ਪ੍ਰਾਹੁਣਾ ਸਾਬ੍ਹ! (2)
ਜੀਤੋ ਨੂੰ ਮੀਤੇ ਦੇ ਲੜ ਬੰਨ੍ਹ ਡੋਬਣ ਚ, ਵੱਡਾ ਹੱਥ ਜੀਤੋ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਭੈਣ ਬਲਬੀਰੋ, ਉਰਫ ਬੀਬੋ ਦਾ ਸੀ। ਮੀਤੇ ਦੇ ਪਿਓ ਤੇ ਬੀਬੋ ਦੇ ਘਰਵਾਲੇ ਰੇਸ਼ਮ ਸਿਉਂ ਦੀ ਵੱਟ ਸਾਂਝੀ ਸੀ ਤੇ ਤਕੜਾ ਯਾਰਾਨਾ ਸੀ। ਬਸ ਤਾਂ ਹੀ ਬੀਬੋ ਆਪਣੀ ਛੋਟੀ ਭੈਣ ਦੀ ਵਿਚੋਲਣ ਬਣੀ ,ਅਸਲ ਚ ਬੀਬੋ, ਜੀਤੋ ਤੋਂ 20 ਸਾਲ ਵੱਡੀ ਸੀ, ਪੁਰਾਣੇ ਸਮਿਆਂ ਚ ਨੂੰਹ, ਸੱਸ ਆਮ ਈ ਕੱਠੀਆਂ ਪੰਜੀਰੀ ਖਾਂਦੀਆਂ ਸਨ। ਮੇਰਾ ਆਵਦਾ ਮਾਮਾ, ਵੱਡੇ ਮਾਮੇ ਦੇ ਪੁੱਤਰ ਤੋਂ ਤੇ ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਮੇਰੇ ਵੱਡੇ ਮਾਮੇ ਦੀ ਕੁੜੀ ਤੋ ਛੋਟੇ ਹਨ। ਬੀਬੋ, ਕਬਰਵਾਲੇ ਆਲੀ ਕਮਲਪ੍ਰੀਤ ਕੌਰ ਆਂਗੂ ਤਕੜੇ ਸ਼ਰੀਰ ਦੀ ਧਣੀ ਸੀ, ਜੀਤੋ ਨੂੰ ਤਾਂ ਆਪਣੀ ਧੀ ਈ ਸਮਝਦੀ ਸੀ ਪਰ ਆ ਫੈਸਲਾ ਅਣਜਾਣੇ ਚ ਲੈ ਬੈਠੀ ਸੀ। ਉੱਧਰ ਮੀਤੇ ਦਾ ਸਹੁਰੇ ਘਰ ਜਲੂਸ ਕੱਢਣ ਦਾ ਸਿਲਸਿਲਾ, ਰਾਤ ਆਲੀ ਰੇਲਗੱਡੀ ਵਾਂਗ ਈ ਲਗਾਤਾਰ ਜਾਰੀ ਸੀ।
ਲਓ ਜੀ ਬੋਹੜਆਲੇ, ਮੀਤੇ ਦੇ ਸਾਲੇ ਦਾ ਵਿਆਹ ਆ ਗਿਆ, ਤੇ ਇੱਧਰ ਸਹਿਵਾਗ ਨੇ ਵੀ ਪ੍ਰੈਕਟਿਸ ਆਲੀਆਂ ਧੂੜਾਂ ਈ ਪੱਟ ਰੱਖੀਆਂ ਸੀਂ। ਹਰੇਕ ਪਿੰਡ ਚ ਚਾਰ-ਪੰਜ ਅਜਿਹੇ ਬੰਦੇ ਹੁੰਦੇ ਨੇਂ, ਜਿੰਨਾਂ ਦੇ ਵਾਂਢੇ ਜਾਣ ਜਾਂ ਕਿਸੇ ਵੀ ਯਾਤਰਾ ਤੇ ਕਈ ਦਿਨ ‘ਦਫਾ’ ਹੋਣ ਤੇ, ਪਿਛੋਂ ਸਾਰੇ ਪਿੰਡ ਨੂੰ ਚਾਅ ਚੜ੍ਹ ਜਾਂਦਾ ਏ,, ਅਜਿਹੇ ਹੀ ਚਾਰ ਲੰਗੋੜ ਨਾਲ ਲੈ ਮੀਤਾ, ਮਾਫ ਕਰਨਾ ਸਰਦਾਰ ਗੁਰਮੀਤ ਸਿੰਘ ਵਿਆਹ ਤੋਂ ਦੋ ਦਿਨ ਪਹਿਲਾਂ ਈ ਸਹੁਰੇ ਅੱਪੜ ਗਏ।
ਪੂਰਾ ਬੋਹੜਵਾਲਾ ਪਿੰਡ ਖਾਤਰਦਾਰੀ ਚ, ਮੀਤੇ ਦੀ ਜਲੂਸ ਕੱਢਣ ਦੀ ਹਰ ਟਰਾਈ ਫੇਲ੍ਹ। ਜਾਗੋ ਦਾ ਜਬਰਦਸਤ ਮਾਹੌਲ ਚੱਲ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਇੱਕ ਮਨਹੂਸ ਫੋਨ ਕਾਲ ਆਈ,,ਆਹ! ਕੁੜੀ ਦੇ ਭਰਾ ਨੂੰ ਅਟੈਕ ਤੇ ਮੌਤ,, ਇਕਦਮ ਖੁਸ਼ੀ ਦਾ ਮਾਹੌਲ ਮਾਤਮ ਚ ਤਬਦੀਲ।
ਸਾਰੇ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰਾਂ ਚ, ਜੀਤੋ ਤੇ ਬੀਬੋ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰਲੀ ਭੈਣ ਬੰਸੋ ਦੇ ਘਰਵਾਲੇ ਇਕਬਾਲ ਸਿੰਘ ਨੇ ਕਿਹਾ,”ਵੇਖੋ ਸਵੇਰੇ ਆਨੰਦ ਕਾਰਜ ਤਾਂ ਕਰਨੇ ਈ ਪੈਣੇ ਨੇਂ, ਪਰ ਹੁਣ ਸਿਰਫ ਚਾਰ ਬੰਦੇ ਈ ਜਾਓ, ਪ੍ਰਾਹੁਣਿਆਂ ਚੋਂ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੇ ਰੇਸ਼ਮ ਸਿੰਘ ਜੀ,...
...
ਹੋਰ ਕਹਾਣੀਆਂ ਪੜ੍ਹਨ ਲਈ ਜਰੂਰ ਇੰਸਟਾਲ ਕਰੋ ਸਾਡੀ ਪੰਜਾਬੀ ਕਹਾਣੀਆਂ ਐਪ
