ਐਸੇ ਸੰਜੋਗ ਭਿੜੇ ਕਿ ਜੋਤੀ ਤੇ ਦੀਪੀ ਦੋਵੇ ਸਕੀਆਂ ਭੈਣਾਂ ਇੱਕੋ ਪਿੰਡ ਵਿਆਹੀਆਂ ਗਈਆਂ,ਦੋਵਾਂ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਚੰਗੇ ਪਰਿਵਾਰ ਮਿਲ ਗਏ ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਕੰਮ ਕਾਰ ਉਹਨਾਂ ਦੇ,ਮਾਪਿਆਂ ਬਹੁਤ ਸਕੂਨ ਮਿਲਿਆ ਕੇ ਹੁਣ ਤਾਂ ਧੀਆਂ ਸਾਡੀਆਂ ਸਵਰਗ ਚ ਚਲੀਆ ਗਈਆਂ, ਕੋਲ ਖੜ੍ਹਾ ਇੱਕ ਵਿਰਧ ਬਜ਼ੁਰਗ ਆਖਦਾ ਭਾਈ ਸੁੱਖ ਦੁੱਖ ਦੌਲਤ ਦੇ ਨਹੀਂ, ਕਰਮਾਂ ਦੇ,
ਇੰਨ੍ਹਾਂ ਸੁਣ ਜੋਤੀ ਦੀ ਮਾਂ ਆਖਦੀ ਬੜਾ ਪਤਾ ਗਹਾਂ ਤੈਨੂੰ ਬਾਬਾ,ਭੱਜ ਕੇ ਬੋਲੀ,ਚਲੋ ਆਪਣੇ ਸੋਹਰੇ ਪਰਿਵਾਰ ਦਾ ਕੰਮ ਕਾਰ ਚੰਗਾ ਹੋਣ ਤੇ ਸਭ ਮਨ ਵਿੱਚ ਚਾਅ ਪੂਰੇ ਕਰਦੀਆਂ, ਚੰਗੇ ਲਿਬਾਸ ਪਾਉਂਦੀਆਂ ਜੋ ਵੀ ਗਹਿਣੇ ਨਵੇਂ ਰਿਵਾਜ਼ ਚ ਆਉਂਦੇ ਓਦੋ ਹੀ ਬਣਵਾ ਲੈਂਦੀਆਂ,ਹੋਰ ਮਾੜੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਟਿੱਚ ਜਾਨਣ ਲੱਗੀਆਂ,ਪੈਸੇ ਦਾ ਹਬੂਬ ਸਿਰ ਚੜ੍ਹ ਬੋਲਣ ਲੱਗਿਆ,ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਲੱਗਣ ਲੱਗੀ ਇਹ ਸਭ ਕਰਦੀਆਂ ਦੀ ਉਹਨਾ ਨੂੰ,
ਕੁਛ ਵਕ਼ਤ ਲੰਘਣ ਪਿੱਛੋਂ ਜੋਤੀ ਨੂੰ ਰੱਬ ਪੁੱਤ ਦੀ ਦਾਤ ਬਖਸ਼ ਦਿੰਦਾ,ਸੋਹਰੇ ਪੇਕੇ ਪਰਿਵਾਰ ਵਾਲੇ ਖ਼ੂਬ ਮਿੱਠਾ ਤੇ ਸ਼ਗਨ ਵੰਡ ਦੇ,ਚਲੋ ਵਕ਼ਤ ਗੁਜ਼ਰਦਾ ਜਾਂਦਾ ਪਰ ਅਜੇ ਤੱਕ ਦੀਪੀ ਦੀ ਕੁੱਖ ਹਰੀ ਨਾ ਹੁੰਦੀ,ਆਪਣੀ ਭੈਣ ਦਾ ਦੁੱਖ ਜੋਤੀ ਨੂੰ ਵੀ ਵੱਢ ਵੱਢ ਖਾਧਾ, ਬਹੁਤ ਇਲਾਜ਼ ਕਰਵਾ ਦੇਖ ਲੈਂਦੇ ਸੁਹਰੇ ਪਰਿਵਾਰ ਵਾਲੇ ਦੀਪੀ ਦਾ, ਪਰ ਕਿਸੇ ਪਾਸਿਓ ਕੋਈ ਹੱਲ ਨਾ ਹੁੰਦਾ,
ਸਾਲ ਬੀਤਦੇ ਗਏ, ਇੱਧਰ ਦੂਸਰੇ ਘਰ ਜੋਤੀ ਨੂੰ ਫਿਰ ਰੱਬ ਧੀ ਦੀ ਦਾਤ ਵੀ ਬਖਸ਼ ਦਿੰਦਾ,ਪਰ ਅਜੇ ਤੱਕ ਵੀ ਦੀਪੀ ਦੀ ਕੁੱਖ ਹਰੀ ਨਾ ਹੋਈ ਹੁੰਦੀ,ਚਲੋ ਜਿੰਦਗੀ ਦੇ ਰੁਝੇਵਿਆਂ ਚ ਜਿੰਦਗੀ ਲੰਘੀ ਜਾਂਦੀ,ਦੀਪੀ ਤਾਂ ਬੇ-ਔਲਾਦ ਹੋਣ ਕਰਨ ਦੁਖੀ ਰਹਿੰਦੀ ਇੱਧਰ ਜੋਤੀ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਤੇ ਵੀ ਆਫ਼ਤ ਟੁੱਟ ਪੈਂਦੀ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਵਪਾਰ ਵਿੱਚ ਘਾਟਾ ਪੈ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਤੰਗੀ ਆ ਜਾਂਦੀ ਇਹ ਗੱਲ ਵੀ ਸੱਚੀ ਲੱਗਣ ਲੱਗਦੀ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਕਿ ਰੱਬ ਦੇ ਰੰਗਾਂ ਨੂੰ ਓਹੀਓ ਜਾਣੇ,
ਚਲੋ ਕਿਵੇਂ ਨਾ ਕਿਵੇਂ ਗੁਜ਼ਾਰਾ ਕਰਦਾ ਫਿਰ ਜੋਤੀ ਦਾ ਪਰਿਵਾਰ ਚੱਲੀ ਜਾਂਦਾ, ਇਸੇ ਤਰਾਂ ਜਿੰਦਗੀ ਨਿਕਲਦੀ ਗਈ,ਉਧਰ ਦੀਪੀ ਬੇ-ਔਲਾਦ ਹੋਣ ਕਾਰਨ ਕਦੇ ਸੁੱਖ ਦੀ ਨੀਂਦ ਨਾ ਸੌਂਦੀ,ਇਸੇ ਸਿਲਸਿਲੇ ਚ ਕਿੰਨੇ ਹੀ ਸਾਲ ਬੀਤ ਗਏ,ਹੁਣ ਤੱਕ ਜੋਤੀ ਦਾ ਪੁੱਤ ਵੱਡਾ ਹੋ ਜਾਂਦਾ, ਉਹਦੀ ਮਾੜੀ ਸੰਗਤ ਉਹਨੂੰ ਐਬੀ ਬਣਾ ਦਿੰਦੀ ਜੋ ਵੀ...
...
ਹੋਰ ਕਹਾਣੀਆਂ ਪੜ੍ਹਨ ਲਈ ਜਰੂਰ ਇੰਸਟਾਲ ਕਰੋ ਸਾਡੀ ਪੰਜਾਬੀ ਕਹਾਣੀਆਂ ਐਪ