ਆਦਿ ਕਾਲ ਤੌ ਹੀ ਸੰਗੀਤ ਮੰਨੋਰੰਜਨ ਦਾ ਸਾਧਨ ਰਿਹਾ ਹੈ।ਸਿਰਫ ਸਮੇ ਸਮੇ ਅਨੁਸਾਰ ਸੰਗੀਤ ਦੀਆਂ ਧੁੰਨਾ ਤੇ ਸੰਗੀਤ ਦੇ ਸਾਧਣ ਬਦਲਦੇ ਆਏ ਹਨ। ਸੰਗੀਤ ਦੇ ਵੱਖ ਵੱਖ ਮੋਕਿਆਂ ਲਈ ਵੱਖ ਵੱਖ ਰੂਪ ਹਨ। ਵਿਆਹ ਦੇ ਸੰਗੀਤ ਵੇਲੇ ਸੁਹਾਗ, ਸਿਠਣੀਆਂ ਘੋੜੀ ਗਾਈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਤੇ ਮੋਤ ਵੇਲੇ ਉਹ ਸੋਗਮਈ ਗੀਤਾਂ ਵਿੱਚ ਬਦਲ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਵੈਣਾਂ ਦਾ ਰੂਪ ਲੈ ਲੈਂਦੇ ਹਨ। ਬੱਚੇ ਦੇ ਜਨਮ, ਕਿਸੇ ਜਿੱਤ ਅਤੇ ਹੋਰ ਸਮਾਜਿਕ ਸੰਸਕਾਰਾਂ ਵੇਲੇ ਦੇ ਗੀਤ ਅੱਡ ਅੱਡ ਹੁੰਦੇ ਹਨ।ਵਿਛੋੜੇ ਦੇ ਗੀਤ ਬਿਰਹ ਦਾ ਦਰਦ ਤੇ ਇਸaਕ ਦੇ ਤਰਾਨੇ, ਤੇ ਟੁੱਟੇ ਦਿਲ ਦੇ ਗੀਤ ਵੀ ਹੋਰ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਮੁਕਦੀ ਗੱਲ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਹਰ ਮੋਕੇ ਲਈ ਅਲੱਗ ਅਲੱਗ ਗੀਤ ਹਨ। ਕਈ ਵਾਰੀ ਫਿਲਮਾਂ ਨਾਟਕਾਂ ਜਾ ਹੋਰ ਮੋਕਿਆ ਤੇ ਅਜੇਹੇ ਹੀ ਢੁਕਵੇ ਗੀਤ ਗਾਏ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।
ਅੱਜ ਕੱਲ ਤਾਂ ਮੋਬਾਇਲ ਫੋਨਾਂ ਤੇ ਵੱਖ ਵੱਖ ਗਾਣਿਆਂ ਤੇ ਧਾਰਮਿਕ ਸਬਦਾਂ ਦੀਆਂ ਰਿੰਗ ਟੋਨਾ ਲੱਗੀਆਂ ਹੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਤੇ ਪਤਾ ਨਹੀ ਲੱਗਦਾ ਕਦੋ ਕਿਸ ਮੋਕੇ ਤੇ ਫੋਨ ਦੀ ਰਿੰਗ ਟੋਨ ਵੱਜ ਜਾਵੇ ਕਈ ਵਾਰੀ ਗੱਲ ਹਾਸੇ ਵਿੱਚ ਚ ਪੈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਤੇ ਕਈ ਵਾਰੀ ਰਿੰਗ ਟੋਨ ਨਾਲ ਹਾਲਾਤ ਗੰਭੀਰ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਗੱਲ ਰਿੰਗ ਟੋਨ ਦੀ ਹੀ ਨਹੀ ਕਈ ਵੀ ਗਾਣੇ ਦੇ ਬੋਲ ਵੀ ਬੰਦੇ ਨੂੰ ਕਸੂਤੀ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਫਸਾ ਦਿੰਦੇ ਹਨ।
ਗੱਲ 1973_74 ਦੀ ਹੈ। ਮੇਰੀ ਵੱਡੀ ਮਾਸੀ ਦੀ ਲੜਕੀ ਮੰਡੀ ਡੱਬਵਾਲੀ ਵਿਆਹੀ ਹੋਈ ਸੀ। ਜਵਾਈ ਸਾਹਿਬ ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਅੜਬ ਸੁਭਾਅ ਦਾ ਸੀ। ਹਰ ਮੋਕੇ ਜਵਾਈਆਂ ਵਾਲੀ ਆਕੜ ਜਿਹੀ ਕਰਦਾ ਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਤੇ ਕੁੜੀ ਨੂੰ ਪੇਕੇ ਵੀ ਘੱਟ ਹੀ ਜਾਣ ਦਿੰਦਾ ਸੀ। ਸਾਰੇ ਰਿਸਤੇਦਾਰ ਉਸ ਦੇ ਸੁੜਾਅ ਤੌ ਚਾਲੂ ਸਨ। ਪਰ ਉਹ ਮੇਰੇ ਪਾਪਾ ਜੀ ਦੀ ਬਹੁਤ ਕਦਰ ਕਰਦਾ ਸੀ। ਕਦਰ ਤਾਂ ਕੀ ਕਰਦਾ ਸੀ ਉਹ ਪਾਪਾ ਜੀ ਤੋ ਡਰਦਾ ਸੀ। ਉਸ ਨੂੰ ਪਤਾ ਸੀ ਕਿ ਮਾਸੜ ਜੀ ਜਿੱਥੇ ਵਾਧੂ ਨਰਮ ਹਨ ਤੇ ਗਰਮ ਵੀ ਬਹੁਤ ਹਨ ਇਹਨਾ ਕੁੱਟਣ ਲੱਗਿਆ ਨੇ ਵੀ ਬਿੰਦ ਹੀ ਲਾਉਣਾ ਹੈ। ਮੇਰੇ ਵੱਡੇ ਮਾਮੇ ਦੀ ਲੜਕੀ ਦਾ ਵਿਆਹ ਸੀ। ਸਾਰਿਆ ਨੂੰ ਬੁਲਾਇਆ ਸੀ। ਜੀਜਾ ਤੁਸੀ ਧੀ ਜਵਾਈ ਨੂੰ ਨਾਲ ਹੀ ਲਈ ਆਇਓ ਵਿਆਹ ਤੇ। ਨਹੀ ਤਾਂ ਉਹਨੇ ਨਾ ਆਪ ਆਉਣਾ ਹੈ ਤੇ ਨਾ ਕੁੜੀ ਨੂੰ ਭੇਜਣਾ ਹੈ। ਮੇਰੀ ਮਾਸੀ ਨੇ ਮੇਰੇ ਪਾਪਾ ਜੀ ਨੂੰ ਮਿੰਨਤ ਜਿਹੀ ਕਰਕੇ ਕਿਹਾ। ਕਿਉਕਿ ਉਸ ਨੂੰ ਪਤਾ ਸੀ ਕਿ ਇਹ ਉਹਨਾ ਨੂੰ ਵਿਆਹ ਤੇ ਲੈ ਹੀ ਆਵੇਗਾ। ਪਾਪਾ ਜੀ ਨੇ ਉਸ ਜਵਾਈ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਜਾਣ ਦਾ ਪੋਗਰਾਮ ਬਣਾ ਲਿਆ ਤੇ ਦਿਨ ਸਮਾਂ ਨਿਸਚਤ ਕਰ ਲਿਆ। ਮਿਥੇ ਦਿਨ ਅਸੀ...
...
ਹੋਰ ਕਹਾਣੀਆਂ ਪੜ੍ਹਨ ਲਈ ਜਰੂਰ ਇੰਸਟਾਲ ਕਰੋ ਸਾਡੀ ਪੰਜਾਬੀ ਕਹਾਣੀਆਂ ਐਪ
