ਆਟੋ ਤੋਂ ਉਤਰ ਕੇ ਓਹ ਸਾਹਮਣੇ ਰੇਲਵੇ ਸ਼ਟੇਸ਼ਨ ਦੇ ਗੇਟ ਅੰਦਰ ਵੜ ਗਿਆ। ਪਲੈਟਫਾਰਮ ਦੀ ਟਿਕਟ ਖਰੀਦੀ ਅਤੇ 4 ਨੰਬਰ ਪਲੈਟਫਾਰਮ ਤੇ ਪਹੁੰਚ ਗਿਆ। ਗੱਡੀ ਹਜੇ ਆਈ ਹੀ ਸੀ। ਏਸੀ ਕੋਚ ਵੱਲ ਓਹ ਵਧਿਆ। ਓਥੇ ਲੱਗੀ ਭੀੜ ਵੱਲ ਹੀ ਓਹ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਉਸਦੇ ਗੰਦੇ ਤੇ ਮੈਲੇ ਜਿਹੇ ਕੱਪੜੇ ਪਾਏ ਹੋਏ ਸਨ। ਸ਼ਾਮ ਦੇ ਕੋਈ ਛੇ ਕੁ ਵੱਜੇ ਹੋਣੇ ਨੇ ਤੇ ਜੂਨ ਦਾ ਮਹੀਨਾ ਸੀ। ਅੱਤ ਦੀ ਗਰਮੀ ਵਿੱਚ ਓਹ ਪਸੀਨੋ-ਪਸੀਨੀ ਹੋਇਆ ਪਿਆ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਜੇਬ ਵਿੱਚੋਂ ਰੁਮਾਲ ਕੱਢ ਕੇ ਆਪਣੇ ਮੱਥੇ ਦਾ ਪਸੀਨਾ ਪੂੰਝਿਆ ਅਤੇ ਭੀੜ ਵੱਲ ਵੱਧਦਾ ਰਿਹਾ।
“ਓ ਭਾਈ!! ਐਧਰ ਕਿੱਧਰ!!? ਕਲੈਕਟਰ ਸਾਹਿਬ ਆ ਰਹੇ ਨੇ!!” ਇਕ ਸੁਰੱਖਿਆ ਕਰਮੀ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਰੋਕ ਕੇ ਕਿਹਾ, “ਦੂਸਰੀ ਤਰਫ ਤੋਂ ਜਾ!!”
“ਭਾਜੀ ਮੇਰੀ ਗੱਲ ਤਾਂ ਸੁਣੋ…. ਮੇਰੀ….!”
“ਤੈਨੂੰ ਕਿਹਾ ਨਾ!! ਇਸ ਪਾਸੇ ਕੋਈ ਨੀ ਜਾ ਸਕਦਾ!! ਆਵਦੇ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰ ਨੂੰ ਦੂਸਰੇ ਪਾਸਿਓਂ ਜਾ ਕੇ ਰਸੀਵ ਕਰ ਲੈ!”
“ਪਰ ਤੁਸੀਂ ਮੇਰੀ…..”
“ਬਾਬਾ ਜੀ ਐਧਰ ਜਾਣ ਤੋਂ ਰੋਕਿਆ ਹੋਇਆ ਐ!! ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਨਵੇਂ ਕਲੈਕਟਰ ਸਾਹਿਬ ਆਏ ਨੇ!! ਤੁਸੀਂ ਪਾਸੇ ਹੱਟਜੋ!!”
ਸੁਰੱਖਿਆ ਕਰਮੀ ਨੇ ਬਾਬੇ ਨੂੰ ਪਾਸੇ ਧੱਕਾ ਮਾਰਿਆ। ਬਾਬਾ ਵਿਚਾਰਾ ਇਕ ਪਾਸੇ ਹੋ ਕੇ ਖਲੋ ਗਿਆ। ਓਹ ਸੁਰੱਖਿਆ ਕਰਮੀ ਭੀੜ ਵੱਲ ਵਧਿਆ।...

...

ਹੋਰ ਕਹਾਣੀਆਂ ਪੜ੍ਹਨ ਲਈ ਜਰੂਰ ਇੰਸਟਾਲ ਕਰੋ ਸਾਡੀ ਪੰਜਾਬੀ ਕਹਾਣੀਆਂ ਐਪ