ਬੱਤਿਆਂ ਦਾ ਸਵਾਦ
ਚਾਲੀ ਕੁ ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ ਸਾਡੇ ਬਚਪਨ ਵੇਲੇ ਕੋਲਡ ਡਰਿੰਕਸ ਨੂੰ ਬੱਤੇ ਹੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਉਸ ਵੇਲੇ ਦੀ ਇਹ ਸਭ ਤੋਂ ਸਵਾਦ ਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਤਰਸ ਕੇ ਮਿਲਣ ਵਾਲੀ ਸ਼ੈਅ ਹੁੰਦੀ ਸੀ। ਉਸ ਵੇਲੇ ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚ ਬਰਾਂਡਿਡ ਕੋਲਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ਮਿਲਦਾ ਸਗੋਂ ਉਹਨਾਂ ਹੀ ਬੋਤਲਾਂ ਵਿੱਚ ਦੇਸੀ ਮਾਲ ਭਰਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਬ੍ਰਾਂਡ ਕੇਵਲ ਕੈਂਪਾ ਕੋਲਾ, ਲਿਮਕਾ, ਗੋਲਡ ਸਪਾਟ ਤੇ ਡਬਲ ਸੈਵਨ ਹੀ ਹੁੰਦੇ ਸਨ ਉਹ ਵੀ ਦੋ ਸੌ ਐੱਮ.ਐੱਲ.ਦੀਆਂ ਬੋਤਲਾਂ ਵਿੱਚ।
ਪਿੰਡਾਂ ਦੀਆਂ ਹੱਟੀਆਂ ਵਾਲਿਆਂ ਦਾ ਬੱਤੇ ਪਿਆਉਣ ਦਾ ਇੱਕ ਆਪਣਾ ਹੀ ਤਰੀਕਾ ਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਇੱਕ ਵੱਡੇ ਸਾਰੇ ਗਲਾਸ ਨੂੰ ਸੂਏ ਨਾਲ ਬਰਫ਼ ਤੋੜ ਕੇ ਭਰਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਫਿਰ ਉਸ ਉੱਪਰ ਚਮਚੇ ਨਾਲ ਕਾਲਾ ਲੂਣ ਪਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ ਤੇ ਅਖੀਰ ‘ਤੇ ਬੋਤਲ ਖੋਲ੍ਹ ਕੇ ਲਾਲ ਜਾਂ ਪੀਲੇ ਰੰਗ ਦਾ ਸੋਢਾ ਉਲੱਦ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ। ਫਿਰ ਇਹ ਉਬਲਦੇ ਗੈਸ ਵਾਲਾ ਸੋਢਾ ਹਿਲਾ-ਹਿਲਾ ਕੇ ਸਾਰੀ ਬਰਫ ਵਿੱਚੇ ਹੀ ਖੋਰ ਕੇ ਪੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਇੱਕ ਵਾਰ ਮੈਂ ਕਣਕ ਦੀਆਂ ਵਾਢੀਆਂ ਦੇ ਦਿਨਾਂ ਵਿੱਚ ਨਾਨਕੇ ਪਿੰਡ ਠੱਠੀਖਾਰੇ ਗਿਆ ਤਾਂ ਰਾਤ ਨੂੰ ਮਾਮੇ ਦੇ ਮੁੰਡੇ ਨਾਲ ਕਣਕ ਦੇ ਬੋਹਲ ਦੀ ਰਾਖੀ ਸੌਣ ਚਲਾ ਗਿਆ।
ਰਾਤ ਨੂੰ ਅਸੀਂ ਬੱਤੇ ਪੀਣ ਦੀ ਸਲਾਹ ਬਣਾ ਲਈ। ਸਿਰਹਾਣੇ ਦੇ ਉਛਾੜ ਵਿੱਚ ਕਣਕ ਭਰ ਲਈ ਤੇ ਹੱਟੀ ਵਾਲਿਆਂ ਦਾ ਜਾ ਬੂਹਾ ਖੜਕਾਇਆ।
ਉਹਨਾਂ ਕੋਲੋਂ ਬੋਤਲਾਂ, ਬਰਫ਼, ਸੂਆ ਤੇ ਲੂਣ ਲੈ ਆਏ। ਪਾਣੀ ਵਾਲੇ ਡੋਲੂ ਵਿੱਚ ਘੋਲ ਤਿਆਰ ਕਰ ਕੇ ਗਲਾਸਾਂ ਨਾਲ ਰੱਜ ਕੇ ਪੀਤਾ ਤੇ ”ਕਣਕ ਦੀ ਰਾਖੀ” ਸੌਂ ਗਏ। ਸਵੇਰੇ ਬਾਬੇ ਦੇ ਬੋਲਣ ਨਾਲ ਬੋਤਲਾਂ ਤੇ ਸੂਆ ਹੱਟੀ ਵਾਲੇ ਨੂੰ ਵਾਪਿਸ ਕਰ ਆਏ।
ਇਹ ਕੰਮ ਤਿੰਨ ਕੁ ਦਿਨ ਚਲਦਾ ਰਿਹਾ ਕਿਉਂਕਿ ਬਿਜਲੀ ਦੇ ਥਰੈਸ਼ਰ ਨਾਲ ਕਣਕ ਦੀ ਗਹਾਈ ਕਈ ਦਿਨ ਚਲਦੀ ਹੁੰਦੀ ਸੀ। ਇੱਕ ਦਿਨ ਸਾਡੀ ਸਵੇਰੇ ਜਾਗ ਨਾ ਖੁੱਲੀ ਤੇ ਮਾਮੀ ਜੀ ਚਾਹ ਦੇਣ ਆ ਗਏ। ਸਾਡੇ ਲਾਗੇ ਪਈਆਂ ਬੋਤਲਾਂ ਤੋਂ ਸਾਡਾ ਭੇਤ ਖੁੱਲ੍ਹ ਗਿਆ ਤੇ ਸਾਡੇ ਕਣਕ ਦੀ ਰਾਖੀ ਸੌਣ ‘ਤੇ ਪਾਬੰਦੀ ਲੱਗ ਗਈ।
ਹੁਣ ਭਾਵੇਂ ਘਰ ਵਿੱਚ ਬਰਾਂਡਿਡ ਡ੍ਰਿੰਕ੍ਸ ਦਾ ਢੇਰ ਲੱਗਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ਪਰ ਨਾ ਤਾਂ ਓਨਾ ਪੀਣ ਨੂੰ ਹੀ ਦਿਲ ਤਰਸਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਉਹਨਾਂ ਬੱਤਿਆਂ ਜਿੰਨਾ ਸਵਾਦ ਹੀ ਆਉਂਦਾ ਹੈ।

ਆਉ ਤੁਹਾਨੂੰ ਜਾਣਕਾਰੀ ਦਿੰਦੇ ਹਾ ਇਸ ਵੇਲੇ ਇੱਕ ਵੱਡੀ ਜਾਣਕਾਰੀ ਮਿਲੀ ਹੈ ਜਾਣਕਾਰੀ ਅਨੁਸਾਰ ਕੈਨੇਡਾ ਦੇ ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਜਸਟਿਨ ਟਰੂਡੋ ਨੇ ਕੋਰੋਨਾਵਾਇਰਸ ਦੇ ਕਾਰਨ ਇੱਕ ਅਹਿਮ ਐਲਾਨ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਜਾਣਕਾਰੀ ਅਨੁਸਾਰ ਅਮਰੀਕਨ ਨਾਗਰਿਕਾਂ ਅਮਰੀਕਨ ਗਰੀਨ ਕਾਰਡ ਹੋਲਡਰਾਂ, ਕੂਟਨੀਤਕਾਂ ਨੂੰ ਛੱਡ ਕੇ ਕੈਨੇਡਾ ‘ਚ ਸਾਰੇ ਬਾਹਰਲਿਆਂ ਦਾ ਹਵਾ, ਪਾਣੀ, ਜ਼ਮੀਨ ਰਾਹੀਂ ਦਾਖਲਾ ਬੰਦ। ਕੈਨੇਡੀਅਨ ਸਿਟੀਜ਼ਨ ਅਤੇ ਕੈਨੇਡੀਅਨ ਪੀ. ਆਰ. ਨੂੰ ਕੋਈ ਰੋਕ ਨਹੀਂ।

ਜਲਦੀ ਵਾਪਸ ਮੁੜਨ ਦੀ ਬੇਨਤੀ। ਕੈਨੇਡਾ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਆਪਣੇ ਮੁਲਕ ਘੁੰਮਣ ਗਏ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਅਤੇ ਵਰਕ ਪਰਮਿਟ ਵਾਲੇ ਲੋਕ ਹਾਲਾਤ ਸੁਧਰਨ ਤੱਕ ਕੈਨੇਡਾ ਨਹੀਂ ਆ ਸਕਣਗੇ। 10 ਬਿਲੀਅਨ ਡਾਲਰ ਦੀ ਹੰਗਾਮੀ ਮਦਦ ਐਲਾਨੀ ਬਾਹਰ ਜਾਏ ਬਿਨਾ ਸਰਦਾ ਤਾਂ ਘਰ ਹੀ ਰਹੋ। ਕਰੋਨਾ ਵਾਇਰਸ ਦੇ ਲੱਛਣਾਂ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਜਹਾਜ਼ ‘ਚ ਚੜ੍ਹਨ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤਾ ਜਾਵੇਗਾ। ਜਾਣਕਾਰੀ ਅਨੁਸਾਰ ਇਹ ਸਭ ਫੈਸਲੇ ਟਰੂਡੋ ਨੇ ਆਪਣੀ ਜਨਤਾ ਦੀ ਸੁਰੱਖਿਆ ਲਈ ਲਏ ਹਨ।

ਕਿਉਂਕਿ ਕੋਰੋਨਾਵਾਇਰਸ ਨੇ ਪੂਰੀ ਦੁਨੀਆ ਨੂੰ ਡਰਾ ਰੱਖਿਆ ਹੈ ਹਰ ਪਾਸੇ ਤਬਾਹੀ ਮਚਾ ਰੱਖੀ ਹੈ। ਜੇ ਜਾਣਕਾਰੀ ਵਧੀਆ ਲੱਗੀ ਤਾਂ ਸ਼ੇਅਰ ਜਰੂਰ ਕਰ ਦਿਉ ਜੀ ਤੇ ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਜੁੜੇ ਰਹਿਣ ਲਈ ਸਾਡੇ ਪੇਜ ਨੂੰ ਲਾਈਕ ਕਰੋ ਤਾ ਜੋ ਹਰ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਜਾਣਕਾਰੀਆਂ ਤੁਹਾਡੇ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚਾਈਆਂ ਜਾ ਸਕਣ।

“ਵਾਹ, ਕੀ ਸਜਾਵਟ ਹੈ।” ਹੈਂ! ਏਨਾ ਵਧੀਆ ਇੰਤਜਾਮ “ਅਸੀਂ ਤਾਂ ਆਪਣੀ ਬੇਟੀ ਦੇ ਵਿਆਹ ਵਿੱਚ ਵੀ ਏਨਾ ਖਰਚ ਨਾ ਕਰ ਸਕੀਏ”
“ਵੱਡੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ”……. ਕਰਦੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਕੀਰਤਨ ਮੰਡਲੀ ਦੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਜਨਾਨੀਆਂ ਬੰਗਲੇ ਦੇ ਅੰਦਰ ਪਹੁੰਚ ਗਈਆਂ।
“ਆਓ ਜੀ ਆਓ, ਸਵਾਗਤ ਹੈ।” ਕਹਿੰਦੇ ਹੋਏ ਸਜੀ-ਧਜੀ ਸਪਨਾ ਸ਼ੁਕਲਾ ਨੇ ਸਭਦਾ ਸਵਾਗਤ ਕੀਤਾ।
“ਤੁਸੀਂ ਤਾਂ ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਇੰਤਜਾਮ ਕੀਤਾ ਹੈ, ਸਪਨਾ ਜੀ।” ਮਨ ਹੀ ਮਨ ‘ਚ ਕੁੜਦੀ ਅਰੁਣਾ ਨੇ ਕਿਹਾ।
“ਜ਼ਰਾ ਦੇਖੋ ਤਾਂ, ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੀ ਤੁਲਸੀ ਮਇਆ ਦਾ ਕਿਵੇਂ ਸ਼ਿਗਾਰ ਕੀਤਾ ਹੈ”, ਮਹਿਮਾ ਨੇ ਕਿਹਾ।
“ਹਾਂ ਹਾਂ, ਅੰਦਰ ਆ ਜਾਉ।”
ਅੰਦਰ ਹਾਲ ‘ਚ ਕਦਮ ਰੱਖਦੇ ਹੀ ਸਾਰੀਆ ਹੈਰਾਨ ਹੋ ਗਈਆਂ।
ਤੁਲਸੀ ਦੇ ਪੌਦੇ ਦੀ ਜਗ੍ਹਾ ਇਕ ਦੁਬਲੀ-ਪਤਲੀ, ਸਾਂਵਲੀ ਕੁੜੀ ਲਾੜੀ ਦੇ ਭੇਸ ‘ਚ ਬੈਠੀ ਸੀ।
“ਇਹ ਹੈ ਸਾਡੀ ਤੁਲਸੀ, ਹੈਰਾਨ ਨਾ ਹੋਵੋ, ਇਹ ਸਾਡੇ ਮਾਲੀ ਦੀਨਦਿਆਲ ਦੀ ਬੇਟੀ ਤੁਲਸੀ ਹੈ। ਪਿਛਲੇ ਮਹੀਨੇ ਦੀਨਦਿਆਲ ਦੀ ਐਕਸੀਡੈਂਟ ਵਿਚ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ। ਤੁਲਸੀ ਦੀ ਸ਼ਾਦੀ ਇਸ ਤਰੀਕ ਨੂੰ ਤਹਿ ਸੀ ਤਾਂ ਮੈਂ ਸੋਚਿਆ ਕਿ ਕਿਉਂ ਨਾ ਇਸ ਵਾਰ ਜਿਉੰਦੀ-ਜਾਗਦੀ ਤੁਲਸੀ ਦਾ ਕੰਨਿਆਦਾਨ ਕਰਾਂ। ਹੁਣ ਤਾਂ ਮੈਂ ਪ੍ਰਣ ਕਰ ਲਿਆ ਹੈ ਕਿ ਹਰ ਸਾਲ ਇਕ ਗਰੀਬ ਕੁੜੀ ਦਾ ਵਿਆਹ ਕਰਾਂਗੀ। ਰੱਬ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਧੀ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤੀ ਤਾਂ ਕੀ ਹੋਇਆ? ਇਨ੍ਹਾਂ ਕੁੜੀਆਂ ਲੲੀ ਵੀ ਤੇ ਸਾਡੀ ਜਿੰਮੇਵਾਰੀ ਬਣਦੀ ਹੈ।” ਇਹ ਕਹਿੰਦੇ ਹੋਏ ਸਪਨਾ ਨੇ ਤੁਲਸੀ ਨੂੰ ਗਲੇ ਲਗਾ ਲਿਆ।
ਹਾਲ ‘ਚ ਸ਼ਾਂਤੀ ਸੀ। ਕੁਝ ਸਮੇਂ ਬਾਦ ਭਰੇ ਮਨ ਨਾਲ ਅਰੁਣਾ ਨੇ ਕਿਹਾ, “ਬਿਲਕੁਲ ਸਹੀ ਕਹਿੰਦੇ ਪਏ ਹੋ, ਸਪਨਾ ਜੀ। ਮਾਨਵ ਸੇਵਾ ਹੀ ਨਾਰਾਇਣ ਦੀ ਸੇਵਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਮੈਂ ਵੀ ਪ੍ਹਣ ਲੈਂਦੀ ਹਾਂ ਕਿ ਆਪਣੀ ਸਮੱਰਥਾ ਅਨੁਸਾਰ ਗਰੀਬ ਕੁੜੀਆਂ ਦੇ ਵਿਆਹ ‘ਚ ਸਹਿਯੋਗ ਕਰਾਂਗੀ।
ਤਾੜੀਆਂ ਨਾਲ ਪੂਰਾ ਹਾਲ ਗੂੰਜ ਉਠਿਆ। ਸਾਰੀਆ ਜਨਾਨੀਆਂ ਨੇ ਤੁਲਸੀ ਨੂੰ ਅਸ਼ੀਰਵਾਦ ਦਿੱਤਾ। ਬਾਹਰ ਤੋਂ ਬੈਂਡ ਦੀ ਅਵਾਜ਼ ਆਣ ਲੱਗ ਗਈ ਸੀ। ਬਰਾਤ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ‘ਤੇ ਆ ਗਈ ਸੀ। ਸਾਰੀਆਂ ਜਨਾਨੀਆਂ ਖੁਸ਼ਹਾਲ ਮਨ ਨਾਲ ਬਰਾਤ ਦੀ ਖਾਤਰਦਾਰੀ ਕਰਨ ਲੱਗ ਪਈਆਂ।

ਮੂਲ ਭਾਸ਼ਾ- ਹਿੰਦੀ
ਮੂਲ ਲੇਖਕ- ਛਾਇਆ ਸਿੰਘ
ਅਨੁਵਾਦਕ- ਭੁਪਿੰਦਰ ਕੌਰ ਸਾਢੌਰਾ

ਰੀਤੂ ਉੱਚੀ ਉੱਡਦਾ ਜਹਾਜ ਦੇਖਦੀ ਉਹ ਤੋਤਲੀ ਅਵਾਜ਼ ਵਿੱਚ ਕਹਿੰਦੀ ਮੈਂ ਕਨੇਡਾ ਜਾਵਾਂਗੀ ।ਉਸਦੀ ਮਾਂ ਹੱਸਣ ਲੱਗਦੀ। ਰੀਤੂ ਜਿਉਂ -ਜਿਉਂ ਜਵਾਨ ਹੋਈ ਉਸਦੀ ਕਨੇਡਾ ਜਾਣ ਦੀ ਇੱਛਾ ਹੋਰ ਵੱਧ ਗਈ। ਰੀਤੂ ਉਸ ਸਮੇਂ ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ ਹੋ ਗਈ ਜਦ ਉਸ ਲਈ ਆਨ ਲਾਈਨ ਸ਼ਾਦੀ ਡਾਟ ਕਾਮ ਤੋਂ ਉਸ ਲਾਈ ਰਿਸ਼ਤਾ ਆਇਆ। ਉਸਨੂੰ ਲੱਗਿਆ ਉਸਦੀ ਇਛਾਵਾਂ ਨੂੰ ਬੂਰ ਪੈ ਗਿਆ। ਅੱਜ ਕੈਨੇਡੀਅਨ ਉਸਨੂੰ ਦੇਖਣ ਆਇਆ ਰੀਤੂ ਸੋਹਣੇ ਸੁਨੱਖੇ ਉੱਚੇ ਲੰਬੇ ਗੋਰੇ ਗਭਰੂ ਨੂੰ ਦੇਖਕੇ ਖੁਸ਼ ਹੋ ਗਈ। ਮੁੰਡੇ -ਕੁੜੀ ਨੂੰ ਇਕ ਦੂਜੇ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਬੈਠਾਇਆਂ ਤਾਂ ਦੋਵੇਂ ਮੁਸਕਰਾਣ ਲੱਗੇ। ਮਾਪਿਆ ਨੂੰ ਰਿਸ਼ਤਾ ਜਚ ਗਿਆ ।ਕਨੈਡਿਅਨ ਦੀ ਮਾਂ ਨੇ ਕਿਹਾ ‘ਮੁੰਡੇ ਨੂੰ ਹਫਤੇ ਦੀ ਛੁੱਟੀ ਹੈ। ਤੁਹਾਨੂੰ ਮੁੰਡਾ ਪਸੰਦ ਹੈ ਤਾਂ ਰੋਕਾ ਕਰ ਦਿਉ ਸਾਨੂੰ ਜਲਦੀ ਵਿਆਹ ਚਾਹੀਦਾ। ਰੀਤੂ ਦੀ ਝਟ ਮੰਗਣੀ ਤੇ ਪਟ ਵਿਆਹ ਹੋ ਗਿਆ। ਰੀਤੂ ਵਿਆਹ ਤੋਂ ਬਾਦ ਦੋ ਦਿਨ ਪਤੀ ਨਾਲ ਹੋਟਲ ਵਿੱਚ ਰਹੀ ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਫਲਾਇਟ ਸੀ।” ਕੀ ਗੱਲ ਤੁਸੀਂ ਬਹੁਤ ਅਗੇ ਚਲ ਰਹੇ ਹੋ ?ਆਪਣੀ ਨਵੀ ਪਤਨੀ ਨੂੰ ਪਿੱਛੇ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ . ।”
ਰਿਤੂ ਨੇ ਹੱਸਦੇ ਕਿਹਾ। ਮੇਰੀ ਪਤਨੀ ਤੇ ਬੱਚੇ ਦਿੱਲੀ ਮੇਰਾ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਕਰ ਰਹੇ ਨੇ।” ਇਹ ਕੀ ਕਿਹਾ “ਹੈਰਾਨ ਹੁੰਦੀ ਰਿਤੂ ਬੋਲੀ। ਇਕ ਬੈਗ ਪਿੱਛੇ ਰਹਿ ਗਿਆ ਜਲਦੀ ਲੈਂ ਕੇ ਆ। ਮੈ ਤੈਨੂੰ ਸਭ ਕੁਝ ਸਮਝਾਦਾ।ਉਹ ਪਿੱਛੇ ਗਈ ਉਥੇ ਕੋਈ ਬੈਗ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਉਹ ਵਾਪਸ ਆਈ ਉਸਦਾ ਪਤੀ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਚਾਰੇ ਪਾਸੇ ਲੱਭਿਆ ਕਿਤੇ ਨਾ ਮਿਲਿਆ। ਉਸਦੀ ਮਾਂ ਦਾ ਫੋਨ ਆਇਆ ‘ਧੀਏ ਠੀਕ ਪਹੁੰਚ ਗਈ। ਉਸਨੇ ਸੀਨੇ ਵਿੱਚ ਦਰਦ ਛੁਪਾਂਦੇ ਕਿਹਾ “ਬੇਬੇ ਕਨੇਡਾ ਬਹੁਤ ਸੁੰਦਰ ਹੈ। ਮੈਂ ਬਹੁਤ ਖੂਸ਼ ਹਾਂ ਆਪਣੀ ਬੇਬੇ ਨਾਲ ਗੱਲਬਾਤ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਹ ਫੁਟ ਫੁਟ ਕੇ ਰੋਣ ਲੱਗ ਪਾਈ ਸੀਨੋ ਵਿਚ ਛੁਪਿਆ ਦਰਦ ਹੰਝੂ ਬਣ ਵਹਿਣ ਲੱਗਾ। ‘ਉਹ ਕੁਝ ਸਹਿਜ ਹੋਈ ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਇਕ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਦੁਬਾਰਾ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਪਤੀ ਨੂੰ ਫੋਨ ਕੀਤਾ ਪਰ ਨਾ ਮਿਲਿਆ। ਉਸ ਨੇ ਕਈ ਵਾਰ ਫੋਨ ਕੀਤਾ। ਪਰ ਉਹ ਅਸਫਲ ਰਹੀ। ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਨੂੰ ਫੋਨ ਕੀਤਾ ਉਹ ਤਾਂ ਨਕਲੀ ਐਨ ਆਰ ਆਈ ਸੀ। ਉਹ ਉੱਚੀ-ਉੱਚੀ ਰੋਣ ਲੱਗੁ ਪਈ।
ਭੁਪਿੰਦਰ ਕੌਰ ਸਢੌਰਾ
ਅਜਾਦ ਨਗਰ, ਗਲੀ ਨੰ 4
ਯਮੁਨਾਨਗਰ
ਹਰਿਆਣਾ

ਮੇਰੀ ਡਿਊਟੀ ਸਕਾਉਟ ਕੈਂਪ ਵਿੱਚ ਤਾਰਾਦੇਵੀ (ਸ਼ਿਮਲਾ) ਲੱਗ ਗਈ ਮੇਰੇ ਪਤੀ ਕਹਿਣ ਲੱਗੇ ਇਂਨੀ ਦੂਰ ਜਾਣਾ ਤੇਰੇ ਲਈ ਮੁਸ਼ਕਲ ਹੈ। ਤੂੰ ਨਹੀਂ ਜਾ ਸਕਦੀ। ਡਿਊਟੀ ਤਾਂ ਨਿਭਾਨੀ ਪੈਣੀ ਸੀ। ਮਨ ਵਿੱਚ ਸ਼ਿਮਲਾ ਘੁੰਮਣ ਦਾ ਚਾਅ ਵੀ ਬਹੁਤ ਸੀ। ਕੁਦਰਤ ਦੇ ਸੁੰਦਰ, ਮਨਮੋਹਕ ਨਜ਼ਾਰੇ ਅੱਖਾਂ ਸਾਹਮਣੇ ਘੁੰਮਣ ਲੱਗੇ।
ਪਤੀ ਦੀ ਅਵਾਜ਼ ਨੇ ਮੇਰਾ ਮਨ ਉਦਾਸ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਤੈਨੂੰ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਸਕਾਉਟਸ ਦਫਤਰ ਪਹਾੜੀ ਦੀ ਗੋਦ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਉਚਾਈ ਤੇ ਹੈ। ਤੂੰ ਉੱਥੇ ਪਹੁੰਚ ਨਹੀਂ ਸਕਦੀ। ਤੈਨੂੰ ਡਿਉਟੀ ਕੈਸਲ ਕਰਵਾ ਲੈਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਸੀ। ਪਰ………….ਡਿਉਟੀ ਤਾਂ ਕੱਟੀ ਨਹੀਂ ਗਈ,ਹੁਣ ਜਾਣਾ ਤਾਂ ਪੈਣਾ ਹੀ ਸੀ।
ਦੂਜੇ ਸਕੂਲ ਦੀ ਟੀਚਰ ਦਾ ਫੋਨ ਆਇਆ। ਉਸ ਦੀ ਡਿਊਟੀ ਸਕਾਉਟਸ ਕੈਪ ਵਿੱਚ ਲੱਗੀ ਸੀ। ਸਾਨੂੰ ਦੋਨਾ ਨੂੰ ਇਕ ਦੂਜੇ ਦਾ ਸਹਾਰਾ ਹੋ ਗਿਆ।
ਅਸੀਂ ਤਾਰਾ ਦੇਵੀ ਬਸ ਸਟੈਡ ਪਹੁੰਚ ਗਏ। ਇਕਦਮ ਮੋਸਮ ਨੇ ਮਿਜਾਜ ਬਦਲ ਲਏ ਬਹੁਤ ਤੇਜ਼ ਮੀਂਹ ਪੈਣ ਲੱਗਾ। ਪਹਾੜ ਤੇ ਚੜ੍ਹਨ ਲੱਗੇ ਉਪਰ ਪੈਰ ਰੱਖੀਏ, ਇਵੇ ਲੱਗੇ ਹੇਠਾਂ ਫਿਸਲ ਰਹੇ ਹਾਂ ਸਾਡੇ ਭਾਰੀ ਬੈਗ ਸਾਡੇ ਚੱਲਣ ਵਿੱਚ ਰੁਕਾਵਟ ਬਣ ਰਹੇ ਸਨ। ਉਸ ਸਮੇਂ ਇਕ ਸੁੰਦਰ ਅਧਖੜ੍ਹ ਉਮਰ ਦੀ ਅੌਰਤ ਮਿਲੀ ਜੋ ਮਿੱਠੀ ਅਵਾਜ਼ ਵਿੱਚ ਬੋਲੀ “ਮੈਂ ਆਪਕੀ ਮਦੱਦ ਕਰ ਸਕਤੀ ਹੂ ਮੈਡਮ। “ਉਸ ਇਕੱਲੀ ਅੌਰਤ ਨੇ ਸਾਡੇ ਦੋਨਾਂ ਦੇ ਦੋ-ਦੋ ਬੈਗ ਚੁੱਕ ਲਏ ।ਉਹ ਸਾਡੇ ਤੋਂ ਕਾਫੀ ਅੱਗੇ ਨਿਕਲ ਗਈ ।ਅਸੀਂ ਅਵਾਜ਼ ਦੇ ਕੇ ਰੋਕਿਆ, ਸਾਡੇ ਨਾਲ -ਨਾਲ ਚੱਲੋ।
“ਮੈਂ ਦਸ ਦਸ ਬੈਗ ਲੈਂ ਕੇ ਤੇਜ਼ ਚਾਲ ਸੇ ਪਹਾੜੀਆਂ ਚੜਤੀ ਥੀ ਪੰਦਰਾਂ ਦਿਨ ਪਹਿਲੇ ਮੇਰਾ ਅਪ੍ਰਰੇਸ਼ਨ ਹੂਆ ਅਬ ਚਾਲ ਕਮ ਹੋ ਗਈ। “ਉਸਦਾ ਜੋਸ਼ ਦੇਖਕੇ ਸਾਡਾ ਜੋਸ਼ ਦੁਗਨਾ ਹੋ ਗਿਆ।
ਹਨੇਰਾ ਹੋਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਅਸੀਂ ਸਕਾਉਟਸ ਦਫਤਰ ਪਹੁੰਚ ਗਏ। ਉਸਦੇ ਬਣਦੇ ਪੈਸੇਂ ਦੇ ਕੇ ਉਸਨੂੰ ਵਿਦਾ ਕੀਤਾ। ਉਚੀਆਂ-ਉਚੀਆਂ ਸੁੰਦਰ ਮਨਮੋਹਕ ਪਹਾੜੀਆਂ ਨੇ ਮਨ ਮੋਹ ਲਿਆ।
ਮੋਬਾਇਲ ਦੀ ਬੈਲ ਵੱਜੀ। ਦੇਖਿਆ, ਮੇਰੇ ਪਤੀ ਦੇਵ ਦਾ ਫੋਨ ਸੀ।ਮੈਂ ਹਸਦੇ ਹੋਏ ਕਿਹਾ ,”ਅਸੀਂ ਪਹੁੰਚ ਗਏ।”
“ਹਾਂ ਸੱਚ! ਅੌਰਤਾਂ ਸਰੀਰਕ ਤੌਰ ਤੇ ਮਰਦਾਂ ਤੋ ਕਮਜੋਰ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ ਪਰ ਮਾਨਸਿਕ ਤੌਰ ਤੇ ਬਹੁਤ ਮਜਬੂਤ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ। ” ਕਹਿੰਦੇ, ਹਸਦੇ ਹੋਏ ਫੋਨ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।
ਭੁਪਿੰਦਰ ਕੌਰ ਸਢੌਰਾ

ਮਨਦੀਪ ਕਾਲਜ ਤੋਂ ਘਰ ਵੱਲ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ। ਅੱਜ ਉਸਦੀ ਸਹੇਲੀ ਆਪਣੀ ਮਾਸੀ ਦੀ ਧੀ ਦੇ ਵਿਆਹ ਤੇ ਗਈ ਹੋਈ ਸੀ। ਤਾਂ ਹੀ ਤਾਂ ਮਨਦੀਪ ਕੱਲੀ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ। ਉਹ ਘਰ ਵੱਲ ਆ ਰਹੀ ਸੀ। ਬਹੁਤ ਗਰਮੀ ਸੀ। ਰਸਤਾ ਸੁੰਨਸਾਨ ਸੀ।
ਮਨਦੀਪ ਨੂੰ ਇਵੇ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋਇਆ ਕਿ ਉਸਦਾ ਪਿੱਛਾ ਕੋਈ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਉਸਨੇ ਪਿਛੇ ਮੁੜ ਕੇ ਦੇਖਿਆ। ਦੋ ਲੜਕੇ ਗੰਦਾ ਜਿਹਾ ਗਾਣਾ ਗਾਉਂਦੇ ਆ ਰਹੇ ਸਨ। ਉਨਾਂ ਦੀਆਂ ਹਰਕਤਾਂ ਦੇਖ ਕੇ ਮਨਦੀਪ ਨੇ ਜਲਦੀ ਨਾਲ ਖਾਲੀ ਮੈਸਜ਼ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਬੈਲ ਦੇ ਦਿੱਤੀ।
ਉਹ ਮੁੰਡੇ ਉਸ ਨਾਲ ਛੇੜਖਾਨੀ ਕਰਨ ਲੱਗੇ। ਉਸਨੇ ਇੱਕ-ਇੱਕ ਲਫੜ ਦੋਨਾਂ ਦੇ ਮਾਰਿਆ। ਮਨਦੀਪ ਨੇ ਪੈਰਾਂ ਤੇ ਹੱਥਾਂ ਨਾਲ ਮਾਰ-ਮਾਰ ਕੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਮੁੰਡਿਆਂ ਦਾ ਬੁਰਾ ਹਾਲ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।
ਉਸ ਸਮੇਂ ਤਕ ਪੁਲਿਸ ਦੀ ਜੀਪ ਪਹੁੰਚ ਗਈ। ਦੋਨੋ ਭੱਜਣ ਲੱਗੇ। ਮਨਦੀਪ ਨੇ ਇੱਕ ਨੂੰ ਲੱਤ ਮਾਰ ਕੇ ਥੱਲੇ ਸੁੱਟ ਦਿੱਤਾ। ਉਸੇ ਸਮੇਂ ਥਾਣੇਦਾਰ ਨੇ ਕਿਹਾ ,”ਸ਼ਾਬਾਸ਼ ਇਵੇਂ ਦੀਆਂ ਬਹਾਦਰ ਬੇਟੀਆਂ ਹੋਣੀਆਂ ਚਾਹੀਦੀਆਂ ਹਨ। ਵਾਹ ! ਵਾਹ ! ਕਮਾਲ ਕਰ ਦਿੱਤੀ !”
ਅੰਕਲ ਜੀ ! ਮੇਰੀ ਦਾਦੀ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਲੜ੍ਹਕਿਆਂ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪਾਲਿਆ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਮੈਨੂੰ ਦੁੱਧ ਮਖੱਣ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਪਾਲਿਆ ਹੈ। ਮੈਨੂੰ ਕਰਾਟਿਆਂ ਦੀ ਟਰੇਨਿੰਗ ਦਵਾਈ। ਮੈਂ ਕਾਲਜ ਦਾਖਲਾ ਲੈਣਾ ਸੀ। ਦਾਦੀ ਕਹਿਣ ਲੱਗੇ ਜ਼ਮਾਨਾ ਬਹੁਤ ਖਰਾਬ ਹੈ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਸਾਰੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਸਮਝਾਈਆ। ਉਨ੍ਹਾ ਕਿਹਾ ,”ਜੇ ਕੋਈ ਤੈਨੂੰ ਬੇਵਜ੍ਹਾ ਤੰਗ ਕਰੇ ਤਾਂ ਉਸਨੂੰ ਸੋਧ ਦੇਵੀ।”
ਪੁਲਿਸ ਵਾਲੇ ਨੇ ਦੋਨੋ ਮੁੰਡਿਆ ਨੂੰ ਹੱਥਘੜੀ ਲਗਾ ਦਿੱਤੀ। ਪੁਲਿਸ ਵਾਲੇ ਨੇ ਕਿਹਾ ,”ਤੇਰੇ ਜੈਸੀਆਂ ਬਹਾਦਰ ਲੜਕੀਆਂ ਸਵੈ ਰੱਖਿਆ ਕਰ ਸਕਣ ਤਾਂ ਪੱਤ ਲੁੱਟਣ ਦੀਆਂ ਘਟਨਾਵਾਂ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਜਾਣ।
-ਭੁਪਿੰਦਰ ਕੌਰ ਸਾਢੌਰਾ

ਕੁਲਵੰਤ ਸਿੰਘ ਸਵੇਰੇ-ਸਵੇਰੇ ਕਿਧਰ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ।” ਕੁਲਵੰਤ ਸਿੰਘ ਦੇ ਦੋਸਤ ਰਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਨੇ ਹਸਦਿਆਂ ਹੋਇਆ ਕਿਹਾ। ਯਾਰ ਕੋਈ ਛੋਟਾ ਜਿਹਾ ਮਕਾਨ ਦੇਖਣ ਚੱਲਿਆ। ਕੁਲਵੰਤ ਸਿੰਘ ਨੇ ਕਿਹਾ “ਮਕਾਨ ਤੂੰ ਕੀ ਕਰਨਾ ਤੇਰੇ ਕੋਲ ਦੋ ਵੱਡੀਆਂ ਕੋਠੀਆਂ ਨੇ।”
ਕੁਲਵੰਤ ਸਿੰਘ ਕੁਝ ਉਦਾਸ ਹੁੰਦੇ ਕਹਿਣ ਲੱਗਾ ਤੇਰੀ ਭਰਜਾਈ ਦੇ ਸਵਰਗ ਸਿਧਾਰਨ ਤੋ ਬਾਦ ਮੈਂ ਦੋਨਾ ਮੁੰਡਿਆਂ ਦੇ ਨਾਮ ਕੋਠੀਆਂ ਲਗਵਾ ਦਿੱਤੀਆਂ ਪਰ ਤੇਰੀ ਭਰਜਾਈ ਦੇ ਕਹਿਣ ਮੁਤਾਬਿਕ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਕੱਟ ਕੇ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤੇ। ਮੈਂ ਸੱਤ ਲੱਖ ਆਪਣੇ ਨਾਮ ਹੀ ਰਹਿਣ ਦਿੱਤੇ। “ਚੰਗਾ ਕੀਤਾ ਕੁਲਵੰਤ ਸਿੰਘ।” ਰਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਨੇ ਕਿਹਾ। ਮੈਂ ਕਲ ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਗੁਰਦੁਆਰੇ ਗਿਆ ਘਰ ਵਾਪਸ ਆਇਆ ਤਾਂ ਕੋਠੀ ਦੇ ਮੇਨ ਗੇਟ ਤੇ ਤਾਲਾ ਲੱਗਿਆ ਸੀ। ਮੈਂ ਕਈ ਘੰਟੇ ਬਾਹਰ ਖੜਿਆ ਰਿਹਾ ਪਰ ਕੋਈ ਘਰ ਨਾ ਆਇਆ। ਫੋਨ ਮਿਲਾਦਾ ਰਿਹਾ ਫੋਨ ਵੀ ਸਵਿਚ ਆਫ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਮੈਨੂੰ ਗੁਆਂਢੀ ਆਪਣੇ ਘਰੇ ਲੈਂ ਗਏ। ਮੈਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਘਰ ਸੁੱਤਾ। “ਤੂੰ ਦੂਜੇ ਮੁੰਡੇ ਵੱਲ ਚਲਾ ਜਾਂਦਾ।” ਰਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਨੇ ਕਿਹਾ ਉਸਨੇ ਵੀ ਕਈ ਵਾਰ ਇਵੇਂ ਕੀਤਾ। ਰੋਜ-ਰੋਜ ਦੀ ਕਿਚ ਕਿਚ ਨਾਲੋਂ ਮੈਂ ਸੋਚਿਆ ਇਕ ਕਮਰਾ ਲੈ ਲਵਾ। ਰਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਨੇ ਕਿਹਾ “ਯਾਰਾ, ਤੇਰਾ ਦੋਸਤ ਤੇਰੇ ਵਾਂਗ ਅਮੀਰ ਨਹੀਂ ਪਰ ਬਾਹਰ ਵਾਲੀ ਬੈਠਕ ਵਿੱਚ ਖੁਸ਼ੀ ਨਾਲ ਰਹਿ ਸਕਦਾ ਹੈਂ। ਆਪਣੀ ਭਰਜਾਈ ਦੇ ਹੱਥ ਦਾ ਸਵਾਦ ਖਾਣਾ ਖਾਈ। ਯਾਰਾ ਇਕ ਗੱਲ ਪੱਕੀ।
ਮੈਂ ਕਿਰਾਇਆ ਤੇ ਰੋਟੀ ਦਾ ਸਾਰਾ ਖਰਚ ਦਿਉ। ਕੁਲਵੰਤ ਸਿੰਘ ਨੇ ਕਿਹਾ। ਰਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਨੇ ਹੱਸਦੇ ਹੋਏ ਕਿਹਾ ਤੇਰੀ ਮਰਜੀ। ਤੈਨੂੰ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਪੀ.ਜ਼ੀ ਮਿਲ ਗਿਆ। ਕੁਝ ਦਿਨਾਂ ਵਿੱਚ ਕੁਲਵੰਤ ਸਿੰਘ ਦੇ ਉਦਾਸ ਚਿਹਰੇ ਤੇ ਖੁਸ਼ੀ ਆ ਗਈ ਤੇ ਸਿਹਤ ਸੋਹਣੀ ਹੋ ਗਈ ।

ਭੁਪਿੰਦਰ ਕੌਰ ਸਾਢੌਰਾ

ਆਸ਼ਰਮ

“ਪਿਆਰੇ ਭਰਾਵੋਂ ਤੇ ਭੈਣੋ ! ਅੱਜ ਇਕਹਿਰੇ ਪਰਿਵਾਰਾਂ ਨਾਲ ਬਜ਼ੁਰਗਾਂ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਬਤਰ ਹੋ ਗਈ ਹੈ। ਹਰ ਕੋਈ ਆਪਣੇ – ਆਪਣੇ ਪਰਿਵਾਰ ਵਿਚ ਸਿਮਟ ਕੇ ਰਹਿ ਗਿਆ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਅਸੀਂ ਆਪਣੇ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿਚ ਬਜ਼ੁਰਗ ਆਸ਼ਰਮ ਖੋਲਨ ਦੀ ਖੁਸ਼ੀ ਲੈ ਰਿਹੇ ਹਾਂ।” ਉਸਦੇ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਵਿਚਾਰਾਂ ਨਾਲ ਸਾਰੇ ਸਹਿਮਤ ਸਨ। ਮੈਂ ਵੀ ਕੀਲਿਆ ਗਿਆ।
ਮੈਂ ਮਨ ਹੀ ਮਨ ਆਸ਼ਰਮ ਲਈ ਵੱਡੀ ਰਕਮ ਦੇਣ ਦਾ ਨਿਰਣਾ ਕਰ ਲਿਆ । ਮੈਂ ਭਾਸ਼ਣ ਦੇ ਚੁੱਕੇ ਸੱਜਣ ਦੇ ਬਹੁਤ ਨੇੜੇ ਹੋ ਕੇ ਕਿਹਾ,” ਜੀ, ਮੈਂ ਗੁਪਤ ਦਾਨ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹਾਂ।” “ਤੁਸੀਂ,ਕਿਸੇ ਸਮੇਂ ਵੀ ਮੈਂਨੂੰ ਮੇਰੀ ਕੋਠੀ ਮਿਲ ਲਵੋ।” ਉਸ ਸੱਜਣ ਨੇ ਬੜੇ ਹੀ ਪਿਆਰ ਤੇ ਠਰ੍ਹੁਮੇ ਨਾਲ ਜਾਨ ਦਾ ਫੈਂਸਲਾ ਕਰ ਲਿਆ। ਇੱਕ ਹੋਰ ਦਾਨੀ ਸੱਜਣ ਵੀ ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਹੀ ਕਾਰ ਵਿਚ ਬੈਠ ਗਿਆ। ਪਲਾਂ ਵਿੱਚ ਕਾਰ ਸੁੰਦਰ ਕੋਠੀ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਜਾ ਕੇ ਰੁਕ ਗਈ। ਕੋਠੀ ਦੇ ਅੰਦਰ ਵੜਦੇ ਹੀ ਪੋਰਚ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਡੱਠੀ ਮੰਜੀ ਉੱਤੇ ਉਸਦੇ ਬਜ਼ੁਰਗ ਪਿਤਾ ਜੀ ਲੇਟੇ ਸਨ। ਉਹ ਕੁਝ ਮੰਗ ਰਿਹਾ ਸਨ। ਮੈਂ ਉਸ ਸੱਜਣ ਵੱਲ ਮੁਖਾਤਬ ਹੁੰਦੇ ਕਿਹਾ “ਸ਼ਾਇਦ ਬਾਬਾ ਜੀ, ਪਾਣੀ ਮੰਗ ਰਹੇ ਹਨ। “ਨਾ——–ਨਾ ਪਾਣੀ,ਇਸਨੇ ਕੀ ਮੰਗਣਾ? 75 ਦਾ ਬੁੱਢਾ ਹੋ ਗਿਆ, ਬਸ ਇਸਦੀ ਤਾਂ ਹੁਣ ਮਤ ਮਾਰੀ ਗਈ ਹੈ। ਜੇ ਕੋਈ ਘਰ ਆ ਜਾਵੇ ਇਵੇਂ ਹੀ ਕਰਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਚਲੋ, ਅੰਦਰ ਬੈਠਕ ਵਿਚ ਬੈਠਦੇ ਹਾਂ ,”ਮੇਰਾ ਮਨ ਕੁਸੈਲਾ ਹੋ ਗਿਆ, ਬੈਠਕ ਵਿਚ ਜਾਣ ਦੀ ਥਾਂ ਮੈਂ ਵਾਪਸ ਆ ਗਿਆ।
——–ਭੁਪਿੰਦਰ ਕੌਰ ਸਢੌਰਾ

ਮਾਂ ਦੇ ਭੁਲੇਖੇ*
ਭਾਂਡੇ ਮਾਂਝ ਰਹੀ ਸਾਂ ਵੇਹੜੇ ਚ ਬੈਠ ਕੇ ਬਾਹਰੋਂ ਦੋ ਬਾਲੜੀਆਂ ਦੀ ਅਵਾਜ ਆਈ । ਨੀ ਮਾਏ ਸਾਨੂੰ ਦੇ ਲੋੜੀ ਤੇਰੀ ਜੀਵੇ ਜੋੜੀ।
ਅੰਟੀ ਜੀ ਲੋਹੜੀ ਦਿਓ ! ਨਿੱਕੀਆਂ ਨਿੱਕੀਆਂ ਬੱਚੀਆਂ ਨੇ ਅਵਾਜ ਦਿੱਤੀ। ਮੈਂ ਚੁੰਨੀ ਨਾਲ ਹੱਥ ਸਾਫ਼ ਕਰਦੀ ਰਸੋਈ ਵੱਲ ਗਈ ਆਟੇ ਦੀ ਕੌਲੀ ਲਿਆ ਬੱਚੀਆਂ ਨੂੰ ਦਿੱਤੀ ਤੇ ਬੱਚੀਆਂ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ! ਕੋਈ ਗੀਤ ਤਾਂ ਸੁਣਾਓ
ਅੰਟੀ ਕਿਹੜਾ ਸੁਣੋਗੇ। ਮੈਂ ਕਿਹਾ ਓ ਸੁਣਾਓ ਜਿਸ ਨਾਲ ਮੈਨੂੰ ਮੇਰਾ ਬਚਪਨ ਯਾਦ ਆ ਜਾਵੇ। ਚੰਗਾ ਅੰਟੀ ਸੁਣੋ
*ਮਾਏ ਨੀ ਮਾਏ*
*ਸੁਣ ਮੇਰੀਏ ਮਾਏ*
*ਤੂੰ ਮੈਥੋਂ ਦੂਰ ਨਾ ਜਾਏ*
*ਮੈਨੂੰ ਯਾਦ ਏ ਉਹ ਸਮਾਂ*
*ਕੁੱਛਰ ਚੁੱਕ ਕੇ ਲਾਡ ਲਡਾਏ*
*ਤੂੰ ਆਵੀਂ ਮੇਰੇ ਸਹੁਰੇ*
*ਤੇਰੀ ਬਹੁਤ ਯਾਦ ਸਤਾਏ*
*ਤੂੰ ਹੀ ਮੇਰਾ ਸਹਾਰਾ ਮਾਂ*
*ਆਪਣੇ ਵੀ ਹੋਏ ਪਰਾਏ*
*ਮਾਏ ਨੀ ਸੁਣ ਮੇਰੀਏ ਮਾਏ*
ਅਜੇ ਏਨਾ ਕੁ ਗਾਣਾ ਹੀ ਬੋਲਿਆ ਸੀ ਮੈਂ ਰੋਂਦੀ ਹੋਈ ਨੇ ਕਿਹਾ ਬਸ ਬਸ ਜਾਓ
ਮੇਰੀਆਂ ਧੀਆਂ ਹੁਣ !!
ਮੈਂ ਓਥੇ ਹੀ ਦਰਵਾਜੇ ਨਾਲ ਬੈਠ ਰੱਬ ਨੂੰ ਕੋਸਣ ਲੱਗੀ । ਕਿਉਂ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਖੋਹੀ ਰੱਬਾ! ਮੈਂ ਤੇਰਾ ਕੀ ਵਿਗਾੜਿਆ ਸੀ। ਕੋਈ ਮੇਰੀ ਸਾਰ ਨਹੀਂ ਲੈਂਦਾ ਭੈਣ ਭਾਈ ਖ਼ਤ ਜਰੂਰ ਭੇਜਦੇ ਪਰ ਮਿਠਾਸ ਨਹੀਂ ਸ਼ਬਦਾਂ ਅੰਦਰ ਜੋ ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਦੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਅੰਦਰ ਸੀ ਜੇ ਉਹ ਜਿਉਂਦੀ ਹੁੰਦੀ ਹੁਣ ਨੂੰ ਕਦੇ ਦੀ ਬੱਸੇ ਬੈਠ ਆ ਜਾਣਾ ਸੀ ਤੂੰ ਕਿਉਂ ਖੋਹਿਆ ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਨੂੰ ਰੱਬਾ ।
ਮੈਂ ਉਚੀ ਉਚੀ ਬੈਠ ਰੋਈ ਜਾਵਾਂ ਨਾਲ ਬਾਹਰ ਰਸਤਾ ਤੱਕੀ ਜਾਵਾਂ ਗਲੀ ਚ ਆਉਂਦੀਆਂ ਔਰਤਾਂ ਅੱਜ ਵੀ ਮੇਰੀ *ਮਾਂ ਦੇ ਭੁਲੇਖੇ* ਪਾ ਰਹੀਆਂ ਸਨ😢😢😢😢😢
ਨਵਨੀਤ ਸਿੰਘ
9646865500
ਜਿਲ੍ਹਾ ਗੁਰਦਾਸਪੁਰ

ਗਲਤ ਗੱਲ ਹੈ ਜੇ ਕੋਈ ਸੋਚੇ ਕੇ ਮੈ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਬਦਲ ਨੀ ਸਕਦਾ ਹਾਂ ਇਹ ਬਹੁਤ ਗਲਤ ਗੱਲ ਹੈ

ਮੇਰੇ ਖਿਆਲ ਨਾਂਲ ਤੁਸੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਉਦੋ ਹੀ ਬਦਲ ਸਕਦੇ ਹੌ ਜਦੋ ਬਦਲਣਾ ਚਾਹੋ ਗੇ ਮੱਤਲਬ ਤੁਹਾਡੇ ਅੰਦਰੋ ਆ ਰਹੀ ਆਵਜ ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਹੀ ਹੋਵੇ ਮੈ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਬਦਲਣਾ ਹੈ ਏਥੇ ਮੈ ਤੁਹਾਨੂੰ ਦੱਸ ਦੇਵਾ ਕੇ ਇਹ ਆਵਜ ਤੁਹਾਡੇ ਅੰਦਰੋ ਹਮੇਸ਼ਾ ਹੀ ਆਉਦੀ ਹੈ ਤੇ ਸੁਣਦੇ ਵੀ ਤੁਸੀ ਹਮੇਸ਼ਾ ਹੋ ਪਰ ਤੁਹਾਡੀ ਜਿੰਦਗੀ ਦੇ ਰੋਲੇ ਰੱਪੇ ਕਾਰਨ ਇਹ ਆਵਜ ਮੱਦਮ ਪੈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਏਨੀ ਮੱਦਮ ਕੇ ਬਿਲਕੁਲ ਨਾਂ ਮਾਤਰ ਹੀ ਰਹਿ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਵੇਸੇ ਵੀ ਸਾਡੀ ਜਿੰਦਗੀ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਚੀਜ ਨਾਂ ਮਾਤਰ ਰਹਿ ਜਾਵੇ ਅਸੀ ਉਸਵੱਲ ਜਿਆਦਾ ਧਿਆਨ ਦੇਣ ਦੀ ਬਜਾਏ ਉਸਤੌ ਨਿਗਾ ਹਟਾ ਲੈਣੇ ਆ

ਖਾਣ ਪੀਣ ਦੀ ਚੀਜ ਹੀ ਲਾ ਲੋ ਜਦੋ ਕਿਤੇ ਘੱਟ ਰਹਿ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਕਹਿ ਦਿਨੇ ਆ ਅੇਸਤੋ ਤਾਂ ਨਾਂ ਹੀ ਹੁੰਦੀ ਤਾਂ ਚੰਗਾ ਸੀ ਮੱਤਲਬ ਉਥੇ ਵੀ ਸਾਡਾ ਹੀ ਸਵਾਰਥ ਖੜਾ ਹੈ

ਹੁਣ ਜੇ ਆਪਾ ਆਪਣੇ ਅੰਦਰੋ ਆਉਦੀ ਆਵਾਜ ਦੇਖਿਏ ਜਿਆਦਾਤਰ ਸਾਡੇ ਲੋਕਾ ਚ ਇਸਨੂੰ ਜਮੀਰ ਦੀ ਆਵਾਜ ਹੀ ਕੇਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਪਰ ਇਹ ਕੁਝ ਵੀ ਹੋ ਸਕਦਾ ਤੁਹਾਡਾ ਕੋਈ ਚੰਗਾ ਖਿਆਲ ਜਾਂ ਤੁਹਾਡੀ ਚੰਗੀ ਸੰਗਤ ਦਾ ਸੰਸਕਾਰ ਜੋ ਭਾਵੇ ਕੁਝ ਦਿਨਾਂ ਦਿਉ ਕੀਉ ਨਾ ਹੋਵੇ ਇਹ ਇੱਕ ਸਿਗਨੰਲ ਦੀ ਤਰਾਂ ਸਾਡੇ ਚ ਕੰਮ ਕਰਦੀ ਹੈ ਨਾਂ ਕੇ ਸਨੂੰ ਮੁਕੰਮਲ ਬਦਲਣ ਜਾਂ ਕੁਝ ਬਣੋਣ ਚ ਸਹਾਈ ਹੋਵੇ ਬਣਨਾ ਬਦਲਨਾਂ ਇਹ ਸਾਡਾ ਆਪਣਾ ਕੰਮ ਹੈ

ਹੁਣ ਮੈ ਮੁੜ ਆਪਣੀ ਗੱਲ ਤੇ ਆਉਦਾ ਹਾਂ ਕੇ ਤੁਹਾਡੇ ਅੰਦਰੋ ਆ ਰਹੀ ਆਵਾਜ ਇਕ ਹੀ ਹੋਵੇ ਕੇ ਮੈ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਬਦਲਣਾ ਹੈ ਵੇਸੇ ਜੋ ਗੁਰਬਾਣੀ ਪੜਦਾ ਸੁਣਦਾ ਜਾ ਲਿਖਦਾ ਹੈ ਉਹ ਇਸ ਇੱਕ ਦੀ ਗੱਲ ਨੂੰ ਥੋੜਾ ਵਦਿਆ ਤਰੀਕੇ ਨਾਂ ਸਮਜ ਸਕਦਾ ਇੱਕ ਆਵਾਜ ਤੋ ਭਾਵ ਸਿਰਫ ਰੱਬ ਜਾ ਗੁਰੂ ਜਾ ਗੁਰਬਾਣੀ ਦੀ ਆਵਾਜ ਹੀ ਨਹੀ ਇੱਕ ਸਾਡੇ ਮੰਨ ਦੀ ਟਿਕਾ ਅਵਸਥਾ ਵੀ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੀ ਜਾ ਕਹਿ ਲੋ ਮੰਨ ਦੀ ਹੀ ਆਵਾਜ ਜਾ ਜਿਵੇ ਆਪਾ ਪਹਿਲਾ ਕੇਹਾ ਕੇ ਖਿਆਲ ਜਾਂ ਕੋਈ ਸੰਸਕਾਰ ਪਰ ਸਾਨੂੰ ਲੋੜ ਹੈ ਟਿਕਾਵ ਦੀ ਕੁਉਕੇ ਟਿਕਨਾ ਬਹੁਤ ਜਰੂਰੀ ਕੁਝ ਵੀ ਸਿਖਣਾ ਹੋਵੇ ਪਹਿਲਾਂ ਟਿਕ ਕੇ ਬੈਠਣਾ ਬਹੁਤ ਜਰੂਰੀ ਸਮਜਿਆ ਜਾਂਦਾ ਕਿਸੇ ਬੱਚੇ ਨੂੰ ਟਿਕੋਣਾ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਕੁਝ ਨਾਂ ਕੁਝ ਲਾਲਚ ਦੇ ਕੇ ਟਿਕਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਠੀਕ ਏਸੇ ਤਰਾਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਵੀ ਵਦਿਆ ਜੇ ਵਿਚਾਰ ਨਾਂ ਟਿਕੋਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ ਜਾਰੀ ਰੱਖੋ ਵੇਸੇ ਟਿਕਾਵ ਲੀ ਸੱਬ ਤੋ ਵਦਿਆ ਸਬਰ ਰੱਖਣ ਨੂੰ ਮੰਨਿਆ ਗਿਆ ਪਰ ਸਬਰ ਕਰਣਾ ਜਾ ਰੱਖਣਾ ਗੱਲ ਥੋੜੀ ਦੂਰ ਦੀ ਹੈ ਅਜੇ ਅਸੀ ਏਥੇ ਪਹਿਲੀ ਮੁੰਡਲੀ ਜਾਣਕਾਰੀ ਦੀ ਗੱਲ ਕਰ ਰਹੇ ਹਾਂ ਕੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਨਾਂ ਬਦਲ ਸਕਣ ਦਾ ਵਿਚਾਰ ਕਿਵੇ ਦੀਰ ਕਿਤਾ ਜਾਵੇ ਵੇਸਾ ਹੈ ਇਹ ਵੀ ਇੱਕ ਤਰਾਂ ਦਾ ਵਹਿਮ ਮਤਲਬ ਸਾਡਾ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਨਾਂ ਬਦਲ ਸਕਣ ਦਾ ਵਿਚਾਰ ਇੱਕ ਵਹਿਮ ਤੋ ਸਿਵਾ ਕੁਝ ਨੀ ਹੈ ਥੋੜਾ ਪਿਆਰ ਕਰੋ ਆਪਣੀ ਜਿੰਦਗੀ ਨੂੰ ਥੋੜਾ ਹੋਸਲਾ ਦੇਉ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਫੈਸਲਾ ਕਰੋ ਜਿੰਦਗੀ ਤੇ ਮੋਤ ਚੋ ਇੱਕ ਚੀਜ ਦਾ ਚੁਨਾਵ ਹਾਂਜੀ ਦੋਹਾ ਵਿਚੋ ਇੱਕ ਚੀਜ ਹੀ ਜਰੂਰੀ ਹੈ ਤੁਹਾਡੇ ਲੀ ਵੈਸੇ ਤਾਂ ਮਰਨਾਂ ਵੀ ਸੱਬ ਨੇ ਹੈ ਤੇ ਆਉਖੇ ਸਾਉਖੇ ਜਿੰਦਗੀ ਜਿਉਣੀ ਵੀ ਸੱਬ ਨੇ ਹੈ ਪਰ ਤੁਸੀ ਇੱਕ ਗੱਲ ਸੋਚਲੋ ਕੇ ਜਿੰਦਗੀ ਹੈ ਤਾਂ ਜਿਉਣਾ ਵੀ ਹੈ ਸਿਰਫ ਜਿਉਣਾ ਸਾਹ ਲੈਣਾ ਹੀ ਨਹੀ ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਕਰ ਸਕਣਾ ਜਾਂ ਕਰਦੇ ਰਹਿਣਾ ਵੀ ਜਿੰਦਗੀ ਹੈ ਰੱਬ ਨਾਂ ਕਰੇ ਕਿਸੇ ਦਿੰਨ ਤੁਸੀ ਬਿਨਾਂ ਵਜਾ ਕਿਸੇ ਝੋਠੇ ਕੇਸ ਚ ਫੱਸ ਜੋ ਤੇ ਫਾਸੀ ਦੀ ਸਜਾ ਸਣਾ ਦਿਤੀ ਜਾਵੇ ਹਫਤੇ ਬਾਦ ਤੁਹਾਨੂੰ ਫਾਂਸੀ ਲਗਣੀ ਤਹਿ ਜੋ ਜਾਵੇ ਪਰ ਦੋ ਤਿੰਨ ਦਿੰਨ ਬਾਦਾ ਤੁਹਾਡੇ ਹੱਕ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਗਵਾਹੀ ਦੇ ਜਾਵੇ ਤੇ ਤੁਸੀ ਬਾਹਾਰ ਆ ਕੇ ਜਿੰਦਗੀ ਦੇਖੋ ਗੇ ਜਾਂ ਮੋਤ ਮਤਲਬ ਤੁਹਾਨੂੰ ਮੋਤ ਤੋ ਬਾਦ ਦੀ ਜਿੰਦਗੀ ਤੇਖ ਕੇ ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ੀ ਹੋਵੇਗੀ ਪਰ ਇਹ ਖੁਸ਼ੀ ਕੁਝ ਪਲਾਂ ਬਾਦ ਹੀ ਖਦਮ ਹੌ ਜਾਵੇਗੀ ਕੇ ਹਾਂ ਸੀ ਤਾਂ ਮੈ ਮਿਰਦੋਸ਼ ਛੱਡਣਾ ਤਾਂ ਪੈਣਾ ਹੀ ਸੀ ਪਰ ਨਹੀ ਦੋਸਤ ਜਿੰਦਗੀ ਕਦੋ ਵੀ ਹੱਥੋ ਨਿਕਲ ਸਕਦੀ ਹੈ ਇਹ ਬਹੁਤ ਵੱਡੀ ਸਚਾਈ ਹੈ ਜੇ ਤੂੰ ਜਿੰਦਗੀ ਦਾ ਆਸ਼ਕ ਹੈ ਜੇ ਆਸ਼ਕ ਨਹੀ ਬਣਿਆ ਤਾਂ ਬਣ ਕੇ ਦੇਖ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਬਲਣਾ ਵਿ ਇਸ਼ਕ ਹੀ ਆ ਇੱਕ ਬਦਲ ਜਾਂ ਕੀ ਜਾਂਦਾ ਤੇਰਾ ਜੇ ਆਪਣੀ ਹੀ ਜਿੰਦਗੀ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਢੰਗ ਨਾਂ ਜੀਲੇਗਾਂ ! ਅਲਵਿਦਾ ✌

ਸੁੱਖ 😊whatsap👉+60 18-318 6824