ਕਿਸੁ ਪਹਿ ਖੋਲਉ ਗੰਠੜੀ…
ਮਨ ਉਦਾਸ ਸੀ,ਸੋਚਿਆ ਕਿਉਂ ਨਾ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਜਾਇਆ ਜਾਵੇ ਤੇ ਉਦਾਸੀ ਦੂਰ ਕੀਤੀ ਜਾਵੇ। ਸੋ ਮੈਂ ਪੈਦਲ ਹੀ ਸੈਰ ਕਰਦਾ ਆਪਣੇ ਇੱਕ ਜਾਣਕਾਰ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਹੀ ਲੰਬੇ ਅਰਸੇ ਬਾਅਦ ਸ਼ਾਇਦ 22-23 ਸਾਲ ਬਾਅਦ ਜੋ ਕਿ ਅਖੰਡ ਕੀਰਤਨੀ ਜਥੇ ਨਾਲ ਸੰਬੰਧਿਤ ਹਨ, ਮਿਲਣ ਓਨਾ ਦੀ ਦੁਕਾਨ ਤੇ ਪਹੁੰਚ ਗਿਆ। ਆਪਣੇ ਪਰਿਵਾਰਕ ਝਮੇਲਿਆਂ ਦੀ ਵਜ੍ਹਾ ਕਰਕੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਸੰਗੀ-ਸਾਥੀਆਂ ਨਾਲ ਮੇਲ-ਜੋਲ ਘੱਟ ਚੁੱਕਾ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਦੁਕਾਨ ਤੇ ਪਹੁੰਚਿਆ ਤਾਂ ਉਹ ਮੋਬਾਈਲ ਤੇ ਦਰਬਾਰ ਸਾਹਿਬ ਦਾ ਕੀਰਤਨ ਸੁਣ ਰਹੇ ਸਨ ਤੇ ਮੈਂ ਫਤਹਿ ਬੁਲਾ ਕੇ ਬੈਠ ਗਿਆ। ਪੰਜ ਕੁ ਮਿੰਟ ਤੱਕ ਭਾਈ ਸਾਹਿਬ ਨੇ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਗੱਲਬਾਤ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ,ਕੀਰਤਨ ਸੁਣਦੇ ਰਹੇ। ਦੱਸ ਕੁ ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸਿੰਘਣੀ, 45 ਕੁ ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਚੜ੍ਹਾਈ ਕਰ ਗਏ ਸਨ ਪਰ ਕਾਰਨ ਕੀ ਬਣਿਆ ਸੀ ਇਸ ਬਾਰੇ ਮੈਨੂੰ ਨਹੀਂ ਸੀ ਪਤਾ। ਖੈਰ ਮੈਂ ਜੇਰਾ ਕਰਕੇ ਰਸਮੀ ਤੌਰ ਤੇ ਹਾਲ ਚਾਲ ਪੁਛਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ ਤੇ ਆਪਣੀ ਸਿੰਘਣੀ ਦੇ ਸਦੀਵੀ ਵਿਛੋੜੇ ਦਾ ਜ਼ਿਕਰ ਕੀਤਾ ਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸਿੰਘਣੀ ਦੇ ਚੜ੍ਹਾਈ ਕਰ ਜਾਣ ਸੰਬੰਧੀ ਗੱਲਬਾਤ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੀ ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਮੈਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸਿੰਘਣੀ ਬਾਰੇ ਪੁੱਛਿਆ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਮੋਬਾਇਲ ਬੰਦ ਕਰ ਕੇ ਗੱਲਬਾਤ ਵੱਲ ਤਵੱਜੋ ਦੇਣੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਚਿਹਰੇ ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਇੱਕ ਵੈਰਾਗ ਨਜ਼ਰ ਆਇਆ। ਆਪਣੀ ਸਿੰਘਣੀ ਦੇ ਚੜ੍ਹਾਈ ਕਰ ਜਾਣ...

...

ਹੋਰ ਕਹਾਣੀਆਂ ਪੜ੍ਹਨ ਲਈ ਜਰੂਰ ਇੰਸਟਾਲ ਕਰੋ ਸਾਡੀ ਪੰਜਾਬੀ ਕਹਾਣੀਆਂ ਐਪ