ਚਰਿੱਤਰਹੀਣ ਭਾਗ- ਪੰਜਵਾਂ

(ਅਹਿਸਾਸਾਂ ਦਾ ਸਿਵਾ)
#gurkaurpreet
(ਪਿਛਲੀ ਅੱਪਡੇਟ ਵਿੱਚ ਤੁਸੀਂ ਪੜਿਆ ਸੀ ਕਿ ਹਰਮਨ ਸਿਮਰਨ ਦੇ ਸੁਪਨਿਆਂ ਤੋਂ ਬਿਲਕੁਲ ਅਲੱਗ ਸ਼ਖਸੀਅਤ ਵਾਲਾ ਸੀ। ਉਸਦੇ ਲਈ ਸਿਮਰਨ ਦੇ ਅਹਿਸਾਸ ਕੋਈ ਮਾਇਨੇ ਨਹੀਂ ਸੀ ਰੱਖਦੇ। ਹਰਮਨ ਸਿਮਰਨ ਹੁਣ ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ ਆ ਗਏ ਸੀ, ਤੇ ਹਰਮਨ ਸਿਮਰਨ ਨੂੰ ਘਰ ਇਕੱਲੀ ਛੱਡ ਕੇ ਆਪ ਬਾਹਰ ਚਲਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਤੇ ਦੇਰ ਰਾਤ ਘਰ ਆਇਆ ਸੀ। ਹੁਣ ਅੱਗੇ ਪੜੋ,,,)
ਹਰਮਨ ਤੋਂ ਖੜਿਆ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਜਾ ਰਿਹਾ, ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਅੰਦਰ#gurkaurpreet ਆਉਣ ਲਈ ਸਹਾਰਾ ਦੇਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਪਿਛਾਂਹ ਨੂੰ ਧੱਕਾ ਦੇ ਦਿੱਤਾ, ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਵਿੱਚ ਵੱਜਦੇ ਵਜਾਉਂਦੇ ਅੰਦਰ ਤਾਂ ਆ ਗਏ ਪਰ ਹੁਣ ਅੱਗੇ ਨੂੰ ਇੱਕ ਕਦਮ ਵੀ ਨਹੀ ਸੀ ਚੱਕਿਆ ਜਾ ਰਿਹਾ, ਮੈਂ ਫੇਰ ਉਹਨਾਂ ਕੋਲ ਗਈ ਤੇ ਸਹਾਰਾ ਦੇ ਕੇ ਸੋਫੇ ਤੱਕ ਲੈ ਆਈ, ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚੋਂ ਸ਼ਰਾਬ ਦੀ ਗੰਦੀ ਹਵਾੜ ਆ ਰਹੀ ਸੀ, ਮੈਂ ਇਹ ਬਦਬੂ ਬਰਦਾਸ਼ਤ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕਰ ਪਾ ਰਹੀ, ਮੈਨੂੰ ਉਲਟੀ ਆਉਣ ਵਾਲੀ ਹੋ ਗਈ ਸੀ। ਹਰਮਨ ਨੂੰ #gurkaurpreet ਸੋਫੇ ਤੇ ਲਿਟਾ ਕੇ ਮੈਂ ਪਿੱਛੇ ਨੂੰ ਹਟੀ ਹੀ ਸੀ ਕਿ ਹਰਮਨ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਜੋਰ ਨਾਲ ਖਿੱਚ ਕੇ ਆਪਣੇ ਉੱਪਰ ਸੁੱਟ ਲਿਆ ਸੀ, ਮੈਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਤੋਂ ਹਟਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਤਾਂ ਐਨੀ ਜੋਰ ਨਾਲ ਮੇਰੀ ਬਾਂਹ ਘੁੱਟ ਦਿੱਤੀ ਕਿ ਚੂੜੇ ਅੱਗੇ ਪਾਈਆਂ ਕੱਚ ਦੀਆਂ ਦੋ ਵੰਗਾਂ ਟੁੱਟ ਕੇ ਮੇਰੇ ਗੁੱਟ ਚ ਖੁਬ ਗਈਆਂ, ਮੈਂ ਦਰਦ ਨਾਲ ਤੜਪੀ ਤਾਂ ਹਰਮਨ ਨੇ ਪਕੜ ਢਿੱਲੀ ਦਰ ਦਿੱਤੀ, ਮੈਂ ਤੁਰੰਤ ਹੱਥ ਛੁਡਾ ਕੇ ਕਮਰੇ ਅੰਦਰ ਚਲੇ ਗਈ। ਮੈਂ ਕਿੰਨੀ ਦੇਰ ਤੱਕ ਫਰਸ਼ ਤੇ ਬੈਠੀ ਰੋਂਦੀ ਰਹੀ, ਮੇਰੇ ਪਰਿਵਾਰ ਚ ਕੋਈ ਸ਼ਰਾਬ ਨਹੀਂ ਸੀ ਪੀਂਦਾ, ਮੇਰੇ ਦਾਦਾ ਜੀ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਵੀਰ ਤੱਕ ਕਿਸੇ ਨੇ ਸ਼ਰਾਬ ਵੇਖੀ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਤੇ ਹਰਮਨ ਵਿਆਹ ਤੋਂ ਤੀਸਰੇ ਦਿਨ ਇੰਝ ਸ਼ਰਾਬ ਨਾਲ #gurkaurpreet ਰੱਜ ਕੇ ਆਏ ਸੀ। ਮੈਂ ਗਾਣਿਆਂ ਚ ਸੁਣਦੀ ਹੁੰਦੀ ਸੀ ਕਿ ਜੋ ਨਸ਼ਾ ਮਹਿਬੂਬ ਦੀ ਬੁੱਕਲ ਵਿੱਚ ਹੁੰਦਾ ਏ ਉਹ ਦੁਨੀਆਂ ਦੀ ਕਿਸੇ ਸ਼ਰਾਬ ਚ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ। ਫੇਰ ਮੇਰੇ ਚ ਕੀ ਕਮੀ ਸੀ ਜੋ ਹਰਮਨ ਇੰਝ ਕਰਦੇ ਸੀ। ਨਾ ਹਰਮਨ ਨੇ ਮੇਰੀ ਬੁੱਕਲ ਦਾ ਨਿੱਘ ਮਾਣਿਆ ਸੀ ਤੇ ਨਾ ਮੈਨੂੰ ਆਪਣੀ ਬੁੱਕਲ ਦੇ ਨਿੱਘ ਦਾ ਅਹਿਸਾਸ ਹੋਣ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਹੁਣ ਤੱਕ ਜੇ ਕਿਸੇ ਚੀਜ਼ ਦੀ ਗਰਮਾਹਟ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤੀ ਸੀ ਤਾਂ ਸਿਰਫ਼ ਅੱਖਾਂ ਚੋਂ ਵਹਿੰਦੇ ਹੰਝੂਆਂ ਦੀ। ਤਿੰਨਾਂ ਰਾਤਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਵੀ ਰਾਤ ਖੂਬਸੂਰਤ ਪਲਾਂ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਸੀ ਬੀਤੀ। ਪਿ੍ਮਲ ਦੀਦੀ ਨੇ ਕਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਇਹ ਪਲ ਬੇਹੱਦ ਖੂਬਸੂਰਤ ਤੇ ਯਾਦਗਾਰ #gurkaurpreet ਹੁੰਦੇ ਨੇ, ਸਾਰੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨੀ ਭੁਲਾਏ ਜਾ ਸਕਦੇ, ਸੱਚ ਹੀ ਕਿਹਾ ਸੀ ਉਹਨਾਂ ਇਹ ਪਲ ਮੈਨੂੰ ਕਦੀ ਨਹੀਂ ਭੁੱਲਣੇ, ਮੇਰੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਚ ਹੁਣ ਤੱਕ ਜਿੰਨੇ ਵੀ ਯਾਦਗਾਰੀ ਪਲ ਸੀ ਸਭ ਖੂਬਸੂਰਤ ਤੇ ਖੁਸ਼ੀਆਂ, ਹਾਸਿਆਂ ਨਾਲ ਭਰੇ ਸੀ, ਇਹ ਪਹਿਲੇ ਇਹੋ ਜਿਹੇ ਯਾਦਗਾਰੀ ਪਲ ਸੀ ਜਿਹਨਾਂ ਚ ਦਰਦ, ਹੰਝੂ ਤੇ ਦੁੱਖ ਸੀ। ਮੇਰੀਆਂ ਜੋ ਸਹੇਲੀਆਂ ਵਿਆਹੀਆਂ ਸੀ ਮੈਂ ਉਹਨਾਂ ਕੋਲੋਂ ਬੜੇ ਕਿੱਸੇ ਸੁਣਦੀ ਹੁੰਦੀ ਸੀ ਕਿ ਕਿਵੇਂ ਦਿਨ ਚ ਕਈ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਬਹਾਨੇ ਬਣਾ ਕੇ ਸਾਰੇ ਪਰਿਵਾਰ ਦੀਆਂ ਨਜ਼ਰਾਂ ਤੋਂ ਬਚ ਕੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਪਹੁੰਚਦੇ ਸੀ, ਤਾਂ ਜੋ ਕੁਝ ਘੜੀਆਂ ਪਿਆਰ ਦੀਆਂ ਗੁਜਾਰ ਸਕਣ। ਤੇ ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਸਮਾਂ ਹੁੰਦੇ ਹੋਏ ਵੀ ਪਿਆਰ ਜਿਹਾ ਕੁਝ #gurkaurpreet ਨਹੀਂ ਸੀ। ਮੇਰੇ ਸਾਰੇ ਚਾਅ ਸਭ ਸੱਧਰਾਂ ਜਿਵੇਂ ਹਰਮਨ ਦੇ ਰੁੱਖੇਪਣ ਵਾਲੀ ਹਨੇਰੀ ਨਾਲ ਕਿਤੇ ਦੂਰ ਉੱਡ ਗਏ ਹੋਣ। ਦਿਲ ਦੇ ਸਾਰੇ ਚਾਅ ਮਰ ਗਏ ਸੀ।
ਹੁਣ ਹਰਮਨ ਦਾ ਇਹ ਵਤੀਰਾ ਆਮ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ। ਘਰ ਲੇਟ ਆਉਣਾ ਜਾਂ ਸ਼ਰਾਬ ਨਾਲ ਰੱਜ ਕੇ ਆਉਣਾ, ਤੇ ਫਿਰ ਮੇਰੇ ਤੇ ਆਪਣੀ ਮਰਦਾਨਾ ਤਾਕਤ ਦਿਖਾਉਣਾ, ਹਰਮਨ ਨਾਲ ਬਿਤਾਈ ਹਰ ਰਾਤ ਇੰਝ ਲੱਗਦੀ ਜਿਵੇਂ ਮੈਂ ਆਪਣੀਆਂ ਸੱਧਰਾਂ ਦਾ ਸਿਵਾ ਸੇਕਦੀ ਹੋਵਾਂ। ਮੇਰੇ ਚੇਹਰੇ ਦਾ ਨੂਰ #gurkaurpreet ਕਿਧਰੇ ਉੱਡ ਗਿਆ ਸੀ, ਪੀਲਾ ਜਿਹਾ ਪੈ ਗਿਆ ਸੀ ਮੇਰਾ ਕਦੇ ਗੁਲਾਬੀ ਦਿਸਣ ਵਾਲਾ ਚੇਹਰਾ। ਮੇਰੀ ਦੇਹ ਵੀ ਜਿਵੇਂ ਮੁੱਕਣ ਲੱਗ ਗਈ ਸੀ, ਅੱਗ ਵਾਂਗ ਲਾਟਾਂ ਮਾਰਦੀ ਜਵਾਨੀ ਜਿਵੇਂ ਆਪ ਹੀ ਧੁਖ ਧੁਖ ਕੇ ਰਾਖ ਹੋਣ ਲੱਗ ਗਈ ਸੀ। ਮੈਂ ਕਿਤੇ ਪੜਿਆ ਸੀ ਕਿ ਜਦ ਕਲੀ ਵਰਗੀ ਕੁੜੀ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਮਰਦ ਦੇ ਹੱਥ ਛੂੰਹਦੇ ਨੇ ਤਾਂ ਉਹ ਗੁਲਾਬ ਦੇ ਫੁੱਲ ਵਾਂਗ ਖਿੜ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਪਰ ਮੈਂ ਤਾਂ ਉਲਟਾ ਮੁਰਝਾ ਗਈ ਸੀ। ਮੁਰਝਾਈ ਵੀ ਇਹੋ ਜਿਹਾ ਕਿ ਹੁਣ ਮੁੜ ਕੇ ਖਿਲਣ ਦੀ ਹਰ ਉਮੀਦ ਟੁੱਟ ਚੁੱਕੀ ਸੀ। ਆਪਣਾ ਦਰਦ ਕਿਸੇ ਨਾਲ ਸਾਂਝਾ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕਰ ਪਾ ਰਹੀ। ਦੁਨੀਆਂ ਦੀਆਂ ਨਜ਼ਰਾਂ ਚ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਤਮਾਮ ਸੁੱਖ ਸੀ, ਘਰ ਚ ਕਿਸੇ ਚੀਜ਼ ਦੀ ਕੋਈ ਕਮੀ ਨਹੀਂ ਸੀ। #gurkaurpreet ਕੰਮਕਾਰ ਵਾਸਤੇ ਵੀ ਨੌਕਰਾਣੀ ਰੱਖੀ ਹੋਈ ਸੀ। ਇੱਕ ਸੁਖੀ ਜੀਵਨ ਸੀ ਜਿਸਦੀ ਕਲਪਨਾ ਹਰ ਮਾਪੇ ਆਪਣੀ ਧੀ ਲਈ ਕਰਦੇ ਨੇ। ਹਰਮਨ ਨੇ ਬੇਸ਼ੱਕ ਆਪਣੇ ਮਨ ਮੁਤਾਬਕ ਮੇਰੇ ਜਿਸਮ ਨੂੰ ਹਰ ਤਰੀਕੇ ਟਟੋਲ ਲਿਆ ਸੀ, ਪਰ ਸਾਡੇ ਵਿਚਕਾਰ ਇੱਕ ਖਾਈ ਸੀ, ਜਿਸਦੇ ਭਰਨ ਦੀ ਹਰ ਉਮੀਦ ਟੁੱਟ ਚੁੱਕੀ ਸੀ। ਕੰਮ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਸਾਡੇ ਚ ਕੋਈ ਗੱਲਬਾਤ ਨਹੀਂ ਸੀ ਹੁੰਦੀ, ਮੈਂ ਪਤਨੀ ਹੋਣ ਦਾ ਹਰ ਫਰਜ ਨਿਭਾ ਰਹੀ ਸੀ, ਰਸੋਈ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ #gurkaurpreet ਬਿਸਤਰ ਤੱਕ ਦਾ। ਰਸੋਈ ਚ ਤਾਂ ਫੇਰ ਵੀ ਮੈਨੂੰ ਹੱਕ ਸੀ ਕਿ ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਮਨਪਸੰਦ ਸਬਜੀ ਬਣਾ ਸਕਦੀ ਸੀ, ਪਰ ਬਿਸਤਰ ਵਿੱਚ ਨਾ ਮੇਰੀ ਕੋਈ ਰਜਾਮੰਦੀ ਦੀ ਪਰਵਾਹ ਸੀ ਹਰਮਨ ਨੂੰ, ਨਾ ਮੇਰੇ ਜਜਬਾਤਾਂ ਦੀ ਪਰਵਾਹ ਸੀ, ਮੈਂ ਹਮੇਸ਼ਾ ਇੱਕ ਬੇਜਾਨ ਰਬੜ ਦੀ ਗੁੱਡੀ ਵਾਂਗ ਪਈ ਰਹਿੰਦੀ, ਜਦੋਂ ਹਰਮਨ ਸ਼ਾਂਤ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਫੇਰ ਚਾਦਰ ਲੈ ਕੇ ਸੋ ਜਾਂਦੀ। ਇਹੋ ਜਿੰਦਗੀ ਹੋ ਗਈ ਸੀ।#gurkaurpreet
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਕਿੰਨੀ ਵਾਰ ਮੈਨੂੰ ਮਿਲਣ ਆਈ ਸੀ, ਉਹ ਹਮੇਸ਼ਾ ਪੁੱਛਦੀ, ਪਰ ਮੈਂ ਉਹਨੂੰ ਕਦੀ ਨਾ ਦੱਸ ਸਕੀ। ਉੰਝ ਵੀ ਲੋਕਾਂ ਸਾਹਮਣੇ ਹਰਮਨ ਦਾ ਵਿਵਹਾਰ ਬਿਲਕੁਲ ਅਲੱਗ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਕਦੇ ਹਰਮਨ ਦੇ ਸਹਿ-ਕਰਮਚਾਰੀ ਜਾਂ ਦੋਸਤ ਆਏ ਹੁੰਦੇ ਤਾਂ ਉਹਨਾਂ ਸਾਹਮਣੇ ਇੰਝ ਵਰਤਾਵ ਕਰਦੇ ਜਿਵੇਂ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਸਾਹ ਵੀ ਨਾ ਲੈਂਦੇ ਹੋਣ। ਮੈਂ ਕਦੀ ਹਰਮਨ ਨੂੰ ਪੁੱਛਣ ਦੀ ਵੀ ਹਿੰਮਤ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕੀਤੀ ਕਿ ਇੰਝ ਕਿਉਂ ਕਰਦੇ ਨੇ। ਸਾਲ ਲੰਘ ਗਿਆ ਸੀ, ਘਰ ਚ ਵਿਆਹ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਵਰੇਗੰਢ ਦੀ ਪਾਰਟੀ ਰੱਖੀ ਗਈ। ਸਾਰੇ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰ ਆਏ ਸੀ, ਹਰਮਨ ਦੇ ਦੋਸਤ ਵੀ ਬਹੁਤ ਆਏ...

ਸੀ। ਮੈਨੂੰ ਪਾਰਟੀ ਬਿਲਕੁਲ ਚੰਗੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਲੱਗ ਰਹੀ, ਜਿਸ ਰਿਸ਼ਤੇ ਚ ਪਿਆਰ ਦਾ ਨਿੱਘ ਹੀ ਨਾ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋਵੇ ਉਸ ਰਿਸ਼ਤੇ ਦਾ ਕੀ ਚਾਅ ਮਨਾਉਣਾ ਸੀ। ਮੈਂ ਪਾਰਟੀ ਚੋਂ #gurkaurpreet ਬਾਹਰ ਚਲੀ ਗਈ, ਤਾਂ ਜੋ ਕੁਝ ਪਲ ਇਕੱਲਿਆਂ ਸਕੂਨ ਦੇ ਬਿਤਾ ਸਕਾਂ। ਮੈਂ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਤੁਰਦੀ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ। ਅਚਾਨਕ ਮੈਨੂੰ ਤੇਜ ਤੇਜ ਸਾਹਾਂ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਸੁਣਾਈ ਦਿੱਤੀ, ਇੱਕ ਜਾਣੀ ਪਹਿਚਾਣੀ ਆਵਾਜ਼ ਵੀ ਸੁਣਾਈ ਦਿੱਤੀ, ਇੰਝ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਜਿਵੇਂ ਕੋਈ ਮਦਹੋਸ਼ੀ ਚ ਕੁਝ ਬੋਲ ਰਿਹਾ ਹੋਵੇ,ਬਿਲਕੁਲ ਹੌਲੀ ਆਵਾਜ਼ ਚ, ਜਿੱਧਰੋਂ ਆਵਾਜ਼ ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਮੈਂ ਉਸ ਪਾਸੇ ਗਈ ਤਾਂ ਮੇਰੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਖੁਲ੍ਹੀਆਂ ਰਹਿ ਗਈਆਂ, ਹਰਮਨ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਔਰਤ ਦੀਆਂ ਬਾਹਾਂ ਵਿੱਚ ਸੀ, ਇੰਝ ਅੱਜ ਤੱਕ ਮੈਂ ਹਰਮਨ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਸੀ ਛੂਹਿਆ ਜਿਵੇਂ ਉਹ ਔਰਤ ਛੂਹ ਰਹੀ ਸੀ। ਇਹ ਸਭ ਦੇਖ ਕੇ ਇੱਕ ਵਾਰ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਚੱਕਰ ਆ ਗਿਆ, ਹਰਮਨ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਦੇਖ ਲਿਆ ਸੀ, ਪਰ ਉਹਨੂੰ ਤਾਂ ਜਿਵੇਂ ਕੋਈ ਫਰਕ #gurkaurpreet ਹੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਪਿਆ, ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਹੰਝੂਆਂ ਨੂੰ ਪੂੰਝਦੀ ਹੋਈ ਅੰਦਰ ਆ ਗਈ। ਐਨੇ ਲੋਕਾਂ ਸਾਹਮਣੇ ਮੈਂ ਰੋ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਪਾ ਰਹੀ, ਮੈਨੂੰ ਸਮਝ ਨਹੀਂ ਸੀ ਆ ਰਿਹਾ ਕਿ ਹੁਣ ਮੈਂ ਕਿਧਰ ਨੂੰ ਜਾਵਾਂ ਕੀ ਕਰਾਂ। ਮੈਂ ਉੱਥੋਂ ਭੱਜ ਜਾਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ, ਜੋ ਵੀ ਕੋਈ ਮੈਨੂੰ ਹੱਸ ਕੇ ਬੁਲਾਉਂਦਾ ਤਾਂ ਇੰਝ ਲੱਗਦਾ ਕਿ ਇਹ ਮੇਰੇ ਤੇ ਹੀ ਹੱਸ ਰਿਹਾ ਏ। ਪਾਰਟੀ ਵਿੱਚ ਆਈ ਹਰ ਔਰਤ ਵਿੱਚ ਮੈਨੂੰ ਉਸੇ ਔਰਤ ਦਾ ਚਿਹਰਾ ਦਿਸ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਜਿਵੇਂ ਮੈਨੂੰ ਚਿੜਾ ਰਹੀ ਹੋਵੇ ਤੇ ਕਹਿ ਰਹੀ ਹੋਵੇ ਕਿ ਹਰਮਨ ਦੇ ਦਿਲ ਚ ਮੇਰੀ ਥਾਂ ਤੂੰ ਕਦੀ ਨਹੀਂ ਲੈ ਪਾਏਂਗੀ। ਮੈਂ ਉੱਚੀ ਉੱਚੀ ਰੋਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ, ਦੁਹੱਥੜਾ ਮਾਰ ਮਾਰ ਕੇ ਮੈਂ ਹਰ ਉਸ ਹਾਸੇ ਨੂੰ ਬੰਦ ਕਰ ਦੇਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਜੋ ਮੇਰੇ ਕੰਨਾਂ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਪਾਰਟੀ ਖਤਮ ਹੋ ਗਈ, ਸਭ ਜਾ ਚੁੱਕੇ ਸੀ। ਮੇਰੇ ਪਰਿਵਾਰ #gurkaurpreet ਵਾਲੇ ਵੀ ਚਲੇ ਗਏ ਸੀ। ਹਰਮਨ ਦੇ ਮੰਮੀ ਡੈਡੀ ਹਾਲੇ ਉੱਥੇ ਹੀ ਸੀ। ਮੇਰੀਆਂ ਹੰਝੂਆਂ ਨਾਲ ਭਰੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਦੇਖ ਕੇ ਹਰਮਨ ਦੀ ਮੰਮੀ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਪੁੱਛਿਆ, “ਕੀ ਹੋਇਆ ਬੇਟਾ, ਹੁਣ ਤਾਂ ਸਾਲ ਹੋ ਗਿਆ ਏ ਵਿਆਹ ਨੂੰ, ਮਾਪਿਆਂ ਨੇ ਆਖਿਰ ਆਪਣੇ ਘਰ ਵਾਪਿਸ ਜਾਣਾ ਹੀ ਸੀ”, ਮੈਂ ਕੋਈ ਜਵਾਬ ਨਾ ਦਿੱਤਾ, ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਦੇਖ ਕੇ ਹਰਮਨ ਹੌਲੀ ਆਵਾਜ਼ ਵਿੱਚ ਬੋਲੇ, ” ਬੱਸ, ਡਰਾਮੇ ਕਰਾ ਲੋ, ਸਾਲਾ ਰੋਣਾ ਤਾਂ ਉੱਪਰੇ ਪਿਆ ਹੁੰਦਾ, ਨਾਲ ਹੀ ਚਲੇ ਜਾਣਾ ਸੀ।” ਮੈਂ ਸੁਣ ਲਿਆ ਸੀ, ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਿੱਥੋਂ ਮੇਰੇ ਚ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਐਨੀ ਹਿੰਮਤ ਆਈ ਸੀ ਕਿ ਘਰਦਿਆਂ ਸਾਹਮਣੇ ਮੈਂ ਹਰਮਨ ਨੂੰ ਪੁੱਛਿਆ, ” ਉਹ ਔਰਤ ਕੌਣ ਸੀ?” ਹਰਮਨ ਦੇ ਚਿਹਰੇ ਤੇ ਗੁੱਸਾ ਸਾਫ ਦਿਖ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਮੈਨੂੰ ਅੱਖਾਂ ਕੱਢਦੇ ਹੋਏ ਚੀਕ ਕੇ ਬੋਲੇ, “ਕਿਹੜੀ ਔਰਤ?”, “ਜਿਸ ਦੀਆਂ ਬਾਹਾਂ ਚ ਤੁਸੀਂ ਰੰਗਰਲੀਆਂ ਮਨਾ ਰਹੇ ਸੀ”, ਰੋਂਦੀ ਹੋਈ ਨੇ ਮੈਂ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ, ਹਰਮਨ ਦੇ ਮੰਮੀ ਡੈਡੀ ਸਾਡੇ #gurkaurpreet ਦੋਨਾਂ ਵੱਲ ਦੇਖ ਰਹੇ ਸੀ। ਹਰਮਨ ਨੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ,” ਤੈਨੂੰ ਕੀ ਮਤਲਬ?” ਮੈ ਆਪਣੀ ਸੱਸ ਵੱਲ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਉਹ ਕੁਝ ਨਾ ਬੋਲੇ, ਮੈਂ ਫਿਰ ਤੋਂ ਕਿਹਾ, ” ਮੈਂ ਤੁਹਾਡੀ ਪਤਨੀ ਹਾਂ, ਵਿਆਹ ਕੇ ਆਈ ਹਾਂ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ”, ਹਰਮਨ ਮੈਨੂੰ ਬਾਂਹ ਤੋਂ ਫੜ ਕੇ ਇੱਕ ਪਾਸੇ ਲੈ ਗਏ, ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਬੁਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਝੰਜੋੜਦੇ ਹੋਏ ਬੋਲੇ,” ਆਪਣੀ ਪਤਨੀ ਵਾਲੀ ਔਕਾਤ ਚ ਰਹਿ, ਮੰਮੀ ਹੁਣੀ ਇੱਥੇ ਨੇ ਤਾਂ ਜਿਆਦਾ ਸਿਰ ਚੜਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਨਾ ਕਰ, ਤੈਨੂੰ ਪਤਾ ਮੈਨੂੰ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਿਰੋਂ ਲਾਹੁਣਾ ਆਉਂਦਾ, ਤੂੰ ਹਰਮਨ ਦਾ ਹਾਲੇ ਅਸਲੀ ਰੂਪ ਦੇਖਿਆ ਨੀ।” ਐਨਾ ਬੋਲ ਕੇ ਹਰਮਨ ਮੈਨੂੰ ਧੱਕਾ ਦੇ ਕੇ ਉੱਥੋਂ ਚਲੇ ਗਏ, ਮੈਂ ਉੱਥੇ ਹੀ ਬੈਠ ਗਈ, ਚੀਜ਼ਾਂ ਦੇ ਇੱਧਰ ਉੱਧਰ ਡਿੱਗਣ ਦੀਆਂ ਆਵਾਜ਼ਾਂ ਮੈਨੂੰ ਆਉਂਦੀਆਂ ਰਹੀਆਂ। ਅੱਜ ਤੱਕ ਮੈਂ ਸਿਰਫ਼ ਆਪਣੇ ਚਾਅ ਤੇ ਸੱਧਰਾਂ ਦਾ ਹੀ ਸਿਵਾ ਬਾਲਿਆਂ ਸੀ, ਪਰ ਅੱਜ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਦਾ ਵੀ ਬਾਲ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਮੇਰੀ ਸੱਸ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਆਈ, ਮੈਨੂੰ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਉਠਾ ਕੇ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਲੈ ਗਈ। #gurkaurpreet ਕਿੰਨੀ ਦੇਰ ਮੈਨੂੰ ਮਰਦਾਂ ਦੀ ਪਰਵਿਰਤੀ ਬਾਰੇ ਸਮਝਾਉਂਦੀ ਰਹੀ, ਕਿ ਇਹ ਤਾਂ ਸਦੀਆਂ ਤੋਂ ਐਵੇਂ ਹੀ ਹੁੰਦਾ ਆਇਆ ਏ, ਮਰਦਾਂ ਦਾ ਦਿਲ ਇੱਕ ਥਾਂ ਤੇ ਕਿੱਥੇ ਰੁਕਦਾ ਏ, ਉਹਨੂੰ ਤਾਂ ਆਦਤ ਹੁੰਦੀ ਏ ਵੱਖ ਵੱਖ ਔਰਤਾਂ ਕੋਲ ਜਾਣ ਦੀ, ਆਪਾਂ ਮਰਦ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਰੋਕ ਸਕਦੇ, ਵੈਸ਼ਿਆ ਦੇ ਕੋਠੇ ਤੇ ਜਾਣ ਵਾਲੇ ਮਰਦ ਤੇ ਕਦੀ ਉਂਗਲ ਨਹੀਂ ਉੱਠਦੀ ਗਲਤ ਹਮੇਸ਼ਾ ਕੋਠੇ ਵਾਲੀ ਔਰਤ ਮੰਨੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਇਹ ਸਮਾਜ ਇੰਝ ਹੀ ਚਲਦਾ ਹੈ, ਅਗਰ ਮਰਦ ਬਾਹਰ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਜਾਈ ਜਾਣ ਦਵੋ ਕੀ ਫਰਕ ਪੈਂਦਾ ਏ ਅਖੀਰ ਨੂੰ ਵਾਪਸ ਤਾਂ ਘਰ ਹੀ ਆਵੇਗਾ। ਇਸ ਗੱਲ ਤੇ ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਸੱਸ ਨੂੰ ਪੁੱਛਿਆ ਕਿ, ” ਕੀ ਗਾਰੰਟੀ ਆ ਕਿ ਹਰ ਵਾਰ ਵਾਪਸ ਘਰ ਆਵੇਗਾ?, ਮੇਰੀ ਸੱਸ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ'” ਪੁੱਤਰ ਇਸ ਗੱਲ ਦੀ ਮੈਂ ਜਿੰਮੇਵਾਰ ਲੈਂਦੀ ਹਾਂ, ਅਗਰ ਉਹਨੇ ਇੰਝ ਕਰਨਾ ਹੁੰਦਾ ਤਾਂ ਉਹ ਵਿਆਹ ਕਦੀ ਨਾ ਕਰਵਾਉਂਦਾ, ਘਰ ਤਾਂ ਤੂੰ ਹੀ ਸੰਭਾਲੇਂਗੀ”, ਮੈਂ ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਸੋਚਿਆ ਕਿ ਠੀਕ ਹੈ ਘਰ ਮੈਂ ਸੰਭਾਲਾਂਗੀ ਤੇ ਬਿਸਤਰ ਕੋਈ ਹੋਰ, ਮਰਦ ਦੀ ਇਹ ਚੰਗੀ ਪਰਵਿਰਤੀ ਹੈ, ਜੋ ਆਪਣੀ ਪਤਨੀ ਚ ਚੰਗੀ ਨਹੀਂ ਲੱਗਦੀ ਉਹੀ ਚੀਜ਼ #gurkaurpreet ਦੂਜੀ ਔਰਤ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਜਿਆਦਾ ਆਕਰਸ਼ਿਤ ਕਰਦੀ ਹੈ।
ਹਰ ਹੀਲੇ ਮੇਰੀ ਸੱਸ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਸਮਝਾ ਲਿਆ ਸੀ ਕਿ ਹਰਮਨ ਬੱਸ ਰਸਤੇ ਤੋਂ ਭਟਕਿਆ ਸੀ, ਬੱਚੇ ਹੋ ਜਾਣ ਮਗਰੋਂ ਸੁਧਰ ਜਾਵੇਗਾ, ਆਦਮੀ ਆਪਣੀ ਔਰਤ ਨੂੰ ਚਾਹੇ ਪਿਆਰ ਕਰੇ ਜਾਂ ਨਾ ਪਰ ਆਪਣੇ ਬੱਚਿਆਂ ਦੀ ਮਾਂ ਦੀ ਬੇਕਦਰੀ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ। ਚੰਗੇ ਭਵਿੱਖ ਦੀ ਉਮੀਦ ਲਾ ਕੇ ਮੈਂ ਵੀ ਆਪਣੀ ਸੱਸ ਦੀ ਗੱਲ ਮੰਨ ਲਈ ਸੀ, ਕਿ ਨਾ ਤਾਂ ਇਹ ਗੱਲ ਪੇਕਿਆਂ ਚ ਕਰਨੀ ਹੈ ਤੇ ਨਾ ਹੀ ਕਦੇ ਗੁੱਸੇ ਚ ਆ ਕੇ ਘਰੋਂ ਪੈਰ ਪੱਟਣਾ ਹੈ, ਹਰਮਨ ਤਾਂ ਆਦਮੀ ਹੈ ਕਿਤੇ ਵੀ ਚਲਾ ਜਾਏ ਜੇ ਮੁੜ ਕੇ ਘਰ ਆਵੇਗਾ ਤਾਂ ਖੁਸ਼ੀ ਹੀ ਮਨਾਈ ਜਾਵੇਗੀ, ਪਰ ਜੇ ਔਰਤ ਚਲੇ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਕਿਸੇ ਪਾਸੇ ਦੀ ਨਹੀਂ ਰਹਿੰਦੀ। #gurkaurpreet
ਚਲਦਾ,,,,,, ਬਾਕੀ ਕੱਲ।