ਸ਼ਿਵ ਜਹਾਨੋਂ ਜਾਣ ਲੱਗਾ ਤਾਂ ਵਹੁਟੀ ਨੂੰ ਕੋਲ ਸੱਦ ਲਿਆ ਅਖ਼ੇ ਨੁੱਕਰਾਂ ਫਰੋਲ ਕੇ ਵੇਖ ਘਰੇ ਕੋਈ ਦਵਾਈ ਤੇ ਨਹੀਂ ਬਚੀ..ਅੱਗੋਂ ਆਖਣ ਲੱਗੀ ਆਹ ਸਾਧ ਵੱਲੋਂ ਦਿੱਤੀ ਇੱਕ ਪੁੜੀ ਹੀ ਬਚੀ ਏ ਬੱਸ..!
ਓਸੇ ਵੇਲੇ ਫੱਕਾ ਮਾਰ ਲਿਆ ਅਖ਼ੇ ਲਿਆ ਆਹ ਵੀ ਖਾਂਦਾ ਜਾਵਾਂ ਨਹੀਂ ਤੇ ਕੱਲ ਨੂੰ ਆਖੇਗਾ ਮੇਰੀ ਦਿੱਤੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਖਾਦੀ..ਤਾਂ ਮਰ ਗਿਆ ਏ!
ਗੁਰਾਂ ਦੇ ਨਾਮ ਤੇ ਵੱਸਦਾ ਤੇ ਭਾਵੇਂ ਏਡੀ ਛੇਤੀ ਕਿਧਰੇ ਨਹੀਂ ਜਾਂਦਾ ਪਰ ਵਰ੍ਹਿਆਂ...
...
ਹੋਰ ਕਹਾਣੀਆਂ ਪੜ੍ਹਨ ਲਈ ਜਰੂਰ ਇੰਸਟਾਲ ਕਰੋ ਸਾਡੀ ਪੰਜਾਬੀ ਕਹਾਣੀਆਂ ਐਪ