ਵੰਸ਼

ਬਾਬਾ ਜੀ ਸਤਿ ਸ਼੍ਰੀ ਅਕਾਲ! ਖੁੰਢ ਕੋਲ ਆਉਂਦਿਆ ਸਰਪੰਚ ਕਿਰਪਾਲ ਸਿੰਓਂ ਨੇ ਬਾਬੇ ਕਰਮ ਸਿੰਓਂ ਨੂੰ ਕਿਹਾ।

ਓਹ ਆ ਬਈ ਸਰਪੰਚਾ, ਹੁਣ ਤਾਂ ਦਿਸਣੋਂ ਵੀ ਗਿਐਂ ਜਦੋਂ ਦੀ ਸਰਪੰਚੀ ਮਿਲੀ ਐ। ਬਾਬੇ ਕਰਮ ਸਿੰਓਂ ਨੇ ਕਿਰਪਾਲੇ ਨੂੰ ਆਪ ਤੋਂ ਛੋਟਾ ਹੋਣ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਓਹੋ ਹੀ ਅੰਦਾਜ ਨਾਲ ਬੁਲਾਉੰਦਿਆਂ ਕਿਹਾ।

ਓਹ ਕਾਹਦੀ ਸਰਪੰਚੀ ਆ ਬਾਬਾ, ਨਿਰੇ ਧੱਕੇ ਨੇ, ਕਦੇ ਕਿਤੇ ਜਾਣਾ ਪੈਂਦੈ, ਕਦੇ ਕਿਤੇ…..! ਕਿਰਪਾਲੇ ਐਹੋ ਜਿਹੇ ਸੁਭਾਅ ਨਾਲ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ ਜਿਵੇਂ ਓਹ ਸੱਚਮੁੱਚ ਹੀ ਸਰਪੰਚੀ ਤੋਂ ਨਾਖੁੱਸ਼ ਹੋਵੇ।
ਓ ਨਾਲੇ ਬਾਬਾ ਜੀ ਮੈਂ ਸੁਣਿਐਂ ਲੱਖੇ ਹੋਰਾਂ ਸਿਰ ਵਧਾਈਆਂ ਹੋਗੀਆਂ, ਸੁੱਖ ਨਾਲ ਪੁੱਤ ਆਲਾ ਹੋ ਗਿਆ ਲੱਖਾ? ਕਿਰਪਾਲੇ ਨੇ ਨਾਲੋ-ਨਾਲ ਕਰਮੇ ਅੱਗੇ ਇੱਕ ਹੋਰ ਸਵਾਲ ਕੱਢ ਮਾਰਿਆ।

ਹਾਂ ਕਾਕਾ, ਓਹਦੇ ਘਰ ਦੇਰ ਆ ਹਨੇਰ ਨੀ, ਪਰ ਬੜੀ ਦੇਰ ਬਾਅਦ ਸੁਣੀ ਐਂ ਰੱਬ ਨੇ ਓਹਨਾਂ ਦੀ। ਕਰਮ ਸ਼ਿੰਓਂ ਨੇ ਦੱਸਦਿਆਂ ਕਿਹਾ।

ਨਾਲੇ ਬਾਬਾ ਜੀ ਮੈਂ ਤਾਂ ਕੁੱਝ ਹੋਰ ਏ ਸੁਣ ਰੱਖਿਆ, ਅਕੇ ਓਹਨਾਂ ਦੇ ਘਰ ਨੂੰ ਤਾਂ ਕਿਸੇ ਸਿਆਣੇ ਦਾ ਸ਼ਰਾਫ ਮਿਲਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਫੇਰ ਏਹ ਕਿੱਦਾਂ ਹੋ ਗਿਆ। ਕੋਲੇ ਹੀ ਬੈਠੇ ਸੱਦੇ ਕੇ ਟੱਲੀ ਨੇ ਕਰਮ ਸਿੰਓਂ ਤੋਂ ਪੁੱਛਦਿਆਂ ਆਖਿਆ।

ਓਇ ਕਾਕਾ ਟੱਲੀ, ਹਾਂ ਤੂੰ ਸਹੀ ਸੁਣਿਆਂ ਏਂ ਕਹਿੰਦੇ ਪਿੱਛਲੀਆਂ ਚ‘ ਅਪਣੇ ਪਿੰਡ ਆਲੇ ਗੁਰੂ ਘਰੇ ਕੋਈ ਮਹਾਰਾਜ ਦੀ ਸਵਾਰੀ ਨਹੀ ਸੀ ਹੁੰਦੀ ਬੱਸ ਹੀ ਐਵੇਂ ਲੋਕ ਏਥੇ ਆ ਕੇ ਰੱਬ-ਰੱਬ ਕਰ ਲਿਆ ਕਰਦੇ ਸੀ। ਓਹ ਤਾਂ ਇੱਕ ਵਾਰ ਜੈਲੂ ਹੋਰਾਂ ਦਾ ਦਾਦਾ ਅਪਣੇ ਪਿੰਡ ਬਹੁਤ ਹੀ ਪਹੁੰਚੇ ਹੋਏ ਸੰਤਾਂ ਨੂੰ ਲੈ ਆਇਆ ਅਕੇ ਬਾਬਾ ਜੀ ਤੁਸੀਂ ਸਾਡੇ ਪਿੰਡ ਆਲੇ ਗੁਰੂ ਘਰੇ ਹੀ ਰਹਿਓ, ਬੱਸ ਤਦ ਤੋਂ ਹੀ ਓਹ ਰਹਿਣ ਲੱਗ ਪਏ ਤੇ ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਲੱਖੇ ਦਾ ਦਾਦਾ ਨਿੱਤ ਸੰਤਾਂ ਨੂੰ ਮੰਦੇ ਬੋਲ ਬੋਲਿਆ ਕਰੇ!
ਹੱਟ ਮੋਇਆ ਤੇਰਾ ਬੇੜਾ ਗਰਕ ਜੇ ! ਕਰਮ ਸਿੰਓਂ ਦੀ ਗੱਲ ਚੱਲਦਿਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਹੀ ਕਿਲਪਾਲਾ ਬੋਲ ਪਿਆ।

ਬੱਸ ਕਾਕਾ ਕੁੱਝ ਦਿਨ ਤਾਂ ਸੰਤ ਓਹਦੇ ਆਖਣ ਤੇ ਚੁੱਪ ਰਹੇ ਤੇ ਇੱਕ ਦਿਨ ਸੰਤ ਸਵੇਰੇ ਸਵੇਰੇ ਜੰਗਲ ਪਾਣੀ ਵੱਲ ਜਾਣ ਲੱਗੇ ਤੇ ਲੱਖੇ ਦਾ ਦਾਦਾ ਆ ਟੱਪਕਿਆ ਤੇ ਬੋਲਿਆ!

“ਤੂੰ ਗਿਆ ਨੀ ਹਲੇ, ਜੇ ਚੰਗੀ...

...

Continue Reading

ਹੋਰ ਕਹਾਣੀਆਂ ਪੜ੍ਹਨ ਲਈ ਜਰੂਰ ਇੰਸਟਾਲ ਕਰੋ ਸਾਡੀ ਪੰਜਾਬੀ ਕਹਾਣੀਆਂ ਐਪ