾਂ ਕਹਿਣਾ ਤੂੰ ਸਾਡਾ ਬਾਪੂ ਮਾਰ ਦਿੱਤਾ… ਮੈਂ ਹਾਲੇ ਖਿਆਲਾਂ ਦੀ ਦੁਚਿੱਤੀ ਚ ਹੀ ਸੀ ਕਿ ਘਰਵਾਲੀ ਕਹਿੰਦੀ ਕੀ ਹੋਇਆ… ਮੈਂਖਿਆ ਡਾਕਟਰ ਨੇ ਆਹ ਗੱਲ ਦੱਸੀ ਆ ਤੇ ਦਵਾਈ ਵੀ ਲਿਖਾਈ ਆ… ਪਰ ਜੇ ਕੋਈ ਭਾਣਾ ਵਰਤ ਗਿਆ ਤਾਂ ਅਗਲਿਆ ਨੇ ਤਾਂ ਆਪਾਂ ਨੂੰ ਫੜ ਲੈਣਾ । ਘਰਵਾਲੀ ਕਹਿੰਦੀ… ਜਦੋਂ ਆਪਣੀ ਨੀਯਤ ਸਾਫ ਆ ਤਾਂ ਚੁੱਪ ਚਾਪ ਦਵਾਈ ਲਿਆਓ ਤੇ ਬਾਪੂ ਨੂੰ ਦੇ ਦਿਓ… ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਬਾਅਦ ਚ ਇਸ ਗੱਲ ਦਾ ਝੋਰਾ ਰਹੂ...
...
ਹੋਰ ਕਹਾਣੀਆਂ ਪੜ੍ਹਨ ਲਈ ਜਰੂਰ ਇੰਸਟਾਲ ਕਰੋ ਸਾਡੀ ਪੰਜਾਬੀ ਕਹਾਣੀਆਂ ਐਪ
