ਸਾਡੇ ਆਮ ਹੀ ਧਾਰਨਾ ਸੀ ਸਿਆਲ ਵਿੱਚ ਕਦੇ ਸੱਪ ਨਹੀਂ ਨਿੱਕਲਦੇ..ਪਰ ਕੁਝ ਦਿਨ ਪਹਿਲੋਂ ਪਹਿਲੀ ਵੇਰ ਇੱਕ ਸੱਪ ਦੀ ਸਰਕੁੰਝ ਵੇਖੀ ਤੇ ਇੱਕ ਦਿਨ ਇੱਕ ਕਿੱਡਾ ਲੰਮਾਂ ਸੱਪ..ਸ਼ੂਕਦਾ ਹੋਇਆ ਕੋਲੋਂ ਦੀ ਲੰਘ ਗਿਆ!
ਮਟਰ ਤੋੜਨ ਆਈ ਲੇਬਰ ਵਿੱਚ ਉਹ ਵੀ ਸੀ..ਦੋ ਨਿਆਣੇ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਲਾ ਲਏ ਤੇ ਨਿੱਕੇ ਨੂੰ ਮਟਰਾਂ ਦੀ ਪਾਲ ਅੰਦਰ ਪਰਨਾ ਵਿਛਾ ਕੇ ਸਵਾਂ ਦਿੱਤਾ..!
ਮੇਰੀ ਨਜਰ ਪਈ ਤਾਂ ਆਖਿਆ ਬੀਬੀ ਇਥੇ ਇੱਕ ਸੱਪ ਫਿਰਦਾ..ਅੰਞਾਣੇ ਨੂੰ ਦੂਰ ਟਿਊਬਵੈੱਲ ਕੋਲ ਸੈਂਣੀ ਮੰਜੀ ਤੇ ਪਾ ਆ..ਅੱਗਿਓਂ ਹੱਸ ਪਈ ਅਖ਼ੇ ਸਰਦਾਰਾ ਸੱਪ ਹਮਾਤੜਾਂ ਦੇ ਅੰਞਾਣਿਆਂ ਨੂੰ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਆਖਦੇ..ਜਾਣਦੇ ਨੇ ਕੇ ਇਹ ਵੀ ਲੜਾਈ ਲੜ ਰਹੇ ਨੇ..ਭੁੱਖ ਗਰੀਬੀ ਧੱਕੇ ਸ਼ਾਹੀ ਅਤੇ ਹਾਲਾਤਾਂ ਨਾਲ..!
ਮੈਂ ਚੁੱਪ ਹੋ ਗਿਆ..ਏਡੀ ਡੂੰਘੀ ਗੱਲ..ਉਹ ਵੀ ਇੱਕ ਮਟਰ ਤੋੜਨ ਵਾਲੀ ਦੇ ਮੂਹੋਂ..ਕਿੰਨੇ ਵਰੇ ਪਹਿਲੋਂ ਮੰਡ ਇਲਾਕੇ ਵਾਲੀ ਇੱਕ ਪੂਰਾਣੀ ਗੱਲ ਚੇਤੇ ਆ ਗਈ..!
ਕਈ ਵੇਰ ਸਾਉਣ ਭਾਦਰੋਂ ਦੀ ਹੁੰਮਸ ਵਿੱਚ ਵੀਹ ਵੀਹ ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਪੈਦਲ ਤੁਰਨਾ ਪੈ ਜਾਂਦਾ..ਭੁੱਖਣ ਭਾਣੇ ਦਲਦਲ ਜਿੱਲਣ ਪਾਣੀ ਮੀਂਹ ਹਨੇਰੀ ਝੱਖੜ ਤੂਫ਼ਾਨ ਝਾਲੇ ਮਲੇ ਕਾਹੀ ਸਰਕੰਡ੍ਹੇ ਅਤੇ ਸੰਘਣੇ ਕਮਾਦਾਂ ਥਾਣੀਂ..ਕਈ ਵੇਰ ਨੰਗੇ ਪੈਰੀ ਵੀ..!
ਇੱਕ ਵੇਰ ਨਵਾਂ ਨਵਾਂ ਨਾਲ ਰਲਿਆ ਇੱਕ ਸ਼ਹਿਰੀ..ਸਾਡੇ ਸਾਹਵੇਂ ਵੱਡੇ ਸਾਰੇ ਦੀ ਪੂਛਲ ਤੇ ਪੈਰ ਵੀ ਆ ਗਿਆ..ਤਾਂ...

...

ਹੋਰ ਕਹਾਣੀਆਂ ਪੜ੍ਹਨ ਲਈ ਜਰੂਰ ਇੰਸਟਾਲ ਕਰੋ ਸਾਡੀ ਪੰਜਾਬੀ ਕਹਾਣੀਆਂ ਐਪ