ਜਿਹੜਾ ਗਿਆ,ਨਾ ਕਦੇ ਮੁੜਿਆ,ਨਾ ਲਾਸ਼ ਲੱਭੀ-ਬਰਮੁੱਡਾ ਟਰਾਇੰਗਲ
5 ਦਸੰਬਰ 1945 ਨੂੰ ਦੁਪਹਿਰ 2 ਵੱਜ ਕੇ 10 ਮਿੰਟ ਤੇ ਅਮਰੀਕੀ ਨੇਵੀ ਦੇ ਪੰਜ ਜਹਾਜ, ਆਪਣੀ ‘ਫਲਾਈਟ19’ ਨਾਮ ਦੀ ਰੂਟੀਨ ਟ੍ਰੇਨਿੰਗ ਉਡਾਨ ਭਰਦੇ ਨੇ, ਜਿਸ ‘ਚ 14 ਨੇਵੀ ਅਫ਼ਸਰ ਹੁੰਦੇ ਨੇ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਬੇਹੱਦ ਤਜਰਬੇਕਾਰ ਪਾਇਲਟ ਅਫ਼ਸਰ ‘ਚਾਰਲਸ ਟੇਲਰ’ ਲੀਡ ਕਰਦੇ ਨੇ, ਦੋ ਘੰਟੇ ਬਾਅਦ ਇਹ ‘ਬਰਮੁਡਾ ਟਰਾਇੰਗਲ’ ਦੇ ਖੇਤਰ ‘ਚ ਪਹੁੰਚਦੇ ਨੇ ਤਾਂ ਇੰਨਾ ਵੱਲੋਂ ਰੇਡਿਓ ਰਾਹੀਂ ਦੱਸਿਆ ਗਿਆ ਕਿ, ਉਨਾਂ ਦੇ ਕੰਪਾਸ (ਦਿਸ਼ਾ ਦੱਸਣ ਵਾਲਾ ਯੰਤਰ) ਤੇ ਬੇਕ ਅਪ ਕੰਪਾਸ ਵੀ ਕੰਮ ਨਹੀਂ ਕਰ ਰਹੇ ਨੇ ਤੇ ਅਖੀਰ ਸ਼ਾਮੀ 7:04 ਮਿੰਟ ਤੇ ਇਹ ਸਾਰੇ ਹੀ ਜਹਾਜ ਗਾਇਬ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਨੇ, ਫੇਰ ਇੰਨਾਂ ਦੀ ਭਾਲ ਲਈ ਅਮਰੀਕੀ ਸੇਨਾ ਦੇ 13 ਬਹੁਤ ਕਾਬਲ ਅਫਸਰਾਂ ਦੀ ਟੀਮ ਨੂੰ, ਇਕ ਵੱਡੇ ਜਹਾਜ ਰਾਹੀਂ ਭੇਜਿਆ ਗਿਆ ਪਰ ਉਹ ਵੀ ਇਸੇ ਤਰਾਂ ਗਾਇਬ ਹੋ ਗਿਆ, ਇੰਨਾਂ ਜਹਾਜਾਂ ਦਾ ਮਲਬਾ ਤੇ ਉਨਾਂ 27 ਬੰਦਿਆਂ ਦੀ ਲਾਸ਼ ਅੱਜ ਤੱਕ ਨ੍ਹੀਂ ਲੱਭੀ। ਫੇਰ ਜਦੋਂ ਇਸ ਖੇਤਰ ਬਾਰੇ ਖੋਜ ਕੀਤੀ ਗਈ ਤਾਂ ਪਤਾ ਲੱਗਿਆ ਕਿ ਇਹ ਤਾਂ 500 ਸਾਲ ਪੁਰਾਣਾ ਰਹੱਸ ਹੈ, ਕ੍ਰਿਸਟੋਫਰ ਕੋਲੰਬਸ ਨੇ 1492 ‘ਚ ਇਸੇ ਥਾਂ ਬਾਰੇ ਲਿਖਿਆ ਸੀ ਕਿ ਇੱਥੇ ਉਸਦਾ ਕੰਪਾਸ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਛੱਡ ਗਿਆ ਸੀ, ਅੱਗ ਦੇ ਗੋਲੇ ਧਮਾਕੇ ਨਾਲ ਸਮੁੰਦਰ ‘ਚ ਗਿਰ ਰਹੇ ਸਨ। ਹੁਣ ਤੁਸੀਂ ਸੋਚੋਗੇ ਕਿ ‘ਬਰਮੁੱਡਾ ਟਰਾਇੰਗਲ’ ਕਿੱਥੇ ਏ ਤਾਂ ਸੁਣੋ, ਇਹ ਫਲੋਰਿਡਾ, ਬਰਮੁਡਾ ਤੇ ਪਿਊਟੋਰਿਕੋ ਖਾਈ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਦਾ ਤਿਕੋਣ ਰੂਪੀ ਖੇਤਰ ਹੈ, ਜੋ ਲਗਭਗ 4 ਲੱਖ ਵਰਗ ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਦਾ ਏਰੀਆ ਏ, ਇਸ ਨੂੰ ‘ਮੌਤ ਦਾ ਤਿਕੋਣ’ ਵੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਏ ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਅੱਜ ਤੱਕ, ਸੈਂਕੜੇ ਹਵਾਈ ਜਹਾਜ, ਵੱਡੇ ਬੇੜਿਆਂ ਸਣੇ ਸੈਂਕੜੇ ਸਮੁੰਦਰੀ ਆਵਜਾਈ ਸਾਧਨ ਨਿਗਲ ਚੁੱਕਾ ਏ। ਫੇਰ ਜਾਂਚ ਕੀਤੀ ਤਾਂ ਪਤਾ ਲੱਗਿਆ 1918 ‘ਚ ਇਕ ਅਮਰੀਕੀ ਜਲਯਾਨ, ਜੋ ਬਾਰਬਡੋਸ ਲਈ ਰਵਾਨਾ ਹੋਇਆ, ਜਿਸ ‘ਚ 306 ਲੋਕ ਸਵਾਰ ਸਨ, ਉਸਦਾ ਵੀ ਕੁੱਝ ਨਹੀਂ ਲੱਭਿਆ ਸੀ, ਹਾਲਾਂਕਿ 2014 ‘ਚ ਲਗਭਗ 96 ਸਾਲ ਬਾਅਦ, ਇਸੇ ਜਹਾਜ ਨੂੰ ਦੇਖੇ ਜਾਣ ਦਾ ਦਾਅਵਾ ਕੋਸਟ ਗਾਰਡਾਂ ਵੱਲੋ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।
1947 ‘ਚ ਅਮਰੀਕਾ ਦਾ ‘ਸੀ 45’ ਜਹਾਜ ਇਕਦਮ ਠੀਕ-ਠਾਕ ਉਡ ਰਿਹਾ ਸੀ ਪਰ ਇੱਥੇ ਆਉਂਦਿਆ ਈ ਗਾਇਬ, ਫੇਰ 1950 ‘ਚ ਅਮਰੀਕੀ ਜਹਾਜ ‘ਸੈਂਡਰਾ’ ਵੀ ਇਸੇ ਤਰਾਂ ਗਾਇਬ,1952 ਚ ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਜਹਾਜ ਜਿਸ ‘ਚ 32 ਬੰਦੇ ਸਵਾਰ ਸਨ, ਉਹ ਵੀ ਗਾਇਬ, 1972 ‘ਚ ਜਰਮਨੀ ਦਾ 20000 ਟਨ ਦਾ ਸਮੁੰਦਰੀ ਜਹਾਜ ਜਿਸ ‘ਚ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੋਕ ਸਨ ਪਰ ਉਨਾਂ ਗਾਇਬ ਹੋਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਆਖਰੀ ਸਮੇਂ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਸਭ ਕੁੱਝ ਹਰਾ-ਹਰਾ ਦਿਖਾਈ ਦੇ ਰਿਹਾ ਏ। 1997 ‘ਚ ਜਰਮਨ ਏਅਰ ਫੋਰਸ ਦਾ ਇਕ ਜਹਾਜ ਜਿਸ ‘ਚ 33 ਜਣੇ ਸਵਾਰ ਸਨ, ਇਸ ਖੇਤਰ ‘ਚ ਆਇਆ ਤੇ ਗਾਇਬ, ਸਭ...
...
ਹੋਰ ਕਹਾਣੀਆਂ ਪੜ੍ਹਨ ਲਈ ਜਰੂਰ ਇੰਸਟਾਲ ਕਰੋ ਸਾਡੀ ਪੰਜਾਬੀ ਕਹਾਣੀਆਂ ਐਪ
