ਬੜੇ ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਬਾਪੂ ਦੇ ਮਗਰ ਪਿਆ ਸੀ ਕਿ ਆਪਾਂ ਵੀ ਕੋਠੀ ਪਾ ਲਈਏ ਪਰ ਬਾਪੂ ਮੇਰੀ ਗੱਲ ਸੁਣਦਾ ਹੀ ਨਹੀਂ ਸੀ।ਬੇਬੇ ਨੂੰ ਪੁੱਛਣਾ ਤਾਂ ਬੇਬੇ ਤਾਂ ਨਵੀਂ ਕੋਠੀ ਦੀ ਗੱਲ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਦਿਆਂ ਹੀ ਉੱਠ ਕੇ ਚਲੇ ਜਾਇਆ ਕਰਦੀ ਸੀ।
ਮੈਂ ਵੀ ਆਖ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਫੇਰ ਵੀਰ ਹੁਣੀ ਸਾਰੇ ਬਾਹਰ ਆ ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਵੀ ਕਨੇਡਾ ਭੇਜ ਦਿਓ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਪਿੰਡ ਕੋਠੀ ਬਣਾ ਲੈਣ ਦਿਓ।ਬੇਬੇ ਨੇ ਫੇਰ ਵੀ ਮੇਰੀ ਗੱਲ ਨੂੰ ਅਣਸੁਣਿਆਂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।
ਯਾਰ ਦੋਸਤ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰ ਸਭ ਮੇਹਣੇ ਦਿਆ ਕਰਦੇ ਸੀ ਕਿ ਇੰਨੀ ਜ਼ਮੀਨ ਆੜਤ ਦੀ ਦੁਕਾਨ ਦੋ ਮੁੰਡੇ ਕਨੇਡਾ ਚ ਸੈੱਟ ਆ।ਘਰ ਹਜੇ ਵੀ ਪਿੰਡ ਪੁਰਾਣਾ ਹੀ ਰੱਖਿਆ ਹੋਇਆ ਆ।
ਮਿਲਦੇ ਤਾਹਨਿਆਂ ਤੋਂ ਤੰਗ ਆ ਕੇ ਮੈਂ ਦੋ ਗੱਲਾਂ ਆਖ ਦਿੱਤੀਆਂ ਜਾਂ ਮੈਨੂੰ ਆਪਣੇ ਹਿੱਸੇ ਚ ਕੋਠੀ ਪਾ ਲੈਣ ਦਿਓ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਮੈਂ ਚੱਲਿਆ ਕਨੇਡਾ,ਕਨੇਡਾ ਜਾਣਾ ਕੀਹਨੇ ਸੀ ਓਦੀ ਚੱਕ ਕੇ ਪਾਸਪੋਰਟ ਯਾਰ ਦੋਸਤ ਨੂੰ ਫੜਾ ਆਇਆ ਤਾਂ ਘਰ ਆਏ ਨੂੰ ਬੇਬੇ ਨੇ ਰੋਟੀ ਨਾ ਦਿੱਤੀ।ਆਖਦੀ “ਨਵੀਂ ਕੋਠੀ ਚ ਹੀ ਰੋਟੀ ਖਾਵੀਂ ਪੁਰਾਣੇ ਚ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਮਿਲਣੀ”
ਮੈਂ ਬਾਪੂ ਵੱਲ ਵੇਖਿਆ ਬਾਪੂ ਵੀ ਕੌੜਾ ਜਿਹਾ ਵੇਖੇ ਮੈਂ ਕੋਈ ਗੱਲ ਨਾ ਕੀਤੀ ਦੁੱਧ ਦੀ ਗੜਵੀ ਚੱਕ ਕੇ ਚੁਬਾਰੇ ਚ ਚਲਾ ਗਿਆ।ਅਗਲੀ ਸਵੇਰ ਫੇਰ ਨਾ ਰੋਟੀ ਮਿਲੀ।ਮੈਂ ਬਾਪੂ ਨੂੰ ਪੁੱਛਿਆ ਕਿ ਬਾਪੂ ਸਿੰਘ ਜੀ ਕੀ ਹੋ ਗਿਆ ਤੁਹਾਡੀ ਪਰਜਾ ਭੁੱਖੀ ਮਰ ਰਹੀ ਆ।ਬਾਪੂ ਆਖਦਾ ਪਰਜਾ ਤਾਂ ਇੱਕ ਪਾਸੇ ਇੱਥੇ ਤਾਂ ਲਾਣੇਦਾਰਨੀ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਵੀ ਰੋਟੀ ਨੀ ਦਿੱਤੀ।
ਬੇਬੇ ਕਹਿੰਦੀ ਸ਼ਾਮ ਤੱਕ ਪਾਸਪੋਰਟ ਵਾਪਸ ਲੈ ਆ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਪਿਓ ਪੁੱਤ ਦੀ ਭੁੱਖ ਹੜਤਾਲ ਹੀ ਚੱਲੇਗੀ।ਮੈਂ ਕਿਹਾ ਠੀਕ ਆ ਫੇਰ ਰੋਟੀ ਤਾਂ ਮੈਂ ਹੁਣ ਨਵੀਂ ਕੋਠੀ ਚ ਖਾਉਂ ਜਾਂ ਫੇਰ ਕਨੇਡੇ ਜਾ ਕੇ ਪੀਜ਼ੇ ਖਾਉਂਗਾ।
ਬਾਪੂ ਕਹਿੰਦਾ ਮੇਰੇ ਵਲੋਂ ਕੱਲ ਨੂੰ ਹੀ ਕੋਠੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਲੈ ਬਸ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਨੂੰ ਮਨਾਲਾ। ਬਾਪੂ ਦੀ ਸਪੋਰਟ ਮਿਲਦਿਆਂ ਹੀ ਆਪਾਂ ਨੂੰ ਹਰੀ ਬੱਤੀ ਮਿਲ ਗਈ ਤੇ ਪਾਸਪੋਰਟ ਘਰ ਲਿਆ ਕੇ ਦੇ ਦਿੱਤਾ।ਬੇਬੇ ਮਖਣੀ ਪਾ ਕੇ ਸਾਗ ਲਿਆਈ ਤੇ ਆਪਾਂ ਰੋਟੀ ਛੱਡਕੇ ਚੁਬਾਰੇ ਚਲੇ ਗਏ।ਦੋ ਕ ਦਿਨ ਭੁੱਖੇ ਰਹਿਣ ਮਗਰੋਂ ਬੇਬੇ ਵੀ ਮੰਨ ਗਈ ਤੇ ਆਰਕੀਟੈਕਟ ਨੂੰ ਨਕਸ਼ਾ ਬਣਨਾ ਦੇ ਦਿੱਤਾ।
ਅੱਧੇ ਕਿੱਲੇ ਚ ਦੋ ਮੰਜ਼ਲੀ ਕੋਠੀ ਦਾ ਨਕਸ਼ਾ ਤਿਆਰ ਕਰਵਾਇਆ ਅੱਗੇ ਪਾਰਕ ਬਣਵਾਈ ਤੇ ਪਸ਼ੂਆਂ ਵਾਲੀ ਥਾਂ ਤੇ ਗਰਾਜ ਬਣਾਇਆ।
ਬੇਬੇ ਕਹਿੰਦੀ ਪੁਰਾਣਾ ਘਰ ਨੀ ਢਾਹੁਣਾ ਬਾਹਰ ਖੇਤਾਂ ਚ ਬਣਾ ਲਵੋ ਮੈਂ ਤਾਂ ਸ਼ਰੀਕਾਂ ਦੇ ਕਾਲਜੇ ਫੂਕਣੇ ਸੀ।ਖੇਤਾਂ ਚ ਕੀਹਨੇ ਮੇਰੀ ਕੋਠੀ ਵੇਖਣੀ ਸੀ।ਬਸ ਫੇਰ ਕਰ ਕਰਵਾ ਕੇ ਪੁਰਾਣਾ ਘਰ ਢਾਹੁਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।
ਇਲਾਕੇ ਦੇ ਵਧੀਆ ਇੰਜੀਨੀਅਰ ਕੋਲੋਂ ਘਰ ਤਿਆਰ ਕਰਵਾਇਆ।ਬਾਥਰੂਮ ਚ ਇਟਾਲੀਅਨ ਸਮਾਨ ਲਗਵਾਇਆ।ਰਾਜਸਥਾਨ ਜਾ ਕੇ ਪੱਥਰ ਲਿਆਂਦਾ ਤੇ ਪੂਰੇ ਘਰ ਚ ਸਾਗਵਾਨ ਦਾ ਵੁੱਡ ਵਰਕ ਕਰਵਾਇਆ ਮਰਜ਼ੀ ਦੇ ਬੈਡ ਤਿਆਰ ਕਰਵਾਏ।ਰਸੋਈ ਚ ਚਿਮਨੀ ਲਗਵਾਈ ਤੇ ਮਹਿੰਗੇ ਤੋਂ ਮਹਿੰਗਾ ਸਮਾਨ ਲਵਾਇਆ।
ਕਾਰੀਗਰ ਵੀ ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਮਿਲੇ ਕੋਠੀ ਮੇਰੀ ਤਾਂ ਵ੍ਹਾਈਟ ਹਾਊਸ ਵਰਗੀ ਬਣ ਗਈ।ਸਾਰਾ ਪਿੰਡ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰ ਤਰੀਫ਼ਾਂ ਕਰਦੇ ਸੀ ਪਰ ਬੇਬੇ ਪੈਸਾ ਲਗਦਾ ਵੇਖ ਕੇ ਨੱਕ ਬੁੱਲ ਕੱਢੀ ਜਾਂਦੀ ਸੀ।
ਘਰ ਤਿਆਰ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਮੈਂ ਸੋਚਿਆ ਹੁਣ ਰਸੋਈ ਚ ਟੋਪ ਕਲਾਸ ਕਰੋਕਰੀ ਰਖਾਂਗਾ ਤੇ ਮੈਂ ਬਿਨਾ ਦੱਸੇ ਹੀ ਆਪਣੇ ਦੋਸਤ ਨੂੰ ਨਾਲ ਲੈਕੇ ਚੰਡੀਗੜ ਕ੍ਰੋਕਰੀ ਲੈਣ ਚਲਾ ਗਿਆ।
ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਜਦ ਵਾਪਸ ਆ ਕੇ ਵੇਖਿਆ ਤਾਂ ਬੇਬੇ ਨੇ ਰਸੋਈ ਦੇ ਕੱਬ ਬੋਰਡ ਚ ਅਖ਼ਬਾਰਾਂ ਵਿਸ਼ਾ ਕੇ ਆਪਣੇ ਦਾਜ ਵਾਲੇ ਪਿਤੱਲ ਦੇ ਭਾਂਡੇ ਚਿਣ ਦਿੱਤੇ ਤੇ ਕੌਲੀਆਂ ਗਲਾਸ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਦੇ ਉਪਰ ਉਪਰ ਚਿਣ ਚਿਣ ਕੇ ਰੱਖੇ ਹੋਏ ਸੀ।ਫਰਿੱਜ ਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਪਾਣੀ ਦਾ ਘੜਾ ਭਰ ਕੇ ਰੱਖਿਆ ਹੋਇਆ ਤੇ ਭਾਂਡੇ ਧੋ ਕੇ ਭਾਂਡਿਆਂ ਵਾਲੇ ਛਿੱਕੇ ਚ ਰੱਖੇ ਹੋਏ ਸੀ ਤੇ ਗ੍ਰਾਜ ਚ ਦਾਣੇ ਧੋ ਕੇ ਸੁੱਕਣੇ ਪਾਏ ਹੋਏ ਸੀ।
ਬੇਬੇ ਬਾਪੂ ਦੋਵਾਂ ਨੇ ਰਲਕੇ ਸੋਫਿਆਂ ਤੇ ਚਾਦਰਾਂ ਪਾ ਦਿੱਤੀਆਂ ਤੇ ਡੇਨਿੰਗ ਟੇਬਲ ਨੂੰ ਵੀ ਢਕਿਆ ਹੋਇਆ।ਇਹ ਹਾਲਤ ਵੇਖ ਕੇ ਮੇਰਾ ਦਿਮਾਗ ਖਰਾਬ ਹੋ ਗਿਆ ਤੇ ਮੈਂ ਬਿਨਾ ਕੁਝ ਬੋਲੇ ਹੀ ਸਾਰਾ ਕੁਝ ਠੀਕ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਤੇ...
...
ਹੋਰ ਕਹਾਣੀਆਂ ਪੜ੍ਹਨ ਲਈ ਜਰੂਰ ਇੰਸਟਾਲ ਕਰੋ ਸਾਡੀ ਪੰਜਾਬੀ ਕਹਾਣੀਆਂ ਐਪ
