ਜਿਸ ਦਿਨ ਦੀ ਧੀ ਜਹਾਜੇ ਚੜੀ ਸੀ ਮੇਰਾ ਕਿਸੇ ਕੰਮ ਵਿਚ ਜੀ ਨਾ ਲਗਿਆ ਕਰੇ..
ਨਿਤਨੇਮ,ਘਰ ਦੇ ਕੰਮ ਅਤੇ ਇਥੋਂ ਤੱਕ ਅੱਧੀ ਰਾਤ ਕਈ ਵੇਰ ਨੀਂਦਰ ਖੁੱਲ ਜਾਇਆ ਕਰਦੀ..!
ਉਹ ਏਡੀ ਵੱਡੀ ਹੋ ਕੇ ਵੀ ਅੱਜ ਤੱਕ ਕਦੇ ਮੈਥੋਂ ਬਗੈਰ ਕੱਲੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਸੁੱਤੀ..!
ਕਿਧਰੇ ਬਾਹਰ ਵੀ ਜਾਣਾ ਹੁੰਦਾ ਤਾਂ ਮੈਂ ਸੱਤ ਕੰਮ ਛੱਡ ਕੇ ਵੀ ਉਸਦੀ ਸਕੂਟੀ ਮਗਰ ਬੈਠ ਜਾਇਆ ਕਰਦੀ..ਜਮਾਨਾ ਖਰਾਬ ਏ ਕੋਈ ਕੱਲੀ ਵੇਖ ਤੰਗ ਹੀ ਨਾ ਕਰੇ..!
ਸਹੇਲੀਆਂ ਮਜਾਕ ਕਰਦੀਆਂ..ਬਿਸ਼ਨ ਕੌਰੇ ਹੁਣ ਮਾਹੌਲ ਬਦਲ ਗਏ ਨੇ..ਏਨੀ ਪ੍ਰਵਾਹ ਨਾ ਕਰਿਆ ਕਰ..!
ਕਈ ਵੇਰ ਮੈਂ ਕੱਲੀ ਬੈਠੀ ਸਰਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਕੋਸਣ ਲੱਗ ਜਾਇਆ ਕਰਦੀ..!
ਜੇ ਇਹ ਹੀ ਕਿਸੇ ਜੋਗੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਤਾਂ ਸਾਨੂੰ ਆਪਣੇ ਧੀਆਂ ਪੁੱਤ ਸੱਤ ਸਮੁੰਦਰ ਪਾਰ ਕਿਓਂ ਘੱਲਣੇ ਪੈਂਦੇ..ਕੱਚੀਆਂ ਸਲੇਟਾਂ..ਕੋਈ ਮਗਰ ਹੀ ਨਾ ਲਾ ਲਵੇ..ਜਿਥੇ ਰਹਿੰਦੀਆਂ ਨੇ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਿੱਦਾਂ ਦੇ ਲੋਕ ਹੋਣਗੇ..ਅੱਜ ਕੱਲ ਤੇ ਸੁਣਿਆ ਧੌਲੀ ਦਾਹੜੀ ਨੂੰ ਵੀ ਕੋਈ ਪ੍ਰਵਾਹ ਨਹੀਂ ਰਹੀ..!
ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਇਹੋ ਧੁੜਕੂ ਲੱਗਾ ਰਹਿੰਦਾ..!
ਇੱਕ ਦਿਨ ਫੋਨ ਆਇਆ ਅਖ਼ੇ ਮੰਮੀ ਨੀਂਦਰ ਨੀ ਪੈਂਦੀ..ਇਥੇ ਮਾਹੌਲ ਬੜਾ ਵੱਖਰਾ ਏ..ਜਿੱਦਾਂ ਸੁਣਿਆ ਸੀ ਓਦਾਂ ਦੀ ਬਿਲਕੁਲ ਵੀ ਨਹੀਂ ਏ ਇਹ ਕਨੇਡਾ..ਨਾਲ ਰਹਿੰਦੀਆਂ ਦੀ ਬੜੀ ਵੱਖਰੀ ਸੋਚ ਏ..ਆਖਦੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਨੀ ਦੱਸੀਦੀਆਂ ਘਰਦਿਆਂ ਨੂੰ..ਪਰ ਮੈਂ ਤੇ ਤੈਨੂੰ ਇਕ ਇੱਕ ਗੱਲ ਦੱਸਿਆ ਕਰੂੰ..!
ਫੇਰ ਮੈਨੂੰ ਅਚਾਨਕ ਲੱਗਿਆ ਜਿੱਦਾਂ ਹੰਜੂ ਵਹਾਅ ਰਹੀ ਹੋਵੇ..ਛੇਤੀ ਨਾਲ ਆਖਿਆ...
...
ਹੋਰ ਕਹਾਣੀਆਂ ਪੜ੍ਹਨ ਲਈ ਜਰੂਰ ਇੰਸਟਾਲ ਕਰੋ ਸਾਡੀ ਪੰਜਾਬੀ ਕਹਾਣੀਆਂ ਐਪ
