ਫਰੇਬ
ਪਾਤਰ – ਸ਼ਿਵਾਨੀ
ਜੈਲਦਾਰ
ਅਮਰ
ਕਾਲੀ
ਕਿਸ਼ਤ – 5
ਲੇਖਕ – ਗੁਰਪ੍ਰੀਤ ਸਿੰਘ ਭੰਬਰ
ਪਿਛਲੀ ਕਿਸ਼ਤ ਦਾ ਲਿੰਕ-
https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=331661798970086&id=100063788046394
5
ਪਿਛਲੀ ਕਿਸ਼ਤ ਵਿੱਚ ਅਸੀਂ ਜੈਲੇ ਦੀ ਸ਼ਿਵਾਨੀ ਲਈ ਤੜਪ ਨੂੰ ਪੜਿਆ। ਜਦੋਂ ਸ਼ਿਵਾਨੀ ਜੈਲੇ ਨੂੰ ਦੋ ਦਿਨ ਤੱਕ ਫੋਨ ਨਹੀਂ ਕਰਦੀ ਤਾਂ ਜੈਲਾ ਤੜਫ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਓਹ ਸ਼ਰਾਬ ਦੇ ਨਸ਼ੇ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਦੋਸਤਾਂ ਕੋਲ ਬੈਠਾ ਰੋਣ ਲੱਗਦਾ ਹੈ। ਜੈਲਾ ਸੋਚਦਾ ਸੀ ਕਿ ਮਸਾਂ-ਮਸਾਂ ਉਸ ਛੜੇ ਦੀ ਜਿੰਦਗੀ ਵਿੱਚ ਜਨਾਨੀ ਦਾ ਸਾਥ ਆਓਣ ਦੀ ਉਮੀਦ ਜਗੀ ਸੀ ਪਰ ਹੁੱਣ ਓਹ ਵੀ ਪੂਰੀ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕੇਗੀ।
ਪਰ ਜੈਲੇ ਦੀ ਚੰਗੀ ਕਿਸਮਤ ਸੀ ਕਿ ਉਸ ਰਾਤ ਜਦੋਂ ਓਹ ਸ਼ਰਾਬੀ ਹੋਇਆ ਸੜਕ ਤੇ ਸਾਈਕਲ ਘਸੀਟੀ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤਾਂ ਸ਼ਿਵਾਨੀ ਦਾ ਉਸਨੂੰ ਫੋਨ ਆ ਗਿਆ। ਓਹ ਸਾਈਕਲ ਸੜਕ ਤੇ ਸੁੱਟ ਸ਼ਿਵਾਨੀ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰਦਾ ਰੋਣ ਲੱਗਿਆ।
ਅਗਲੀ ਸਵੇਰ ਜਦੋਂ ਜੈਲਦਾਰ ਨੂੰ ਹੋਸ਼ ਆਇਆ ਤਾਂ ਓਹ ਖੇਤਾਂ ਵਿੱਚ ਹੀ ਡਿਗਿਆ ਪਿਆ ਸੀ। ਉਸਦਾ ਸਾਈਕਲ ਸੜਕ ਦੇ ਕਿਨਾਰੇ ਤੇ ਪਿਆ ਸੀ। ਰਾਤ ਸ਼ਰਾਬੀ ਹੋਇਆ ਓਹ ਇੱਥੇ ਖੇਤ ਵਿੱਚ ਹੀ ਡਿੱਗ ਪਿਆ ਹੋਏਗਾ। ਸਾਈਕਲ ਵੀ ਸੜਕ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਡਿੱਗਿਆ ਸੀ। ਪਰ ਸ਼ਾਇਦ ਕਿਸੇ ਰਾਹਗੀਰ ਨੇ ਚੱਕ ਕੇ ਕਿਨਾਰੇ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਹੋਣਾ। ਸ਼ੁਕਰ ਸੀ ਕਿ ਉਸਦਾ ਮੋਬਾਈਲ ਤੇ ਸਾਈਕਲ ਕਿਸੇ ਨੇ ਚੋਰੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕਰ ਲਿਆ।
ਸ਼ਰਾਬ ਦਾ ਨਸ਼ਾ ਤਾਂ ਫੇਰ ਵੀ ਲਹਿ ਜਾਂਦਾ ਪਰ ਜੇ ਆਹ ਆਸ਼ਕੀ ਵਾਲਾ ਨਸ਼ਾ ਸਿਰ ਤੇ ਸਵਾਰ ਹੋ ਜਾਏ ਤਾਂ ਔਖਾ ਹੋ ਜਾਂਦਾ। ਓਹ ਤਾਂ ਪਤੰਦਰ ਦਾ ਬਚ ਗਿਆ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਫੋਨ ਤੇ ਸਾਈਕਲ ਕੌਣ ਛੱਡਦਾ!!?
ਸਵੇਰੇ ਨਸ਼ਾ ਘਟਿਆ ਤਾਂ ਓਹ ਆਪ ਹੀ ਉਠ ਖੜਾ ਹੋਇਆ। ਹਜੇ ਸਾਝਰਾ ਹੀ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਝੱਟ ਉਠਕੇ ਆਪਣੇ ਕੱਪੜੇ ਝਾੜ ਲਏ। ਆਪਣਾ ਪਰਨਾ ਖੇਤਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਚੱਕਿਆ ਅਤੇ ਗਲ ਵਿੱਚ ਪਾ ਲਿਆ। ਫੇਰ ਆਪਣਾ ਫੋਨ ਦੇਖਿਆ। ਤਾਂ ਉਸਦੀ ਜੇਬ ਵਿੱਚ ਹੀ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਆਪਣਾ ਸਾਈਕਲ ਚੱਕਿਆ ਅਤੇ ਪੈਡਲ ਮਾਰਦਾ ਹੋਇਆ ਪਿੰਡ ਵੱਲ ਨੂੰ ਹੋ ਗਿਆ।
ਰਾਏਕੋਟ ਪਹੁੰਚ ਕੇ ਉਸਨੇ ਘਰ ਦਾ ਦਰਵਾਜਾ ਖੜਕਾਇਆ ਤਾਂ ਉਸਦੇ ਬਾਪੂ ਜੀ ਬਾਹਰ ਆਏ। ਨਿਰੰਜਣ ਸਿੰਘ ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤ ਨੂੰ ਉਡੀਕਦਾ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਜੈਲੇ ਨੂੰ ਦੇਖ ਨਿਰੰਜਣ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਗੁੱਸਾ ਚੜ ਗਿਆ।
“ਬੇਸ਼ਰਮ!! ਕਿੱਥੇ ਸੀ ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਦਾ!! ਜੇ ਨਈ ਪਚਦੀ ਤਾਂ ਨਾ ਪੀਆ ਕਰ!!! ਮੈਥੋਂ ਤੁਰਿਆ-ਫਿਰਿਆ ਜਾਂਦਾ ਤਾਂ ਤੈਨੂੰ ਲੱਭ ਲੈਂਦਾ ਕਿਤੇ ਜਾ ਕੇ!! ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਦਾ ਮੈਂ ਫਿਕਰ ਚ ਬੈਠਾਂ!! ਮਿੰਟ ਨੀ ਸੁੱਤਾ!! ਤੂੰ ਹੁੱਣ ਆਇਆਂ!!”
ਨਿਰੰਜਣ ਸਿੰਘ ਬੋਲਦਾ ਰਿਹਾ। ਪਰ ਜੈਲਦਾਰ ਚੁੱਪ-ਚਾਪ ਅੰਦਰ ਚਲਿਆ ਗਿਆ। ਉਹ ਆਪਣੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਗਿਆ। ਜੈਲੇ ਦਾ ਧਿਆਨ ਸ਼ਿਵਾਨੀ ਵੱਲ ਸੀ। ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਜਾ ਕੇ ਉਸਨੇ ਸ਼ਿਵਾਨੀ ਨੂੰ ਫੋਨ ਕੀਤਾ। ਸ਼ਿਵਾਨੀ ਨੇ ਫੋਨ ਚੱਕ ਲਿਆ। ਪਰ ਫੋਨ ਚੱਕਦੇ ਹੀ ਓਹ ਬੋਲੀ,
“ਮੈਂ ਨੀ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰਨੀ”।
“ਕਿਓਂ?” ਜੈਲਦਾਰ ਨੇ ਕਿਹਾ।
“ਰਾਤ ਕਿੰਨੀ ਸ਼ਰਾਬ ਪੀਤੀ ਸੀ ਤੁਸੀਂ ਪਤਾ ਤੁਹਾਨੂੰ?”
“ਪਹਿਲਾਂ ਤੁਸੀਂ ਦੋ ਦਿਨਾ ਤੋਂ ਫੋਨ ਕਿਓਂ ਨੀ ਕੀਤਾ?” ਜੈਲਾ ਬੋਲਿਆ, “ਪਤਾ ਮੈਂ ਕਿੰਨਾ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਸੀ!?”
“ਇਸੇ ਲਈ ਤੁਸੀਂ ਸ਼ਰਾਬ ਪੀਤੀ!?” ਸ਼ਿਵਾਨੀ ਬੋਲੀ, “ਵਾਅਦਾ ਕਰੋ ਨਹੀਂ ਪੀਓਂਗੇ? ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਪੀਓਂਗੇ! ਪਤਾ ਰਾਤ ਤੁਸੀਂ ਕਿੰਨੇ ਨਸ਼ੇ ‘ਚ ਸੀ!”
“ਤੁਸੀਂ ਬੱਸ ਮੈਥੋਂ ਦੂਰ ਨਾ ਹੋਇਓ! ਮੈਂ ਕਦੇ ਸ਼ਰਾਬ ਨੂੰ ਮੂੰਹ ਨੀ ਲਾਂਓਦਾ!” ਜੈਲਾ ਬੋਲਿਆ।
“ਮੈਂ ਕਿੱਥੇ ਦੂਰ ਹੋਈ ਆ! ਮੈਂ ਤਾਂ ਕੰਮ ਚ ਉਲਝੀ ਹੋਈ ਸੀ”। ਸ਼ਿਵਾਨੀ ਬੋਲੀ।
“ਦੇਖੋ ਕਿੱਡੀ ਅਜੀਬ ਗੱਲ ਆ! ਮੈਂ ਤਾਂ ਇਹ ਤੱਕ ਨੀ ਜਾਣਦਾ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਕੰਮ ਕੀ ਕਰਦੇ ਓ! ਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਪਿੱਛੇ ਪਾਗਲ ਹੋਇਆ ਪਿਆਂ! ਦੋ ਦਿਨ ਤੁਸੀਂ ਫੋਨ ਨੀ ਕਰਿਆ ਤਾਂ ਫਿਕਰ ਹੋ ਗਈ ਤੁਹਾਡੀ! ਪਤਾ ਨੀ ਮੈਨੂੰ ਤੁਹਾਡੀ ਫਿਕਰ ਕਰਨ ਦਾ ਹੱਕ ਹੈ ਵੀ ਯਾਂ ਨਹੀਂ”।
“ਕਿਓਂ ਨੀ ਹੱਕ ਤੁਹਾਨੂੰ? ਤੁਹਾਨੂੰ ਹੀ ਤਾਂ ਹੱਕ ਹੈ! ਪੂਰਾ ਹੱਕ ਹੈ। ਤੁਹਾਨੂੰ ਨੀ ਪਤਾ ਜੈਲੇ ਤੁਸੀਂ ਮੇਰੇ ਲਈ ਥੋੜੇ ਜਿਹੇ ਦਿਨਾ ਵਿੱਚ ਹੀ ਕਿੰਨੇ ਖਾਸ ਬਣ ਗਏ ਓ!” ਸ਼ਿਵਾਨੀ ਨੇ ਕਿਹਾ, “ਜਿੱਥੇ ਤੱਕ ਰਹੀ ਮੇਰੇ ਕੰਮ ਦੀ ਗੱਲ ਤਾਂ ਮੈਂ ਕਾੱਲਸੈਂਟਰ ਚ ਜੌਬ ਕਰਦੀ ਆ। ਦੋ ਦਿਨ ਸਾਡੀ ਟ੍ਰੇਨਿੰਗ ਲੱਗੀ ਸੀ। ਮੈਂ ਦਿੱਲੀ ਗਈ ਸੀ”।
“ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਦੱਸ ਦਿੰਦੇ! ਮੈਂ ਫਿਕਰ ਤਾਂ ਨਾ ਕਰਦਾ”। ਜੈਲਾ ਬੋਲਿਆ।
ਜੈਲਾ ਆਪਣੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਓਵੇਂ ਹੀ ਗੰਦੇ ਕੱਪੜਿਆਂ ਵਿੱਚ ਲੇਟ ਗਿਆ ਸੀ। ਬਾਹਰ ਉਸਦਾ ਬਾਪੂ ਨਿਰੰਜਣ ਸਿੰਘ ਚਾਹ ਦੀ ਉਡੀਕ ਕਰੀ ਜਾਂਦਾ ਸੀ।
“ਮੈਂ ਦੱਸਣਾ ਸੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਜਾਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ! ਪਰ ਸਭ ਅਚਾਨਕ ਹੀ ਹੋਇਆ! ਸਰ ਨੇ ਅਚਾਨਕ ਪਲੈਨ ਬਣਾ ਲਿਆ ਜਾਣ ਦਾ”। ਸ਼ਿਵਾਨੀ ਬੋਲੀ।
“ਸ਼ਿਵਾਨੀ ਮੈਂ ਮਿਲਣਾ ਤੁਹਾਨੂੰ! ਕੀ ਆਪਾਂ ਮਿਲ ਸਕਦੇ ਆ!?” ਜੈਲਦਾਰ ਹੁੱਣ ਦੋਬਾਰਾ ਸ਼ਿਵਾਨੀ ਤੋਂ ਦੂਰ ਨਹੀਂ ਸੀ ਹੋਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ।
“ਮਿਲਣਾ ਤਾਂ ਮੈਂ ਵੀ ਚਾਹੁੰਨੀ ਆ”। ਸ਼ਿਵਾਨੀ ਬੋਲੀ।
“ਤਾਂ ਅੱਜ ਮਿਲੀਏ!?”
“ਇੰਨੀ ਜਲਦੀ!!?”
“ਮੈਂ ਹੁੱਣ ਤੁਹਾਡੇ ਤੋਂ ਥੋੜੀ ਦੇਰ ਲਈ ਵੀ ਦੂਰ ਨੀ ਰਹਿ ਸਕਦਾ!!”
“ਕਿਓਂ?”
“ਕਿਓਂਕਿ ਮੇਰੇ ਦਿਲ ਦਾ ਟੁਕੜਾ ਬਣ ਗਏ ਓ ਤੁਸੀਂ!! ਮੇਰੀ ਜਾਨ ਬਣ ਗਏ ਓ ਤੁਸੀਂ!! ਮੈਂ! …….ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ ਸ਼ਿਵਾਨੀ!!”
ਇੱਕੋ ਸਾਹੇ ਜੈਲਦਾਰ ਆਪਣੇ ਦਿਲ ਦੀ ਸਾਰੀ ਗੱਲ ਕਰ ਗਿਆ। ਸ਼ਿਵਾਨੀ ਨੇ ਵੀ ਝੱਟ “ਹਾਂ” ਦੀ ਹਾਮੀ ਭਰ ਦਿੱਤੀ।
“ਪਿਆਰ ਤਾਂ ਮੈਂ ਵੀ ਬਹੁਤ ਕਰਦੀ ਆ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ!! ਮੈਂ ਵੀ ਦੂਰ ਨੀ ਰਹਿ ਸਕਦੀ ਤੁਹਾਡੇ ਤੋਂ!!” ਸ਼ਿਵਾਨੀ ਨੇ ਕਿਹਾ।
ਜੈਲਾ ਬਹੁਤ ਖੁੱਸ਼ ਸੀ। ਸ਼ਿਵਾਨੀ ਨੇ ਮੁਹੱਬਤ ਦੀ ਹਾਮੀ ਜੋ ਭਰ ਦਿੱਤੀ ਸੀ। ਜੈਲੇ ਨੂੰ ਬਾਹਰੋਂ ਨਿਰੰਜਣ ਸਿੰਘ ਚਾਹ ਲਈ ਆਵਾਜ਼ਾਂ ਮਾਰਦਾ ਰਿਹਾ।
“ਚਲੋ...

...

ਹੋਰ ਕਹਾਣੀਆਂ ਪੜ੍ਹਨ ਲਈ ਜਰੂਰ ਇੰਸਟਾਲ ਕਰੋ ਸਾਡੀ ਪੰਜਾਬੀ ਕਹਾਣੀਆਂ ਐਪ