ਇੰਦਰਜੀਤ ਤੇ ਮਨਰਾਜ ਦੋਨਾਂ ਦੇ ਵਿਆਹ ਦੇ ਦਿਨ ਬਹੁਤ ਨੇੜੇ ਸਨ ਦੋਨੋਂ ਇਕੱਠੇ ਪੜ੍ਹੇ ਕੋਰਸ ਕੀਤੇ ਤੇ ਨੌਕਰੀ ਵੀ ਇਕੱਠਿਆਂ ਨੂੰ ਲੱਗੀ ,ਘਰਦਿਆਂ ਦੀ ਸਹਿਮਤੀ ਨਾਲ ਛੇ ਮਹੀਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਵਿਆਹ ਦੀ ਤਰੀਕ ਨਿਰਧਾਰਤ ਕੀਤੀ ਗਈ ,ਵਿਆਹ ਦੀ ਖ਼ਰੀਦੋ ਫ਼ਰੋਖਤ ਵੱਡਾ ਪੈਲੇਸ, ਡੋਲੀ ਵਾਸਤੇ ਲਿਮੋਜ਼ਿਨ ਗੱਡੀ ਹਰ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀ ਤਿਆਰੀ ਪੂਰੀ ਕਰ ਲਈ ਗਈ ਸੀ ,ਹਜ਼ਾਰ ਬਾਰਾਂ ਸੌ ਬੰਦੇ ਦਾ ਇਕੱਠ ਹੋਣ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਅਤੇ ਵਿਆਹ ਵਾਲੇ ਦਿਨ ਗਾਉਣ ਵਾਲਾ ਵੀ ਬੁੱਕ ਕੀਤਾ ਹੋਇਆ ਸੀ ….!!!
….ਪਰ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕੀ ਕਾਰਨ ਸੀ ਕਿ ਪਿਛਲੇ 18 ਦਿਨ ਤੋਂ ਇੰਦਰਜੀਤ ਬਿਨਾਂ ਦੱਸੇ ਪੁੱਛੇ ਘਰੋਂ ਗਾਇਬ ਹੋ ਗਿਆ ਉਸ ਦਾ ਮੋਬਾਇਲ ਅੰਮ੍ਰਿਤਸਰ ਗੋਲਡਨ ਗੇਟ ਲਾਗੋ ਬੰਦ ਹੋਇਆ ਅੱਜ ਤੱਕ ਚਾਲੂ ਨਹੀਂ ਸੀ ਹੋਇਆ ਇੰਦਰਜੀਤ ਦੇ ਮਾਂ ਬਾਪ ਦਾ ਰੋ ਰੋ ਕੇ ਬੁਰਾ ਹਾਲ ਸੀ ਸਾਰੀਆਂ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰੀਆਂ,ਦੂਰ ਦੁਰਾਡੇ ਦੀ ਕੋਈ ਸਾਂਝ ,ਹਰ ਥਾਂ ਲੱਭ ਕੇ ਥੱਕ ਹਾਰ ਚੁੱਕੇ ਸਨ ਹੰਭ ਚੁੱਕੇ ਸਨ,
ਪਰ ਨਾ ਇੰਦਰਜੀਤ ਦੀ ਕਿਤੇ ਦੱਸ ਪਈ ਨਾ ਫ਼ੋਨ ਆਇਆ ਹੁਣ ਅੰਦਰੋਂ ਡਰੇ ਬੈਠੇ ਸਨ ਕਿ ਕੋਈ ਹੋਰ ਹੀ ਭਾਣਾ ਨਾ ਵਾਪਰ ਗਿਆ ਹੋਵੇ…!!!
….ਇਧਰ ਮਨਰਾਜ ਲੁਕ ਲੁਕ ਕੇ ਰੋਂਦੀ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਉਸ ਨੂੰ ਪੁੱਛੇ ਬਗੈਰ ਘਰੋਂ ਬਾਹਰ ਨਾ ਨਿਕਲਣ ਵਾਲਾ ਇੰਦਰਜੀਤ 18 ਦਿਨ ਤੋਂ ਫੋਨ ਤੇ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕਰ ਰਿਹਾ…. !!
…ਮੇਰਾ ਨਾ ਸਹੀ ਆਪਣੇ ਮਾਂ ਪਿਉ ਦਾ ਫਿਕਰ ਕਰਦਾ…. ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਿਉਂ ਮਨਰਾਜ ਨੂੰ ਇੰਦਰਜੀਤ ਆਪਣੀਆ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀਆਂ ਤੋਂ ਭੱਜਦਾ “ਭਗੌੜਾ” ਨਜ਼ਰ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ ,ਨਿੱਤ ਗੁੱਜਰ ਦੇ ਦਿਨ ਨਾਲ ਗੁੱਸਾ ਨਾਰਾਜ਼ਗੀ ਹੁਣ ਨਫ਼ਰਤ ਵਿੱਚ ਵੀ ਬਦਲਣ ਲੱਗੀ…!!!
….19 ਦਿਨਾਂ ਬਾਅਦ ਸਵੇਰੇ 9 ਵਜੇ ਮਨਰਾਜ ਨੂੰ ਫੋਨ ਆਇਆ ਕਿਸੇ ਨਵੇਂ ਨੰਬਰ ਤੋਂ ….ਫੋਨ ਚੁੱਕਿਆ ਤਾਂ ਸਾਹਮਣੇ ਇੰਦਰਜੀਤ ਸੀ ..ਮਨਰਾਜ ਚਿਲਾਉਂਦੀ ਹੋਈ ਨੇ ਪਹਿਲਾ ਗਾਲ ਮੰਦਾ, ਗਿਲੇ ਸ਼ਿਕਵੇ ਕੀਤੇ ਫਿਰ ਉਸ ਦੇ ਮਾਂ ਬਾਪ ਦਾ ਹਾਲ ਦੱਸਿਆ ਤੇ ਫੇਰ ਪੁੱਛਿਆ ਕਿ ਕਿੱਥੇ ਹੈ ???
ਇਨ੍ਹੇ ਦਿਨ ਤੋਂ ਫੋਨ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ਕਰ ਰਿਹਾ ???
ਠੀਕ ਠਾਕ ਤਾਂ ਹੈ ???
ਬਸ ਦੋ ਦਿਨ ਬਾਕੀ ਨੇ ਵਿਆਹ ਵਿਚ???
ਜੇ ਵਿਆਹ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕਰਨਾ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਤਾਂ ਪਹਿਲਾਂ ਦੱਸ ਦਿੰਦਾ,ਪਤਾ ਏ ਕੀ ਗੁਜ਼ਰੀ ਮੇਰੇ ਤੇ,ਤੇ ਤੇਰੇ ਪਰਿਵਾਰ ਵਾਲਿਆਂ ਤੇ ਤੇੈਨੁੂ ਕੋਈ ਹੈ ਫ਼ਿਕਰ ……!!!!
ਇੰਦਰਜੀਤ…. ਮਨਰਾਜ…. ਜੇ ਗੁੱਸਾ ਨਾ ਕਰੇਂ ਤਾਂ ਮੇਰੀ ਗੱਲ ਨੂੰ ਸਮਝ ਮੈਂ ਹੁਣ ਇਹ ਗਾਜੇ ਵਾਜਿਆਂ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹਾਂ ਜੇਕਰ ਤੂੰ ਕਹੇਂ ਤਾਂ ਮੈਂ ਆਪਣੇ- ਮਾਂ ਬਾਪ ਤੇ ਪੰਜ ਪਰਿਵਾਰਕ ਮੈਂਬਰਾਂ ਨਾਲ ਵਿਆਹੁਣ ਆ ਸਕਦਾ ਤੇ ਸਿਰਫ਼ ਆਨੰਦ ਕਾਰਜ ਹੋਣਗੇ, ਕੋਈ ਢੋਲ ਢਮੱਕਾ ਨਹੀਂ ,ਕੋਈ ਵਿਖਾਵਾ ਨਹੀਂ ਕਹਿੰਦੇ ਹੋਏ ਇੰਦਰਜੀਤ ਰੋਣ ਲੱਗ ਪਿਆ ….!!!
….ਪਰ ਹੋਇਆ ਕੀ, ਤੁਸੀਂ ਠੀਕ ਤੇ ਹੋ ,ਸਮਝ ਨਹੀਂ ਆਈ ਤੁਹਾਡੀ , ਲੱਖਾਂ ਰੁਪਿਆ ਲੱਗ ਚੁੱਕਾ ਹੈ ਵਿਆਹ ਤੇ ….ਹੁਣ ਕਹਿੰਦੇ ਜੇ ਖ਼ਰਚਾ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ,ਤੁਸੀਂ ਹੋ ਕਿੱਥੇ, ਮਨਰਾਜ ਲਾਲ ਪੀਲੀ ਹੁੰਦੀ ਬੋਲੀ …..???
ਇੰਦਰਜੀਤ….ਮੈਂ ਇਸ ਵੇਲੇ ਦਿੱਲੀ ਕਿਸਾਨ ਮਜ਼ਦੂਰ ਏਕਤਾ ਅੰਦੋਲਨ ਵਿੱਚ ਹਾਜ਼ਰੀ ਭਰ ਰਿਹਾ ….ਸੇਵਾ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹਾਂ …!!!
ਮਨਰਾਜ….. ਹੈ…… ਤੁਸੀਂ ਉਥੇ ਕਿਵੇਂ ਪਹੁੰਚ ਗਏ, ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ਪੁੱਛਿਆ ਵੀ ਨਹੀਂ, ਕੋਈ ਹੈ ਸ਼ਰਮ ਹਯਾ ਥੋੜ੍ਹੀ ਬਹੁਤੀ...

...

ਹੋਰ ਕਹਾਣੀਆਂ ਪੜ੍ਹਨ ਲਈ ਜਰੂਰ ਇੰਸਟਾਲ ਕਰੋ ਸਾਡੀ ਪੰਜਾਬੀ ਕਹਾਣੀਆਂ ਐਪ