ਮਾਲੀ ਦਾ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਪੂਰਨ ਸਿੰਘ..
ਅਕਸਰ ਹੀ ਨਿੱਕੇ ਪੁੱਤ ਨੂੰ ਹਸਪਤਾਲ ਵਿਖਾਉਣ ਲੈ ਆਇਆ ਕਰਦਾ..!
ਨਿੱਕੇ ਹੁੰਦਿਆਂ ਤੋਂ ਹੀ “ਗਾੜੇ ਖੂਨ” ਯਾਨੀ ਕੇ ਹਾਈ ਬਲੱਡ ਕਲਿਸਟ੍ਰੋਲ ਨਾਮ ਦੀ ਬਿਮਾਰੀ ਤੋਂ ਪੀੜਤ ਸੀ..!
ਪਰ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਿਓਂ ਥੋੜੀ ਜਿਹੀ ਦਵਾਈ ਦਵਾਉਣ ਮਗਰੋਂ ਹੀ ਉਸਨੂੰ ਵਿਖਾਉਣਾ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ..ਅਖ਼ੇ ਹੁਣ ਠੀਕ ਏ..!
ਪਰ ਮੈਨੂੰ ਪੱਕਾ ਸ਼ੱਕ ਸੀ ਕੇ ਏਨੀ ਦਵਾਈ ਨਾਲ ਅਜੇ ਪੂਰੀ ਤਰਾਂ ਠੀਕ ਨਹੀਂ ਸੀ ਹੋਇਆ ਹੋਣਾ..ਖੂਨ ਅਜੇ ਵੀ ਓਸੇ ਤਰਾਂ ਹੀ ਗਾੜਾ ਹੋਵੇਗਾ..!
ਅੱਜ ਏਨੇ ਵਰ੍ਹਿਆਂ ਮਗਰੋਂ ਜਦੋਂ ਓਸੇ ਹਸਪਤਾਲ ਵਿਚ ਉਸਦੇ ਓਸੇ ਪੁੱਤ ਨਾਲ ਮੁਲਾਕਾਤ ਹੋਈ ਤਾਂ ਉਹ ਜਵਾਨ ਹੋ ਚੁੱਕਿਆ ਸੀ..!
ਪਰ ਮੌਕਾ ਐਸਾ ਸੀ ਕੇ ਬਹੁਤੀ ਗੱਲ ਨਾ ਹੋ ਸਕੀ..
ਚਾਰੇ ਪਾਸੇ ਫੈਲੀ ਭਿਆਨਕ ਬਿਮਾਰੀ ਕਰਕੇ ਚੜਾਈ ਕਰ ਗਏ ਪੂਰਨ ਸਿੰਘ ਦੀ ਦੇਹ ਦਾ ਬੰਦੋਬਸਤ ਕਰਨ ਅਤੇ ਕੁਝ ਜਰੂਰੀ ਦਸਤਖਤ ਕਰਨ ਹਸਪਤਾਲ ਬੁਲਾਇਆ ਸੀ..!
ਕਾਗਜੀ ਕਾਰਵਾਈ ਅਤੇ ਸਾਰੇ ਦਸਤਖਤ ਕਰਾਉਣ ਮਗਰੋਂ ਜਦੋਂ ਦੇਹ ਹਵਾਲੇ ਕਰਨ ਦੀ ਵਾਰੀ ਆਈ ਤਾਂ ਥੋੜਾ ਝਕਦਾ ਹੋਇਆ ਬਹਾਨੇ ਜਿਹੇ ਕਰਨ ਲੱਗਾ..!
ਅਖ਼ੇ ਘਰਦੇ ਆਖਦੇ ਨੇ ਕੇ ਓਥੇ ਹੀ ਕੋਈ ਹੀਲਾ ਵਸੀਲਾ ਕਰ ਆਉਣਾ..ਲਿਆਉਣ ਦੀ ਲੋੜ ਨਹੀਂ..ਬਾਕੀਆਂ ਲਈ...
ਰਿਸ੍ਕ ਏ..!
ਬਥੇਰੀ ਤਸੱਲੀ ਦਿੱਤੀ..ਦੋ ਬੰਦੇ ਇਥੋਂ ਜਾਣਗੇ..ਲਾਸ਼ ਨੂੰ ਸੀਲ ਬੰਦ ਕਰਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਚੰਗੀ ਤਰਾਂ ਸੇਨੇਟਾਈਜ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇਗਾ..ਸਾਰੇ ਪਰਿਵਾਰ ਨੂੰ ਇੱਕ ਸਪੈਸ਼ਲ ਕਿੱਟ ਵੀ ਦਿੱਤੀ ਜਾਵੇਗੀ..
ਪਰ ਉਸਨੇ ਅੱਗਿਓਂ ਬਿਲਕੁਲ ਵੀ ਹਾਮੀ ਨਾ ਭਰੀ..!
ਅਖੀਰ ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਲਾਵਾਰਿਸ਼ ਖਾਤੇ ਪਵਾ ਖੁਦ ਸੰਸਕਾਰ ਕਰਵਾ ਦਿੱਤਾ..ਪਰਿਵਾਰ ਦਾ ਕੋਈ ਜੀ ਨੇੜੇ ਨਾ ਲੱਗਾ ਬੱਸ ਦੂਰੋਂ ਹੀ ਵੇਖਦੇ ਰਹੇ..!
ਓਸੇ ਸ਼ਾਮ ਸਾਰਾ ਪਰਿਵਾਰ ਹਸਪਤਾਲ ਦੇ ਵਰਾਂਡੇ ਵਿਚ ਬੈਠਾ ਵੇਖ ਹੈਰਾਨ ਹੋ ਗਿਆ..!
ਪੁੱਛਿਆ ਤਾਂ ਆਖਣ ਲੱਗੇ ਜੀ ਡੈਡੀ ਦਾ ਮੌਤ ਦਾ ਸਰਟੀਫਿਕੇਟ ਚਾਹੀਦਾ..ਰਾਤ ਦਾ ਘਰੇ ਕਿੰਨੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਕਲੇਸ਼ ਜਿਹਾ ਪਿਆ ਹੋਇਆ..!
ਏਨੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਸਿਰਫ ਏਹੀ ਖਿਆਲ ਆਈ ਜਾਵੇ ਕੇ ਮੜੀ ਵਿਚ ਸਵਾਹ ਬਣ ਗਏ ਪੂਰਨ ਸਿੰਘ ਦੀ ਰੂਹ ਜਰੂਰ ਖੁਸ਼ ਹੋ ਰਹੀ ਹੋਵੇਗੀ..ਕਿਓੰਕੇ ਅੱਜ ਉਸਦੇ ਨਿੱਕੇ ਪੁੱਤ ਦਾ ਹੀ ਨਹੀਂ ਸਗੋਂ ਸਾਰੇ ਪਰਿਵਾਰ ਦਾ ਖੂਨ ਜੂ ਪਤਲਾ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ!
ਹਰਪ੍ਰੀਤ ਸਿੰਘ ਜਵੰਦਾ
