ਹੁਣ ਦੇਵ ਕਨੇਡਾ ਪੱਕਾ ਸੈੱਟ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ। ਪਿੰਡ ਤਾ ਹੁਣ ਭੁੱਲ ਗਿਆ ਕੰਮ ਕਾਰ ਵਿੱਚ ਕਦੋ ਦਿਨ ਲੰਘ ਜਾਂਦਾ ਪਤਾ ਹੀ ਨਹੀਂ ਚੱਲਦਾ ਸੀ।ਘਰ ਵਾਲੀ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਕਨੇਡਾ ਆਏਆ ਵੀਹ ਕੁ ਸਾਲ ਹੋ ਗਏ ਸੀ ਬੱਚੇ ਵੀ ਹੁਣ ਵੱਡੇ ਹੋ ਰਹੇ ਸਨ।ਪੈਸੇ ਦੀ ਵੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਘਾਟ ਨਹੀਂ ਸੀ ਪਰ ਫਿਰ ਵੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਨਾ ਕੁਝ ਤਾ ਘੱਟ ਸੀ।ਪਰ ਕੀ?? ਸਮਝ ਨਹੀਂ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਇਕ ਦਿਨ ਦੇਵ ਆਪਣੀ ਘਰ ਵਾਲੀ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦਾ ਭਾਗਵਾਨੇ ਚੱਲ ਆਪਾ ਪੰਜਾਬ ਚੱਲਦੇ ਹਾ।ਘਰਵਾਲ਼ੀ ਵੀ ਹੈਰਾਨ ਕੀ ਅਚਾਨਕ ਕੀ ਹੋ ਗਿਆ ਇਹਨਾ ਨੂੰ ।
ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਜਹਾਜ਼ ਚੜ ਗਏ ਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾ ਦੇਵ ਆਪਣੇ ਪਿੰਡ ਵਾਲੇ ਸਕੂਲੇ ਗਿਆ ਜਿੱਥੇ ਬਚਪਨ ਬਿਤਾਏਆ ਸੀ ਸਕੂਲ ਬਹੁਤ ਬਦਲ ਗਿਆ ਸੀ ਦੇਵ ਦੋ ਘੰਟੇ ਉੱਥੇ ਰਿਹਾ ਤੇ ਫੇਰ ਆਪਣੇ ਘਰ ਚਲਾ ਗਿਆ ਬੁੱਢੇ ਮਾ ਬਾਪ ਤਾ ਦੇਵ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਹੈਰਾਨ ਹੀ ਹੋ ਗਏ ਰੋਜ਼ ਫ਼ੋਨ ਆਉਦਾ ਸੀ ਪੈਸੇ ਵੀ ਆਉਦੇ ਸੀ ਪਰ ਦੇਵ ਨਹੀਂ ਆਉਦਾ ਸੀ ਪਰ ਅੱਜ ਅਚਾਨਕ ਕਿੱਦਾਂ ?ਬਾਪੂ ਨੇ ਘੁੱਟ ਕੇ ਜਦੋ ਦੇਵ ਨੂੰ ਜੱਫੀ ਪਾਈ ਤਾ ਦੇਵ ਦੀ ਸਮਝ ਆਣ ਲੱਗ ਪਿਆਂ ਕੀ ਮੇਰੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿੱਚ ਮਾ ਬਾਪ ਦੇ ਪਿਆਰ ਦੀ ਹੀ ਘਾਟ ਸੀ।ਜਿਹੜਾ ਮੈਨੂੰ ਬੇਚੈਨ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ
ਬੇਬੇ ਬਾਪੂ ਦੇ ਘਰੇ ਤਾ ਅੱਜ ਰੌਣਕਾਂ ਲੱਗੀਆ ਸੀ।ਅੱਜ ਦੇਵ ਦਾ ਛੋਟਾ ਭਰਾ ਵੀ ਬੜਾ ਖੁਸ਼ ਸੀ
ਸਾਰੇ ਜਣੇ ਮਿੱਲ ਕੇ ਇਕੱਠੇ ਵੀਹ ਸਾਲਾ ਬਾਅਦ ਰੋਟੀ ਖਾ ਰਹੇ ਸੀ।
ਰੋਟੀ ਖਾਂਦੇ ਹੋਏ ਪਿੰਡ ਦੀਆ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰਾਂ ਦੀਆ ਗੱਲਾ ਵੀ ਹੋਣ ਲੱਗੀਆ ਗੱਲਾ ਗੱਲਾ ਵਿੱਚ ਹੀ ਪਤਾ ਲੱਗਾ ਹੁਣ ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚ ਪਹਿਲਾ ਵਰਗਾ ਪਿਆਰ ਨਹੀਂ ਰਿਹਾ ਭਰਾ ਆਪਣੇ ਭਰਾ ਤੋਂ ਹੀ ਤੰਗ ਮਾ ਬਾਪ ਦੀ ਖ਼ਬਰ ਸਾਰ ਲੈਣ ਵਾਲਾ ਵੀ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ।ਨੇੜੇ ਦੇ ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਸਾਡਾ ਘਰ ਹੀ ਇਕੱਲਾ ਜਿੱਥੇ ਤੇਰੇ ਬੇਬੇ ਬਾਪੂ ਇਕੱਠੇ ਨੇ ਤੇ ਤੂੰ ਖ਼ਰਚਾ ਪਾਣੀ ਭੇਜਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਘਰੇ। ਬਾਕੀਆਂ ਦੇ ਬੁੜਾ ਕਿਤੇ ਹੋਰ ਤੇ ਬੁੜੀ ਕਿਤੇ ਹੋਰ ਚਾਰ ਦਿਨ ਕਿਸੇ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰ ਕੌਲ ਚਾਰ ਦਿਨ ਕਿਸੇ ਕੋਲ ਕਾਕਾ ਤੂੰ ਹੀ ਬੀਬਾ ਪੁੱਤ ਹੈ ਜਿਹਨੇ ਮਾ ਬਾਪ ਸੰਭਾਲ਼ੇ ਹੋਏ ਨੇ ਬੋਲਦੇ ਬੋਲਦੇ ਬਾਪੂ ਜੀ ਦੀਆ ਅੱਖਾਂ ਭਰ ਆਈਆ।
ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਪਿੰਡ ਘੁੰਮਦੇ ਹੋਏ ਬਾਪੂ ਜੀ ਬੋਲੇ ਪੁੱਤਰਾਂ ਮੇਰੇ ਦਿਲ ਦੀ ਖਵਾਹਿਸ ਹੈ ਕੀ ਸਾਰੇਆ ਦੇ ਮਾ ਬਾਪ ਇਕੱਠੇ ਰਹਿਣ।ਪਤੀ ਪਤਨੀ ਦੋਵੇਂ ਇਕੱਠੇ ਹੋਣ ਬੁਢਾਪਾ ਵੀ ਖ਼ੁਸ਼ੀ ਖ਼ੁਸ਼ੀ ਲੰਘ ਜਾਂਦਾ ਹੋਰ ਨਾਲ ਕੀ ਬੰਦੇ ਨੇ ਲੈ ਕੇ ਜਾਣਾ ਇੱਥੋਂ ।
ਹੁਣ ਦੇਵ ਨੂੰ ਸਾਰਾ ਕੁਝ ਸਮਝ ਆ ਗਿਆ ਉਸਨੇ ਪਿੰਡ ਦੇ ਸਰਪੰਚ ਨੂੰ ਨਾਲ ਲੈ ਕੇ ਜਿੰਨੀ ਵੀ ਕਨੂੰਨੀ ਕਾਰਵਾਈ ਸੀ ਕਰਾ ਲਈ ਤੇ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਇਕ ਬਿਰਧ ਆਸ਼ਰਮ ਦੀ ਤਿਆਰੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀ । ਕਨੇਡਾ ਦਾ ਸਾਰਾ ਕੰਮ ਆਪਣੇ ਮੁੰਡੇ ਨੂੰ ਦੇ ਕੇ ਉਧਰੋ ਫ੍ਰੀ ਹੋ ਗਿਆ ਸਾਰਾ ਧਿਆਨ ਪਿੰਡ ਵਾਲੇ ਆਸ਼ਰਮ ਤੇ ਲਾ ਦਿੱਤਾ।
ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਆਣਾਂ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸਾਰੇ ਜਣੇ ਹੱਸੀ ਖ਼ੁਸ਼ੀ ਰਹਿ ਰਹੇ ਸੀ।ਦੇਵ ਨੇ ਪੂਰੀ ਤਰਾਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪਿੰਡ ਤੇ ਸ਼ਹਿਰ ਲਈ ਸਮਰਪਿਤ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ । ਇਲਾਕੇ ਲਈ ਦੇਵ ਇਕ ਮਿਸਾਲ ਬਣ ਿਗਆ ਸੀ।ਨੇੜੇ ਨੇੜੇ ਦੇ ਪਿੰਡਾਂ ਦੇ ਹੋਰ ਵੀ ਪਰਦੇਸੀ ਵੀਰ ਨਾਲ ਜੁੜ ਗਏ ਪੈਸੇ ਦੀ ਤਾ ਪਹਿਲਾ ਹੀ ਕੋਈ ਘਾਟ ਨਹੀਂ ਸੀ ।ਹੁਣ ਜਿਹਦਾ ਵੀ ਪੁੱਤ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਰੱਖਦਾ ਆਪਣੇ ਮਾ ਬਾਪ ਨੂੰ ਉਹ ਆਸ਼ਰਸ ਵਿੱਚ ਆ ਜਾਂਦੇ
ਦੇਵ ਦੇ ਮਾ ਬਾਪੂ ਤੇ ਸਾਰਾ ਪਰਿਵਾਰ ਤਾ ਖੁਸ਼ ਸੀ ਪਰ ਦੇਵ ਨੂੰ ਹਾਲੇ ਵੀ ਸਕੂਨ ਨਹੀਂ ਮਿਲ ਰਿਹਾ ਸੀ ਬਿਰਧ ਆਸ਼ਰਮ ਵਿੱਚ ਆ ਕੇ ਮਾ ਬਾਪ ਤਾ ਖੁਸ ਸਨ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਪਰ ਆਪਣਾ ਘਰ ਤਾ ਆਪਣਾ ਹੀ ਹੁੰਦਾ ਦੇਵ ਨੂੰ ਸਮਝ ਨਹੀਂ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕੋਈ ਧੀ ਪੁੱਤ ਏਨੇ ਕਠੋਰ ਕਿਵੇਂ ਹੋ ਸਕਦੇ ਨੇ ਜ਼ਿਹਨਾਂ ਮਾ ਬਾਪ ਨੇ ਤਕਲੀਫ਼ਾਂ ਝੱਲ ਕੇ ਆਪਣੇ ਪੁਤਰਾ ਨੂੰ ਪਾਲੇਆ ਓਹ ਕਿਵੇਂ ਮਾ ਬਾਪ ਨੂੰ ਘਰੋਂ ਕੱਢ ਸਕਦੇ ਨੇ।ਬਿਰਧ ਆਸ਼ਰਮ ਕੋਈ ਪੱਕਾ ਹੱਲ...

...

ਹੋਰ ਕਹਾਣੀਆਂ ਪੜ੍ਹਨ ਲਈ ਜਰੂਰ ਇੰਸਟਾਲ ਕਰੋ ਸਾਡੀ ਪੰਜਾਬੀ ਕਹਾਣੀਆਂ ਐਪ