ਪਿੰਡ ਠੇਕੇ ਤੇ ਲਈ ਪੈਲੀ ਛੁੱਟ ਗਈ ਤਾਂ ਅਮ੍ਰਿਤਸਰ ਆ ਕੇ ਰਿਕਸ਼ਾ ਚਲਾਉਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ..!
ਕਈਆਂ ਸਲਾਹ ਦੇਣੀ ਅਖ਼ੇ ਦਿਨ ਢਲੇ ਜਹਾਜਗੜ ਵੱਲ ਦੀ ਸਵਾਰੀ ਕਦੀ ਨਾ ਚੱਕੀ..ਉਜਾੜ ਜਿਹੀ ਥਾਂ ਵੇਖ ਸਭ ਕੁਝ ਖੋਹ ਲੈਂਦੇ ਨੇ..!
ਜੇ ਕੋਈ ਨਿਹੰਗ ਬਾਣੇ ਵਿਚ ਦਿਸ ਪਵੇ..ਫੇਰ ਤਾਂ ਬਿਲਕੁਲ ਵੀ ਲਾਗੇ ਨਹੀਂ ਲੱਗਣਾ..ਲੁੱਟ ਵੀ ਲੈਂਦੇ ਤੇ ਜਿਉਂਦਾ ਵੀ ਨਹੀਂ ਛੱਡਦੇ..!
ਉਸ ਦਿਨ ਸਾਰੀ ਦਿਹਾੜੀ ਮੀਂਹ ਵਰਦਾ ਰਿਹਾ..
ਉੱਤੋਂ ਰਿਕਸ਼ੇ ਦੀ ਛਤਰੀ ਵੀ ਖਰਾਬ ਸੀ..ਭਿਜਣੋਂ ਡਰਦੀ ਕੋਈ ਵੀ ਸਵਾਰੀ ਨਾ ਚੜੀ..!
ਆਥਣੇ ਖਾਲੀ ਰਿਕਸ਼ਾ ਸੌ ਫੁੱਟੀ ਰੋਡ ਤੇ ਪਾ ਲਿਆ..ਓਹਨਾ ਦਿਨਾਂ ਵਾਲੇ ਮਾਹੌਲ..ਸੜਕ ਤੇ ਕੋਈ ਬੰਦਾ ਨੀ..ਪਰਿੰਦਾ ਨੀ..!
ਪੈਡਲ ਮਾਰਦਾ ਅਜੇ ਫਰਲਾਂਘ ਕੂ ਹੀ ਅੱਗੇ ਗਿਆ ਹੋਵਾਂਗਾ ਕੇ ਬਰਛਿਆਂ ਵਾਲੇ ਦੋ ਨਿਹੰਗ ਪਤਾ ਨੀ ਕਿਧਰੋਂ ਨਿੱਕਲ ਆਏ ਤੇ ਛੇਤੀ ਨਾਲ ਸੀਟ ਤੇ ਬੈਠ ਆਖਣ ਲੱਗੇ ਜੀ ਟੀ ਰੋਡ ਵੱਲ ਨੂੰ ਪਾ ਲੈ..ਛੇਤੀ ਪੈਡਲ ਮਾਰੀ ਅੱਜ ਖਾਲਸਾ ਚੜਾਈ ਤੇ ਹੈ..!
ਥੋੜੀ ਬਹੁਤ ਨਾਂਹ ਨੁੱਕਰ ਕੀਤੀ..ਬਹਾਨਾ ਲਾਇਆ..ਬੁਖਾਰ ਚੜਿਆ ਏ..ਪਰ ਆਖਣ ਲੱਗੇ ਰਈਏ ਨੂੰ ਜਾਂਦੀ ਆਖਰੀ ਬੱਸ ਫੜਨੀ ਏ..ਜਾਣਾ ਤੇ ਪੈਣਾ ਸਿੰਘਾਂ..ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਤੈਨੂੰ ਪਤਾ..”
ਖੈਰ ਅਗਲੀ ਗੱਲ ਸੁਣਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਸੱਜੀ ਲੱਤ ਵੱਲ ਦਾ ਪਜਾਮਾ ਉਤਾਂਹ ਨੂੰ ਟੁੰਗ ਲਿਆ ਤੇ ਕਾਹਲੀ ਕਾਹਲੀ ਪੈਡਲ ਮਾਰਨੇ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੇ..!
ਪਰ ਧਿਆਨ ਅੱਗੇ ਘੱਟ ਤੇ ਮਗਰ ਜਿਆਦਾ ਸੀ..ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਦੋਂ ਪਿੱਛੋਂ ਆਈ ਬਰਛੀ ਆਂਦਰਾਂ ਪਾੜ ਦੇਵੇ ਤੇ ਇਹ ਸਭ ਕੁਝ ਲੁੱਟ ਆਪਣੇ ਰਾਹੇ ਪੈ ਜਾਣ..ਸ਼ਹੀਦਾਂ ਵਾਲੇ ਗੁਰੂਘਰ ਪ੍ਰਸ਼ਾਦ ਵੀ ਸੁਖ ਲਿਆ..ਹੈ ਬਾਬਾ ਦੀਪ ਸਿੰਘ..ਜੇ ਅੱਜ ਜਿਉਂਦਾ ਬਚ ਗਿਆ ਤਾਂ..!
ਅੱਗੇ ਸੁੰਨਸਾਨ ਫੈਕਟਰੀ ਦੇ ਨਾਲ ਖਾਲੀ ਪਲਾਟ ਕੋਲ ਹੁੱਝ ਮਾਰ ਰਿਕਸ਼ਾ ਰੁਕਵਾ ਲਿਆ..
ਮੇਰੀ ਧੜਕਣ ਤੇਜ ਹੋ ਗਈ..ਇੱਕ ਕਹਿੰਦਾ ਹੇਠਾਂ ਉੱਤਰ ਸਿੰਘਾ..ਮੈਨੂੰ ਸੁੱਝ ਗਈ ਕੇ ਕਾਲ ਆਣ ਪਹੁੰਚਿਆ..ਘਰ ਵਾਲੀ ਤੇ ਨਿਆਣਿਆਂ ਦੀਆਂ ਸ਼ਕਲਾਂ ਅੱਖਾਂ ਅੱਗੇ ਘੁੰਮ ਗਈਆਂ..ਇੱਕ ਨੇ ਮੈਥੋਂ ਰਿਖਸ਼ੇ ਦਾ ਹੈਂਡਲ ਫੜ ਲਿਆ ਤੇ ਆਪ ਉੱਤੇ ਚੜ ਗਿਆ..!
ਮੈਨੂੰ ਪੱਕਾ ਯਕੀਨ ਹੋ ਗਿਆ ਕੇ ਓਹਲਾ ਜਿਹਾ ਵੇਖ ਮੁਕਾ ਦੇਣਾ ਤੇ ਫੇਰ ਕਿਧਰੇ ਨੇੜੇ ਹੀ ਕਿਸੇ ਖਾਲੀ ਪਲਾਟ ਵਿਚ ਲੋਥ ਸੁੱਟ ਰਿਕਸ਼ਾ ਵੀ ਲੈ ਜਾਣਾ..!
ਅਜੇ ਸੋਚ ਹੀ...
...
ਹੋਰ ਕਹਾਣੀਆਂ ਪੜ੍ਹਨ ਲਈ ਜਰੂਰ ਇੰਸਟਾਲ ਕਰੋ ਸਾਡੀ ਪੰਜਾਬੀ ਕਹਾਣੀਆਂ ਐਪ
