ਵੀ ਆਪਣਾ ਬਦਲਾ ਲੈ ਲੈਣਾ”। ਅਮਰ ਬੋਲਿਆ।
ਓਹ ਆਪਣੇ ਮਾਂ-ਬਾਪ ਨੂੰ ਜੇਲ ਵਿੱਚ ਮਿਲਣ ਗਿਆ ਸੀ। ਪਹਿਲਾਂ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਨੂੰ ਮਿਲਿਆ ਅਤੇ ਹੁੱਣ ਜਨਾਨਾ ਜੇਲ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਨੂੰ ਮਿਲ ਰਿਹਾ ਸੀ।
“ਮਾਰ ਦੇ ਓਨੂੰ! ਓਸ ਡਾਇਨ ਨੂੰ ਜਾਨੋ ਮਾਰ ਦੇ ਅਮਰ!! ਜੀਹਨੇ ਆਪਣਾ ਸਾਰਾ ਪਰਿਵਾਰ ਖਤਮ ਕਰ ਤਾ!! ਓਨੂੰ ਜਿਓਂਦੀ ਨਾ ਛੱਡੀਂ!!!” ਅਮਰ ਦੀ ਮਾਂ ਬੋਲੀ।
“ਜਾਨ ਤੋਂ ਤਾਂ ਮੈਂ ਓਨੂੰ ਮਾਰ ਈ ਦੇਣਾ ਮਾਂ!! ਪਰ ਨਾਲ ਦੀ ਨਾਲ ਚੋਖਾ ਪੈਸਾ ਵੀ ਵੱਟਣਾ!!” ਅਮਰ ਬੋਲਿਆ, “ਜਾ ਰਿਆ ਅੱਜ ਮੈਂ ਰਾਏਕੋਟ!!”
ਉਸੇ ਸ਼ਾਮ ਅਮਰ ਰਾਏਕੋਟ ਵੱਲ ਚੱਲ ਪਿਆ। ਓਹ ਜੈਲਦਾਰ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਕਾਲੀ ਵੀ ਜੈਲੇ ਦੇ ਘਰ ਹੀ ਲੁਕੀ ਹੋਈ ਸੀ। ਅਮਰ ਜਦੋਂ ਓਥੇ ਪਹੁੰਚਿਆ ਤਾਂ ਜੈਲੇ ਨੇ ਹੀ ਦਰਵਾਜਾ ਖੋਲਿਆ।
“ਤੂੰ!?” ਜੈਲਾ ਅਮਰ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਬੋਲਿਆ।
“ਹਾਂ ਮੈਂ!” ਅਮਰ ਬੋਲਿਆ।
“ਹੁੱਣ ਕੀ ਲੈਣ ਆਇਆਂ? ਲੁੱਟ ਤਾਂ ਲਿਆ ਮੈਨੂੰ ਤੂੰ!” ਜੈਲਾ ਬੋਲਿਆ, “ਇਹੀ ਸਿਲਾ ਦਿੱਤਾ ਯਾਰ ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ!? ਮੈਂ ਤਾਂ ਓਸ ਰਾਤ ਤੈਨੂੰ ਮੁਸ਼ਕਲ ਚ ਜਾਣ ਕੇ ਤੇਰੀ ਮੱਦਦ ਕਰੀ ਸੀ ਪੱਟੂਆ!”
“ਮੈਂ ਅੰਦਰ ਆ ਸਕਦਾ?” ਅਮਰ ਬੋਲਿਆ।
ਜੈਲਦਾਰ ਨੇ ਅਮਰ ਨੂੰ ਘਰ ਅੰਦਰ ਆਓਣ ਦੇ ਦਿੱਤਾ। ਅੰਦਰ ਆ ਕੇ ਅਮਰ ਨੇ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਓਥੇ ਇਕ ਕੁੜੀ ਬੈਠੀ ਹੈ। ਇਹ ਕੁੜੀ ਕਾਲੀ ਸੀ।
“ਇਹ ਕੌਣ ਆ?” ਅਮਰ ਬੋਲਿਆ।
“ਮੇਰੀ ਦੋਸਤ ਹੈ। ਇਦੀ ਫਿਕਰ ਨਾ ਕਰ! ਤੂੰ ਗੱਲ ਦੱਸ”। ਜੈਲਾ ਬੋਲਿਆ।
“ਗੱਲ ਇਹ ਹੈ ਜੈਲੇ ਕਿ ਤੇਰੀ ਤਰਾਂ ਮੈਂ ਵੀ ਸ਼ਿਵਾਨੀ ਦੇ ਫਰੇਬ ਦਾ ਸ਼ਿਕਾਰ ਈ ਆ! ਓਦੇ ਕਰਕੇ ਮੇਰੇ ਮਾਂ-ਬਾਪ ਕਈ ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਜੇਲ ਚ ਨੇ! ਮੇਰੀ ਭੈਣ ਮਰ ਗੀ! ਸਾਡਾ ਹੱਸਦਾ-ਖੇਡਦਾ ਘਰ ਬਰਬਾਦ ਹੋ ਗਿਆ! ਤੇ ਮੈਂ ਓਦੇ ਹੱਥਾਂ ਦੀ ਕਠਪੁਤਲੀ ਬਣ ਕੇ ਰਹਿ ਗਿਆ। ਬਿਲਕੁੱਲ ਉਸੇ ਤਰਾਂ ਜਿਵੇਂ ਇਸ ਵਕਤ ਤੂੰ ਬਣਿਆ ਹੋਇਆਂ!” ਅਮਰ ਬੋਲਿਆ।
“ਚਾਹੁੰਨਾ ਕੀ ਆ ਤੂੰ?” ਜੈਲਾ ਬੋਲਿਆ।
ਅਮਰ ਨੇ ਇਕ ਵਾਰ ਕੋਲ ਬੈਠੀ ਕਾਲੀ ਵੱਲ ਦੇਖਿਆ। ਫੇਰ ਜੈਲੇ ਵੱਲ ਦੇਖਿਆ।
“ਮੈਂ ਉਸ ਹਰਾਮਜਾਦੀ ਨੂੰ!! ਮਾਰਨਾ ਚਾਹੁੰਨਾ!!” ਅਮਰ ਬੋਲਿਆ, “ਇਦੇ ਨਾਲ ਮੇਰਾ ਬਦਲਾ ਵੀ ਪੂਰਾ ਹੋਜੂ ਤੇ ਤੂੰ ਵੀ ਬਚ ਜਾਏਗਾਂ! ਤੂੰ ਓਦਾ ਆਖਰੀ ਸ਼ਿਕਾਰ ਐ! ਤੈਨੂੰ ਠੱਗ ਕੇ ਓਹ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਲਈ ਇਹ ਮੁਲਕ ਛੱਡਕੇ ਜਾ ਰਹੀ ਆ! ਜੇ ਇਸ ਵਾਰ ਓਹ ਨਿੱਕਲ ਗੀ ਤਾਂ ਦੋਬਾਰਾ ਕਦੇ ਹੱਥ ਨੀ ਲੱਗਣੀ ਕਿਸੇ ਦੇ!! ਇਸ ਲਈ ਇਹੀ ਵਕਤ ਹੈ!! ਇਸ ਵਾਰ ਓਨੂੰ ਹਰ ਹਾਲ ਚ ਮਾਰਨਾ ਈ ਪੈਣਾ!!”
“ਅਸੀਂ ਵੀ ਇਹੀ ਚਾਹੁੰਨੇ ਆ!!” ਕੋਲ ਬੈਠੀ ਕਾਲੀ ਬੋਲੀ।
“ਤਾਂ ਫੇਰ ਤੈਅ ਰਿਹਾ! ਜਿਸ ਦਿਨ ਤੂੰ ਓਨੂੰ ਪੈਸੇ ਦੇਣ ਜਾਏਂਗਾ! ਓਹ ਦਿਨ ਓਦੀ ਜਿੰਦਗੀ ਦਾ ਆਖਰੀ ਦਿਨ ਹੋਏਗਾ!! ਓਦਾ ਵੀ!! ਤੇ ਓਦੇ ਓਸ ਦੱਲੇ ਪਤੀ ਦਾ ਵੀ!!” ਅਮਰ ਬੋਲਿਆ, “ਹਥਿਆਰਾਂ ਦਾ ਇੰਤਜਾਮ ਮੈਂ ਕਰ ਦਵਾਂਗਾ!”
“ਠੀਕ ਆ! ਓਨੂੰ ਵੀ ਪਤਾ ਲੱਗੇ ਕਿ ਓਨੇ ਏਸ ਵਾਰ ਭਰਿੰਡਾਂ ਦੇ ਖੱਖਰ ਨੂੰ ਹੱਥ ਪਾ ਲਿਆ ਹੈ!” ਜੈਲਾ ਬੋਲਿਆ।
ਇਸੇ ਸਮੇਂ ਦਰਵਾਜਾ ਖੜਕਿਆ। ਸਭ ਡਰ ਗਏ ਕਿ ਇਸ ਵਕਤ ਕੌਣ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ? ਕਿਤੇ ਸ਼ਿਵਾਨੀ ਤਾਂ ਨੀ ਆ ਗਈ!? ਅਮਰ ਅਤੇ ਕਾਲੀ ਫੌਰਨ ਲੁੱਕ ਗਏ। ਜੈਲਾ ਦਰਵਾਜਾ ਖੋਲਣ ਗਿਆ। ਬਾਹਰ ਇੰਸਪੈਕਟਰ ਪਠਾਨ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਜੈਲੇ ਨੂੰ ਕੁੱਛ ਨਾ ਪੁੱਛਿਆ! ਤੇ ਸਿੱਧਾ ਘਰ ਅੰਦਰ ਲੰਘ ਆਇਆ।
“ਬਾਹਰ ਆ ਜਾ ਅਮਰ!! ਮੈਂ ਤੇਰਾ ਮੋਟਰਸਾਈਕਲ ਬਾਹਰ ਖੜਾ ਦੇਖ ਲਿਆ ਹੈ!!” ਪਠਾਨ ਬੋਲਿਆ।
ਅਮਰ ਇਹ ਸੁਣਦੇ ਸਾਰ ਬਾਹਰ ਆ ਗਿਆ। ਪਰ ਕਾਲੀ ਬਾਹਰ ਨਾ ਆਈ। ਕਾਲੀ ਦੇ ਓਥੇ ਹੋਣ ਬਾਰੇ ਪਠਾਨ ਕੁੱਛ ਨਹੀਂ ਸੀ ਜਾਣਦਾ। ਅਮਰ ਨੂੰ ਦੇਖ ਪਠਾਨ ਉਸਦੇ ਗਲ ਲੱਗ ਗਿਆ।
“ਡਰ ਨਾ ਯਾਰ!! ਮੈਂ ਇੱਥੇ ਤੈਨੂੰ ਗ੍ਰਿਫ਼ਤਾਰ ਕਰਨ ਨਹੀਂ ਆਇਆ!” ਪਠਾਨ ਨੇ ਅਮਰ ਨੂੰ ਕਿਹਾ।
“ਫੇਰ ਕਿਓਂ ਆਏ ਹੋ ਇੰਸਪੈਕਟਰ ਸਾਹਿਬ? ਤੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਮੇਰੇ ਬਾਰੇ ਪਤਾ ਕਿਵੇਂ ਚੱਲਿਆ?” ਅਮਰ ਨੇ ਪੁੱਛਿਆ।
“ਮੈਂ ਇੰਨੇ ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਉਸ ਠੱਗਣੀ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਆ! ਤੈਨੂੰ ਕੀ ਲੱਗਦਾ ਮੇਰੇ ਹੱਥ ਕੁੱਛ ਨੀ ਲੱਗਿਆ ਹੋਣਾ!?” ਪਠਾਨ ਬੋਲਿਆ, “ਜਿਸ ਦਿਨ ਮੈਂ ਇਸ ਸ਼ਹਿਰ ਚ ਆਇਆ ਸੀ ਉਸੇ ਦਿਨ ਪੰਮੇ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਤੇਰੀ ਤਸਵੀਰ ਦਿਖਾ ਤੀ ਸੀ! ਕਿ ਇਹ ਉਸ ਔਰਤ ਦਾ ਪਤੀ ਹੈ ਜੋ ਉਸ ਲਈ ਸ਼ਿਕਾਰ ਲੱਭਕੇ ਲਿਆਂਓਦਾ ਹੈ। ਜੈਲੇ ਮਗਰ ਵੀ ਤੂੰ ਹੀ ਆਇਆ ਸੀ ਨਾ ਇਸ ਪਿੰਡ ਚ!?”
ਅਮਰ ਪਠਾਨ ਦੀ ਗੱਲ ਸੁੱਣਦਾ ਰਿਹਾ।
“ਪੰਮੇ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਤੇਰੀ ਫੋਟੋ ਇਸ ਲਈ ਦਿਖਾਈ ਸੀ ਤਾਂ ਜੋ ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਪਿੱਛੇ ਪੈ ਜਾਵਾਂ ਤੇ ਓਹ ਆਪਣੀ ਸ਼ਿਵਾਨੀ ਨਾਲ ਇਸ ਮੁਲਕ ਚੋਂ ਫਰਾਰ ਹੋ ਜਾਏ!!” ਪਠਾਨ ਬੋਲਿਆ, “ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਮਗਰ ਪੈ ਵੀ ਜਾਂਦਾ!! ਜੇ ਕਿਤੇ ਅੱਜ ਮੈਂ ਸ਼ਿਲਪਾ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਨਾ ਗਿਆ ਹੁੰਦਾ! ਸ਼ਿਲਪਾ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਉਸ ਔਰਤ ਦੇ ਅਸਲ ਪਤੀ ਦੀ ਫੋਟੋ ਦਿਖਾਈ!”
“ਓਹ ਪੰਮਾ ਹੈ!! ਓਹੀ ਜਾਸੂਸ ਜੋ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ….” ਜੈਲਾ ਬੋਲਿਆ।
“ਮੈਨੂੰ ਸਭ ਪਤਾ ਚੱਲ ਗਿਆ ਹੈ। ਮੈਂ ਜੇਲ ਚ ਅਮਰ ਦੇ ਪਿਤਾ ਨੂੰ ਵੀ ਮਿਲ ਕੇ ਆਇਆਂ!” ਪਠਾਨ ਬੋਲਿਆ।
“ਪਰ ਮੈਂ ਜੈਲੇ ਦੇ ਘਰ ਹੋਊਂਗਾ ਥੋਨੂੰ ਇਹ ਕਿਵੇਂ ਪਤਾ ਲੱਗਿਆ?” ਅਮਰ ਬੋਲਿਆ
“ਆਪਣਾ ਮੇਲ ਤਾ ਕੁਦਰਤੀ ਹੋ ਗਿਆ! ਜਦੋਂ ਅੱਜ ਤੂੰ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਨੂੰ ਮਿਲਕੇ ਜੇਲ ਚੋਂ ਨਿੱਕਲ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤਾਂ ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਦੇਖ ਲਿਆ ਸੀ। ਐਥੇ ਤਾਂ ਮੈਂ ਜੈਲੇ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਆਇਆ ਸੀ। ਤੇਰਾ ਮੋਟਰਸਾਈਕਲ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਸਮਝ ਗਿਆ ਕਿ ਤੂੰ ਵੀ ਐਥੇ ਈ ਆ”। ਪਠਾਨ ਨੇ ਦੱਸਿਆ।
“ਸਾਡੇ ਤੋਂ ਕੀ ਚਾਹੁੰਦੇ ਓ!?” ਜੈਲਾ ਬੋਲਿਆ।
“ਉਸ ਔਰਤ ਦੀ ਮੌਤ!!” ਪਠਾਨ ਬੋਲਿਆ, “ਤੁਹਾਡੀ ਤਰਾਂ ਮੈਂ ਵੀ ਓਨੂੰ ਮਾਰਨਾ ਈ ਚਾਹੁੰਨਾ!! ਓਨੇ ਤੈਨੂੰ ਕਿਹਾ ਕੀ ਆ ਜੈਲੇ?”
“ਓਦੇ ਕੋਲ ਮੇਰੀ ਇਕ ਵੀਡੀਓ ਆ! ਕਹਿੰਦੀ ਆ ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਤੇ ਰੇਪ ਦਾ ਝੂਠਾ ਇਲਜਾਮ ਲਗਾਦੂੰ! ਤੇ ਪੰਮੇ ਨੇ ਜਿਹੜੀ ਪਸਤੌਲ ਨਾਲ ਮੇਰੇ ਦੋਸਤਾਂ ਨੂੰ ਮਾਰਿਆ ਓਦੇ ਤੇ ਮੇਰੀਆਂ ਉਂਗਲਾ ਦੇ ਨਿਸ਼ਾਨ ਨੇ!” ਜੈਲਾ ਬੋਲਿਆ, “ਹੁੱਣ ਮੈਥੋਂ ਪੰਜ ਕਰੋੜ ਮੰਗਦੀ ਆ!”
“ਪੰਜ ਕਰੋੜ!” ਪਠਾਨ ਬੋਲਿਆ, “ਪਰ ਤੂੰ ਇੰਨੇ ਪੈਸੇ ਲਿਆਵੇਂਗਾ ਕਿੱਥੋਂ?”
“ਆਪਣੀ ਸਾਰੀ ਜਮੀਨ ਵੇਚ ਕੇ!” ਜੈਲਾ ਬੋਲਿਆ।
“ਠੀਕ ਆ! ਤੂੰ ਪੈਸਾ ਇਕੱਠਾ ਕਰ ਲੈ! ਪਰ ਮੈਂ ਵਾਅਦਾ ਕਰਦਾ ਤੈਨੂੰ ਇਹ ਪੈਸਾ ਦੇਣ ਦੀ ਲੋੜ ਨੀ ਪਏਗੀ!” ਪਠਾਨ ਬੋਲਿਆ।
“ਇੰਸਪੈਕਟਰ ਸਾਹਿਬ ਇਨੂੰ ਜਮੀਨ ਵੇਚਣ ਦੀ ਲੋੜ ਵੀ ਕਿਓਂ ਪਵੇ!? ਤੁਸੀਂ ਇਦੀ ਕਾਨੂੰਨੀ ਤੌਰ ਤੇ ਮੱਦਦ ਕਰੋ! ਹੁੱਣ ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਸਾਰੀ ਸੱਚਾਈ ਜਾਣਦੇ ਓ!” ਅਮਰ ਬੋਲਿਆ।
“ਮੇਰੇ ਸੱਚ ਜਾਣਨ ਨਾਲ ਕੀ ਹੁੰਦਾ!! ਸਾਰੇ ਸਬੂਤ ਜੈਲੇ ਦੇ ਖਿਲਾਫ ਨੇ! ਪੈਸਾ ਤਾਂ ਓਨੂੰ ਦਿਖਾਓਣਾ ਈ ਪੈਣਾ! ਪੈਸੇ ਕਰਕੇ ਤਾਂ ਓਨੇ ਆਪਣੀ ਬਿੱਲ ਚੋਂ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲਣਾ!! ਦੋ ਦਿਨ ਤੋਂ ਤਾਂ ਪੰਮਾ ਨੀ ਮਿਲਿਆ ਮੈਨੂੰ! ਤੇ ਨਾ ਓਦਾ ਫੋਨ ਮਿਲ ਰਿਹਾ!!” ਪਠਾਨ ਨੇ ਕਿਹਾ, “ਤੇ ਕਾਨੂੰਨ ਦੀ ਕਾਹਦੀ ਮੱਦਦ ਅਮਰ!? ਜੇ ਕਾਨੂੰਨ ਉਪਰ ਤੈਨੂੰ ਭਰੋਸਾ ਹੁੰਦਾ ਤਾਂ ਤੂੰ ਐਥੇ ਜੈਲੇ ਕੋਲ ਥੋੜੀ ਆਓਣਾ ਸੀ! ਪੁਲਸ ਕੋਲ ਜਾਣਾ ਸੀ!! ਐਥੇ ਤੂੰ ਵੀ ਤਾਂ ਕਤਲ ਦੀ ਸਾਜਿਸ਼ ਬਣਾਓਣ ਈ ਆਇਆ ਸੀ ਨਾ!?”
ਅਮਰ ਚੁੱਪ ਕਰ ਗਿਆ।
ਜੈਲੇ ਦੇ ਘਰ ਤੋਂ ਨਿਕਲਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਇੰਸਪੈਕਟਰ ਪਠਾਨ ਦੇ ਦਿਮਾਗ ਵਿੱਚ ਓਹ ਪੰਜ ਕਰੋੜ ਵਾਲੀ ਗੱਲ ਹੀ ਘੁੰਮਦੀ ਰਹੀ। ਉਸਨੇ ਸੋਚ ਲਿਆ ਸੀ ਕਿ ਆਪਣੇ ਭਰਾ ਦਾ ਬਦਲਾ ਤਾਂ ਓਹ ਲਵੇਗਾ ਹੀ! ਪਰ ਨਾਲ ਦੀ ਨਾਲ ਪੰਜ ਕਰੋੜ ਵੀ ਉਸੇ ਦੇ ਹੋਣਗੇ!!
ਤਾਂ ਹੁੱਣ ਇਹ ਤੈਅ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ ਕਿ ਸ਼ਿਵਾਨੀ ਅਤੇ ਪੰਮੇ ਨੂੰ ਕਤਲ ਕਰ ਦੈਣਾ ਹੈ। ਅਮਰ, ਜੈਲਦਾਰ ਤੇ ਇੰਸਪੈਕਟਰ ਪਠਾਨ ਸ਼ਿਵਾਨੀ ਨੂੰ ਮਾਰਨ ਵਾਲੇ ਸਨ। ਪਰ ਅਮਰ ਨੂੰ ਓਹ ਪੰਜ ਕਰੋੜ ਵੀ ਚਾਹੀਦਾ ਸੀ। ਜੈਲਾ ਆਪਣੀ ਦੌਲਤ ਜਾਣ ਨਹੀਂ ਸੀ ਦੇਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ। ਅਤੇ ਇੰਸਪੈਕਟਰ ਪਠਾਨ ਵੀ ਓਹ ਪੰਜ ਕਰੋੜ ਆਪਣੇ ਕਬਜ਼ੇ ਵਿੱਚ ਲੈਣੇ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ।
ਦੇਖੋ! ਕੀ ਬਣਦਾ ਹੈ
ਗੁਰਪ੍ਰੀਤ ਸਿੰਘ ਭੰਬਰ ਵੱਲੋਂ