ਹੀਰ ਦੀਆਂ ਮੱਝਾਂ
ਮਾਸਟਰ ਜੀਤ ਸਿੰਘ ਅੰਗਰੇਜੀ ਦੇ ਅਧਿਆਪਕ ਸਨ ।ਉਨਾ ਦਾ ਬੇਟਾ ਜੱਸੀ ਵੀ ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਈ ਪੜਦਾ ਸੀ । ਕੇਰਾ ਮਾਸਟਰ ਜੀ ਕਹਿਣ ਲਗੇ,
” ਜੱਸੀ ਪੁਤ ਝੋਨੇ ਦੇ ਢੇਰ ਖੇਤ ਚ ਸੁਨੇ ਪਏ ਆ ,ਮੈ ਥੋੜਾ ਵਲ ਜਿਹਾ ਨੀ ਅਜ ,ਤੂੰ ਭਈਏ ਨਾਲ ਰਾਤ ਉਥੇ ਈ ਜਾ ਪੈ ”
“ਠੀਕ ਆ ਡੈਡੀ ਜੀ” ਜੱਸੀ ਦੇ ਨਾਂਹ ਨੁੱਕਰ ਨਾ ਕਰਨ ਤੇ ਮਾਸਟਰ ਜੀ ਹੈਰਾਨ ਹੋਏ । ਸ਼ੱਕ ਜਿਹਾ ਕੱਢਣ ਲਈ ਰਾਤ ਗਿਆਰਾਂ ਕੁ ਵਜੇ ਖੇਤ ਚੈਕ ਕਰਨ ਚੱਲੇ ਗਏ , ਜਾ ਕੇ ਕੀ ਦੇਖਦੇ ਆ ਵਈ ਪਰਾਲੀ ਦੇ ਪੂਲੇ ਜਿਹੇ ਬੰਨਕੇ ਰਜਾਈਆਂ ਥੱਲੇ ਦਿੱਤੇ ਹੋਏ ਆ ,ਜੱਸੀ ਤੇ ਭਈਆ ਗਇਬ । ਆਲਾ ਦੁਆਲਾ ਜਿਹਾ ਦੇਖਕੇ ਜੱਸੀ ਵਾਲੀ ਰਜਾਈ ਚ ਵੜ ਕੇ ਸੌ ਗਏ। ਰਾਤ ਇਕ ਡੇਢ ਵੱਜੇ ਜੱਸੀ ਫ਼ਿਲਮ “ਸੈਦਾਂ ਜੋਗਣ” ਦੇਖ ਕੇ ਆਉਦਾ ਗਉਦਾ ਆਵੇੇ ,
” ਟੰਗੇ ਪਏ ਨੇ ਕਿਲੀ ਤੇ ਧਲਿਆਰੇ ਸਾਥੋ ਨੀ ਮੱਝੀ ਚਾਰ ਹੁੰਦੀਆਂ ਆਹ...

...

ਹੋਰ ਕਹਾਣੀਆਂ ਪੜ੍ਹਨ ਲਈ ਜਰੂਰ ਇੰਸਟਾਲ ਕਰੋ ਸਾਡੀ ਪੰਜਾਬੀ ਕਹਾਣੀਆਂ ਐਪ