ਅਮ੍ਰਿਤਸਰ..ਮਈ ਮਹੀਨੇ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਹਫਤੇ ਦੀ ਤਪਦੀ ਹੋਈ ਇੱਕ ਸਿਖਰ ਦੁਪਹਿਰ..!
ਰਿਆਲਟੋ ਚੋਂਕ ਸਿਨੇਮੇ ਦੇ ਬਾਹਰ ਖਲੋਤੇ ਆਟੋ ਵਾਲੇ ਨੂੰ ਪੁੱਛਿਆ ਰਤਨ ਸਿੰਘ ਚੋਂਕ ਕਿੰਨੇ ਪੈਸੇ?..
ਅੱਗੋਂ ਆਖਣ ਲੱਗਾ ਜੀ ਸੱਤਰ ਰੁਪਈਏ..!
ਚਾਰ ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਦੀ ਵਾਟ ਤੇ ਏਨੇ ਪੈਸੇ..ਲੁੱਟ ਮਚਾ ਰੱਖੀ ਏ ਤੁਸਾਂ ਲੋਕਾਂ..ਏਨੀ ਗੱਲ ਆਖ ਅਗਾਂਹ ਨੂੰ ਤੁਰ ਪਈ!
ਮਗਰੋਂ ਹੱਸਦਾ ਹੋਇਆ ਆਖਣ ਲੱਗਾ..ਵਾਰਾ ਨਹੀਂ ਖਾਂਦੇ ਤੇ ਨਾ ਬੈਠੋ..ਗੁੱਸੇ ਕਾਹਨੂੰ ਹੁੰਦੇ ਓ ਬੀਬੀ ਜੀ..!
ਇਸ ਵਾਰ ਉਹ ਮੈਨੂੰ ਲਾਲਚੀ ਹੋਣ ਦੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਥੋੜਾ ਬਦਤਮੀਜ਼ ਵੀ ਲੱਗਾ!
ਏਨੇ ਨੂੰ ਬੇਟਾ ਵੀ ਸਕੂਟਰ ਲੈ ਕੇ ਅੱਪੜ ਗਿਆ..
ਅੱਗੇ ਵੱਡਾ ਜਾਮ ਲੱਗਾ ਸੀ..ਦੂਜੇ ਰਾਹ ਪੈ ਕੇ ਮਸੀਂ ਅੱਧੇ-ਘੰਟੇ ਬਾਅਦ ਰਤਨ ਸਿੰਘ ਚੋਂਕ ਅੱਪੜੇ..!
ਅੱਗੋਂ ਓਹੀ ਬਦਤਮੀਜ਼ ਦਿਸ ਪਿਆ..ਆਪਣੇ ਆਟੋ ਵਿਚੋਂ ਸਕੂਲ ਦੇ ਕਿੰਨੇ ਸਾਰੇ ਬੱਚੇ ਲਾਹ ਰਿਹਾ ਸੀ..
ਤੁਰੇ ਜਾਂਦੇ ਨਿਆਣੇ ਵੀ ਹੇਠਾਂ ਉੱਤਰ ਵਾਰ ਵਾਰ ਉਸਦਾ ਸ਼ੁਕਰੀਆ ਕਰ ਆਪੇ ਆਪਣੇ ਘਰਾਂ ਨੂੰ ਤੁਰੇ ਜਾ ਰਹੇ ਸਨ!
ਤੇ ਉਹ ਓਥੇ ਖਲੋਤਾ ਓਹਨਾ ਨੂੰ ਜਾਂਦਿਆਂ ਨੂੰ ਵੇਖ ਖੁਸ਼ ਹੋਈ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ!
ਇਹ ਸਭ ਵੇਖ ਮੈਨੂੰ ਬੜਾ ਵੱਟ ਚੜਿਆ..
ਉਚੇਚਾ ਸਕੂਟਰ ਰੁਕਵਾਇਆ..ਉਸਦੇ ਕੋਲ ਗਈ ਤੇ ਸ਼ਰਮਿੰਦਾ ਕਰਨ ਲਈ ਪੁੱਛ ਲਿਆ ਕੇ ਭਾਈ ਜੇ ਤੇਰਾ ਕਿਸੇ ਸਕੂਲ ਨਾਲ ਬੱਚਿਆਂ ਦਾ ਠੇਕਾ ਸੀ ਤਾਂ ਸਿੱਧਾ ਹੀ ਆਖ ਦਿੰਦਾ..ਏਨੇ ਪੈਸੇ ਮੰਗ...
...
ਹੋਰ ਕਹਾਣੀਆਂ ਪੜ੍ਹਨ ਲਈ ਜਰੂਰ ਇੰਸਟਾਲ ਕਰੋ ਸਾਡੀ ਪੰਜਾਬੀ ਕਹਾਣੀਆਂ ਐਪ
