ਜਿਉਂ ਹੀ ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਮੈਂ ਰੇੜੀ ਤੇ ਪੱਠੇ ਲੈਣ ਲਈ ਨਿਕਲਿਆ ਤਾਂ ਪਿੰਡ ਦੀ ਫਿਰਨੀ ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਗੁਆਢੋਂ ਮੇਰੀ ਭਰਜਾਈ ਤੁਰੀ ਆਉਂਦੀ ਟੱਕਰੀ ਤੇ ਉਸਨੇ ਤੁਰੀ ਆਉਂਦੀ ਨੇ ਠਾਹ ਸੋਟਾ ਮਾਰਿਆ ,ਆਹ ਮਾਸਟਰਾ ਤੈਨੂੰ ਕੀ ਮੁਸੀਬਤ ਪੈ ਗਈ ਪੱਠਿਆਂ ਦੀ? ਮੇਰੇ ਮਨ ਵਿੱਚ ਤੁਰੰਤ ਇਹ ਖਿਆਲ ਆਇਆ ਕਿ ਮਾਸਟਰ ਵੀ ਇਸੇ ਦੁਨੀਆ ਦੇ ਪ੍ਰਾਣੀ ਹਨ, ਹੋਰ ਕਿਹੜਾ ਉਹ ਅਰਸ਼ ਤੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਪਰ ਫਿਰ ਮੈਂ ਧੀਰਜ ਨਾਲ ਸੋਚਿਆ ਕਿ ਲੋਕ ਮਨਾਂ ਵਿੱਚ ਇਹ ਖਿਆਲ ਘਰ ਕਰ ਚੁੱਕਿਆ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਧੰਦਾ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਕੇਵਲ ਪੜਾਉਣ ਦਾ ਹੀ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹਨ ,ਬਾਕੀ ਕੰਮ ਹੋਰ ਦੁਨੀਆਦਾਰਾਂ ਲਈ ਹਨ। ਨਾਲੇ ਲੋਕ ਇਸ ਕਿੱਤੇ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਥੋੜਾ ਕੰਜੂਸ ਐਂਵੇਂ ਹੀ ਕਹਿ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਮੈਂ ਵੀ ਥੋੜੀ ਦੂਰ ਅੱਗੇ ਜਾ ਕੇ ਭਰਜਾਈ ਨੂੰ ਵਿਅੰਗਆਤਮਿਕ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਤਾਹਨਾ ਮਾਰਿਆ ਕਿ ਭਲਾਂ ਦੱਸ ਖਾਂਹ ਭਰਜਾਈਏ! ਤੂੰ ਕਿਹੜਾ ਧਰਮਰਾਜ ਤੋਂ ਸਿੱਖਿਆ ਲਈ ਹੈ? ਤੈਨੂੰ ਤੇ ਸਾਰੇ ਸਮਾਜ ਨੂੰ ਸਹੀ ਦਿਸਾ ਦੇਣ ਵਾਲਾ ਇੱਕ ਅਧਿਆਪਕ ਹੀ ਹੈ। ਇੱਕ ਗੱਲ ਤੈਨੂੰ ਭਰਜਾਈ ਜੀ ਮੈਂ ਹੋਰ ਦੱਸਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਜੇ ਇਸ ਦੁਨੀਆ ਤੇ ਅਧਿਆਪਕ ਆਪ ਕੰਮ ਕਰਨ ਦੀ ਉਦਾਹਰਣ ਪੇਸ਼...

...

ਹੋਰ ਕਹਾਣੀਆਂ ਪੜ੍ਹਨ ਲਈ ਜਰੂਰ ਇੰਸਟਾਲ ਕਰੋ ਸਾਡੀ ਪੰਜਾਬੀ ਕਹਾਣੀਆਂ ਐਪ