ਹਥਿਆਰ ਉਹੀ ਜਿਹੜਾ ਵਕਤ ਤੇ ਕੰਮ ਆਵੇ
ਇੱਕ ਵਾਰ ਕੋਈ ਇੱਕ ਰਾਜਾ ਹੁੰਦਾ, ਉਸ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਨੇ ਬਹੁਤ ਹੀ ਵਧੀਆ ਅਤੇ ਬੇਸ਼ਕੀਮਤੀ ਹਥਿਆਰ ਭੇਟਾ ਕੀਤਾ. ਰਾਜੇ ਨੇ ਉਸ ਹਥਿਆਰ ਦੀ ਬਹੁਤ ਜਿਆਦਾ ਤਾਰੀਫ਼ ਸੁਣੀ ਹੋਈ ਸੀ. ਅਕਸਰ ਲੋਕ ਆਪਣੀ ਵਧੀਆ ਤੇ ਕੀਮਤੀ ਵਸਤੂ ਦੀ ਬਾਰ ਬਾਰ ਤਾਰੀਫ਼ ਕਰਦੇ ਨਹੀਂ ਥੱਕਦੇ, ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਹੁੰਦਾ ਕਿ ਲੋਕ ਵੀ ਉਸੇ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਕਰਨ, ਤਾਰੀਫ਼ ਕਰਨ…..ਰਾਜਾ ਵੀ ਤਾਂ ਇੰਨਸਾਨ ਸੀ ਉਸ ਦੇ ਜਿਹਨ ਵਿੱਚ ਵੀ ਇਵੇਂ ਦੇ ਹੀ ਵਿਚਾਰ ਘੁੰਮਦੇ ਸੀ.
ਇੱਕਦਿਨ ਰਾਜਾ ਆਪਣੇ ਵਜੀਰ ਨੂੰ ਨਾਲ ਲੈ ਕੇ ਜੰਗਲ ਵਿੱਚ ਸ਼ਿਕਾਰ ਤੇ ਨਿਕਲਿਆ, ਰਸਤੇ ਵਿੱਚ ਰਾਜੇ ਦਾ ਜੀਅ ਕਰੇ ਆਪਣੇ ਹਥਿਆਰ ਬਾਰੇ ਸਿਫ਼ਤ ਸੁਣਨ ਦੀ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਅੱਜਕੱਲ ਵੱਡੇ ਅਫ਼ਸਰਾਂ ਨੂੰ ਹੁੰਦਾ ਛੋਟੇ ਅਹੁਦੇਦਾਰਾਂ ਤੋਂ ਆਪਣੀ ਤਾਰੀਫ਼ ਸੁਣਨ ਦਾ , ਰਾਜੇ ਨੇ ਆਪਣੇ ਵਜ਼ੀਰ ਨੂੰ ਸਿੱਧਾ ਕਹਿਣ ਦੀ ਬਜਾਏ ਪੁੱਛਿਆ ਕਿ ਦੱਸੋ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਹਥਿਆਰ ਕਿਹੜਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ?
ਵਜ਼ੀਰ ਦਲੇਰ, ਸਿਆਣਾ ਤੇ ਸੁਲਝਿਆ ਬੰਦਾ ਸੀ ਹੁਣ ਦੇ ਸਿਆਸਤਦਾਨਾਂ ਵਰਗਾ ਹੁੰਦਾ ਤਾਂ ਚਾਪਲੂਸੀ ਕਰਦਾ ਜਹਾਪਨਾ ਤੁਹਾਡਾ ਹਥਿਆਰ ਹੀ ਦੁਨੀਆਂ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਏ, ਪਰ ਉਸਨੇ ਅਜਿਹਾ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ, ਵਜ਼ੀਰ ਨੇ ਕਿਹਾ ਰਾਜਾ ਜੀ ਜਿੰਨੇ ਮਰਜੀ ਕੀਮਤੀ ਹਥਿਆਰ ਹੋਣ, ਪਰ ਵਧੀਆ ਹਥਿਆਰ ਉਹੀ ਹੁੰਦਾ ਜਿਹੜਾ ਵਕਤ ਤੇ ਕੰਮ ਆਵੇ.
ਇਹ ਸੁਣ ਕੇ ਰਾਜੇ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਗੁੱਸਾ ਚੜ੍ਹ ਗਿਆ ਕਿ ਇੰਨਾ ਮਹਿੰਗਾ ਤੇ ਵਧੀਆ ਹਥਿਆਰ ਮੈਨੂੰ ਮਿਲਿਆ ਤੇ ਵਜੀਰ ਨੂੰ ਇਸਦੀ ਕਦਰ ਹੀ ਨਹੀਂ, ਉਸ ਵਕਤ ਵਜ਼ੀਰ ਖਾਲੀ ਹੱਥ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਕੋਲ ਢਾਲ...
...
ਹੋਰ ਕਹਾਣੀਆਂ ਪੜ੍ਹਨ ਲਈ ਜਰੂਰ ਇੰਸਟਾਲ ਕਰੋ ਸਾਡੀ ਪੰਜਾਬੀ ਕਹਾਣੀਆਂ ਐਪ
